Onderwerp: Anker(gewicht) monohull vs multihull

Is er een verschil tussen het nodige ankergewicht voor een monohull of een multihull?
Of gaat men gewoon uit van de bootmassa?

Edit: titel beetje aangepast

Als ik het ankergewicht zou moeten bereken zou ik een paar factoren in overweging nemen:

• Het soort anker, cq de manier waarop het anker onder verschillende houdt
• Gewicht van de boot
• Windvang, dus de hoogte van het vrijboord en opbouw
• De maximale stroming waarop ik zou moeten blijven liggen
• De lengte en het gewicht van de ankerketting dat ervoor kan liggen

Als je dan multihull vs monohull zou willen weten zou je eigenlijk deze met elkaar moeten vergelijken.

Wat wij onderweg gezien hebben dat de ankers op multihulls eerder wat lichter waren dan vergelijkbare lengtes monohulls.

Lijkt me dat er geen verschil tussen mono of multi is voor het gewicht van het anker.

Een multi heeft meer windvang, een mono meer massa.

Ik denk dat je krachten van windvang en massa bij elkaar moet optellen en dat is dan de maat voor de nodige houdkracht van het anker.

Gewicht is maar één gegeven uit meerdere die net zo van belang zijn.
Oppervlak en vormgeving is zeker van gelijk belang.

multi's hebben anker maatje groter, zie maar in de tabellen van de fabrikant van ankers.
onze multi van 9 ton heeft een 25 kg rocna bijvoorbeeld

En hoe kom je aan de krachten van de windvang? Als die al meer zou zijn bij een multi.
De rest van je uitleg is gekend.

Windvangend oppervlak maal de windsterkte voor beide typen schip.

Windsterkte loopt niet lineair op. Tot de derde macht meen ik.
Er zullen zeker grafieken op internet te vinden zijn.

Voor het gewicht zijn er ook tabellen, die in de catalogi van watersportwinkels staan.

Die combineren, en dan voor de zekerheid wat groter nemen.

Een multi wordt véél meer belast door de wind. Dat zou ik niet onderschatten.

Vlak bij mij heeft langere tijd een mono van zo´n 16 ton gelegen aan een anker voor en eentje achter. Bij slecht weer bleef hij prima op z´n plek.
De mono vertrekt, de ankers blijven liggen, zijn van iemand anders.
Er komt een multi van een ton of 8 aan hangen, de bemanning gaat voor een half jaar elders heen.
Ook een paar dagen met harde wind in die tijd.

Die multi versleepte wèl één van die ankers en kwam op het talud terecht. Geen waarneembare schade gelukkig.

Mijn opinie; Een multi heeft een groter anker nodig dan een mono bij gelijk gewicht van de boot.
De vóór en tegens van de diverse ankertypen zullen bekend zijn denk ik.

Onze multihull heeft een heel ander ankergedrag dan de mono's die we om ons heen zien. We ankeren veel. Gemiddeld 60 nachten per seizoen. Na aanvankelijk wat perikelen in de begin periode zo'n 10 jaar geleden hebben we het wel onder de knie. Het heeft in het kort voornamelijk meer aandacht nodig. Moderne ankers, een breidel gebruiken en vaker achter meerdere anker liggen. Eén groot zwaar anker is zeker niet de juiste manier onder moeilijke omstandigheden.

Noreen,

Een breidel aan een anker hoe moet ik dat zien?
"breidel" je daarmee boeg en hek anker?

`Meerdere ankers` bedoel je daarmee boeg en hekanker of vertuid ankeren?

Ik anker tussen een boeg en hek anker, die zet ik net strak tegen elkaar in bij hoogwater springtij.
Bij laag water heb ik dan een paar meter beweging.

Bij vertuid ankeren heb ik wel de kettingen zoveel om elkaar gedraaid gezien, na een aantal getijden, dat ze los genomen moesten worden van de boot om ze te bergen en erger.

Saeftinghe schreef :
Saeftinghe,

Vaar je ook multihull ?

Nee ik heb een mono, vrijwel altijd geankerd.

Maar vaak liggen er altijd wel een paar multi´s in de buurt.
En die vertonen een heel verschillend ankergedrag.
Veel beweeglijker op de windrichting dan op de stroom richting.
Geeft soms wel eens een hachelijke situatie.

Saeftinghe schreef :
Dat is de zelfde constatering als ik heb gedaan. Het is heel goed mogelijk dat een multi tegengesteld aan een mono gaat liggen. Zodra er maar enigszins wind is gaat de multi in de wind liggen. Dus ook ongemakkelijk dicht bij elkaar komen.
Een multi is over het algemeen veel breder dan een mono. Bij het ankeren maakt een multi als die het goed doet gebruik van door vanaf beide boegen/floats een lijn te bevestigen die voor de boot samenkomen zodanig dat die lijnen ongeveer een hoek van 60 graden t.o.v. elkaar maken. Op het punt waar die lijnen bij elkaar komen wordt ook de ankerlijn/ketting bevestigd. Hierdoor gaat de boot zich als een "virtueel" veel langere boot gedragen. Dus veel minder gieren. Dit gieren kan bijna geheel weggenomen worden door een 2e en mogelijk een 3e anker uit te brengen die verbonden wordt aan dit samenkomende punt. Het in elkaar draaien van de lijnen wordt voorkomen door gebruik te maken van een swivel.

Noreen,

Doe je dat tweede en derde anker dan met een bijboot? Of trek je de spruit aan boord en verknoop je daar de boel. Maar hoe regel je dan dat dat tweede anker een flinke hoek maakt met het eerste anker?

Meestal hebben wij wel genoeg aan de grote rocna achter een spruit. Maar als dat een keer nodig is ben ik wel benieuwd hoe in nog een anker aan de spruit zet..

Saeftinghe schreef :
Ik neem even aan dat je windkracht of beter, winddruk bedoelt?
En die loopt kwadratisch op met de windsnelheid.
projects.knmi.nl/hydra/faq/druk.html
Ad

alweereengijp schreef :
Als je op redelijk ondiep water ligt kun je met handig met de motor spelen, zeker met een outboard wat de meeste kleine multi's hebben, je boot zo positioneren dat je het 2e anker over het hek kan uitzetten en vervolgens langs de boot op naar voren brengen. Maar vaak wil je toch een bijboot hebben anders kun je immers niet van boord, en is dat makkelijker. Het is vooral oppassen met 1 anker als je een heftige front passage verwacht. De daarbij voorkomende snelle wind shift gaat vaak zo snel dat je anker geen tijd heeft zich weer in te graven. Kentering van stroom gaat bijna nooit heel abrupt.
Bij een te groot anker is het probleem dat je het slecht ingegraven krijgt met de motor en schroef van de meeste multi's. Daarvoor heb je meer een werkschroef nodig die verder niet geschikt is voor het vaargedrag van een multi. Van een slecht of matig ingegraven anker is het maar afwachten of het zijn werk gaat doen als dat nodig is.

Je moet zorgen dat de hoek tussen de uitgebrachte ankers niet te groot is. Anker 1 uitbrengen en vast varen , ankerbol is wenselijk voor positie als je niet ervaren bent, dwars daarvan varen en anker 2 uitbrengen. Door hierop vast te varen, wat kan omdat anker 1 nog niet mee doet, en daarna te vieren zodat de ligging van de ankers ten opzichte van de boot ongeveer hetzelfde zijn. Daarna met viering van beide lengtes als het nodig is.

Yellow,
Ik dacht dat het meer was, ik ging er van uit dat het gelijk was aan de energie die een windmolen opwekt, een 2 keer zo snelle doorstroming geeft 8 keer zo veel energie, met een paar correcties voor wrijving e.d.

Heb wel even gezocht naar zo´n grafiekje op internet, maar zoeken op internet gaat me heel slecht af. Kon niets vinden.


Noreen,

Bij de meeste ankers zit die swivvel tussen anker en ketting, je hebt er dan ook eentje aan de spruit nodig.
Maar wanneer je de anker kettingen/lijnen niet de volle lengte nodig hebt, gaan ze dan niet tussen spruit en de ankerbak in elkaar draaien?

En het ophalen wanneer je snel weg moet (omdat een anderschip op je af komt drijven), wordt dat niet vreselijk lastig?

Ik zorg altijd dat ik snel weg kan, voor ´t geval er iets op me af komt.
Een Delta van een kilo of 12 achter op een spruit, heel lange lijn eraan, dan boeganker (Bugel 10Kg)en dan terug naar achter.
Achter een drijver aan de lijn, zodat ik direct los kan maken en later het anker terug vinden.
Dat ligt heel comfortabel.

Ik lig nu voor langere tijd op dezelfde plek, kreeg een paar gewichten en toestemming om die neer te leggen.
Een breidel er tussen, een paar drijvers, Wanneer het een beetje mee zit met wind en stroom is vast maken of vertrekken een minuutje werk.

Proost schreef :
Dit strookt niet met mijn ervaring met een multihull. Bij een multi is het 2e anker pas effectief als de hoek tussen de twee ankers minstens 60 graden is. Bij een multi is van belang dat je het gieren en op de rompen zeilen tegen moet gaan. Elk gebruikt anker dient een groot genoeg oppervlak te hebben om, mits goed ingegraven, voldoende houdkracht te hebben. Elk anker heeft alleen maar houdkracht in min of meer het verlengde van de schacht. Waar je voor dient te zorgen dat er niet met regelmatige afwisseling met een te grote hoek t.o.v. de schacht van het anker getrokken wordt. Daarmee woel je de grond om het anker om en verliest het zijn houdkracht.

@Noreen

Wij hebben nog niet zo veel ervaring met ankeren met Gecko, maar als een spruit de boot virtueel langer maakt, waarom maak je dan niet alleen de ankerlijn vast aan de middenromp? Alleen voor het zwaaien achter het anker?

Nou heb ik geen multihul, maar wel een mono die hoog op het water ligt en flink wil gieren. Om dit gieren te verminderen laat ik een tweede anker(tje) zakken op de boeg met ongeveer 1,5 x diepte lijn/ketting. Dit tweede anker moet dus niet ingraven maar 'krabben' om de vaart uit het gieren te halen.
PS Dit niet doen op getijde water zonder wind, omdat dan bij het kenteren dit tweede ankertje eventueel je hoofdanker kan 'opdreggen'.

Saeftinghe schreef :
Begrijpelijk misverstand maar het is toh echt vrijwel kwadratisch.
Dat komt omdat het hier om de druk tegen een voorwerp (schip dus) gaat.
Echter , energie is niet alleen de druk maar ook de snelheid. Alleen zo kom je aan KW oftewel M*KG/Sec
Een KW is nl gelijk aan 100 M*KG/Sec oftewel de energie die er nodig is om 100 KG een meter in een seconde op te tillen ( op aarde dan.....)
Die kg is duidelijk , dat is dat kwadraat maar met de snelheid gaat de energie die er in de lucht zit ook omhoog .Energie is hier dus gelijk aan het product van KG en Snelheid.
Tweemaal zoveel snelheid is dus 4 maal zoveel druk maar met de verdubbelde snelheid wordt dat dus 8 maal zoveel energie.
Vandaar jouw 8 voud bij dubbele windsnelheid.

Alles weer een kwestie van goed naar de eenheden kijken
Ad

Pammie schreef :
Dat is juist de spruit is om het zwaaien achter het anker te beperken. Als je iets uit de grond wilt trekken ga je dat heen en weer jutteren dan komt het los. Dat is nu net niet wat je wilt laten gebeuren met je anker.

3Noreen, hat kan dat de multyhull een andere benadering en hoek vereist. De door mij beschreven wijze was voor een monohull bedoeld. Maar het totaal van 2 rompen maakt toch de werkwijze niet zoveel anders?. Bakboord en stuurboord drijver met een anker uitgerust maakt dat je meer lengte moet geven of betere ankers voor meer grip nemen.
Doordat de ankers bij een multihul verder uit elkaar staan ontkom je automatisch niet aan een grotere hoek. Wat dat betreft kan het niet anders. Of dat 60 graden moet zijn?.

Yellow,
Ik heb gewoon even niet opgelet en niet goed gekontroleerd.




Die spruit op de middenromp of aan beide buitenste drijvers maakt een enorm verschil.
Ik heb allen achterop een spruit, nog geen 2 meter breed.
Wanneer de stroom/wind de boot wat scheef drukt komt één kant strak en de andere los te staan.
Er wordt dan aan de juiste buiten bolder getrokken, dit heeft een veel sterkere corrigerende werking dan wanneer in het midden de trekkracht zou aangrijpen.
Het wisselt automatisch van boord wanneer het andersom is.

Ik heb het eerder niet gezien als het schijnbaar verlengen van je boot, maar dat is een prima beschrijving van de situatie.

Het roer zit ver van de boeg af, dat is gunstig tegen zwieren, en ik kan er ook geen spruit maken.
Zonder spruit zit het roer vrijwel onder het aangrijpingspunt van het hekanker, mèt spruit zit het schijnbaar 3 meter er van af.
Het werkt goed.

Met het roer een beetje uit het midden heeft de boot voorkeur om naar één kant te gaan.

Ik gebruik dat om de boot op de stroom wat naar de kant te laten nijgen.
Dit gebeurt bij beide stroomrichtingen.

Met hoog water (springtij) ligt hij strak tussen de ankers, met laag water 2 meter meer naar de wal en dus verder van het vaarwater af.
Met "verkeerde" wind slingert hij wat in slappe lijnen bij laag water.
En dat wordt weer binnen de perken gehouden door een gewicht halverwege de boeganker lijn.

Nog even iets met vele ankeraars op een klein stuk stromende rivier.

Dat opwoelen door het anker is te beperken door meer ketting te steken, maar dan gaat het stuk ketting dat op de bodem ligt de bodem opwoelen, de modder verdwijnt in een cirkel om je anker met de stroom en zakt tijdens de kenteringen elders naar de bodem.
Dat heeft op de lange duur tot gevolg de modder verdwijnt en de rotsen vrij komen (in de Iberische rivieren dan).

Die plekken zijn aan te wijzen.
Men gaat een stukje verderop ankeren en daar gebeurt dan hetzelfde.
En op de eerste plek bezinkt heel langzaam de elders opgewoelde modder weer.
Een boeg en hek anker maakt dit een stuk minder sterk.

Aan die stenen, waar ik nu aan hang, heb ik lijnen gezet, met wat drijvers eraan, mooi vrij van de bodem en hetzelfde effect als een ketting, door die drijvertjes die dan onder water getrokken worden en zo de lijn op redelijke spanning houden.
Nou, dat werkte niet naar wens, dus een extra gewichtje eraan gehangen.
En nu werkt het weer min of meer als het gewicht van de ketting.

Er rollen ook nogal wat oude boomstronken over de bodem heen en weer, die kunnen zich heel vervelend in de ketting verknopen, die wordt steeds korter en met een beetje pech ga je na een paar tij wisselingen aan de haal. Deze zomer bijna iedere week wel een boom uit een ketting moeten halen.
Ook van die bomen heb je veel minder last wanneer je aan boeg en hek anker ligt. Komt zo´n boom dan op je ketting dan rolt hij er na een tijdje wel af zonder de ketting in de knoop te maken.

Ook wanneer er zware rommel op de bodem ligt, zoals oude en zware visserij ankers, kan je ketting zich hierin goed verstrikken, met boeg en hek anker is dat ook veel minder.

Maar op ´t Ysselmeer zal dat allemaal wel meevallen.