Onderwerp: wat vinden julie van gebemoei ?

RobertWalter1 schreef :
goed gedaan, ik begrijp heel goed hoe julie je voelde, daarom begrijp ik nooit zo goed waarom mensen die iets willen leren niet gewoon met rust worden gelaten

Wel veel gedoe om niets en naar aanleiding van wat lijkt uit de tekst in je openingspost op een normaal sociaal contact. Ze vroeg of het je lukte om alleen terug te varen en toen dat in orde leek wenste ze je plezier toe. Zelf vind ik onverschilligheid ook niet alles. Zo is er altijd wat.

Vervelend hoor. Modern onderzoek heeft dit gedrag van vrouwen nog niet kunnen verklaren...

Zonder gekheid: vorig jaar hadden we ons piraatje mee in de Davits. Daardoor kon de zwemtrap niet meer naar beneden. Aangezien ik solo was, en graag weer aan boord wil kunnen na een onvrijwillige zwempartij, liet ik de trap omlaag. Overal riepen mensen (ook mannen) me hierover toe.
Knap irritant. Ik bedacht me eerst om te roepen thats my emergency-entrance. Vond ik
Zelf wel grappig.
Op enig moment verstandig geworden. Vriendelijk zwaaien, duim opsteken e doorvaren.
En als ze denken dat ik slordig ben, is me dat scheissegal.

dehler31abc schreef :
ik zag dat ze stond te kijken, dus ik groete haar toen ik mijn bootje uitprobeerde, ze vroeg niet of het lukte, ze begon meteen met dat moet helemaal naar boven, waarop ik vroeg sorrie wat moet? ze zij dat kan niet zo, dus ik zeg jawel dat gaat prima, ik voelde me gestoort, toen kwam de vraag of ik wel terug kon komen, ik had wind mee terug dus begreep echt niet wat ze bedoelde, ik heb haar gerust gesteld dat ik ook kon roeien,
en zelfs het zeil naar beneden kan doen midden op het water, dus ik vond het geen opbouwende critiek ik kon er niks mee, ik was bijna gestopt om naar de kant te gaan en een gesprek met haar te beginnen over wat ze bedoelde, maar eigenlijk had ik daar geen zin in want het was eindelijk goed weer niet veel wind en ik had wat tijd voor dit expirement

Yola, je bent een aanwinst voor dit forum. Overal een antwoord op en lekker eigenwijs. Succes met je experimenten.

jerry schreef :
Lijkt Wadloper wel

RobertWalter1 schreef : Dit overkomt me dus ook best wel eens. Dat je een plan hebt en dat deelt met de schipperse. Maar dat zij zich, onder druk van de stress door 'hulp' aan de wal laat overtuigen tot een ander plan, waardoor de schipper met de gebakken peren zit. Als ik zie gebeuren, breek ik meestal de procedure af, wat vreemde blikken oplevert. Maar goed, er is maar 1 schipper. En die die staat niet aan wal.

Ik ben getrouwd met een diep-Friezin van de 'klei' die ook nog eens heel goed kan varen...iedereeen die zich ongevraagd met haar probeert te bemoeien.....moge God ze bijstaan...

Mijn wederhelft noemt zichzelf luie matroos....
Ik zeil dus veelal solo met haar....
Aanleggen gaat ze naar het voordek op onze bolronde comforttainer.
Heb haar geïnstrueerd geen lijn af te geven tot ik het zeg.....
Dit omdat goedbedoelde hulp aan de voorlijn gaat sjorren en ik dan door de vorm van de boot nergens meer bij kan.
Dus "geef het lijntje maar mevrouw"(die kerels die "helpen" gaan altijd naar mijn vrouw nooit naar mij?) negeert ze.
Blijft zo'n figuur aandringen zegt ze "dat kan pas als mijn man het zegt" en lopen sommige kerels gewoon weg!
Maakt niet uit maak bijna altijd eerst achter vast en daarna pas voor.

Waterblok schreef : Priceless hahahaha

Ook ik heb soms gedachten in de ietwat aggressieve hoek als we aan willen leggen en de "helper" op de kant besluit dat het beter is de lijn om een andere bolder te leggen "omdat dat beter is".

Toch ben ik zeer pro-actief bij het even aanpakken van een lijntje bij een aankomende boot. Dit, met name nadat iemand bij het op de wal stapte lelijk onderuit ging en met de ambulance afgevoerd moest worden. Het anti slip profiel in de houten steigerplanken was in de lengterichting een soepel glijprofiel....

Ook als wij aanleggen op een steiger waar je af moet stappen om iets op de kant te krijgen waardeer ik een helpende hand zeer. Een bemoeiende hand zeker niet.

VegaMan schreef :
Heel normaal toch? Zo doet mijn vriendin het ook. Dat kerels dan weglopen hebben we echter nog niet meegemaakt.
Als ik zelf aan de kant sta om te helpen vraag ik altijd aan degene aan boord wat ze willen dat ik doe. Pas als de opstapper zelf geen idee heeft doe ik een voorstel.

Ik moet trouwens terugdenken aan een moment waarop ongevraagd advies wel welkom was. Ik had na een paar decennia landleven weer een klein zwaardbootje gekocht. Bij de eerste meters zeilen ging dat ding alle kanten op behalve waar ik wilde. Totdat iemand op de kant riep dat ik het zwaard naar beneden moest doen. Toen viel het kwartje.

Bij meer dan 1 persoon aan boord help ik nooit .

Ik vaar veel solo en als het mij solo lukt waarom kan dat met 2 , 3 4 aan boord dan ook niet .

Solo zeiler hielp ik wel vaak even omdat er bv ringen op de steiger waren , dan help je alleen even de lijn door de ring te halen , gaat er niet aan trekken etc maar geeft hem gewoon terug .

Je merkt vanzelf als de zeiler zegt ; bedankt! dat je hulp voldoende is geweest .

Beste Yola,

Wat jij “gebemoei” noemt, is volgens mij alleen maar vriendelijk bedoeld.

De dame zag dat je op een ongebruikelijke wijze bezig bent, en nam aan dat onbekendheid met het zeilen de oorzaak hiervan was en wilde je helpen.
Nu heb je duidelijk gemaakt dat je liever zelf experimenteert en niet op goed bedoelde adviezen zit te wachten. Prima; doe wat je wil zolang je anderen maar niet in problemen brengt.
Als je het zeilen een beetje beheerst kan je zelf beslissen of je gaat roeien of zeilen, nu hangt de keus ervan af of een experimentje lukt. Zelf zou ik meer plezier in het pielen hebben wanneer ik de basis van het zeilen een beetje zou begrijpen en gefundeerdere experimenten zou kunnen bedenken. Ook is het nooit verkeerd om iets van de (voorrangs)regels te begrijpen zodat je anderen niet in de problemen brengt.
Dus in het kort: erger je niet maar neem eens een zeillesje!

Veel plezier, Jurriën

Ik help regelmatig en wordt ook regelmatig (ongevraagd) geholpen. Is een beetje de cultuur in onze haven.

Boten de binnenkomen even invangen in de box door de preekstoel vast te houden, mijn zoontje van 5 geeft heel graag de lijnen die al aan de steiger zitten aan de opvarenden aan.

Mensen die ons komen helpen weten inmiddels ook wel welke lijn als eerst vast gaat.

Persoonlijk doe ik graag alles alleen of samen met mijn vrouw, in het kader van oefening baart kunst. Als je altijd hulp zou krijgen is het lastig wat te leren. Altijd rustig blijven, de tijd nemen zeker niet overhaasten.

Aanleggen in een box met meerpalen benodigd voor ons nog wat oefening, maar even terug bij Strijensas ging het prima met ons tweeën. Geen idee hoe dat solo gaat met dwarswind in een ander box dan je eigen (in eigen box kun je nog wat lijnen spannen om de boot te geleiden) In Limburg zie je geen meerpalen, maar hebben boxen (vrijwel) altijd wel een vingerpier.

Vaar ik solo, dan krijg ik soms hulp bij het aanleggen. Geen probleem. Ik knik vrolijk en volg de normale procedure. Pas als ik er aan toe ben hun een lijntje te geven geef ik hem over. Als het niet meteen duidelijk is dan met instructies (vb: "graag die kikker daar" of "op die ring graag"). Als een andere boot klem zetten fix ik dat stilletjes achteraf. Een gegeven paard enz.
Met bemanning is het linkere soep. Ik weet hoe ik het handle maar ik kan niet voorspellen hoe bemmaning het doet als iemand zich ermee gaat bemoeien. Vaak heb ik dan zelf de aandacht hard nodig om mijn eigen ding te doen! Dan laat ik ze gewoon stoven tot ik er aan toe ben. Anders ga ik als een kip zonder kop in de reactie modus en gaat alles in de soep.

DennisMe schreef : Wat bedoel je hier precies mee? Want als jouw bemanning (te vroeg) een lijntje aangeeft en de 'hulp' aan de wal gaat daaraan trekken, dan ben je al te laat.

DennisMe schreef : Wordt het kippensoep.

Ik ben wel erg benieuwd naar het volgende topic van Yola.

"Zit vast in 't riet. Hoe red ik mij uit een lagerwalpositie?"

Shedi schreef : gister lekker de hele plas over gezeild en weer terug, nog een stukje geroeit voor de sport en verder nog een zwemmer tegen gekomen die was bezig met de koude zwim We hebben elkaar gegroet het was fijn, geen gebemoei gehad,waren lekker bezig.

Ilex schreef : nee ik ben er stil van, wel leuk om te lezen wat julie van gebemoei vinden, wat mijn vraag was
en als ik vast kom te liggen in het riet, kan ik mijn zeil omlaag halen en gaan roeien. ook kan ik voor anker gaan liggen , want ik heb ook een anker bij me.

Uiteraard heb ik ook vaak mensen gehad vanaf de kant of bij het aanleggen die dan komen vertellen, dit was niet goed , dat kun je beter zo doen, dit is makkelijker ...........enzovoorts

Soms zit daar een zeer goede tip bij! En neem ik die graag ter harte .

In alle overige gevallen zeg ik ; ja weet ik veel ik heb heb nog nooit een meter gevaren en deze boot vanmorgen pas van iemand geleend !!!!

Meestal was de weder reactie ; och echt ??? oké dan doe je het niet gek.
Mooi dankjewel en nu ga ik eten doei En de commentaar gever stond nog even vertwijfeld te kijken.

yola schreef : Je leert het meeste van je eigen fouten, of specifieker, in het oplossen daarvan. Als ik vertrouwen heb in een opstapper en we kunnen door een fout niet in een vervelende situatie komen, dan laat ik de opstapper bij voorkeur zijn eigen fouten maken. Daarbij voorzien ik dus dat er iets verkeerd gaat, maar weerhoud hem er niet van.

yola schreef : Ja ik kwam laatst ook een winterzwemmer tegen. Had zijn kleren zelfs nog aan. In plaats van een flauw handopsteken groette hij uitbundig met beide armen. Aardige kerel bedacht ik me.