Vakantie perikelen van Marjanne en Albert, deel 3

09:20 uur. Positie 54°21,321' N. 000°30,125' E.
Zicht <0,25'. Wind SE 4-5. Ruw dooreenlopend zeetje.

12:20 uur. Zicht wordt beter ca. 2 mijl, nog steeds een ongemakkelijk zeetje.

15:40 uur. We naderen Whitby maar moeten nog een eind uit de kust blijven om, letterlijk, de klippen te omzeilen.

16:10 Wazig doemt de hoge kust op en even later zien we ook de boei die we moeten ronden om vrij van de klippen te blijven.
Het is nog steeds oppassen geblazen, want er staat hier een flinke puist stroom die ons dwars uit zet.
We moeten een graad of twintig opsturen.

Langzaam doemen de pieren op.


Marjanne stuurt en ik hou in de gaten of we niet van ons koerslijntje worden gezet.
Vlak voor de pieren maken we nog een paar behoorlijke schuivers, dan in eens is alles rustig.
Verrek wat komt daar nu aankachelen, zijn we teruggegaan in de tijd?



Het is de "Endeavour" van Capt. James Cook, de fameuse ontdekkingsreiziger.
Jammer genoeg is het een replica met ronkende motor en een zooitje luidruchtige dagjesmensen in gele regenjassen.
Ze doen een rondje door de haven, maar gaan het zeegat niet uit.
Maar goed ook want ze zouden al rap kotsmisselijk zijn
Daar is de brug al, jammer dat hij pas om 17:00 uur draait.
Het wacht steigertje (ponton) ligt al vol, ach ja dat is waar, het is zondagmiddag en de weekend zeilers gaan weer op huis aan.
We varen wat door de voorhaven op en neer en ik neem foto's.
De reddingboot.
 

De brug gaat draaien!
Eerst komen er wat kleine vissermannetjes van de andere kant en dan gaan wij, als laatste in de rij, ook door de brug.
De oude verweerde knarren die de brug draaien, steken een hand op
en knikken gemoedelijk, je krijgt hier een gevoel van welkom thuis.

Vijftig uur en vijfenveertig minuten na vertrek Den Helder, maken we vast aan het grote ponton van Whitby Marina, met sinds vertrek Purmerend, 250,9 mijl op de log.

We melden ons bij de vriendelijke uiterst correcte havenmeester en gaan nog even een uurtje op verkenning in de stad.
Dan gaan we koken, eten, afwassen en naar de kooi.
Marjanne kruipt dicht tegen me aan en slaat tevreden grommend een arm om me heen.
Op mijn "weltrusten" krijg ik al geen antwoord meer, na meer dan zestig uur waken slaapt ze.