Hierbij het verslag van 2008 (ik kan helaas de Sailing Anarchy screenprints nog niet vinden) van onze website (
www.enkeltjezijderoute.nl) en wat foto's:
Zeilen op hoog niveau
Dit is wel de meest bizarre plaats waar we ooit gezeild hebben: Het Issyk-Kul meer, op 1800 meter hoog in de bergen van Centraal Azië, in Kyrgyzstan, vlakbij Kazachstan en China, en zo ver van de zee als je maar kunt gaan op deze planeet..... Na 5 maanden reizen over land per Landcruiser, begon ik het zeilen namelijk wel erg te missen. Vandaar dat ik mijn kans schoon zag toen we bij Lake Issyk-Kul aan kwamen. Volgens de lonely planet kon je hier ‘bootjes huren’!
Issy-Kul is het op 1 na grootste (het grootste is het Titicaca meer) bergmeer ter wereld. Het is 700 meter diep, 70 km breed en zo'n 160 km lang. Het meer is enigzins zout en bevriest nooit. ‘Issyk-Kul’ betekent dan ook ‘warm meer’. De bergtoppen rondom zijn zo'n 5000-6500 meter hoog. Een enorm indrukwekkend gezicht. Volgens Marco Polo lieten de Mongoolse Khans en hun troepen hier hun paarden grazen en drinken zodat ze weer op volle kracht ten strijde konden trekken, richting het Westen. Dat hebben de landen ten Westen van de Oxus geweten: van Perzie, Turkije, tot aan Hongarije toe!
De bloeddorstige geschiedenis ten spijt , het lukte het ons om een oude stokoude Compromis 720 (? Of zoiets) te huren, helaas met twee verplichte matrozen erbij. Hier kwamen we helaas niet onderuit. Jammer, want beide Kazachse heren waren geen briljante zeilers. Er is wat weinig wind en de Compromis met zijn uitgewaaide zeilen is dan ook niet vooruit te branden. Het uitzicht is wel fantastisch. Het meer is diep, diep blauw en op de achtergrond zie je de machtige toppen van de Tian Shan, altijd besneeuwd en zo’n 5000-6500 meter hoog.
De overkant lijkt daarom dichtbij, maar dat is gezichtsbedrog. Hoe we ook ons best doen, de bergen komen niet dichterbij. Inmiddels heb ik het roer over-genomen en zitten de twee matrozen op het voordek. Heerlijk rustig genieten we van de bijzondere omgeving en het heerlijke weer.
We zien weinig andere schepen, alleen een ander klein jachtje en een oude racer uit de jaren 80, vreemd genoeg gebouwd van houten latten. Watersport staat hier letterlijk nog in de kinderschoenen. Aan de ene kant is dat jammer, want er zijn dus weinig faciliteiten. Aan de andere kant is dit een uniek gebied, waar je nog de kans hebt om te genieten van een puur, ongerept en nagenoeg leeg bergmeer.
Op de weg terug valt de wind bijna helemaal weg, en geef ik de helmstok weer terug aan één van de Kazachse matrozen. Mede door zijn geklungel lukt het bijna niet om de haven binnen te komen. Uiteindelijk laten ze het jachtje maar naar een steiger aan lagerwal drijven, waar we opgepikt worden door een roeibootje. We hebben ons prima vermaakt, en het zeilen hier in Kyrgyzstan is een bijzondere ervaring. Dus als je ooit het Haringvliet beu bent……