Onderwerp: Boot op de wal

Na 3 jaar in het water was het weer eens tijd voor wat onderhoud.









De stalen damwand op Urk is prima. De aluminium anode zag er na 3 jaar zo uit.
Voor de zekerheid er een nieuwe naast geplaatst.

Dat er teveel antifouling gesmeerd is voor mij bewezen. Drie jaar geleden er 1 laag Hempel Mille plus (zwart) erop gezet, bij de waterlijn twee lagen. De blauwe antifouling is van de vorige eigenaar. Bij de waterlijn dus het meeste verlies.

Faran schreef : Voor mij ook geen punt meer.
Al 4 jaar geen antifouling, nooit aangroei.

Free Bird schreef :
Ik smeer dit jaar ook geen antifouling, zit nog genoeg op en ik kijk aan het ewinde van het seizoen wel weer hoe het gehouden heft.

Misschien vaargebied melden?

Hoofdzakelijk IJsselmeer, plm 3 weken per jaar zoutwater.

Dat is inderdaad wel anders dan het zoute water hier moet er echt elk jaar uit om schoon te spuiten.

wij mogen elk jaar hoor!
schroef is zelfs een SERIEUS probleem.
mogen we 2x per jaar "ontpokken"

Die damwand zou wel eens onder spanning kunnen staan (een paar volt) om corrosie tegen te gaan. Dit werkt heel goed, vooral als er schepen met anodes tegen aan liggen die via de randaarde ook nog aan de wal stroom liggen.

Dan ben je pas echt in je 'element' als je de boot opgaat!
Groeten, Peper.

Free Bird schreef : Jaap, staat de Freebird dan al vier jaar droog?

Die zoetwatermatrozen hebben idd enorm veel geluk.
Op zout water moet je echt goede stevige antifouling gebruiken en ieder jaar knippen en scheren.
Veel hangt ook wel af van de hoeveel vaaruren.

Ik heb op de as 2 anodes die ook ieder jaar aan vervanging toe zijn.
Maar toch wil ik het zoute water niet ruilen voor zoet.

zal het doorgeven aan je waterleverancier. snap nu ook je nickname!

Albert 45 schreef : Nee hoor en de schipper ook niet....

Free Bird schreef : Gelukkig, ik schrok al.

van zout krijg je idd behoorlijk dorst!

ovni schreef :
Dat met die damwand onder spanning noemen ze kathodische bescherming ( dat i.t.t. de anodische bescherming met anodes).

Voor saildrives kan dat zefs doordelijk zijn.
Overigens zou ik proberen een ligplaats te krijgen die wat verder van die damwand af ligt ( als die inderdaad kathodisch beschermd is dan) , minimaal een meter of 10-20 op zoet water. Op zout water verder.

Ad

Ik ken in ieder geval één saildrive waar je zo naar binnen kon kijken door deze oorzaak.
Daar zat ook de aarde draad verkeerd aangesloten,
Zat aan de saildrive ipv aan de motor.

Saeftinghe schreef :
Ja , dat is dat voorschrift van bijv. Volvo Penta tegenwoordig dat de saildrive niet electrisch verbonden mag zijn met de motor.
Volgens mij heeft dat te maken met het CE voorschrift dat alle metalen delen aan boord met elkaar en met de motormassa moeten zijn verbonden.(zou ik meteen loshalen als ik een nieuwe boot had )
En als je dan aardlek hebt via de walstroom ben je in de bekende aap gelogeerd.Maar dan helpt toch een scheidingstrafo?

Tenslotte varen er honderduizenden saildrives rond in oudere boten die nergens problemen mee hebben. En die zitten echt wel electrisch geleidend aan de motor vast.
Bij mijn vorige boot zowel als mijn huidige is dat ook het geval.
Ad

De eigenaar was er van overtuigd dat werven nooit fouten maakten; "Zij zijn immers de professionals"
Ik heb hem geadviseerd om de aarde van de saildrive te verplaatsen naar de motor, een zwevend 230 circuit in de (polyester) boot te nemen en een plaats te vragen ver weg van de damwand.
Alles in de wind geslagen.

Maar hij had wel de klasse om te zeggen "Je had gelijk, wat doe ik nu?"
En dat is een zeldzaamheid.