Beauty schrijft:OK, vloedstromen ontmoeten elkaar hier. Maar valt een wantij per definitie ook droog bezien vanuit de kaart?
Nee dus, alleen een verontdieping kan ook.
Zo niet is er dan een naam voor droogvallende stukken die geen wantij zijn?
Dat heet dus gewoon een 'droogvallende plaat' Bijvoorbeeld Engelsmanplaat, grote delen van Simonszand, de Blauwe Balg etc. Het grappige is dus dat al die platen, net als de eilanden wel weer een wantij achter zich hebben.
Prikken zie je op het nederlandse wad steeds minder, laat staan mooie markeringen van drie bij elkaar, met wat stompjes mag je al blij zijn. Op het duitse wad wordt nog wel fanatiek beprikt.
Een markering op het wantij zelf was vroeger nog wel te zien, bijvoorbeeld het Abt, met een mooie boei. Helaas is alleen de naam op de kaart nog overgebleven.
Wat betreft de stroming op het wantij:
Doordat de getijdegolf zich verplaatst van west naar oost over de noordzee boven de wadden, is er tussen de verscillende eb en vloeden in de zeegaten wat tijdverschil. daardoor ontstaat ook een soort nettostroming onder de eilanden door. Op zeker moment (de kentering) is de stroming dus wel een moment nul maar zeker niet langer dan een moment, en dan stroomt het weer voorzichtig de andere kant op.
Die lijn is overigens bij heel mooi weer wel goed te zien. Bij heel zwakke wind, staan er op het stuk 'stroom tegen wind' wat rimpeltjes, en net over de lijn waar een strijkend tij heerst (stroom en wind in de zelfde richting) is het spiegelglad. Op die manier kan je heel mooi zien waar op dat moment de stroomscheiding is.
Nog meer info over wantijen vind je natuurlijk op
www.wadvaarders.nl