Onderwerp: Hoe krijg jij je uit de stress

Ga alleen varen.

Echt.

Doe ervaring op in je eentje, vertrouw op jezelf, ontwikkel je eigen kunnen.

Dan met anderen aan boord: 1 lopende afspraak: NIEMAND verlaat de kuip voor de maneouvre is doorgesproken. Maak mensen er alert op, dat ze naar jou moeten praten, omdat hun woorden in de wind verdwijnen.

Voor jezelf: je zet de manouvre niet in als je er niet klaar voor bent. Touwtjes en balletjes doe ik dus buiten de haven, of als die er is in de ruime voorhaven.

Wat de rest denkt/zegt/schreeuwt op de wal? Teflon op je ziel kweken. Van geen enkel belang. Jij vaart jouw scheepje. Jij bent de baas.

Het enige moment dat ik werkelijk uit mn plaat ga, is als ik denk alleen aan t varen te zijn, alles daarop heb afgestemd, en halverwege mijn vrouw toch besluit om maar mee te gaan helpen, en dan "iets" gaat doen. Daarvan heb ik heel duidelijk gemaakt: Niet Doen! Je doet mee, en dan doe je ook mee in t overleg, of je doet niet mee.

Je zou voor een lastige manoeuvre ook heel hard "Allah akbar" kunnen roepen.

Als het dan toch mislukt is het niet jouw fout, dan wilde Allah het gewoon niet en is het gewoon


"Deo Volente" mag natuurlijk ook.

...

Als je niet in de stress raakt hoef je er ook niet uit te komen.

Het is maar een boot.
Gisteren in de haven heb ik even met een man staan praten die op de motor op het markermeer erin was geslaagd een aanvaring te hebben met een andere boot. hele preekstoel aan gort, en nog wat zaken. Hij was al druk aan het zagen.
Zijn vakantie was eigenlijk ook verpest.
Maar,
Ze zouden met twee boten gaan varen. dag voor vertrek hoorde de vrouw van die andere boot dat ze borstkanker heeft.

Ik bedoel maar. Als je dan toch in de stress moet raken doe het dan door het laatste.
en niet door een kras op de boot.

wilweg schreef :
Een beetje reizende zeiler haalt die dingen toch helemaal niet binnenboord ?
Laar maar lekker hangen, liggen ze ook niet in de weg.

Frodoo schreef :
Zeil jij nooit aan de wind? Met een beetje scheefhangen beginnen die stootwillen door het water te sleuren. Of er loopt weer een schoot onderdoor, zodat de stootwil wordt opgetild als het het zeil vol valt.
Nee, op een zeilboot moeten ze gewoon weg. Er is al genoeg clutter op zo'n ding. Alles wat niet noodzakelijk is moet worden opgeborgen op een plek waar het uit de weg ligt of hangt

Een heer zeilt nooit aan de wind....

Ik heb twee lijntjes aan de stootwillen en hang ze horizontaal aan de bovenste railingdraad,
alleen als het erg tekeer gaat haal ik ze binnen, en dat komt niet zo heel vaak voor.
Dus ze hoeven wat mij betreft niet op alle zeilboten weg.

Ach, tijdens het varen de stootwillen laten hangen of niet is toch de perfecte manier om de wannabees te onderscheiden van de echte zeilers

@zeilliefhebber: een paar mensen schreven het al en ik kan het bevestigen, ga solo zeilen. Als je die ervaring eenmaal onder de gordel hebt, dan weet je hoe je vooruit moet denken en plannen en is de stress met bemanning zoveel minder.
Ik vaar mijn boot (10,4m) met bemanning alsof ik solo vaar, qua voorbereiding en vooruit plannen. Die extra handjes betekenen dan alleen maar dat ik niet snel nog naar voren moet hollen maar dat iemand anders dat kan doen.

En misschien een hart onder de riem: toen ik begon met kajuitboot varen met mijn gezin (na lang open bootjes gezeild te hebben) vond ik het vreselijk spannend en moest ik moeite doen om dat aan het gezin niet te laten zien. Dat lukte wel, maar voelde niet fijn. Nu, 10 jaar later, is er geen stress meer, hooguit een gezond stukje spanning bij een complexe situatie. En wat ik kan leren in 10 jaar, dat kan jij vast nog veel sneller

ErikSnel schreef :
Haha, net als het verschil tussen medelanders en echte Nederlanders ? ;<)
En zijn de wannebees de zeilers die de stootwillen opbergen, omdat ze weten dat dit zo hoort biinnen de groep "echte zeilers" waar ze zo graag deel van willen uitmaken ?

Bij mij kwam de rust inderdaad ook na regelmatig solozeilen, nu soms nog wat stress in heel drukke en onbekende havens met meer wind dan me lief is.
Stuurlui aan de wal doen me niet zoveel meer, daar hoef ik niets mee/ van.

Frodoo schreef :
Heb ik vandaag het woord "baylining" voor geleerd!
nl.urbandictionary.com/define.php?term=Baylining

inderdaad, ga eens alleen varen, heb je het zo onder de knie.

keeszeiler schreef :
De kip -ei vraag dringt zich hier wel op!

keeszeiler schreef : Hehe, inderdaad, motorboot-stijl!

Wanneer de stress eigelijk om het afmeren gaat ligt de oplossing om dit onder de knie te krijgen.
Neem een les bij een zeilschool van een uur of drie, liefst op je eigen boot. En ga straatje keren, box in, box uit, hoger wal, lager wal enz. En de dagen daarna dit ook nog veel doen. Met de tips van de zeilschool over hoe te manoeuvreren en het oefenen wordt aanleggen ineens geen stress situatie meer.
Zelfs even beetje leuk op even gegeven moment.

Naar mijn idee los je deze vorm van stress op met meer ervaring en dan liefst solo (om niet te leren leunen op bemanning, met alle mogelijke gevolgen daar weer van).

PvO schreef :
Bij een gemiddelde sluispassage denk ik weleens: 'veel plezier verder', op het moment dat men elkaar loopt af te zeiken op hun 'plezier'vaartuig. Ik vaar meestal solo dus ken de problematiek niet, maar voor mezelf zou ik het pas goed vinden gaan wanneer naast het voorkomen van schade, ook het humeur van de bemanning niet verpest is voor de rest van de dag

- Zorg dat je goed bent in wat je doet.
- Zorg dat je fysiek in orde bent.
- Schat in wat je bemanning kan en wil.
- Communiceer inderdaad rustig.
- Wees correct en sociaal. Heb tussen de oren aan bepaalde dingen maling.

wilweg schreef :
Met een ruw zeetje bij het aanlopen lijnen en fenders klaar leggen? Vast niet, dan spring ik liever te water. In bijna elke haven kan je rust pakken en dit op je gemak doen.

Mee eens.. fenders en landvasten hangen snel.. en duurt het wat langer dan vaar je gewoon wat rustiger in de voorhaven of je legt hem ff stil... een uur tevoren de stootwillen overboord? Ik ga liever wat anders doen... genieten van de aanloop... kijken wat er gebeurd, scheepsbewegingen in de gaten houden... met de kinderen boeien tellen etc...

De mate waarin je gevoelig bent voor stress verschilt van mens tot mens en ook de manier waarop er uiting aan wordt gegeven. Als ik vroeger een sluis of haven naderde moest ik altijd eerst even naar het toilet. Nu is zoiets een aardige onderbreking van het zeilen. Dat is ervaring en die komt geleidelijk. Dat proces kun je niet overslaan, hooguit versnellen.

Het helpt om manoeuvres door te denken. Als het kan, al lang van tevoren. Het is oké als je in je bed al ligt te tobben hoe je de volgende dag weg zult varen. Zorg dat je een plan B hebt als de manoeuvre niet slaagt. Dat kan ook zijn terug varen en de manoeuvre overnieuw te doen.

Verdiep je in de juiste techniek om manoeuvres uit te voeren en hanteer een techniek die tolerant is voor fouten van de bemanning. Ik zie regelmatig dat bemanning instructies krijgt, die, als het fout gaat, meteen voor een probleem zorgen. Gebruik zulke technieken niet.

Vaar zo nu en dan als opstapper mee met andere schippers. Lekker zonder eindverantwoordelijkheid kijken hoe een andere schipper het aanpakt en de beste trucs op je eigen boot toepassen. Met deze tip had ik eigenlijk moeten beginnen

Succes!
- Marti

Airgead schreef :
met de post van Airgead als voorbeeld, maar andere voorbeelden genoeg in deze topic...


Misschien moeten jullie het woord 'bemanning' eens vervangen door 'medezeiler'? Bespreek dan eens met je medezeiler(s) je 'plan van aanpak' en sta dan misschien zelfs eens open voor suggesties van hen?
Echt, het zeilen wordt hierdoor zoveel leuker.

En oke, spreek dan ook met je medezeilers af dat in een noodsituatie, de meest ervaren zeiler aan boord (ik geef toe, meestal het mannetje) de baas mag spelen!

Solo varen, vooruit nadenken, diep ademhalen als het spannend wordt en tegen jezelf zeggen 'komt goed' . Mijn vrouw geeft mij terug dat ze het fijn vindt dat ik zo rustig blijf en zichtbaar nadenk. Ik doe dus kennelijk iets goed. Heeft ook te maken met voorbereiding en zelfvertrouwen, maar dat is door anderen ook al genoemd.

>50% van de aanleg en sluisstress, bestaat uit de blikken van de wal, en je hoort ze bijna denken : kijk hem dan klooien, dat gaat nooit goed....................

Zo lag ik ooit eens weer eens dwars in de sluis krijg ik een preek van de buurman tot vervelens toe, volgende keer sus en dan zo en weer sus.

Nou hele boot was zooooooo druk met jeroentje, dat uhm hun lijntjes nogal strak kwamen te staan, ineens was de "paniek/stress" , op een ander bootje aanwezig



Zo zie ik inderdaad wel wat in Baasklus zijn "Alla........" aanleg methode, vlucht gedrag op de steiger ineens hoog, en kun jij lekker aan leggen zonder pottenkijkers

@ Cox
-laat het niet spannend worden
-leer je vrouw (mee)zeilen

een mooi voorbeeld van haantjesgedrag

Jeroen-pion schreef :
U heeft mijn nieuwsgierigheid gewekt. Heel hard Allah Snackbar roepen??

Jeroen-pion schreef :
Wat met de Captain Ron methode? Wordt de steiger ook rustig van!

Youtube "captain ron docking"