Avalon schreef :
Tijdens de 200 mijl solo, voer ik gelijk op met een vriend, met windkracht 8, voeren langs de molens vanuit Urk. Bij mijn vriend raakte de schoot los en bij het indraaien knapte zijn touw. Hij inmiddels 66, zat voor op de plecht, met beide benen aan één kant, waarbij hij vaak door de golfslag half onder water raakte, terwijl hij de fok uit het profiel naar beneden wilde halen. Ik kon niets doen om bij het te komen, heb toen op 16 om hulp gevraagd, met de duidelijke kanttekening dat ze misschien voor niets zouden komen, ik moest door naar mijn volgende rak, en zag de spook beelden al voor me, dat er een bericht uit zou gaan, dat een deelnemer om was gekomen tijdens deze tocht. Achteraf nam hij het me niet in dank af, maar ik wil niet het risico lopen dat er wat zou gebeuren. Na de oproep waren er snel 2 ribs ter plaatsen, maar hij had het al opgelost. Desondanks voor mijn eigen gemoedsrust ben ik blij dat ik toch de oproep heb gedaan, je zal maar in Makkum aankomen en de mededeling krijgen.
Sorry hoor, maar de 200 mijls is een tocht. Het getuigt niet van goed zeemanschap om
door te zeilen omdat een volgend rak gehaald moet worden.
Mijn invulling van "vriendschap" zou ook anders geweest zijn in deze.
Just my 2 cents.
A