Misschien nog even leuk om mijn ervaring met het Rif in mijn weekje Drascombe in 2019 te delen.
Tijdens die tocht heb 1,5 dag geankerd net onder het Rif (aan de ingang aan de oostzijde). Daarbij heb ik wat rondgelopen op het Rif. Ook heb ik toen bij laag water lopende in het geultje onder het Rif (oude Smeriggat) de gehele geul met vele waypoints in Navionics (smartphone) gezet.
Later in de week kwam ik vanaf Ameland over het Pinkewad ri. west. Ik wist dat ik via de Holwerderbalg rond 1 uur voor HW aan oostpunt van het Rif kon zijn. De wind was rustig (3 Bf en achter; west).
Met de waypoints in mijn smartphone dacht ik dat het wel moest kunnen lukken om door dat geultje onder het Rif door te kunnen zeilen.
Ik stuurde op 1e waypoint aan en toen ik daar dichtbij was zag ik wel dat het met het oog niet te zien was, waar het geultje onder het Rif liep. Vol goede moed meende ik wel op mijn waypoints te kunnen vertrouwen en zeilde dus door. Van het 1e waypoint naar het 2e waypoint sturend voelde ik toch (met neergelaten zwaard, dus ca. 1.20 m diep stekend) opeens grond.
Zwaard iets omhoog en weer door. Maar ik vond het wel vreemd omdat ik in theorie toch voldoende water moest hebben... Nog wat verder voelde ik opnieuw grond, dus was er niet meer dan ca. 70 a 80 cm water, schat ik. Zwaard weer wat verder omhoog en roer er uit. Weer door naar het volgende waypoint.... Uiteindelijk kwam ik toch hobbelend door het ondiepste punt en toen het weer dieper werd, haalde ik opgelucht adem. Uiteindelijk kon ik toch het anker nabij de kardinaal bij de oostingang laten vallen. Wat was er nu misgegeaan?
Stof tot nadenken. Kijkend naar de gevaren track, zag ik dat ik toch niet zo heel erg dicht lang mijn waypoint was gevaren... Hier en daar was ik op wel 100 voet afstand van het waypint afgebleven. Dit was gebeurd omdat ik, navigerend op mijn smartphone aardig moest uitzoomen om 2 waypoints tegelijk te bekijken, teneinde de juiste richting te kunnen sturen. En uitgezoomd lijkt het al snel dat je erg dicht langs een waypoint vaart, terwijl dat in werkelijkheid toch heel wat meters zijn... En in zo'n smal geultje als daar onder het Rif is dat al snel te veel....
Dat was (volgens mij) de verklaring waarom ik zo weing water onder de kiel (zwaard..) heb gehad. Leerzaam en spannend was het wel...
Ter info: e.e.a. vond plaats rond het middaguur op 12 sept. 2019.