Onderwerp: Zeildoek, appels en peren vergelijken?

coating heeft geen treksterkte, mylar wel.
coating/finish vult de ruimten tussen de draadjes dacron wat op, zodat ze minder kunnen bewegen.
na verloop van tijd breekt de finish en wordt het doek steeds soepeler, maar het blijft even sterk.

Klopt, maar bij een laminaat is het vooral ook om het winddicht te maken, iets wat by de finish van een Dacron doek iets minder belangrijk is ondat dacron doek zonder finish al redelijk winddicht is.

Baasklusje schreef :
Weefsel had dus in de beginne al geen diagonale sterkte.(weerstand tegen blijvende vervorming) En dus
Baasklusje schreef :

3Noreen schreef : Dat heeft het wel. Ik weet niet waar je dit soort stellingen vandaan haalt, maar hout snijden doen ze niet... Een ongcoate dacron trek je niet kapot als je er diagonaal aan trekt. Vervormen doe je het wel, het mist dus stabiliteit. Stabiliteit in Dacron krijg je door de vezels te krimpen na het weef proces, en het gekrompen doek daarna te coaten.
Het lijkt erop dat je de termen een beetje door elkaar aan het halen bent. Helemaal niet erg, maar je bent wel verkeerde informatie aan het verspreiden, en er word al zoveel onzin verkondigd als het op zeildoek aankomt.

Voor een goed zeil is het gekozen doek maar van beperkte invloed op het zeil zelf, de man of vrouw die het zeil ontwerpt alsmede de m/v die het zeil in elkaar zet zijn van veel meer invloed op het uiteindelijke resultaat....

Er zijn zeer goede ontwikkelingen gaande is laminaten wereld, dat ziet iedereen, maar wat men vergeet is dat er zeker zulke grote stappen gemaakt worden in de weefsel wereld. Waarom heeft Dacron zo'n slechte naam?

Ik ben hier geen relaas aan het op hangen dat laminaten slecht zijn of iets van die strekking, helemaal niet. Maar dicht laminaten geen superieure eigenschappen toe die ze aantoonbaar niet bezitten en schrijf dacron niet af om redenen die niet waar zijn.

Begrijp ik het goed dat laminaat aangeraden wordt voor een voorzeil en dat je voor een grootzeil net zo goed af bent met dacron? Wat is voor zo'n voorzeil dan de beste snit? Cross of triradiaal? Ik ben nl rustig aan het rondkijken voor zeilen want de Quantum zeilen die op mijn Dufour zitten overtuigen me niet echt van hun kwaliteit. Het onderlijk is volgens mij te lang en komt zonder spanning op een paar cm van het uiteinde van de giek en het ergste van al, de klemmen van de reguleerlijn zitten ondersteboven. Ik vind de kwaliteit die geleverd wordt door Scaldis veel beter. Een kleine zeilmaker die nog zelf de zeilen maakt die hij met de klant besproken heeft, zoiets zie je aan het zeil.

Vipe6 schreef : Dat hangt er vanaf wat je er mee wilt. Als je aan het wedstrijdzeilen gaat op hoog niveau dan is een laminaat toch een vormvastere keus als je boot groter is als 20 voet. Als je alleen maar zeilt voor de lol en daarbij zelden tot nooit hoog aan de wind vaart, dan ben je beter af met een Dacron voorzeil met een boot tot een voet of 40. Voor kleine boten zijn laminaten zwaarder en stugegr als Dacron met nauwelijks betere stabiliteit tot gevolg, in mijn ogen dus zinloos om daar een laminaat op te zetten. Voor grotere boten is het gewicht vergelijkbaar en gaat vormvastheid een grotere rol spelen bij met name de voorzeilen, of bij grootzeilen met een relatief lange giek of zeer veel uitbouw. Voor boten die groter zijn als 50 voet is Dacron te zwaar en moet je eigenlijk al naar andere materialen gaan kijken om het nog handelbaar te houden.tot zo'n 45m2 zie ik geen reden om voor een ander materiaal te kiezen, tenzij je heel erg veel uitbouw hebt in je grootzeil.De snit word gedicteerd door het gebruikte materiaal, dat bepaald of het in de lengte of de breedte belast moet worden.

Ik zeil enkel voor de lol maar ik zeil graag hoog aan de wind, zeker op een meer als het Grevelingenmeer ontsnap je daar zelden aan (of je moet de in de windse rakken op motor doen maar ik heb een zeilboot en geen motorboot). Het betreft een Dufour 35 maar wel een klassieker (bouwjaar 1973). Ik zou liefst een setje zeilen willen waar ik minstens 10 jaar mee verder kan.

Ik zou niet twijfelen aan het geven van een advies voor een kwaliteitsdacron grootzeil. Maar de genua hangt ook af van de vorm. Is het een genua 1,2 of een High aspect en zo nog wat meer zaken.
10 jaar is wel pushen voor een laminaat.

En wat dan met laminaten waarin bv dyneema in verwerkt is zoals de polyant dimension flex ultra m? Symmetrisch opgebouwde laminaat met beide zijden taffeta, geschikt voor cross cut.

Zelf ben ik erg huiverig voor dyneema wat verlijmt is. De chemische structuur van deze vezel is zo ontzettend glad dat een verlijming die lange tijd standhoud zeer moeilijk te verkrijgen is.

Dat gezegd hebbende, er zijn dyneema laminaten die zich redelijk goed bewezen hebben. Of die van Polyant daar ook bij hoort weet ik niet.

Erikdejong schreef :

Tja dat herken ik wel, bij de Genua op een andere Formula One kwam de genua niet mooi vol door de taaiheid en best wel zwaar doek.



Als ik naar de eenheidsklasse regelementen kijk moet het grootzeil ook Dacron zijn, lijkt ook zeker geen verkeerde keus, Genua mag van Laminaat.

Ergo, Groozeil hou ik lekker Dacron (Contender Competition Hard Finish), Genua ben ik nog niet uit, voordeel van Laminaat voor mijn bootje lijkt nog niet onomstotelijk bewezen icm. de 150% overlappende Genua.

Een laminaat voor jouw boot heeft denk ik alleen zin als je dat laminaat hele$aal uitkleed. Dus zonder taffeta's en dat soort zaken. Dat maakt het zeil licht en fxibel genoeg om voordeel te hebben van de grotere doekstabiliteit. Het nadeel van zon kaal laminaat is dat het zeil wat kwetsbaarder is.

Zo'n genua ziet eruit als wat je bijvoorbeeld op J24's ziet.

Een optie is wellicht dat je er twee koopt. Eentje die wat minderpresteerd, maar langer mee gaat, en een tweede die goed presteerd ,maar kwetsbaarder is.
Het is een grotere investering nu, maar tegen de tijd dat de beide zeilen af zijn, heb je hetzelfde bedrag besteed.

Erik, laat je niet plaatjes zen van een crosscut en een triradiaal bedoeld laminaat?

Er moet even één ding niet vergeten worden. Stel je hebt een laminaat gemaakt en een bijbehorende snit, waarbij álle vezeltjes bij het zeilen perfect georiénteerd liggen. In andere richtingen heeft het geen sterkte. Dan is het snel gedaan als je zeil een blijft haken. Zo'n dunnen x-ply mag je vaak gerust zien als een vorm van wapening. Om het zeil wat meer abuse-proof te maken.

Als instaplaminaat, wat in mij ervaring ook nog eens verrassend lang meegaat en lekker licht is, is contender maxxpen. Goed te betalen en van de tafettaloze laminaten één van de meest robuuste die ik heb gevaren. Ik heb nu DIAXTT van Bainbridge. Experimentje. Dat zou volgens de verhalen ook erg lang mee moeten kunnen. Na één seizoen ben ik tevreden, maar het duurt hopelijk nog erg lang voordat ik een eindoordeel kan vellen.

Laminaat is ook een beetje lifestyle. Ik geniet er van om na het zeilen mij dure laminaatjes mooi op te flaken en ze te verzorgen. Net als splitsen, boot schrobben & poetsen, de vlag uithangen en de boot opruimen na het zeilen hoort het bij het proces, de ervaring en het lekker bezig zijn met je hobby/sport.
Anderen hebben een boot meer om te consumeren. In de haven lappen er af en genieten van een babbeltje, wijntje of borrelnootjes. Niets mis mee, maar een andere lifestyle, die niet geschikt is voor laminaat.

Terwijl ik in deze donkere dagen Miles Smeeton’s The Sea Was Our Village (her)lees brengt het stukje waarin hij de keuze voor linnen zeilen beschrijft een glimlach bij mij. Linnen was hem aangeraden als “the only material for a long passage”.

boarderbas schreef :
Ik herken me in je verhaaltje! Maar twee keer keer flaken probeer ik te voorkomen, is extra slijtage Gelijk goed naar beneden en daarna niet meer aanzitten is beter

3Noreen schreef :
leuk stukje over linnen (flax) en katoen in Maximum Sail Power:
"From Flax to Cotton
It may seem foolish for any modern look at sails and sailmaking to be discussing cotton and flax sails. On the other hand it would also be foolish not to look back to the very beginnings of sailcloth, if only to illustrate how and why progress and change takes place, since it is sometimes for the most unusual reasons. In the early 1800s, for example, American warships had sails made from flax, at least until the Navy decided it needed to find something new. It did so not because it was concerned about the strength and usability of flax sails, but rather because the fabric was imported from Europe and the powers that be were afraid that if the supply of flax were ever cut off by the enemy the effectiveness of the American Navy would be compromised. There was at the time a small domestic sailcloth industry using cotton to build sails, but while it showed promise as a fiber for making fabric, there was still some debate among the ship captains of the day. Some felt that cotton absorbed too much water and was difficult to handle.
Others said that flax was stronger and easier to use. Still others claimed that cotton sails did not stretch as much and the sails looked better than the flax ones. In the end it came down not to any decree from the Secretary of the Navy, but rather to a now historic boat race.
In 1851 the yacht America raced around the Isle of Wight off the south coast of England and handily beat the competition to win the Hundred Guineas Cup.
That cup came to be known as the America’s Cup, and while new fibers and fabric have been at the cutting edge of America’s Cup competition since, few of them have had the impact that the sails on America had back then. While many observers were impressed by the schooner’s hull shape, others noted that the cut
of her sails was “as flat as a sheet of paper,” which allowed the boat to be sailed closer to the wind, a huge advantage on any race course where the boats have to sail to windward. America’s secret weapon then was not just below the waterline, but also in the cotton sails flying from the masts. Flax might be stronger in terms of breaking strength, but cotton did not stretch as much, and minimizing stretch became the name of the game. Soon the use of flax on warships was replaced by cotton."