Onderwerp: Brons moeren op RVS bouten?

Bij de demontage van mijn genua lieren (40-maat) ontdekte ik dat de M8 RVS-bouten (A4-staal) onderdeks zijn vastgebout met bronzen moeren.

Dat had ik niet verwacht, immers verschillende metalen: galvanische corrosie. Maw dat gaat vast en zekere aan elkaar zitten. Maar dat was geheel niet het geval. De moeren zaten prima vast, en was geen groene aanslag/corrosie te bekennen, en ook fijn: Ik kon ze vrij eenvoudig losdraaien. Ze waren in prima staat.

Maar wat is nu wijsheid? Ik heb nieuwe M10 RVS-A4 nodig (idd een maat groter), en neig om daarbij RVS-moeren aan te schaffen.

Mijn vraag: Waarom monteer je brons-moeren op RVS-bouten?

Dank voor de hulp.

Beide kan. Bij rvs worden bijvoorbeeld ook bij hasselford spanners gebruikgemaakt van rvs draad met daaroverheen de bronzen hulzen.
Goede combi.

Lekker bronzen moeren blijven gebruiken. Die lier moet goed vastzitten en als je dat met rvs op rvs doet heb je kans dat de boel zich (muur)vast vreet (koudlas).

Dat je het zo netjes los kreeg was te danken aan deze materiaalkeuze….

dank, heldere uitleg.

Google: koudlassen. Levert idd veel antwoorden.

Heel fijn. Ik weet wat te doen.

Wat zijn dan precies de omstandigheden dat koudlassen plaatsvindt, want ik doe eigenlijk niks anders dan RVS op RVS en heb nog nooit iets van koudlassen gemerkt. Kan iemand een daadwerkelijk voorbeeld uit de eerste hand geven van wanneer dat is gebeurd? Ik heb vaker brons gebruikt zien worden in combinatie met RVS, dus ik twijfel daar niet aan, maar ik heb eigenlijk niet de incentive om nu eens wat bronzen moeren in te gaan slaan.

ironman schreef :
Het is mij (helaas) dikwijls overkomen, en heel incidenteel gebeurt het nog wel eens ondanks voorzorgsmaatregelen.
Het is mij gebeurd bij rvs wantspanners, 2 of 3 keer, en veel vaker bij bout-moerverbindingen.
Koudlassen treedt vooral op als er veel kracht op komt tijdens het draaien, dus wanneer je een moer (of wantspanner) eens lekker wilt aantrekken. Zodra je voelt dat het koudlassen begint (het gaat opeens wat zwaarder en rasperiger draaien) ben je al te laat, zelfs in dat beginstadium kun je de verbinding niet of nauwelijks meer lossen.

Ik gebruik altijd anti-seizepasta's. Wat mij tot nu toe het beste bevalt is koperpasta.

Als je rustig genoeg draait dan zal het niet zo snel "koudlassen". Bij een wantenspanner wordt vaak met een bahco snel een halve slag erbij gedraaid terwijl er reeds behoorlijke spanning op staat. Zo heb ik dat koudlassen ook ooit gehad met een RVS wantenspanner.

Een moer draai je meestal snel aan tot een vrij beperkte spanning. Daarna zet je rustig de gewenste spanning erop op gevoel of met een momentsleutel.

Bronzen moeren zijn zeer zeker niet nodig, maar als je ze hebt gewoon gebruiken.

ironman schreef : Koudlassen kan plaats vinden bij RVS op RVS als de druk op het gezamenlijke raakoppervlak hoog genoeg is. Er zijn veel toepassingen waar RVS moeren op RVS bouten gewoon prima werken. Er zijn ook situaties waar een bronzen moer juist niet aan te bevelen is. In de situatie van de lier van de TS maakt het weinig verschil en zou een bronzen moer niet direct bij mij opgekomen zijn. Echter in toepassingen als een wantspanner zou ik nooit een versie overwegen die geen bronzen spanhuis heeft omdat de vlaktedruk op het schroefdraad in een wantspanner veel hoger is als op de moer/bout verbinding van een lier bevestiging.

Mij ook wel overkomen. Niet vaak, inderdaad bij verbinding waar al kracht op stond, en boutje niet overbemeten was… vreten noemen wij dat. Loshalen betekent zagen/ slijpen bij grote bout, hoop gedoe. Bij kleine bout (tot M8 ofzo) gewoon bout kapot draaien met moerenzetter.

Sindsdien gebruik ik altijd een beetje anti-vreet pasta op de schroefdraad. Kleine moeite, groot plezier. Sindsdien nooit meer last gehad vretende bout verbinding..

Hoe kun je zien dat het potentiaalverschil tussen deze twee soorten metaal dicht bij elkaar ligt. Daardoor gaat deze combi ook prima met elkaar;

innometconsultancy.nl/het-potentiaalverschil/

Als die moeren niet aan water worden blootgesteld en onderdeks zijn ondergebracht, maakt een eventueel verschil in potentiaal tussen twee metalen geen moer uit.

ironman schreef :
Koudlassen is eigenlijk het verkeerde woord. Het gebeurt namelijk weldegelijk heet. Net zoiets als koudvuur. Best veel huizen afgefikt van sterretjes binnen. Het is meer micro-wrijvingslassen.

Wat er gebeurt, is dat als RVS lokaal onder hoge druk samengedrukt wordt, het smelt en samensmelt. Als dat plekje heel klein is, trek je t ook zo weer los, maar heb je wel het oppervlak beschadigd waardoor het even later sneller en groter optreedt.

Hoe zorg je dat t gebeurt? Beide onderdelen heel goed schoonmaken. Ik werk in de hightech, waar alles echt ontzettend vreselijk super schoon moet zijn. Ik heb ooit meegemaakt dat ik een moer en een bout in elkaar draaide en de bout halverwege de moer als stroef begon te lopen, en al helemaal vast zat voordat hij aan de andere kant van de moer naar buiten kwam. Nog zonder dat er enige kracht op gekomen was. Soms, als t echt schoon moet blijven, smeren we wel eens met IPA. Maar pas op met losdraaien dan: IPA verdampt ook weer.

Hoe voorkom je het dus? Smeren. Maar dan wel zo dat dat smeermiddel er bij t losdraaien ook nog zit. Dat is de instinker bij stagspanners: wat je er ook tussen smeert, alles spoelt uit onder de regen. Sommige spullen sneller dan andere, maar wel allemaal. Daarom is dat een perfecte plek voor de combinatie met brons.

Brons is behoorlijk (niet heel, maar behoorlijk) sterk. RVS en brons hebben een vergelijkbare electrovoltaïsche spanning, waardoor corrosie meevalt.

Ah wantspanners. Ja daar heb ik wat koperpasta tussen. Omdat het zo hoorde. En nu weet ik waarom.

Dit beantwoordt ook een oude, latente vraag waarvan ik me niet realiseerde dat ik die had. Namelijk waarom kopervet ook wel 'anti-seize' wordt genoemd. Dankzij ZF, 1+1=2.

RVS boutjes durf ik nooit meer te vast aan te draaien, omdat ik altijd bang ben dat ze weer afbreken. Misschien ook wel hierom.

ironman schreef : De puttingen in mijn boot zaten vast aan de schotten met draadienden (m10) met zelfborgende moeten aan beide zijden. Bij die draadeinden geen problemen gehad. Toen ik die draadeindjes echter probeerde te vervangen door bouten met een zelfborgende moer, ging het bij de ene bout na de andere compleet mis. En dan zijn 24 bouten opeens best veel. Ook bij voorzichtig rond draaien, het lukte voor geen meter en nog verdomd lastig weer los te krijgen. Ik had dat ook nog niet eerder meegemaakt maar ging compleet nat.

Volgens de leverancier was het vrij normaal met rvs-op-rvs met zelfborgende moeten en gebeurde het niet met de eerdere draadeinden omdat het productieproces net wat anders is.

Ook hier was het met wat anti-seize pasta opgelost.

In mijn ervaring zijn twee verschillende metalen die op verschillende wijze corroderen riskant. Ze vreten op elkaar in, corroderen vast of één van de twee begeeft het voortijdig.

Metalen die dichter bij elkaar liggen hebben hier sowieso minder last van. Onder water of niet.

RickVis2 schreef :
Die zijn kwa corrosie riskant. 2 dezelfde zijn kwa vreten en koudlassen een no no. Ook brons op brons.

Dus dan kun je kiezen.

Interessant stukje over vreten:

www.fabory.com/nl/group/the_se...less_steel_fasteners

sjoerd1981 schreef :
Vreten kán, maar is zeldzaam.
Ik doe altijd likje vaseline of siliconenvet (molykote 111), dan gebeurd het nooit. Kan me niet herinneren, terwijl we altijd met RVS bouten/moeren werken.