Onderwerp: Een alles etende regelaar voor accu's

Een alles etende regelaar voor accu's

Na een week Huff&Puff het volgende resultaat:




Dient nog wel vermeld te worden dat ik nog steeds een geijkte spanningsbron zoek of een geijkte referentie om daarmee de celmonitor ook weer te ijken per cel. Daardoor kunnen we nog niet 101% iets zeggen over de ladingstoestand en het verschil in cellen.

De celmonitor is, zoals eerder gezegd, zeer pessimistisch. Volgens "internet normen" zou 13,3V rond de 80-90% zijn?

Desondanks ben ik ben tevreden.

En terecht!
16mV celspanningsverschil is een in de foutmarge wegvallend verschil. De cellen zijn in balans en zullen bij verder laden met een eind laadspanning van 3,38V (O.I.D) alleen nog maar 'dichter' naar elkaar komen. Ik denk dat een 4-digit DVM voldoende is en dat ijken van de meter in een laboratorium wel van toepassing is, maar voor monitoring is dit beslist voldoende.
Dat je cellen maar voor 54% vol zijn is heel makkelijk te verklaren uit het feit dat het meetsysteem stamt uit de tijd dat de eind laadspanning vroeger op 3.65V werd gehouden. Dat is nu toch wel 'zo vorige eeuw'.
Je komt aan deze celspanningen met de 'hakkepuf' regelaar? Dan ben ik benieuwd hoe de ingangsstroom/spanning van de 4 converters eruit ziet bij 2,9V of 3,0V. Verder is het ook interessant om te zien bij welke spanning de regelaar in de 'puf' stand blijft en de ingangstroom niet meer wordt onderbroken door een leeg gelopen buffer condensator.
Groeten, Peper.

Een alles etende regelaar voor accu's

Na een week Huff&Puff het volgende resultaat:




Dient nog wel vermeld te worden dat ik nog steeds een geijkte spanningsbron zoek of een geijkte referentie om daarmee de celmonitor ook weer te ijken per cel. Daardoor kunnen we nog niet 101% iets zeggen over de ladingstoestand en het verschil in cellen.

De celmonitor is, zoals eerder gezegd, zeer pessimistisch. Volgens "internet normen" zou 13,3V rond de 80-90% zijn?

Desondanks ben ik ben tevreden.

Overdrijven we niet een beetje? Geijkte meetwaardes? op duizendsten volt meten?

In de basis gaat het er alleen om dat gedetecteerd wordt dat er een cel achterblijft, waardoor een andere overladen wordt.
Dat moet je voorkomen. Verder maakt het allemaal geen moer uit, in feite.

oja, en onderspanning detectie, dat ook inderdaad.

Een alles etende regelaar voor accu's

Na een week Huff&Puff het volgende resultaat:

Dient nog wel vermeld te worden dat ik nog steeds een geijkte spanningsbron zoek of een geijkte referentie om daarmee de celmonitor ook weer te ijken per cel. Daardoor kunnen we nog niet 101% iets zeggen over de ladingstoestand en het verschil in cellen.

De celmonitor is, zoals eerder gezegd, zeer pessimistisch. Volgens "internet normen" zou 13,3V rond de 80-90% zijn?

Desondanks ben ik ben tevreden.

Dat je cellen maar voor 54% vol zijn is heel makkelijk te verklaren uit het feit dat het meetsysteem stamt uit de tijd dat de eind laadspanning vroeger op 3.65V werd gehouden. Dat is nu toch wel 'zo vorige eeuw'.

ik denk dat er maar 1 beetje juiste methode is om er achter te komen wat de SoC is met de door jou ingestelde 'stop' waardes ?

laden tot de laders er mee stoppen
dan leeg trekken tot 2.8v per cel (11.2v op set niveau) en kWh / Ah tellen hoeveel er uit komt

zeilersforum.nl/index.php/foru...cer?start=50#1344815

Gewoon eens doen en loggen, zo’n test bij jouw cellen. Leerzaam en je kunt meteen een idee krijgen hoe veel (of weinig…) een bepaalde klemspanning betekent.

Peper schreef :
Pas op! gaat niet over zeilen maar over techniek om het aangenamer te maken.

Om enige toelichting te geven over Huff & Puff, wat op ZF nog niet besproken is. Ik had al eens ervaren en Hans Fix voorspelde het ook, dat solar panelen niet over de initiële "stroomhobbel" heen komen bij opstarten van de alles-etende-lader. Bij lege LFP accu is de stroomvraag zo groot dat solar spanning in stort.
Na enig prakkedenken was, de huff & Puff oplossing, een goed werkende. Het idee was opladen van een grote capaciteit en bij voldoende opgebouwde spanning uit solar (Huff), deze condensator lading door te laten naar de alles-etende-lader (Puff). Na ontlading van de condensatorlading gaat de schakelaar naar de laders weer dicht en het paneel kan de condensator weer opladen.
Het principe:




Werking:
1 - paneel laad condensator op tot 12 volt.
2 - Bij 18V gaat de FET open en loopt de condensator leeg in de laders.
3 - Als de leeggelopen condensator de 14V bereikt, sluit de FET weer.
4 - en weer terug naar Nr.-1

Om het te simpel te verwezenlijken heb ik uitsluitend kant en klaar spullen gebruikt, een hier reeds bekend spannings printje en solid-state DC relais.
Dit printje in mode-3!:



En op deze wijze verbonden":



Waarom tussen de 14-18 volt? Omdat daar ergens het MPPT punt ligt. Met deze waarden creëer je dus een soort semi-MPPT lader.


Waarden links zijn verhoudingsgeweijs, niet absoluut

Voordeel is dat er dan ook nog spanning overblijft voor de PWM lader op de startaccu.

De Hakkepuf regelaar weet ik uit ervaring dat die niet werkt, helaas Peper. Zelfs niet met 100.000uF (seen it, done it, been there, got the T-shirt). Je komt in een soort Boezemfibrilleren terecht wegens gebrek aan hysterese.
Ik gebruik nu 8 Farad bij 32 volt, kan dus ook tegen open celspanning.

Zoals ?

Het niet kunnen laden van een ‘lege’ lifepo4 akku met solar

Nog nooit meegemaakt dat mijn Victron mppt’s een ‘lege’ (SoC 5% , 12v akku pack spanning) niet kunnen laden . Zon gaat schijnen, mppt’s gaan aan en er gaat stroom de akku in , ik heb nog nooit meegemaakt dat mijn mppt’s niet aangaan omdat de akku ‘leeg’ is

Dus een oplossing voor een niet bestaand probleem

Zit elke cel met twee draden op de balancer? Of zit alleen de laatste cel (of eerste) met twee draden en de rest met een?
Bij cel+1 draden meet je dus ook de spanningsval over de kabel tussen de cellen, en die kan enkele mV maar ook wel wat hoger zijn.
Dus ja dat zou wel verklaarbaar zijn, de laatste heeft wel twee draden en is daarmee lager.
Betekent ook dat je balancer in de war raakt door die extra spanningen die over de draden tussen de cellen vallen.

It Paradyske schreef :
Hmmm, volgens mij zit iedere cel met 2 draden op de balancer. By design. 5 draden op een 4S accu, 4 draden voor een 3S, etc. Is misschien meer iets voor algemene kennis omtrent lithium-accu's en minder voor dit specifieke draadje.

Bij 2 draden per cel op een 4S heb je dus 8 draden nodig, geen 5.

Calidris gebruikt individuele cel laders, indien daar een spanningsverschil tussen de cellen bestaat worden deze cellen of de cel automatisch geladen naar de maximale laadspanning. Het is dan wel zaak de laadspanning goed in te stellen. Dit is mogelijk met een 'step' van 2mV. 2mV verschil heeft geen wezenlijke invloed op de levensduur van de cel. Bij 50mV verschil is er sprake van een zeer geringe onbalans. De maximale celspanning voor LFP cellen is 3,45V bij 25^oC.

@Calidris, merk je iets van de werking van de 'hakkepuf' schakeling? Of heb je dit niet geïmplementeerd. Als ik de specs van Murata bekijk is er een diep ontlaad beveiliging ingebouwd die overgaat in de 'hakkepuf' modus als de lader een te grote belasting vormt (voor generator of zonnepaneel). Het zou kunnen zijn dat de 'hakkepuf' schakeling interfereert met de diepontlading beveiliging en dan uiteindelijk geen lading oplevert. Dit zou ook de reden kunnen zijn waarom It Paradyske geen lading uit DC-DC converters kan halen bij gebruik van een zonnepaneel met een laag Wp.

Groeten, Peper.