Onderwerp: aanwaaien

Vrijdag in de buurt van de ooster tussen roompot en stellendam zie ik wat fladderen in mijn ooghoek. Geen meeuw, fladdert wat ongecoördineerd rond het zeil in de inmiddels aanwezige zon. Blijkt het een vleermuis te zijn, gewoon overdag. Foto maken is uiteindelijk gelukt (beroerde foto welliswaar), maar het beestje is veel sneller dan mijn telefoon foto's kan maken. Uiteindelijk vind het een plekje tussen de opgeschoten grootzeilval en later achter de basis van de lier op de mast. Voor de sluis gaat het zeil eraf maar het beestje blijft waar het zit. Ook 's-avonds als het donker is zit het er nog, blijkbaar helemaal uitgeput.





Even later landt er een klein vogeltje plat op het dek en blijft daar liggen, vliegt na en tijdje op en komt onder de buiskap zitten. Zit een tijdje op de snoeren van de plotter in het zonnetje. Als het weer een beetje bijgekomen is toont het helemaal geen interesse voor het stukje brood dat ik heb neergelegd. Des te meer voor de spinnetjes onder de buiskap, hij fladdert vrolijk de buiskap rond. In het Slijkgat vertrekt meneer of mevrouw weer.





Het was noordoostenwind, misschien zijn ze allebei te ver de zee op gewaaid. Dat ze mijn bootje tegenkwamen is toeval (hoewel ik aan de vogelpoep zie dat ze m best leuk vinden). Zo zal er heel wat niet behorend gevleugelte een minder goed heenkomen vinden met oostenwind op zee.

Leuk! Dit soort momenten zijn een cadeautje .
Ooit een duif tijdens een tripje van IJmuiden tot Stellendam op het voordek gehad. Een bakje water en een snee brood was binnen de kortste keren weggewerkt. Op het moment dat we bij de sluis kwamen vloog ie weg.