Onderwerp: Nut van een autohelm

Hoi,

ik heb een vraag over de autohelm. je ziet bij veel 2e hands boten dat er een autohelm bij zit. zo ook bij mijn boot. maar ik vraag me al langer af wat je er nou precies aan hebt, behalve dat je solo de zeilen kunt hijssen en dat het natuurlijk handig is als je geen zin hebt om te sturen. maar zo veel boten hebben een autohelm, worden deze voor nog ander dingen gebruikt?

een autohelm kost dan ook best wat geld, maar je ziet ze echt op veel boten. Is dit alleen handig voor mensen die solo zeilen? Hoe denken jullie hierover?

gr tom

Nou, ik zet 'm eigenlijk alleen op op het circuit, op de openbare weg draag ik geen autohelm.

Oh wacht, ander soort autohelm

Als je geen idee hebt wat het nut is, heb je 'm niet nodig, zo simpel is het.

Dat je er solo voor moet zeilen wil ik wat afzwakken: bij elke vorm van 'shorthanded' zeilen is-ie handig. Afhankelijk van het bedieningsgemak van de boot en hoe 'actief' je aan het zeilen bent kun je met 2 personen ook al handen tekort komen namelijk.

En bij langere afstanden over niet al te druk water is-ie ook nuttig, al was het maar omdat je bemanning net een spannend boek aan het lezen is, en geen zin heeft het roer over te nemen terwijl jij even wat op het voordek wilt/moet doen.

Nou kun je dat ook met elastiekjes en dergelijke op proberen te lossen, maar een stuurautomaat is gewoon een stuk gemak.

Persoonlijk vind ik lange afstanden met de hand sturen, en daarbij wortel schieten op de vierkante meter rond de helmstok eigenlijk gewoon saai. Natuurlijk heb je altijd een uitkijk nodig, maar een beetje bewegingsvrijheid is wel prettig.

Ben je alleen maar op de Friese Meren of Loosdrechtse Plassen (o.i.d.) aan het zigzaggen tussen de overige pleziervaart, dan heb je er hoegenaamd niets aan.

De vorige eigenaar van mijn boot wist ook niet wat hij er mee aan moest. (er ontbrak een stekkertje)

Het grote voordeel voor mij is dat hij nu niet versleten is.

Ik gebruik de autohelm vooral om koffie te zetten. Veel belangrijker is hij echter bij dat hollandse weer van stromende regen en weinig wind. Met het machientje aan ga ik lekker onder de buiskap zitten. Ik heb er zo'n AB'tje bij (die overigens op MP nog flink aan de prijs zijn).

Bij rustige wind op zee gebruik ik hem graag op lange stukken. Maar ik gebruik hem vooral op dodelijk saaie rechte kanalen. Als je dan op de moter vaart vind ik het stuurautomaat heerlijk (bijv. noordzeekanaal...).

Als de wind goed staat, gaat natuurlijk gewoon het zeiltje omhoog...

Ik gebruik de AP veel, ze stuurt beter dan ik, en constanter, maar heb dan wel een goeie.
Als je de nadelen maar in de gaten houdt:
- onderwater constructies: stalen delen onder water verstoren het magnetisch veld giga en de boot verandert spontaan van richting even (meegemaakt)
- ditzelfde geldt voor onderwater hoogspanningskabels (meegemaakt)
- iemand botst per ongeluk even tegen het bedieningskastje: 90 graden koerswijziging pardoes (meegemaakt)
- schakelaartje op kastje gaat kapot, boot loopt pardoes uit koers (meegemaakt)
Met andere woorden:
- op smalle kanalen is het een risico: plotselinge koerswijzigingen maken de oever wel heel snel heel dichtbij.
- maar midden op de oceaan is het een droom zo'n apparaat.

Uiteraard mag iedereen deze mededeling op eigen wijze interpreteren.

Vaak laat ik onze stuurautomaat naar een waypoint op de kaartplotter sturen. Zo weet je zeker dat je daar ook komt. Een onervaren stuurman(vrouw) vertrouw ik minder. Al snel wordt er enorm van de koers afgeweken en ga je net over die ondiepte.
In de wind-vane stand pakt ze elk graadje hoogte mee. Op lange tochten is het gewoon fijner. Het stuurwiel gebruiken we alleen nog voor het laatste stukje de box in.

Ronaldl schrijft:Als ik dit zo lees dan hou ik er toch een andere definitie van "een goeie" op na....... Dit soort problemen ken ik helemaal niet.

tom,..
de autohelm, het is gewoon een tweede stuurmann/vrouw, die het meestal ook nog wel perfekt doet, alleen, wanneer je hem het roer in handen geeft bepaal je meestal zelf...

had er vroeger zeker veel verlichting tijdens het zeilen aan ondervonden,..
vooral met een kleine bemanning langs de kust vaarende..
koffie zetten, mijn dochters de luier even maar weer verschonen,
kopje soep met brood bereiden, koffie, even de kaart handhaven, uitkijken, en...

en zo zit ik nu op mijn werk met een latste nachtdiensd, en dan nog enkele dagdiensden, en dan in de vut..

www.zeilersforum.nl/index.php?...1:techniek&Itemid=80

Mijn ervaring is: alleen op ruim water gebruiken.
Kwamen vorig jaar IJmuiden binnen, sluis door, Handige Harry aan en naar binnen om eitjes te bakken. Handige Harry vond de stalen damwand wel bijzonder interessant...

Ik hoorde gisteren ook een mooi verhaal over een AP: ging compleet over de kook toen een binnenvaartschip op ca 20 m afstand passeerde. Terwijl de solozeiler op zijn voordek met de fok bezig was zag hij het binnenvaartschip ernstig dichtbij komen. Omdat hij met ruime wind zeilde ging de boot door de koerswijziging ook gijpen en kwam het binnenvaartschip nóg dichterbij. Corrigeren via de afstandsbediening ging niet snel genoeg, dus dat werd een sprintje naar de helmstok, en een fikse por in de goede richting, ten koste van de bevestigingsbeugel van de AP.

Ik kwam met die man aan de praat omdat ik vaak solo of met nog onervaren familieleden zal gaan zeilen, dus ook mijn vraag was ook of je er wat aan hebt. Ja dus, een prima ding, als je maar de ruimte hebt. En opletten als er veel ijzer in de buurt is...

Ik red me voorlopig wel met de "stiekies" oplossing, waarbij ik twee lijntjes naar voren doortrek zodat ik vanaf het voordek kan corrigeren.

Ik heb hem eigenlijk nooit aan. Misschien dat ik de UK-trip ga gebruiken om het apparaat wat beter te leren kennen, maar als ik het roer eenmaal goed heb staan is er geen noodzaak om er steeds aan te zitten en een stuurautomaat hoeft dat dus ook niet. Ik vind hem ook wat wiebelig reageren, maar ach, dat kan ook aan mijn onkunde liggen.

Die stalen damwanden zijn berucht, heeft mij ook al eens een flinke kras opgeleverd....
Erg opletten dus!

Nut van een autohelm is te vergelijken als bijvoorbeeld cruise-control, stoelverwarming en airco.

Je mist het waarschijnlijk niet, maar als je het éénmaal hebt begrijp je niet waarom je het ooit zonder deze zaken hebt gedaan.

Free Bird schrijft:
Die koersafwijkingen hebben weinig met goed of slecht te maken. Ieder gyrokompas heeft er last van.
Dat je dit fenomeen nog nooit hebt meegemaakt, komt misschien omdat je de automaat alleen maar op ruim water gebruikt.
Anderzijds moet het probleem ook niet worden overdreven. De nabijheid en de massa van het ijzer speelt een grote rol. Is de afstand minder dan pakweg 5 meter en gaat het om tonnen massa, dan is het risico aanzienlijk. Bij een hoge stalen brug (waar je zonder maststrijken onderdoor kan) is het effect veel minder sterk dan bij een lage stalen brug van pakweg 3 m (waar ik wel eens met een gestreken mast onderdoor kom).
Elders in dit draadje las ik een verhaal van iemand wiens automaat in de war raakte van een binnenschip dat hem voorbij kwam. Deze man is waarschijnlijk niet goed wijs geweest of het was een broodje aap-verhaal. Dat binnenschip moet namelijk wel erg dichtbij zijn geweest. Als je dan nog op je voordek zit met de boot op de automaat, dan let je erg slecht op, of je bent levensmoe.

--
stegman

Mijn simpele ST2000+ heeft geen gyro hoor maar een (elektro-)magnetisch kompas. En ja, het ding is verzot op grote ijzeren boeien en binnenvaartschepen, maar dan moet je wel erg dichtbij komen. Ook bij jou verhaal over hoge en lage bruggen kan ik me van alles voorstellen.

Maar problemen met bedieningskastjes en schakelaartjes heb ik niet.

Ik pieker er ook niet over om hem op kanalen of druk bevaren stukken te gebruiken. Wel in de stand "manual" met de afstandsbediening zittend op de punt in het zonnetje; maar dan is het kompas buiten werking.

Op de MP 3 speler van dochterlief in het kastje naast het compas reageerde het stuurautomaat heel raar. Koersafwijkingen van 120 graden!
Het blijft techniek dus zelf blijven controleren. Op nauw water naast het bedieningskastje blijven en in de buurt van de helmstok of stuurwiel.

Free Bird schrijft:
Onze ouwe Johan (AH 800+) was altijd verzot op boeien, van mijlen afstand rook 'ie ze al, en wist ze feilloos te vinden. Ook nieuwe Johan (AH2000+) lijkt de zelfde afwijking te hebben.
Bovenstaande lijkt echter niet met ijzer of magnetisme te maken hebben, maar met een soort 7e zintuig van Johan. Of misschien 2e 3e of 4e, want ik weet niet precies hoeveel 'ie er nou heeft.

Afwijkingen met damwand leidingen:
Varend over het Eemskanaal zijn op plaatsen waar leidingen onder het kanaal door zijn gelegd, damwanden geslagen, ter hoogte van deze damwanden week de boot altijd een paar graden af, om vervolgens weer rechtuit te gaan.

lodewijk stegman schrijft:
Ik heb ook mijn twijfels over exacte juistheid, vandaar dat ik het "een mooi verhaal" noemde. Gebeurd is het absoluut, omdat de echtgenote het beaamde. Maar goede kans dat het binnenvaartschip stom toeval was, en dat de AP ergens anders door afweek (de echtgenote was in de kajuit bezig, misschien had zij iets magnetisch in de buurt van het kompas gehouden?). En die 20 meter afstand kan natuurlijk net zoiets als die kabeljauw uit de Loosdrechtse plassen zijn... Aan de andere kant is de vaargeul daar (Veluwemeer vlak voor Elburg) daar niet echt breed.