Onderwerp: Ervaringen Southerly 110/35/38

Beste collega lapjesvaarders,

Het is herfst en dan mag je bij het haardvuur een beetje mijmeren over een andere boot.

Wensen:
Sta hoogte (1,96)
Ondiepe kiel (Friesland/evt.droog vallen/engelse, franse kust etc.)
Van binnen een 'goed' overzicht. Zodat er van binnen kan worden gestuurd.
Acceptabele zeil eigenschappen (ik snap de beperking in deze met wens 2, zoeken naar een optimum)
Lengte ergens rond de 35 en 38 voet.

In de topic titel heb ik de Southerly 110,35 en 38 vermeld.
Naast ervaring met deze schepen hoor ik graag alternatieven welke bij bovenstaande wensen aansluiten.

Alvast dank,

Met zeilsegroet,

Geert

Ik ken niemand die in der tijd een Southerly 110 nieuw gekocht heeft. Daar waren problemen met dat de roeren zwaar liepen. Is nooit helemaal naar volle tevredenheid opgelost. Inmiddels heeft hij de boot verkocht. Bracht in mijn ogen veel geld op. Ze zijn blijkbaar zeer gezocht op de tweedehands markt. Bepaalt geen AWB wat prijzen betreft.

ik ken iemand die er eentje gekocht heeft in UK, en dat scheelde flink op de prijs meen ik.
Hij vond het net een grote Dufour T7

groom schreef :
Ik heb zelf een Southerly 28, zoals je weet. Een boot van een ander concept dan de Southerlies die jij noemt. Ook een hele andere prijscategorie. Maar bijna alles wat de Northshore werf heeft geproduceerd is duur, ook als gebruikte boot. Zie bijvoorbeeld de Fisher motorsailors.

Al de Southerlies die jij noemt liggen plat op hun buik. De diepte van de roeren is daarop aangepast. Ze komen niet onder het diepste punt van het vlak uit. Daar komt nog eens bij dat al de genoemde typen ook dubbele roeren hebben. Misschien een voordeel bij aan de wind zeilen, maar je pakt weinig schroefwater met zo'n roer. De roeren zijn sowieso al niet zo effectief omdat ze niet erg diep steken. Ik merk dit al bij mijn eigen boot, die nog een ondiepe kiel heeft en een roer dat 80 cm onder water steekt. Dat roer wordt dan nog wel door de schroef aangelblazen.

De manouevreerbaarheid van een boot is iets om te overwegen in een land als Nederland waar vrij veel geschipperd moet worden in beperkte ruimtes.

Van de wat oudere modellen heeft de 105 (ook 35 voet) wel een enkel roer, maar is voor het overige van hetzelfde concept als de 35. Zijn wel wat oudere boten, maar gezien de bouwkwaliteit die ik bij mijn eigen boot (van 1979) ervaar hoeft dat geen probleem te zijn. Voor zo'n boot vraagt men evengoed nog steeds zo'n € 30.000,- of meer.

Een 35 doet al snel 3 x zoveel.

De Franse boten met een geballast midzwaard zijn ook het bekijken waard. Het ondiep stekende roer is echter bij alle boten die direct met hun buik op de modder liggen niet te vermijden

Hans dank voor je uitgebreide reactie.
Dat ze moeilijker manouvreren had ik gezien de bouw al ingeschat. Dat dat in Nederland een grotere uitdaging is dan elders is een goed punt. Ik kan er dan ook geen een vinden zonder boegschroef.
Maar dat geldt idd voor alle buikliggers.
De ovni's hebben hiervoor een deels ingeklapt roer ter compensatie. Maar daar kun je niet binnen sturen.
Prachtig concept vind ik de boreal 44 en de Garcia exploration 45. Maar zijn me te groot en naast (te)duur tweedehands nagenoeg niet te verkrijgen.
Net als de Sirius.
Wat ik ervan kan vinden is het met de zeil eigenschappen van de Southerlys vanaf de 110 beter gesteld dan de daarvoor gebouwde schepen.
Over de bouwkwaliteit, op een paar punten na, lees ik goede recensies.

Wadloper schreef :
Ahum...

Terug on topic maar weer, want het gaat over Southerlies. Wat ik trouwens prachtige boten vind!

Zelf was ik 8 jaar geleden op zoek naar een Southerly 110. Die was toen niet tweedehands te koop, zodoende kwam ik uit op een Southerly 32.
Na 7 seizoenen intensief varen ben ik nog steeds enthousiast over de boot. Hij heeft vrijwel evenveel ruimte als een 110, zeilt goed als het maar waait. Hij heeft door zijn gewicht namelijk wel wat wind nodig.
De boot is prima solo te varen.
Zoals alle nieuwere Southerlies is manoeuvreren wel een dingetje, vooral bij lage snelheden. Om dat iets gemakkelijker te maken hebben ze wel allemaal een boegschroef. Vooral achteruit de box uitvaren is een kwestie van een flinke dot gas geven als je de palen voorbij bent en pas het roer om gooien als hij snelheid heeft, anders werken de roeren alleen maar als speed brake.
Droogvallen gaat prima, hij ligt dan op de platte bodem en het skegje voor de schroef. Hier is ook het voordeel van de ondiepe, dubbele roeren. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een Ovni of een Feeling blijft hij zonder moeite bestuurbaar.

Voor zover ik weet ben ik de enige met een 32 in Nederland. In Engeland zijn ze wel geregeld te koop.

Gerard

Gerard dank voor het delen van je ervaring.
Heb je in de 32 "voldoende" zicht om van binnen buiten te overzien?
Wat is de stahoogte?
Wat hou je aan voor onderhouds interval van de kiel? (lees dat hij er om de 5 a 7 jaar onderweg moet)
Alvast dank.

Het skegje welke de schroef beschermt mis ik bij veel van de franse schepen. Geeft toch wel een fijn gevoel. Je kent niet altijd de ondergrond waarop je droogvalt.
Ook de constructie van de "kielbak/balk" southerly draagt bij aan de stabiliteit en degelijkheid.

Het is een niet allerdaagse boot. Maar ik heb ook altijd Saab gereden waarvan er nog 3 zijn blijven hangen. Dus het zal wel aan mij liggen

Het zicht rondom is prima.
Ik kan overal in de kajuit staan, maar ik ben dan ook maar 1,76m.
Ik heb mijn kiel er na ruim 7 jaar nog niet onderuit gehaald. Op het SOA forum lees ik ook dat niet veel eigenaren zich aan dat interval van 5-7 jaar houden.

Gerard

Uit nieuwsgierigheid: wat is er aan de kiel wat zo'n onderhoudsschema vraagt?

Het is de Dynema lijn waarmee het ding wordt opgehesen. Die kan aan slijtage onderhevig zijn.

Gerard

Water-Dragon schreef :
Ik heb steeds gedacht dat het zwaard/de klapkiel van de Southerlies ná de 28 hydraulisch op en neer werd bewogen. Is men daar op zeker moment ook vanaf gestapt?

Edit: ik ben alweer bij. Het is èn - èn:

mtack.home.xs4all.nl/southerly/swing1.gif