Onderwerp: Vrienden/familie mee op de boot

Nee! Dat is de beste manier om je niet zeilende vrienden kwijt te raken

het lijkt de paardenclub wel.
Touwen... brrr..

Er is een gezegde; Vrienden en vis blijven twee dagen fris....

Alles met beleid, dan is er een hoop mogelijk

Herkenbaar hoor...

In mijn ervaring kan het helpen niet te veel om de gast te kommeren en vooral daadkrachtig te werk te gaan. Dat straalt vertrouwen uit.

Qua zeeziekte; ik leg de "procedure" direct uit in de haven, zo snel mogelijk (bij mij is dat braken in de kuip, lage hoek, bij voorkeur vlak bij de kuipafwatering, daar ligt een puts in de buurt klaar om het weg te spoelen). Daarna nog een belangrijk iets; zeeziekte is géén gespreksonderwerp maar ook géén gedachtenonderwerp. Zet je er overheen, dan gaat het weg. Als je denkt dat je moet braken, dan leg je dat uit en krijg je de ruimte om dat even te doen.

Ik leg dat zo snel mogelijk uit, om daarna het onderwerp lekker weer te vergeten terwijl alle andere klusjes gedaan worden om de boot vaarklaar te maken.

Naar mijn idee heb ik daar redelijk succes mee gehad. Vorige week nog een onervaren vriendin bijna bulderend toegesproken ; "Ik zie je aan zeeziekte denken en ik zie je jezelf ziek maken. Hou daar mee op, kijk om je heen en ga van de dag genieten!"...daarna was het opgelost.

Ik vind het altijd lastig, vind varen zelf zo leuk dat ik aardige vrienden verleid mee te gaan en dan blijkt dat ze het niet leuk of eng vinden. Ik vraag dus maar een keer en wie enthousiast reageert gaat mee.

Verder bekende vragen hoe slaap je op zee, ga je moteren als het hard waait enz.

Men vind het ook moeilijk te begrijpen dat de planning onzeker is zeker op een langere reis in de vakantie.
Maar wie meegaat vind het prachtig en in een weekendje zeeland kan je prachtige rondjes varen met veel diversiteit!

roozeboos schreef :
Hmmm... ik las in eerste instantie parenclub....er zal iets mis zijn met mij...

boarderbas schreef : Ook niet iets waar je je familie graag mee naartoe neemt

boarderbas schreef : Ik denk dat het ook belangrijk is om te benadrukken dat je geen watje bent als je tcoh moet nekken. Ik herkende dat van toen ik zelf nog niet zeilde. Inmiddels weet ik dat het de normaalste zaak van de wereld is, dat het iedereen wel eens overkomt.

Waterblok schreef :
Ja, het is een knopje dat even om moet. Weg van de 'gewone' wereld. Waar alles te plannen moet zijn in de daarvoor bestemde timeslots.

Lukt niet iedereen, om dat om te zetten maar wie het lukt zal genieten!

Ik maak met niet zeilende vrienden (mn als er kids en vrouwen in het spel zijn) een sloeptocht van: defensieve zeilvoering, niet te lang achtereen en een pauze in een leuk stadje.

Vaak is er in zo'n situatie ook minder ruimte aan boord en is het voor iedereen fijner om het zo aan te pakken.

bwernsen schreef : Ja, wij kiezen er ook wel eens voor om de Friese meren op te gaan. Is er ook veel meer te zien, dan op het IJsselmeer.

Ai als ik het stukje zo zou doorsturen ben ik bang dat niemand meer mee wil .
Mis nog wel een deel hele leuke bijkomstigheden van het zeilen!

Hier gaat er ook af en toe iemand mee die niet zeilt en gaat tot nu toe altijd goed... De ene vindt het super gaaf en de ander zou liever een motorboot hebben om niet te hoeven werken aan boord, dus die laten we lekker genieten van het luie leven en doen we alles lekker zelf ( wat wij helemaal geen straf vinden).

Nu gaven toevallig vrienden aan het misschien wel heel gaaf te vinden om met ons een overtocht te doen, begrijpelijk, maar die hebben echt geen idee wat het precies is...en denken zelfs dat het flink tegen gaat vallen voor hen, dus voor we dat überhaupt een keer zouden doen dan gaan we ze het komende jaar eerst eens flink uitleg geven (dan zal dit bericht wel weer van pas komen)...

wilweg schreef :
Precies! Even langs Sloten...

Ameesing schreef :
Of eerst een keertje zeilen van IJmuiden naar Den Helder of zo, dat geeft al een aardige indruk..

Ameesing schreef : Misschien heeft dat ook wel met onze manier van zeilen te maken, we doen vaak lange stukken op zee/open water. Zeilpakkenwerk, dus.

boarderbas schreef :
Cognitieve resonantie

(voor ons zeeland, maar idd Roompot-Stellendam e.d.)

als ik anderen meeneem,..gelijk al bij de uitnodiging de opmerking "je gaat dan met een zeilschip mee, er moet gewerkt worden, wil je luieren en niets doen dan is holland america lijn het schip bij uitstek" en...in geval van calamiteiten "mijn boot is een souverein gebied, daarin is er geen ruimte voor democratie of discussies als het erom spand qua veiligheid" In de loop van de jaren heb ik gemerkt wel fijn meevaren, na afloop even afwassen, zeilen inpakken en boot netjes achterlaten...;-( ;-( en......sommigen willen overal iets in te brengen hebben en over discussieren...aanlopen havenbox en bij slecht weer,..daar is dan geen ruimte voor.

De Optimaal schreef :
Precies, wou juist hetzelfde zeggen. Belangrijk om mee te geven aan opstappers: ik wil alles uitleggen, ik wil zelfs in discussie als je het er niet mee eens bent, maar als het achter de rug is.
Het ergste zijn mensen die op de opdracht 'NU even die gele lijn losgooien' antwoorden 'maar net zei je dat en dat, moet ik niet die groene nemen?' oid

Aan boord ben ik de captain, mijn vriendin de commander echter als het spannend wordt zal ook zij moeten luisteren.....


.............
.............

Sorry...verkeerd verwoord "spannend .... en luisteren"

Bas van Dijk schreef : Oeps, maak ik me ook nog wel een schuldig aan

wilweg schreef :

boarderbas schreef :
Nee, daar gaat het niet om. Zelfs de meest onnozele kan in aanvang uit het juiste hout gesneden zijn. En zoiets ingewikkelds als met al die lijntjes aan boord moet ook geleerd worden.

Een anekdote.

Mijn boot moest van Harlingen naar IJmuiden gebracht worden vanwege de start van een race aldaar. Door allerlei drukte kwam dat er maar niet van. Op het laatste moment besloten om vrijdagavond na het werk uit Harlingen te vertrekken om op Zaterdag in IJmuiden te zijn. In de schemer het Stortemelk uit en na de eilanden een zuidelijke koers richting IJmuiden. Ik had twee jonge opstappers uit de familiekring mee die weliswaar wat zeilervaring hadden maar nog nooit op zee waren geweest. Zeeziekte diende zich al snel aan en één van de twee lag, vastgezet, aan de lage kant de vissen te voeren. De ander ging later in de nacht naar zijn kooi in het vooronder. Tegen de ochtend was ik een beetje flauw en opende een grote zak chips om eens lekker weg te kanen. Daarop volgde een kabaal in het vooronder. Ik hoorde hoe mijn opstapper de inhoud van zijn maag niet meer binnen kon houden. Er volgde nog een hele tijd gerommel vanachter de deur in het vooronder.

In de loop van de ochtend werd het wat rustiger en kwamen ook de mannen één voor één weer tevoorschijn. Ik vroeg ze wat ze er nu van vonden, zo van dat zeezeilen. In koor riepen ze fantastisch, geweldige ervaring, alleen die zeeziekte, daar moesten ze nog wel wat aan doen. Maar zou ze niet belemmeren om een volgende keer weer mee te gaan. De ervaring was groots maar te kort.

De één heb ik al die tijd in het zicht gehad, maar die ander niet. Ik vroeg hem wat hij nu allemaal gedaan had in het vooronder. Hij zei dat ie flink katterig was, maar toen hij hoorde dat ik eieren ging bakken kon ie het niet meer binnen houden. Ik zei "eieren bakken !?" ik heb alleen een zak chips leeg gegeten.

Wat verbeelding al niet kan doen

In ieder geval, de rest van het gerommel werd veroorzaakt door de schoonmaak. Hij heeft alles direct weerr tip top op geruimd.

Deze gast had dus wel de juiste mentaliteit en is het niet verwonderlijk dat hij nadien een mooie zeilcarriere heeft opgebouwd.

Noballast schreef : Herkenbaar, al hebben de vriendschappen in kwestie het wel overleefd. Maar een zeildoop in een Vrijheid op het Sneekermeer met windkracht vijf is niet ideaal, zegmaar. En een plassenzeiler/motorbootvaarder die in de baai van Lemmer leert wat windkracht zes is, evenmin...
Echt onervaren vrienden neem ik daarom liefst eerst mee op een tochtje met rustig weer, en inderdaad bij voorkeur over binnenwater. Het gaat er op zo'n moment vooral om dat de opstappers het naar hun zin hebben: of de schipper het een uitdagend zeiltochtje vindt doet er niet toe.