Bij ons ging het ongeveer hetzelfde zij het dat we Terhorne niet zelfstandig gehaald hebben.
Na de start om 7.20 uur (laatste startgroep, valk blauw) via Goingarijpsterpoelen richting Noorder Oudeweg, gemiddelde snelheid dacht ik rond de 5 km/h uur en met regelmatig bijpeddelen >6 km/h. De boten die de Sybesloot verkozen lagen bij de Noorder Oudeweg iets achterop dus de keuze voor de poelen leek gunstig te zijn.
Op de Noorderoudeweg weer bijpeddelen en enkele steigers jagend voorbij. Sommigen jaagden de hele Oudeweg maar op dat moment stond er nog een beetje wind dus wij verkozen zeilen en peddelen.
Bij de trambrug richting Langweerderwielen was het druk, bruglichten op dubbel rood dus mast naar beneden. Een goedbedoelde poging tot extra snelheid middels het afduwen met de boom onder de brug eindigde in een vastzittende boom ... sh** ... dus weer achteruit peddelen, boom oppakken en verder.
Op de langweerderwielen was de wind al zo goed als op dus beide bomen er bijgepakt om nog wat voorstuwing te krijgen. Ondertussen af en toe een witte, of zelfs een rode vaan gespot (eerdere startgroepen) dus tot zover ging het best aardig. Tot ruim voorbij Boornzwaag moest er afwisselend bomend en peddelend voortgang gemaakt worden omdat er geen egschikte jaagoever was. Onderweg kwamen we al de eerste afvallers tegen die weer richting Terhorne voeren of zelfs gesleept werden door een jacht.
Voorbij Boornzwaag kon er weer gejaagd worden op beide oevers. Een blik vooruit leerde dat de linkeroever wat degelijker was en minder dwarsliggende sloten kende, dus verkozen wij die oever. De snelheid zat er eindelijk weer goed in en kwam regelmatig boven de 6km/h uur uit totdat ... de jagende mannen weer opgepikt moesten worden en we vastliepen. Bomen er weer bij en zo het laatste stukje naar de brug bij Scharsterbrug bomend en ondertussen de mast strijkend afgelegd. Na de brug de mast er maar weer op, alhoewel die voornamelijk als paal diende om de jaaglijn mooi hoog aan te laten grijpen. Wind was er namelijk niet meer. Vervolgens jagend, bomend en peddelend door tot aan de ingang van het Tjeukemeer, waar geen einde aan leek te komen. Bij de ingang van het Tjeukemeer lag een kleine vloot opgevers klaar en werd door een begeleidingsboot gevraagd of we ook gesleept wilden worden. Het antwoord was nee, wie weet zou de wind immers plotseling toch nog opsteken ...
Op het Tjeukemeer viel goed te bomen (harde grond, niet diep) en halverwege stak er zelfs een zuchtje wind op, dus fok weer uitgerold en uitgeboomd zeilend richting de brug onder de A6 door en af en wat bijpeddelen voor extra voortgang. Na de brug konden we een stukje halve wind ZEILEN, er stond zowaar wat druk op de schoten dus konden de peddels heel even rusten totdat de boot achter ons de peddels ter hand nam en wij natuurlijk niet achter konden blijven. Bij de vlot daaropvolgende brug weer de mast plat, onder de brug door peddelen, en mast er weer op. De wind stak op en wel uit de ... juist, precies verkeerde richting namelijk pal tegen. Sommige boten verkozen het jaagpad, anderen kozen voor opkruisen. Wij kozen voor het laatste. Het PM kanaal over maakt de vaart richting Brandemeer een kleine bocht en konden we hoog aan de wind verder. Na het PM direct weer de jaaglijn naar de wal en zo door tot aan Brandemeer. Daarna zeilend naar Sloten, bomend en peddelend door Sloten heen en op de vaart richting Slotermeer eindelijk echte wind! Hoog aan de wind konden we zo richting het meer varen. Op het meer wakkerde de wind nog wat aan en piekten we hoog aan de wind even 10 km/h, vergeleken met de snelheid van een door peddels en bomen voortgedreven boot een hele snelheid.
De Ee op richting Woudsend konden we weer kruisen waarbij een andere deelnemer een skutsje nogal pijnlijk over het hoofd zag, maar ondanks de doffe dreun leek er zo van afstand geen ernstige schade te zijn gelukkig.
In Woudsend moest er weer gepeddeld worden achter de slepers van de sleepbootdagen langs. Inmiddels regende het weer behoorlijk, stond de wind pal tegen en was het bijna 17.00 uur. Het tijdstip waarop we eigenlijk weer het PM kanaal zouden moeten kruisen om nog officieel te kunnen finishen. Moegestreden maar besloten een sleep aan te nemen, en zo richting Terhorne gesleept waar we onderweg nog een hele lading valkjes oppikten.
Ter hoogte van de Houkesloot besloten we los te gooien en voor de laatste keer zeilend, peddelend en bomend richting Sneek (thuishaven) te varen voor een warme hap die erg welkom was. Onze aanhangmotor hebben we later met de auto opgehaald uit Terhorne om daar de echte diehards rond half 10 nog binnen te zien druipen. Voor hen des te zuurder dat ze niet officieel gefinished zijn.
Al met al een mooi avontuur. Volgend jaar doen we weer mee met het doel dan wel te finishen (en te zeilen

)
Gr. Ruben