Onderwerp: Afvaren en aanleggen met voorspring

Hallo allemaal,

Stel dat ik met harde wind solo/shorthanded wil aanleggen of afvaren in een box. Ik denk eraan een lange lijn te gebruiken die ik langs de voorste kikker leg en het halende deel op de lier te beleggen, zodat ik de boot bij de paal kan houden.

Welke van deze twee opties zou het beste werken?

Optie 1: halend deel van de lijn buitenom



Optie 2: belegd deel van de lijn buitenom

Met optie 2 maak je minder snel een fout omdat de lijnen niet over elkaar lopen. Qua effectiviteit maakt het niet zoveel uit.

DeBommel schreef :
Bij optie 2 moet wel het halende deel van de lijn langs de kikker, zou dat het niet lastiger maken?

MarcelT schreef :
Waarom moet het halende deel langs de kikker? Je kunt hem op de kikker beleggen en via de lier aantrekken of laten slippen. Zo zou ik het denk ik doen. Zit er trouwens een lijn tussen de boxen? Ik heb in een soortelijke situatie met wegvaren, waarbij de voorpunt aan de kant van de steiger was, een lijn vanaf de voorkikker om die tussenlijn gegooid. Ik kon toen de box uitvaren zonder dat ik iets hoefde te laten slippen want de lus glijdt gewoon mee naar de achterste meerpaal. Pas op het laatste moment hoefde ik dan alleen de lijn binnen te halen. Voor het aankomen heb ik nog geen goede manier bedacht, daar zou ik ook nog graag tips voor willen hebben.

P.s.: dit is geen voorspring: een voorspring loopt naar het middendeel van het schip, maar dat is verder niet relevant hier.

Ik zou optie 1 gebruiken: minder frictie bij het inhalen van het lopende part. Vaste part niet op de achterste kikker maar met een grote paalsteek over de lier. Als je hem uiteindelijk lost haal je het lopende part over de voorste kikker naar binnen, uit de buurt van de schroef.

Deze lijn zou ik een spruit noemen.

De achterste kikker aan SB blijft vrij voor een slippende achtertros. In combinatie met de schroef kan je daarmee de boot al aardig midden in de box houden zonder veel spanning op de voorste lijn.

Dit alles voor wegvaren. Achteruit aanleggen met veel zijwind: brr, moet er niet aan denken met mijn boot. Als het echt moet zou ik hem langs de palen leggen met de kop in de wind en dan verhalen tot hij tussen de palen ligt aan twee lijnen over de middenbolders naar de lieren. Voortrossen alvast over de palen. Dan achteruit en lijnen laten slippen over de lieren. SB achtertros aan de wal en afmeren. Hopend dat de Windpilot het overleeft.

Aankomen (XanderB):

lager wal (en geen uit de box stekende buren):
- Boot voorbij de box vafen en tegen de palen aan leggen waarbij de achterste kikker ter hoogte is van de lijnpaal van de eigen box.
- Vervolgens een spring beleggen op de laatste twee genoemden (kikker en paal).
- achteruit de box in varen zodat deze recht in de box komt te liggen
- spring aan andere zijde op de loef paal beleggen
- motor in zijn achteruit en langzaam de beide springen laten slippen.
- etc.

hoger wal:
- boot met de punt de box in varen en stilleggen bij de lij paal ter hoogte van de midden kikker
- landvast om lij paal en beleggen op de midden kikker
- daarna heb je alle tijd om de landvast van de andere middenzijde op de loef paal te krijgen.
- vervolgens weer rustig in de box varen met motor in de vooruit en gecontroleerd door de slippende landvasten.
- etc.

Perry

Volgens het boekje “Zeilen zonder zorgen” zou dit moeten werken zie ik net:



Dat zou optie 2 zijn?

Dat boekje heb ik ook. Even opgezocht. Volgens de uitleg (p. 69) is het deel buitenboord het halende part. Dat is jouw optie 1. Maar dit is een andere situatie langszij een wal (of een vingerpier). Jij hebt het over een box. Ik zou zo niet aanleggen: te weinig controle naar mijn zin. Maar het kan misschien wel met een spruit als je goed bestuurbaar bent achteruit. Zie figuur op p. 74. Ik zou die beleggen op de voorste kikker met het halende part over de lier.

Weinig marge voor fouten zo. Stootkussens binnenboord als je naar binnen vaart. Spruit over de paal krijgen. Stootkussens naar buiten aan lij. Ondertussen nog sturen en gas geven. Beetje druk, solo.

Altijd meerdere wegen naar Rome.

Duncan Wells is fantastisch .

Geeft ook meerdere opties.

Het antwoord op jouw vraag:
- dat hangt af van wat er, op jouw boot, soepel loopt. Optie 1 of 2.
- kan ook best anders zijn voor aan/afvaren....
- Bij aankomen kan het vast eind blijven zitten tot je vast ligt, maar de echte truuk is bij afvaren: je maakt dan uiteindelijk het vast eind los en haalt dat helemaal door. Daarom moeten beiden einden in de kuip zitten. Bij aankomen is gewoon de voor landvast (mits lang genoeg) ook prima.

Ik vaar bij matige zijwind gewoon vooruit de box in. Stootwillen uit aan de kant waar ik niet om de paal draai. (idealiter is dat aan de lage kant, maar die keus is er niet altijd).
Achterlandvast aan de hoge kant om de paal en een beetje gas om de boot in t midden van de box te houden. Heeft de buurboot op de goede plek fenders hangen, dan iets meer gas en vriendelijk er tegenaan. Zo nee, dan eerste even die fenders uithangen.
Tweede achter landvast om de andere paal en samen vieren tot je precies goed ligt.

Afvaren doe ik, met veel wind van opzij en de neus in de box dan met de truuk die jij aangeeft. Werkt prima en trekt soms bijkijk.
Ik gebruik wel een drijvende lijn hiervoor. En let angstvallig op kinken. Blijven hangen als je nagenoeg de box uit bent is niet optimaal
Als er een tussenlijn is in de box dan is een lus daaromheen nog mooier.


Als je het boek niet hebt... aanrader. Dr zijn ook video's bij.
En dan lekker zelf gaan pielen.

Ik wil vanaf nu achteruit aanleggen in mijn box omdat de vingerpier belachelijk zinkt als je erop loopt.

Op pagina 74 van het boekje staat volgens mij precies dezelfde truuk, maar dan om achteruit aan te leggen in de box. Eerst tegen de paal, spruit eroverheen, en dan naar achteren varen…?

En wegvaren gaat dan met dezelfde spruit.

Ik ga die versie binnenkort maar eens solo proberen.

Een lijn opspannen tussen de vinger pier helpt ook. Nog een lijn aan de andere kant tussen paal en steiger en je komt al redelijk uit.

Er zijn inderdaad vele wegen die naar Rome leiden en het zal per type boot en precieze omstandigheden afhangen wat het beste werkt voor jou en jouw schip bij vooruit of achteruit een box in of uit. Het al genoemde boekje van Duncan Wells geeft daarvoor voldoende inspiratie.

Ik vaar zelf semi-solo. Niet alleen, maar met niet primair in zeilen geïnteresseerde familie aan boord. Dat lijkt veel op solo varen. Zelf ben ik meer en meer afgestapt van al te ingewikkelde capriolen met goedbedoelde lijnen en spruiten want in verkeerde handen doen die vaak meer kwaad dan goed. Een lijn die net op het verkeerde moment wordt aangetrokken of op het moment dat die los moet ergens achter blijft haken, kan je hele manoeuvre doen mislukken. Zal vast ook aan mijn soms te vage aanwijzingen liggen, maar het gebeurt nu eenmaal.

Bij de meeste boxen zitten er tegenwoordig lijnen tussen de meerpalen en de steiger en de boten die links en rechts stil in de box liggen, hebben toch stootwillen uithangen. Dus zoveel kan er toch ook niet misgaan bij in- en uitvaren? Je boeg met anker en ankerbeslag vormt meestal het grootste gevaar. Zelf hang ik daarom de grote bolfender voorop de boeg aan de lijzijde. Daarmee blijf je niet snel achter een meerpaal hangen en je voorkomt wel schade aan buurboten als je echt flink scheef komt te liggen.

En verder geldt natuurlijk low speed = low damage, maar ook dat moet je niet overdrijven want je wilt wel voldoende snelheid houden om niet weg te waaien.

Dat is inderdaad een prima oplossing in een box: de boot tegen de buur aanleggen en dan fatsoeneren. Als er een buur is, natuurlijk.
Ik ook solo of semi-solo. Ik wil niet dat bemanningsleden (of ikzelf) afstappen (of springen!) voordat de boot vastligt. Genoeg ongelukjes (kapotte knieën, bijna te water) gezien. Daar gebruik ik de trucjes van Wells voor. Als mijn bemanning het niet begrijpt, geen probleem. Geen bemanning nodig. In de meeste situaties.