Thijs1971 schreef :
aroos schreef :
Het is je democratische plicht om kritisch te zijn, maar als er een valide afweging is gemaakt en de logica van de argumenten klopt, heb je je er ook aan te houden als er een besluit is genomen dat je net niet bevalt.
Eens!
En dan moet je dus ook uit zo'n gebied wegblijven.
Vanwege de boete: ja.
Maar de logica van 95% van de gebiedsafsluiting ontgaat mij, anders dan dat ik emotionele toeëigening en een verstikkend soort beschermingsdrang zie.
Dat is een typische redenering van een 21e eeuwse burger, die de stelregel: "als ik het niet snap, dan geldt het niet voor mij", hanteert.
"Emotionele toeëigening": wat is dat voor rare kretologie? Je moet van instanties die regelgeving rond het Wad bedenken geen egoïstische kleuters proberen te maken, Thijs.
Bij "een verstikkend soort beschermingsdrang" kan ik me nog wel wat voorstellen. Maar een beetje meer begrip voor de riemen waarmee ecologen en regelgevers moeten roeien zou ook niet misplaatst zijn. Als we moeten omgaan met het gedrag van de natuur dan tasten we deels nog steeds in het duister. Het is bijna te vergelijken met Covid. Het is niet altijd voorspelbaar welk effect genomen maatregelen zullen hebben. Men handelt naar beste weten. Men meet en onderzoekt en stelt tijdens de rit bij.
We zijn in Nederland met 17.000.000 mensen. Ter vergelijking: de roemruchte Grutto broedt hier in de afgelopen 10 jaar met gemiddeld 35.000 paren. 70.000 vogels. Het gaat echter hard achteruit. Sinds 1975 is het aantal met 60% procent afgenomen.
Dan mogen we in Nederland nog van geluk spreken dat we in Nederland sinds begin vorige eeuw iets hebben dat 'ruimtelijke ordening' heet en dat bepaalt waar wel en niet gebouwd mag worden. Bestemmingsplannen enzo. Voor sommigen ook een "verstikkend soort beschermingsdrag". Maar ik weet vrij zeker dat er zonder die ruimtelijke ordening in Nederland nog nauwelijks een snipper natuur over zou zijn. In het buitenland begrijpt men niet dat er met 17 miljoen mensen nog zoveel natuur kan zijn in Nederland.
Voor je termen als "emotionele toeëigening" hanteert, zou je jezelf eigenlijk eerst eens serieus in de staat van ons ons land en onze natuur moeten verdiepen.
Had ik het al over Orca’s op het Wad gehad? Als we toch ook wolven koesteren?
Hyperbolen er tegenaan gooien zet geen zoden aan de dijk.
Over de onbereikbaarheid van het Oostead en de te verwachten druk bij openstelling?
Onbereikbaarheid? Verklaar je nader.
Over het belang van ontsluiting van erfgoed voor haar noodzakelijke waardering?
Weet je wat het is? Jij hebt een echte waardering voor het Wad en mogelijk de natuur in het algemeen. Van jou als individu zal de natuur niet zoveel schade ondervinden. Maar voor honderduizenden in dit land is de natuur een plek om de hond uit te laten.
En qua democratie: over het natuurlijk geboorterecht vrij te mogen rondlopen in de natuur? Beperken wij dat niet te makkelijk, niet voor het biotoop van de zeehond, zager of zeemeeuw maar voor dat van de regeldriftige marinebioloog in Den Haag?
Je omschrijving is eigenlijk al een deel van antwoord. Die biotopen war je over spreekt zijn het thuis, het leefgebied en daarmee het alles voor de betreffende soorten.
Wij hebben ook een biotoop. In de eerste plaats ons eigen huis, waar we, buiten honden, katten of kanaries, geen andere soorten als medebewoners tolereren. Muizen, ratten en insecten worden genadeloos verdelgt.
Mogen die soorten in de natuur (soms hebben we het over hondertallen tegenover onze 17 miljoen) dan misschien ook een eigen plek hebben, waar ze door ons grotendeels met rust worden gelaten? Ze zijn niet in staat ons te verdelgen Daarom verdienen ze bescherming. Van de mens.