Onderwerp: Welk sober / stoer / klassiek zeilschip?

Ik heb voor de zelfde keus gestaan, polyester ? Of staal ?
En heb toen gekozen voor een Breewijd 29 een stalen langkieler die makkelijk alleen te varen is met zeer goede eigenschappen al verlies ik het natuurlijk in snelheid van de brede kont polyester schepen die planeren en dubbele roeren hebben. Wel win ik het in een soepele zeegang en een makkelijk te hanteren solo varend zeilscheepje.
Ik weet dat ik polyester fantastisch,s misschien tegen de schenen schop maar zelfs het onderhoud is niet veel meer.
Succes met zoeken

In varen maakt de rompvorm meer uit. Tuurlijk is staal zwaarder en heb je dus meer wind of zeil nodig om dezelfde snelheid te halen. Polyester is minder onderhoudsgevoelig, maar als je het moet onderhouden heb je wel eens in de zoveel jaar een hele bak werk. Staal vindt ik makkelijker bij te houden. Daarnaast vindt ik het bij staal makkelijker om even een kikkertje of liertje toe te voegen, vooral als je kan lassen. Poly vergt dan meestal dat je versteviging aanbrengt, staal niet of veel minder).

Doe wat je het fijnste vindt, er is hier genoeg kennis

Voor mij tupperware en niks anders (persoonlijke keuze he)

Het verstevigen is waar, maarja...hoe vaak voeg je een lier toe ?
staal vergt zeker meer onderhoud, en dan met name om roest tegen te gaan
Voor je het weet heb je een bonk roest ipv een boegspriet (ik kan je voorbeelden vertellen... )

de opmerking van een hele bak werk eens in de zoveel tijd snap ik niet helemaal, maar als je bedoeld Anti fouling verwijderen dan is it waar, maar ook bij staal heb je dat werkje lijkt me

Al met al is tupperware voor ons de ideale keuze

Heb gevaren met staal, hout en nu met polyester scheepjes tussen 9 en 12 meter, altijd solo gevaren, maakt geen verschil.
Houten en stalen scheepjes vragen eigenlijk weinig onderhoud, ééns alle zeven jaar op de wal voor een goede beurt (volledig schilderen). Uiteraard bij elke verfschade, meteen repareren. Een polyester scheepje moet je elk jaar minstens twee maal in de wax zetten, dat is een grote klus, wil je het bootje laten 'stralen' uiteraard.

Groetjes,
Lucas

Zoek eersteen boot van je keuze en waar je je hart aan kan verpanden. Kijk vervolgens naar de staat waar deze in verkeerd en wat er nodig is om eventueel op een voor jouw aanvaardbaar peil te brengen. Dat verschilt uiteraard per bouwmateriaal. Overal zit werk aan, zeker aan oudere schepen. De keuze zou ik niet in eerste instantie van een specifiek materiaal laten afhangen.

Toxiq schreef : Maar jouw projectje is toch ook een voorbeeld dat tupperware ook niet heilig is toch? Osmose, rot balsa, volgens mij heb je alles wel gezien?

Toxiq schreef : Met die hoop werk bedoel ik oa de af. Maar ook zaken zoals osmose en andere structurele schade. Bij staal als een stuk is doorgeroest slijp je het eruit en las je een nieuw stukje erin, alsnog een hoop werk. Maar wel wat je zelf goed kan doen met weinig middelen (alleen lassen is wat lastiger).

Philip schreef :
Hoooooo

Geen osmose, geen pitje, maar ik wilde perse coppercoat zetten en daarvoor was het vochtgehalte te hoog en ik wilde niet wachten, dit was verreweg de snelste methode

Balsa klopt

Fabiandelete schreef :
Ok duidelijk, maar waarom zou af op een stalen schip minder werk zijn om het er af te halen ?

Bij staal een stuk inlassen ben ik met je eens, echter een stukje dichtplakken (glas) is minstens zo eenvoudig

Wel heb ik het idee dat er makkelijker geproken wordt over staal omdat men (lijkt!!) vaak minder moeite doet om het cosmetisch ook netjes te krijgen
Maar als je op dezelfde wijze (afwerking) aan de gang zou gaan met een polyester schip dan denk ik dat het net zo makkelijk werkt (en je hebt geen las apparaat nodig)

ik denk dat beide net zo veel werk/aandacht vereisen, het is maar net waar je je prettig bij voelt

De ene krijgt nachtmerries van bobbeltjes op een polyester boot, ik krijg uitslag van bruine vlekken op een stalen boot

Staal, polyester, hout.... Niet te vergeten Ferrocement

Er zijn allemaal boten van gebouwd. Allemaal hebben ze zo hun nadelen. Allemaal hebben ze onderhoud nodig, en allemaal hun eigen werkwijze. Het is maar net waar je je prettig bij voelt.

Inderdaad lijken stalen schepen goedkoper in de (tweedehands) aanschaf.

Waarom? Geen idee. Misschien omdat WIBO een grote hoeveelheid heel goedkope bootjes in elkaar geflansd heeft. Voor het doel goed, maar voor de reputatie van staal...

Waar ik persoonlijk de meeste moeite mee heb, is dat het beoordelen van de resterende plaatdikte heel erg lastig is. En ook met gespecialiseerde meetapparatuur nauwelijks met enige zekerheid te doen is. En vergis je niet over het repareren: dat is bijna net zoveel werk als polyester. Al eens bedacht wat achteraf aan te brengen las met je interieur doet? Da's ook niet zo grappig.

Zoek eerst een boot van je keuze en waar je je hart aan kan verpanden.

Dit antwoord van No Ballast is eigenlijk de enige juiste
Je moet verliefd worden / zijn op je schip en de voordelen / nadelen accepteren.
Het is net zoals in een huwelijk je accepteert de nadelen die zie je niet maar de voordelen zijn groot in jouw ogen dit terwijl anderen je het zouden afraden.
Voor mij zijn de zeileigenschappen erg belangrijk solo varend maar ik zocht geen nerveus sturend schip. Maar als oud eigenaar van een Rustler 31 ( polyester S spant) onder Loyds keur gebouwd waarvan het dek kraakte als de zon er op scheen ( nieuw gekocht) ben ik voor staal gegaan alhoewel ik de Vancouver 28 ( polyester )ook op mijn lijste had staan toen ik voor de keus stond.
Maar verliefdheid voor het stalen S spant Breewijdje won het.

Joop66 schreef :
dat heb je ook met dompkruisers, uit een bepaalde periode zijn het allemaal roestbakken, na het stralen en voor het verven stonden de casco's buiten, de werf had geen capaciteit genoeg

ik heb 3 stalen schepen gehad, mijn persoonlijke ervaring is dat zout water en staal geen goede combinatie is

tegenwoordig vaar ik plastic
ton

helemaal eens met bovenstaande - je gaat gewoon op zoek naar het schip van je dromen waar je verliefd op wordt. In mijn geval een poly S spant, Taling 30.
Onderhoud heb je sowieso als je een ouder schip koopt, staal/hout/poly/ferrocement.
Ik vind polyester na het staal van de afgelopen 15 jaar een verademing moet ik zeggen (zelfs na het volledig verwijderen van 32m2 AF op het handje )

stoer, klassiek, Colin Archer, onderhoudsvriendelijk, snel en goed solo te varen.

Kijk een bij een Grinde,een spitsgat uit Denemarken.
zeer zeewaardig en gebouwd als een Volvo.
ondertussen een klassieke vinkieler,onze Akka is ook lid van de BKPJ.

diepgang van 1,70 zit net op de grens.


veel succes met je zoektocht.

groetjes,

Dirk

Leuk, Grinde! Heb ik gehad van '88 tot '94.
Noorwegen, Schotland, Bretagne en veel Oostzee mee bevaren.
Heb nu kleine zusje ervan Marsvin.
Ze zijn meestal vrij duur want enigszins een soort van cultstatus, maar best waardevaste bootjes.
Wat ik in die hoek ook mooie en èchte cultbootjes vind zijn de Laurin Koster ontwerpen. In hout of polyester van 25 tot 32 voet.
Beetje exotisch voorbeeld, maar wàt een schatje om lekker mee op de Oostzee te toeren: een koster 25 in hout uit 1950 voor €9500: www.theyachtmarket.com/boats_for_sale/697989/
Er zijn ook veel nieuwere in polyester hoor!

Lauren Koster is m.i nog wat stoerder zelfs.
weet niet wat ik had gedaan als die ik de Lauren Koster eerder had gezien.
Ook zzer degelijk gebouwd in Polyester , er zijn momenteel twee Lauren Koster lid geworden van de BKPJ.

Grinde is naar mijn ervaring wel sneller.

Marsvin is ook erg leuk, waar lig je Sunday?

groetjes,

Dirk

Sunday ligt in Lelystad, Flevo Marina. Het is één van de 4 of 5 marsvins in NL. Er zijn er geloof ik iets meer dan 30 gebouwd. Grindes zijn er veel meer gebouwd.

Toxiq schreef :
TOX, je grijpt er helemaal niets van.
die boegspriet is een statement

Een Grinde van Marieholm ben ik ooit mee naar Denemarken gevaren.
Goed schip! Alleen een beetje een laag vrijboord.

Een Rebel van van der stadt is nog mooier.
Je moet wel 5 man aan boord hebben wil een beetje spinakeren, vliegeren, blooperen



vribo schreef :

Joop66 schreef : Dat is zeer goed te meten hoor, je moet alleen wel weten wat je doet en hoe je het doet en waar je meten moet, maar als het goed gedaan is, dan is er echt geen onzekerheid aan en zitten er ook geen verassingen aan te komen.

Neemt niet weg dat je gewoon moet kijken naar de boot die je aanspreekt, en gewoon het materiaal aanvaarden waar het van gemaakt is.
Behalve als je ijs of slecht gecartografeerde gebieden wilt bezoeken zou ik metaal als eis stellen. Ander: gewoon nemen wat op je weg komt.

Het schip waar je verliefd op word, als een huwelijk.. ik kan me er ook wel iets bij voorstellen.
Uiteindelijk kost elke schip te veel vermoed ik, maar zo lang de liefde "blind" maakt is er een hoop op te vangen.

Tis enkel lastig om objectief naar staal te kijken als je erg polyester minded bent opgevoed...

De grinde ken ik inderdaad, spreekt me zeker ook wel aan. Enkel liggen die prijstechnisch boven het budget.
Net even op de Grinde site gekeken, daar staat dit plaatje van een Grinde? Dat spreekt me dus wel erg aan. Maar als ik de mast zien met dubbele zaling vraag ik me af of die solo te zeilen valt. Maar wat een plaatje (vind ik dan )

grinde.files.wordpress.com/2011/06/101-0114_img.jpg

Bedankt voor de reactie ook!

Huh? Wat hebben het aantal zalingen te maken met het feit of het schip solo te varen is?

Dat plaatje van een plaatje is een kaskelot. Is 10 meter. Grinde heeft enkele zalingen.
Het plaatje is van de "oude" opbouw en dekindeling. Later zijn ze met grinde-achtige opbouw gemaakt.
Daarvan ligt er volgens mij nog steeds een te koop, al jaren lang. Vragen ze €75K voor.
Er is ook één flushdek kaskelot gebouwd, vaart in Noorwegen in de buurt van Stavanger.

Met dubbele zalingen bedoelde ik dat het vermoedelijk een groter schip was/is, maar 10 meter valt nog net in de solo marge (voor mij dan)

Vind de oude opbouw erg geslaagd,helaas vallen de prijzen van dit type ook ver buiten het budget... (

Inderdaad, je moet er toch niet aan dénken dat dit ding twee zalingen had!



Niet solo te zeilen lijkt me...