Onderwerp: watersportopleidingen

Wat is uw ervaring met watersportopleidingen?

In een recent topic over de zeewaardigheid van een aan te schaffen bootje wordt terecht gesteld dat de vragensteller eerst nog maar eens moet gaan werken aan zijn eigen ervaring en kennis.

Behalve een zeilopleiding (ANWB A kielboot binnenwater) eind jaren '70 en theoretische opleidingen, ben ik autodidact. De laatste twintig jaar werd ons steeds verruild door een groter, waarna het water weer groter werd, waarna het bootje weer groter werd, enz. Tot dat we bij mooi weer eens een tochtje buitenom maakten enz.

Bij een zeilschool die destijds in Stellendam was gevestigd heb ik ooit een "intake-proefles" gevolgd en de intentie uitgesproken dat ik op korte termijn Stellendam-Lowesoft wilde zeilen. De instructrice die kennis had genomen van mijn ervaring trok de conclusie: "ik zou het gewoon doen" (een goed advies bleek achteraf) De eigenaar, die ook een commerciele verantwoordelijkheid had kwam toch met allerlei cursussen en ervaringstochtjes die "noodzakelijk" waren. Mijn echtgenote heeft wel een cursus gevolgd tot op het moment dat de instructeur bij het motormanoeuvreren de instructieboot bijna in tweeën voer en ging uitleggen hoe je, om de lierhandel uit de winch te halen met je duim het palletje moest indrukken. Een goede kennis van mij is doorgegaan tot ZZ CWO III maar kon niet zeilen. Uit zijn verhalen heb ik begrepen dat hij bij al zijn ervaringstochten vooral meegevaren heeft en dat behalve de reisvoorbereiding (planning) alle beslissingen onderweg (aanpassen zeilvoering, kiezen alternatieve koers of bestemming, starten motor e.d.) toch min of meer door de instructeur werden genomen.

Nou, een heel verhaal maar dan kennen jullie de achtergrond van mijn vraag. Wat is jullie ervaring met opleidingen? Moeten we zoals LaMavare allemaal Yachtmaster worden voordat we van Vlissingen naar de Roompot willen zeilen?

Nee.

Belangrijkste is je moet de regels kennen op het water daarnaast moet je kaart kunnen lezen en kunnen navigeren weet je iig waar je bent.

Als je dan ook nog kan zeilen is dat mooi meegenomen maar dat is gekheid natuurlijk.

Vaarbewijs voor de regeltjes te leren is dan wel handig en bij Marifoon gebruik de verplichte papieren.

Hangt natuurlijk van persoon tot persoon af. Er zijn nu eenmaal mensen met minder zelfvertrouwen en er zijn er evenveel die zich zonder enige kennis van zaken in het avontuur storten.

Ik heb zelf toch al wel wat opleidingen gevolgd en uit eigen ervaring kan ik wel zeggen dat er heel wat verschil is tussen een cursus bij de ene of de andere instantie. Anderzijds ligt er ook heel veel aan de instructeur.

Als je het geluk hebt een instructeur te treffen die met veel passie zijn kennis en ervaring wil overbrengen en het aandurft om de leerling zelf de opgedane kennis te laten ervaren, weet ik zeker dat een dergelijke opleiding geen verloren tijd is. Als de instructeur echter er enkel op uit is om zoveel mogelijk mijlen te varen op kosten van de zeilschool, dan is het jammer van het geld en de tijd. En ik heb ze allebei al getroffen...

Een goede opleiding is voor mij fouten mogen maken en er ook van leren.
Maar los daarvan vind ik een aantal mijlen maken onder begeleiding van iemand met meer ervaring (en dat hoeft dan nog geen zeilschool te zijn) zeker geen slechte zaak.

Of wat wij nogal eens doen is met een aantal mensen met een vergelijkbaar ervaringsniveau het water op gaan. Dan kom je ook situaties tegen waarbij moet gepland en beslist worden. Ook hier leer je steeds weer van bij.

sparks, ik ga niet je hele verhaal quoten, ben het er wel mee eens, speciaal fouten maken en er van leren.
ik gaf ( school is vertrokken, jammmmer) hier op tenerife part time les in "zwaar weer" zeilen. tussen de eilanden staat een venturie stroom, dus aan de kust windje 3/4, twee mijl verder 7/8. wat deed ik : uitleggen wat te doen bij een opstekende storm. dus met vol tuig weg en richting de stream, dat is een overgang van een halve mijl. reeeeven en snel. gaat van alles mis dus even terug in de luwte, door praten wat er mis ging en wat goed. ok, alles weer omhoog en gaan. en dat een keer of drie en dan doorgaan een uurtje heen en een uurtje terug in veel wind.

wel leuk Bf8 met dertig graden en een strakke zon.

Toen mijn boot te koop stond, was één van de eerste kijkers een wat oudere man. Hij had zijn zoon meegenomen, want die was zeilinstructeur en wist dus alles van boten.

Enfin, bij de proefvaart komt daar dus een zongebruinde jongeling aan zetten. Het was het begin van de avond, een beetje regenachtig, en er stond bijna 7 Bft. Mijn bootje lag in een box, en alles behalve aan de buitenkant van de haven. Eigenlijk wilde jongen (logisch) ook wel een stukje zeilen met de boot, maar toen ik merkte dat hij dacht dat we wel zeilend de haven uit konden, en niet of nauwelijks wist wat reven was werd ik toch wat achterdochtig. Nog meer toen hij bij het uit de box varen (hij zou de lijnen voor los gooien) vroeg welke er eerst los moest (de wind stond echt pal vanaf stuurboord, wat denk je?). Maar toen hij ook nog niet eens bleek te weten wat een spinnakerboom annex spiboom was en niet wist waar de overloop en Cunningham voor dienden is mijn dunk van een CWO instructeur (wat hij scheen te wezen) in één klap naar de (weliswaar ondiepe) boden van het Veluwemeer geduikeld. Wat was ik blij dat we alleen een proefvaartje op de motor hebben gedaan, want het zeilen was ronduit gevaarlijk geworden...

En ik weet dat die jongen natuurlijk de uitzondering is die de regel bevestigt, maar toch...

Uitzonderingen daargelaten denk ik dat praktische opleidingen op zichzelf wel een goede leerschool kunnen zijn. Ondanks dat ik het leuk vind om dingen zelf uit te vogelen komt het regelmatig voor dat je dan het wiel opnieuw probeert uit te vinden. Of je nou echt een opleiding gaat volgen of gewoon mijlen maken met een ervaren schipper, dat maakt voor sommigen niet uit. Nadeel met meevaren is dat niet elke schipper over goede didactische vaardigheden beschikt en niet alles uit handen durft te geven (dit is bij forumgenoot @Dekadent absoluut niet aan de orde). Er bestaan ook ervaringstochten bij zeilscholen, dit heeft als voordeel dat je echt alle facetten langs ziet komen.

Kortom, het blijft een kwestie van persoonlijke voorkeur. Die van mij gaat uit naar leren van anderen... .

Groet,

Michiel.

Meevaren met maar één schipper betekent dat je ook zijn fouten en zijn "ik doe het altijd zo" over kunt nemen. Dus doe op meerdere boten je kennis en ervaring op.

Toevallig was mijn boot, voor ik 'm kocht, door een Yachtmaster overgevaren. Hij deed ook de overdracht, en dat was dus iemand die ik wél meteen in zou huren voor een cursus. En waarom? Omdat hij simpelweg meteen vroeg waar/wat/hoe ik eerder had gezeild, en dat vreselijk goed oppikte.

Ik vertelde hem ook dat ik overwoog een cursus "manouevreren met eigen boot" te gaan doen, en ook daar haakte hij meteen goed op in: vroeg naar de gezinssamenstelling, wie er meestal gaat zeilen, de taakverdeling, en had daar meteen een goed voorstel voor waar ik komend voorjaar ongetwijfeld wat mee wil gaan doen.

Ik denk dat de combinatie van zelf leren, boeken, een forum, meevaren, iemand mee laten varen en zo nu en dan vakkundige instructies op maat de beste combinatie zijn. Je moet namelijk alles ook op zijn tijd en onder verschillende omstandigheden in de praktijk kunnen brengen (en ook gewoon fouten maken) om het goed onder de knie te krijgen, en dat lukt niet allemaal tijdens een cursus.

Ik ben volledig auti-didact.Begonnen op dagjes weg met huur BM'ers en uiteindelijk een Yrres 5,25 gekocht.
Ingeruild voor een Varianta en die voor Procyon.
Allengs dus ook groter water .
Ria wist helemaal niets van zeilen, en heeft in haar laatste levensjaar nog een cursus bij ons op de club gedaan in de Centauer.

Ze vertelde dat ze qua techniek niet zo heel veel bijgeleerd had , naast wat ik haar geleerd had maar wel meer zelfvertrouwen had gekregen en de dingen , omdat ze op een andere manier verteld en gedaan werden, beter kon beredeneren.
Ze stuurde dus ook vele malen beter dan ik ooit zou kunnen

Ik heb in mijn jeugd ook zo'n beetje alles auto-didact geleerd. Maa rop het moment dat ik instructeur ging worden heb ik nog veel meer geleerd door lessen te volgen (dus wel op instructeursniveau) en daarn het lesgeven zelf. Ook in de wedstrijdscene heb ik veel geleerd (mede dankzij wat pro's aan boord van de hawkeye)

Voor iedereen zal het verschillend zijn hoe snel je iets op pikt en of je het zelf leert, of dat je er ondersteuning bij nodig hebt. tuurlijk zijn er altijd voorbeeld en van mensen die de verkeerde aanpak hebben gekozen, of waarbij het door andere oorzaken verkeerd is gelopen, maar ove rhet algemeen werkt lessen nemen goed en dat geeft je een goede basis om je eigen ervaring op te doen.

Je leert het zeilen toch pas echt als je zelf aan de slag gaat (eigenlijk net als met autorijden, dat leer je ook pas echt nadat je je rijbewijs hebt gehaald)

Groeten,
Johnnie

Was het in het onderwijs niet zo dat mensen die het buiten het onderwijs niet konden redden maar het onderwijs in gingen

Maar ik heb op eigen boot leren zeilen door een instructeur van Krekt sailing, heb een partner als instructeur en schipper aan boord en hebben voor de overige zaken met veel plezier Scheepswijs ingehuurd als opleider voor platbodem-motor-varen en Wadden-intensief cursus. Verder heb ik nog wat theoretische zaken tot mij genomen op het gebied van regeltjes en marifonie.

En verder word ik wel door de altijd aanwezige instructeur gecoacht. Hoewel ik na een jaar of 8 zeilen op eigen boot zelf ook wel het een en ander kan...

Zeilen leer je door het te doen. Sommigen leren het nooit, sommigen leren het langzaam, anderen leren het snel. Een opleiding is nuttig maar geen enkele garantie.

Wij hebben net onze ZZ CWO1 gehaald (2 dgn). Allerlei handigheidjes geleerd, was zeer leerzaam en gaan zeker onze cwo2 halen. Een goede investering was het.

Je behoefte naar scholing, of niet, dien je af te stemmen met de ervaring die je hebt, of wilt bereiken.
Sommigen zweren, met een bepaalde mate van trots, bij het autodidactisch vermogen van henzelf. En inderdaad, al doende leert men. Echter, een autodidact ontvangt op geen enkele wijze reflectie op zijn handelen.

Een combinatie van theorie en praktijkervaring is de beste manier om je te ontwikkelen. Kennis van reglementen en eenvoudige regelgeving is daarbij zeker wenselijk. Ook het op de juiste wijze weten te gebruiken van communicatie materiaal is erg handig, en gelukkig verplicht middels certificaten.
Maar met alleen theoretische kennis, of zeilcursussen kom je er niet. Zelf veel varen, ervaring opdoen met je eigen schip, onderhoud plegen aan je eigen schip, aangevuld met kennis van anderen, soms ondersteund door een professionele cursus, maakt dat je een compleet pakket aan ervaring en plezier kunt opbouwen.

Ervaring is niet iets wat zich in papiertjes of certificaten vastlegt, maar is een combinatie van heel veel factoren.

Natuurlijk kun je naar Engeland zeilen. Het "gaan met die banaan"advies wat soms gegeven wordt, vanuit eerlijke eigen persoonlijke ervaringen, geldt echter alleen zolang het goed gaat. Maar als het dan fout gaat stapelen de problemen zich snel op. En dan komt ervaring, al dan niet per cursus geleerd, om de hoek kijken.
Hoe meer je jezelf ontwikkeld, des temeer risico's je kunt uitsluiten. En daarmee ook meer en beter kunt genieten van de sport, met verantwoordelijkheidsbesef voor opvarenden