Peper schreef :
Ik herken het motortje op de foto van Albert! Het is een 35lbs 12V MinnKota en daar hoort dan een 100Ah lood-zwavelzuur accu bij.
hang het ding naast een kano (met een lange waterlijn) dan zul je verbaasd staan van de snelheid die je ermee kunt maken.
Groeten, Peper.
Dat laatste kan ik beamen.
Ik had destijds een hele vloot bij mijn ark liggen, waaronder een slanke Canadeze kano.
Mijn zwager die was blijven eten, wilde wel eens weten of de Minnkota ook op die canadees kon.
'Dat proberen we straks even uit.'
Met een paar losse plankjes, een binnen en een buitenboord, naast het achterste bankje, creëren we een stevig ophangpunt voor het elektromotortje.
'Ziezo, die hangt, nu nog even die zware rot accu er in en varen met die hap!'
'Zo zeg, dat gaat lekker hard, misschien wel vier keer zo hard als met de rubber"donut".
Omdat het najaar is, wordt het al donker zodat we bij de andere arken naar binnen kunnen kijken, zonder dat zij ons echt goed kunnen zien.
Mijn zwager die voorin zit pakt de peddel en begint met een rotgang mee te pagaaien.
Niet dat we daardoor merkbaar harder gaan maar hij kan zich even lekker uitleven.
omdat ik al even gek ben als mijn zwager pak ik mijn peddel, zet het motortje vast in de "midscheeps"stand en begin als een gek mee te peddelen.
Mijn buurman, van vier arken verderop, staat, met zijn gezicht naar het raam de afwas te doen.
Opeens ziet hij wat buiten, drukt zijn snuit tegen het raam en kijkt "of hij water ziet branden".
We leggen aan bij de ark, praten nog even na over hoe hard het wel niet ging en brengen de accu en het motortje naar binnen.
Dan is de kano aan de beurt.
We trekken hem de tuin in en ik neem hem even af met spons en zeem, zodat hij lekker glad blijft.
Net wanneer we hem op zijn rek tillen, komt buurman met zijn hondje Diesel langs.
'Zeg Albert, het is dat ik het met mijn eigen gezien heb maar anders zou ik het niet geloven, zo hard als dat ging, niet gewoon meer!'
'Verdorie Willem, heb je ons gezien? We zijn aan het trainen voor de Batavieren rally, je weet wel, de Rijn afzakken, non-stop van Basel naar Hoek van Holland. Maar we willen niet dat de concurrenten weten dat we zo fanatiek aan het trainen zijn, daarom doen we het in het donker. Maar Willem, je houdt toch wel je muil tegen de pers?'
'Natuurlijk, ik zeg niets.'
Even kijkt Willem me nog met enige twijfel aan, ziet mijn open en eerlijke blik, schudt heel kort van nee en vervolgt zijn rondje met Diesel.