Onderwerp: Roest aan kiel - Oorzaak en oplossing ?

voor wat het waard is:
Mij is verteld dat het zuurstof gehalte van gietijzer hoog zou zijn omdat het dan met lagere temperatuur verwerkbaar is ( gietbaar) en dat scheelt geld. Veel zuurstof in gietijzer=roest altijd.
Inpakken resulteert dan na enige tijd in een verbroken afsluiting.

dito schreef :
Niet om t een of ander, maar gietijzer giet je bij 2000 tot 3000 graden C. Dan is zuurstof echt niet vloeibaar meer, ook niet een beetje. Dat is t alleen bij -180.

Gietijzer is wel een tamelijk onzuivere mix van elementen. Daardoor zijn er, in geodkopere varianten, allerlei mengkristallen van verschillende samenstellingen aanwezig. De verschillende kristallen zorgen voor potentiaal verschil tussen die kristallen. Bij elke aanwezigheid van zuurstof (uit water), zal het dus roesten. Maar het roest niet heel hard.

Ook kan slak ingesloten worden tijdens het gieten. Slak kan zich aan de oppervlakte van de smelt vormen doordat het ijzer reageert met zuurtof uit de lucht. Dan heeft het ook nog een overmaat koolstof in zich. Wat zich bij grijs gietijzer uit als grafiet lamellen in de struktuur. Dit zijn interne scheurtjes die bij krimpspanningen zullen zorgen voor barsten. Om die reden kan gietijzer niet gehard worden, en maar met moeite gelast. Er zijn ook ook lasbare vormen. Nodulair gietijzer. Daarin is de grafiet samengetrokken in bolletjes. Dat ontstaat door toevoeging van een of ander legeringselement, ik weet efkes niet meer welk.

Maar goed. Het roest dus. Zeker aan de oppervlakte, als er (zout) water bij komt. En dat kan door de kleinste barst in de beschermende laag.

Wat doe je er aan?

1: goed inpakken, waarmee weet ik ook (nog) niet precies.
2: anode monteren.

Over Anodes:

drive.google.com/file/d/1sfRYz...ORo/view?usp=sharing

Interessant! Bedankt voor alle antwoorden. Vooral die slideshow over anodes is goed om te lezen. Allemaal nieuwe info. We hebben nu in elk geval wat minder zorgen. In eerste instantie schrokken we flink van het aanzicht van ons “nieuwe” bootje helemaal verroest. We hebben gisteren ook wat tussen de andere boten gelopen en gezien dat alle boten er zo een beetje hetzelfde uit zien.

We gaan inderdaad de onderkant wel vergeten, de bovenkant is sowieso het ergst. Nogmaals bedankt!

Joop66 schreef :
Voor de zoveelste keer; een anode ( althans de door ons gebruikte passieve) beschermt tegen galvanische corrosie en beslist niet tegen roesten.Roesten is een totaal ander chemisch proces dan galvanische corrrosie wat een electrichemisch proces is . Roesten wordt overigens niet eens zozeer alleen door zuurstof veroorzaakt maar vooral doro de aanwezigheid van water of waterdamp in de lucht in combinatie met zuurstof . Vandaar dat bijv. een auto in erg droeg gebieden vrjwel geen last heeft van roest .
Beschermen tegen roest zou wel kunenn met een actieve anode of met kathodische bescherming , zoals bijv. op damwanden en boorplatforms toegepast wordt maar dat is op en pleziervaartuig niet echt mogelijk .
Als een anode tegen roest zou beschermen , waarom pakken we een kiel dan eigenlijk nog in met alerlei dure dampdichte lagen als een paar anoden net zo goed zouden beschermen?
Ad

ik heb de voorgaande jaren heel veel last van roest op de kiel gehad, ook de saildrive verf vloog eraf. elk jaar weer. nu heb ik de saildrive elektrisch geïsoleerd van de motor en elk ander metaal. dit is een wereld van verschil! saildrive blijft netjes in de verf en de kiel heeft een pukkeltje roest hier en daar ipv grote blazen overal.

Waarvan akte.

Je saildrive, verbonden met onderwater staal of gietijzer,is een gigantische anode. Met een beetje pech springt idd je lak er af wegens het spanningsverschil.