Onderwerp: Verkoop Jeanneau Sangria: vraagprijs?

sleen42 schreef :
Nauw, een goede bekende van me is zo'n deskundige en ik kan je vertellen dat hij beschikt over lijsten, die regelmatig bijgewerkt worden, met de actuele prijzen waar boten werkelijk voor verkocht worden. Die informatie wordt namelijk voortdurend uitgewisseld tussen de expertisebureaus en scheepsmakelaars. Zo kon hij me bijvoorbeeld daags nadat ik mijn boot gekocht had precies vertellen wat ik betaald had. De enige transacties die buiten die databases blijven zijn de particuliere verkopen.

Evaluationcopy schreef :
Lees het "Nieuw Burgerlijk Wetboek" en leg uit waarom het "onzin" is.

Ga jij geen verhaal halen als je een gebruikte auto koopt en het blijkt dat in plaats van 100 pk de motor nog maar 50 pk levert?

Edit: Dit is ook heel leerzaam

Precies,en zo'n Sangria wordt gewoon particuluier via MP of een andere site verkocht...en daar geld wat de ''gek/liefhebber'' er voor over heeft.Als een koper in die markt de keuze heeft uit bv. 5 bootjes tot 8m en dan bekijkt hij wat er het beste uit ziet.Fris en zonder alteveel werk zal dan waarschijnlijk de doorslag geven.

En mocht het motortje van een 40 jaar oude Sangria in de soep lopen dan denk ik dat er geen rechter is die zal zeggen; Dat is een verborgen gebrek en dus zal de verkoper voor de kosten opdraaien.Natuurlijk is dat bij jongere schepen wel het geval maar bij zulke bejaarde bootjes zal dat echt wel loslopen.Je kunt immers nooit in een motor kijken.Net als bij oude auto's kun je geluk hebben en er nog 100.000 km mee rijden maar je kunt ook met 1000 km de motor in de soep draaien.

Jeroen

vertrouw nu maar lekker op je eigen gevoelswaarde en dat gaat echt wel lukken.
ik had ook een gevoelswaarde met mijn vorige bootje en de koper wilde er 150 euro van af hebben, ondanks mijn verhaal en de reden waarom ik dat bedrag wilde hebben, ik heb geweigerd om tot verkoop over te gaan aan hem, diverse boze mails ontvangen dat ik afhaakte voor een lullige 150 euro.

Een half jaar later zeer positief verkocht aan iemand die er blij mee was.

Luister naar je eigen reele gevoel, een boot met uitgezeilde zeilen of een boot met zo goed als nieuwe zeilen is de zelfde boot maar zomaar 3000 euro verschil van waarde.

Je weet perfect wat de waarde is, dat heb je al onderzocht ! dus luister naar jezelf, vertrouw erop dat het kan als je boot goed is ! en het lukt je !

Mensen met negatieve berichten zijn of slechte kopers, of slechte verkopers.

Joshua Slocum schreef :
Dat een meldingsplicht voor de verkoper ook een onderzoeksplicht voor diezelfde verkoper inhoudt wordt hier voorgesteld als een soort ijzeren wetmatigheid, maar ik zou graag het artikel uit het Burgerlijk Wetboek zien waar dit zwart op wit wordt gesteld. "Als ik het niet weet hoef ik het niet te vertellen" is een rare zin en gaat inderdaad niet op: wat je niet weet, kún je niet vertellen, namelijk.

Kortom, als er in laatste instantie sprake blijkt te zijn van een verborgen gebrek, dan moet nog wel even worden aangetoond dat verkoper daarvan op de hoogte had kunnen en moeten zijn, voor hij aansprakelijk kan worden gesteld, lijkt mij. Bovendien spreken dan wel over gebreken die bij een professionele keuring mogelijkerwijs aan het licht zouden kunnen komen.
Echter: een taxatie is geen keuring. Dat je als verkoper aan je onderzoeksplicht voldoet door een taxatie te laten doen, lijkt mij dus niet aannemelijk.
Ik sprak ooit iemand die bouwkundige inspecties deed en die erover dacht om zijn makelaarspapieren te gaan halen. Een taxatie kostte bij een gemiddeld pand namelijk niet meer dan uur, waarvoor destijds vaak evenveel inrekening werd gebracht als voor een keuring, met dit verschil dat een bouwkundige inspectie voor een vergelijkbaar pand een halve dag of meer kostte.

Om gevrijwaard te zijn van elke mogelijke claim van een koper moet de boot dus gekeurd worden en niet getaxeerd. In dat geval spreken we wel van een wat hoger bedraag dan de € 200,- die hier uit de mouw wordt geschud, denk ik.

Verder vind ik gepraat over juridische claims bij bootjes van pakweg € 3000,- of minder meer bangmakerij dan wat anders. Niet elk verborgen gebrek maakt een boot meteen volledig waardeloos. Dus hoe hoog zouden die claims wel niet kunnen zijn?

Onderzoekplicht en verkoopplicht doet niet ter zake als het onder particulieren is, dat moet je allemaal lekker zelf weten, en al helemaal niet voor een boot onder de 5000 euro en 40 jaar oud.

geen rechtbank die daar wat mee doet !

Je koopt en verkoopt en daarmee is alles gezegd.

of wilde je levenslange garantie op een 40 jaar oude boot ?

je kan makkelijk een mooie boot en goede boot verkopen voor een mooie prijs.. het moet gewoon kloppen en dan lukt het wel.

lodewijk stegman schreef :
In die context moet je mijn opmerking dan ook plaatsen. "Had hij het kunnen weten". Simpelweg niets doen en volhouden dat je het niet weet is rechtens niet voldoende. Het NBW artikel is onder andere 193 (de rest zoek je zelf maar op. Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen, met name het NBW).

Als je zelf niet over voldoende deskundigheid beschikt kun je een deskundige inschakelen. Verzuim je dat ga je gewoon nat. Van een autoverkoper of een makelaar mag je die deskundigheid verwachten van een particulier niet, die doet er dus verstandig aan zich achter een expert te verschuilen.

Die 200 euro heb ik inderdaad jaren geleden betaald. De huidige tarieven staan, zoals ik al eerder schreef, op de web-sites van de expertisebureaus (Zoek zelf maar op). Daar vind je ook een beschrijving van wat ze voor dat geld doen. (Verkoop keuring & taxatie). Of je vraagt ze het ze even, dat kost niets.

peter1 schreef :
De wet geldt voor iedereen.

Joshua Slocum schreef :
Het burgerlijk wetboek bestaat uit 10 delen, bedoel je hier boek 6, artikel 193?
Dat gaat voor zover ik het als leek kan begrijpen over handelspraktijken door handelaars (definitie: natuurlijk persoon of rechtspersoon die handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf of degene die ten behoeve van hem handelt). Het verkopen van je boot als particulier valt dus niet onder dit artikel.
De koper weet ook dat hij koopt van een particulier en dat hij dus minder deskundigheid kan verwachten bij de verkoper. Dit zie je ook terug in de lagere prijs die je betaalt als je bijv. een auto koopt bij particulieren.


Wel van toepassing:
De aard van de zaak is een 40 jaar oud schip met dito motor. Daar mag de koper niet hetzelfde van verwachten als van een veel nieuwer schip. Als de koper bekend is met bestaande problemen moeten die natuurlijk gemeld worden, maar een extra onderzoek door de verkoper lijkt me hier niet door de wet vereist worden.

een wet heeft pas nut als het uitvoerbaar is, en dat is tussen particulieren nu eenmaal niet zo makkelijk.
daarbij is geen van beide een expert wat bij een bedrijf wel het geval is, dan gaat een rechter er vanuit dat er voldoende kennis van zaken is waarop je een beroep zou kunnen doen bij eventuele ellende.
en dan nog gaat het verhaal niet op bij iets van 30 -40 jaar oud ! geen rechter die daar wat mee doet !
dus onderzoeksplicht e.d doet niet ter zake, al heb je het wel gedaan.


wel voor jezelf uiteraard, om hem helemaal te bekijken en te onderzoeken. zodat je fijn bootje koopt voor veel zeil plezier,

Je hebt als verkoper geen onderzoekplicht. Dat is gewoon onzin.
Je hebt meldplicht van de gebreken die je kent. Verborgen gebreken ken je niet. Die cilinderkop hoef je achteraf dus helemaal niet te betalen...

Als koper heb je onderzoeksplicht.
Nu denk ik niet dat een verkoper jou toelaat de cilinderkop eraf te halen om te onderzoeken.

Beetje sterk overdreven allemaal, als je het mij vraagt.
Niet zo hard blazen...

Menno schreef :

Ilex schreef : Gebrek aan kennis is geen excuus. Je kunt de benodigde kennis namelijk inhuren. Helaas leunt de wet vaak in het voordeel van de koper. Nogmaals, als zo stellig schrijft dat het "onzin" is kun je me dat ongetwijfeld ook laten zien aan de hand van het NBW?

Maar we dwalen geweldig af van het onderwerp. Waar het mij om gaat is dat je je als verkoper kunt indekken door een expert in te schakelen. Dat is een tweede voordeel naast een nauwkeurige waardebepaling. Dat is wat ik beweer, niets meer niets minder.

Overigens word die stellingname bevestigd door de experts zelf, kijk maar op hun web-sites. Die leggen het daar ook beter uit dan ik het kan tussen de thee en het avond eten.

We struinen een beetje off-topic, maar wel een interessante discussie

Ik pretendeer niets van de wet te weten en het klinkt of @joshua Slocum dat wel heeft dus ik neem meteen aan dat de boel zo in elkaar zit. Wel vind ik wat meerdere mensen al aanhalen een beetje gezond verstand en fatsoen in deze een veel grotere rol spelen. Het gaat inderdaad om een bootje en motor van 40 jaar oud.

Ik stop uiteraard niet met zeilen maar koop iets anders in dezelfde leeftijdscategorie wat beter bij mijn veranderde situatie past. In die zoektocht naar boten van 3/4/5 duizend euro. metertje of 8, houd ik rekening met de risico's die daarbij horen. Motoren zijn oud, polyester van 40 jaar oud zou wel eens wat osmose kunnen hebben etc. Stel ik wil een scheepje kopen: doe ik dan een technische aankoopkeuring van 600 euro? (=15-20% van de waarde!!). En wat leer ik dan? Waarschijnlijk dat er kosten aan zitten komen. Wie had dat gedacht? Dat de motor misschien niet meer de compressie heeft van 40 jaar geleden (maar nog prima dienst doet) en dat er misschien wat osmose in het centimeters dikke polyester zit.

Ik vraag me sterk af of er in die klasse en leeftijd überhaupt schepen zijn waarbij je geen risico loopt op grote kostenposten. Ik laat een boot die mij verder veel plezier gaat opleveren, die er netjes uitziet, compleet is en nog jaren mee kan, niet om staan en ik vind dat evt. kopers van de Sangria het ook zo zouden moeten bekijken. Ben je bang dat een boot je geld gaat kosten de komende jaren en wil je dit niet? Dan denk ik niet dat je überhaupt een (oude) boot moet kopen. Ik zal dit ook zeker bij een bezichtiging roepen: realiseer je: dit is niet nieuw! Dit gaat een keer kapot. Ookal heb ik er de afgelopen jaren goed voor gezorgd.

Kortom: de verhalen over de wet, ik neem ze voor waar aan, maar ik vermoed (en hoop ) dat ze bij mijn verkoop simpelweg niet aan de orde hoeven komen.

Joshua Slocum schreef :
Ik vind daar niks wat jouw stelling bevestigt. Art. 24.2 gaat over een consumentenkoop:
Net als je vorige voorbeeld dus niet van toepassing. Kopers worden meer beschermd dan verkopers, maar veel van die beschermingen tellen alleen als die verkopers bedrijven zijn.

Als je geen tijd hebt om het goed uit te zoeken kan je wat mij betreft beter wat minder stellig zijn i.p.v. te verwijzen naar de verkeerde wetsartikelen.

TimS schreef :
Ik heb een aankoopkeuring laten doen op mijn huidige boot. Op de eerste plaats wist ik dat ik geen kat in de zak kocht. Alle grote klussen (werfklussen) waren al gedaan. De problemen die er nog wel waren kon ik allemaal zelf oplossen.

Maar de echte waarde van dat onderzoek bleek later pas. Het rapport is tot op de dag van vandaag, 5 jaar later, nog steeds een perfecte leidraad is voor de klusjes en de prioriteit daar van. Dat rapport is alleen daarom al elke cent waard geweest.

Best mooi om te zien dat de keurder er een hoop verstand van had, en het haarfijn heeft vermeld!

[/quote]

De gekochte boot moet van een rechter voldoen aan de redelijke verwachtingen die u aan het gekochte mocht stellen.. Ik zit hier thans bij een rechter 'in opleiding' op de koffie Ze moet het nog leren he..

Als je een boot koopt van 40 jaar, in gebruikte staat met 'ouderwetse en gebruikte' motor en dito lage aanschafprijs.. dan mag je niet verwachten dat je een nieuwe boot gekocht hebt zonder gebreken of te verwachten gebreken. Daar is de prijs, de omschrijving van het gekochte niet naar. Je koopt dan een gebruikte boot tegen een lage prijs. Je verwachting stem je daar op af..

Tenzij je die boot koopt met de toezegging "zo goed als nieuwe en zonder enige gebreken, en daarmee een hoge aanschafprijs hebt betaald'. Dan maak je wellicht een kans.

Sneaker schreef :
Ik heb er inmiddels wel voldoende vertrouwen in dat ik ook zonder keuringen en taxaties wel eens zonder rechtzaken mijn bootje zou kunnen proberen te verkopen

Tja ik denk t ook wel dat t goed komt. Dit draadje gaat weer op z'n ZF tot t gaatje en beyond!

Cat-36 schreef :
Dat is ook exact de reden van mijn posting. Geen idee wat Joshua zijn/haar expertise of ervaring op dit vlak/vakgebied is, maar enkel iets lezen op Internet en dat voor ware kennis aannemen, is soms niet voldoende. Naast het wetboek heeft een rechter ook nog gewoon een logische manier van horen/kijken/denken..

Er worden denk ik dagelijks bootjes verkocht, of fietsen en auto's, waarvan vele voor een habbekrats. Iedereen beseft dat je dan niet naar een rechter stapt als er bij zo'n koopje van 40 jaar oud vervolgens iets kapot blijkt te zijn of gaat. Je weet wat je koopt, een koopje van 40 jaar oud (terwijl de meeste boten nimmer gemaakt of ontworpen zijn om 40+ jaar mee te gaan).

Joshua Slocum schreef :
En daarvoor sla je ieder om de oren dat je de wet moet kennen! Aan de andere kant: waar staat dat eigenlijk?

Als je het allemaal zo belangrijk acht, stop dan met de aanduiding 'NBW'. Het is gewoon het 'BW'.

Verder sluit ik me aan bij Menno, en Sneaker, en alle andere die niet zo stellig zijn over wat er in de wet zou staan, maar zich realiseren dat een zaak bij de rechter vooral over redelijke verwachtingen zal gaan.

Ik heb 1 jaar geleden een Jeanneau Sangria verkocht voor 2500 euro (vraagprijs 3100 euro). In 5 weken tijd. Was karig uitgevoerd, geen buiskap, navigatieapparatuur, geen walstroom, geen watertank etc. wel nette gelcoat en droog van binnen. Ook zaten er vrij nieuwe zeilen bij.

Na veel kijkers uiteindelijk verkocht aan twee handelaren uit Oekraïne die de boot op (matige) trailer naar Kiev hebben vervoerd. Staat daar nu ongeveer een jaar te koop voor 10.500 euro.

Gezien de compleetheid van de boot zou ik er 4500 euro voor vragen en uiterlijk voor 3500 verkopen.

Sneaker schreef :
Interessante stelling.
Ik betwijfel ernstig of jachten worden ontworpen en gebouwd voor een bepaalde levensduur. Eigenlijk gaat dat voor alle schepen.
Ja, er is in sommige gevallen een economische levensduur die overigens niet altijd te voorspellen valt. Meestal blijkt, na een n-aantal jaren gebruik, dat de economische levensduur is bereikt: er moet ernstig worden getwijfeld aan de zin van nieuwe investeringen om de boot in bedrijf te houden.
Houten en zelfs ijzeren schepen van meer dan 100 jaar oud bestaan, zij het niet in grote aantallen. De reden dat er niet veel meer van zijn is waarschijnlijk toch vooral een economische of nog sterker, een functionele reden. Ze voldeden niet meer in de rol waarvoor ze waren ontworpen. De boten van meer dan 100 jaar oud die nog bestaan, worden in de praktijk meestal ook niet meer gebruikt in hun oorspronkelijke rol, maar ze worden zo liefdevol onderhouden dat ze er met een beetje geluk nog 100 jaar aan kunnen plakken.
Toen men begon met de bouw in polyester, had de conservatieve goegemeente zijn mening al klaar: die polyester boten zouden na 25 jaar of minder tot afval worden verwerkt. Die goegemeente heeft zich vergist, zo is nu al duidelijk..

4US schreef :
Mooi dat je goed bent uitgepakt met die Oekraïners. Toen ik mij boot verkocht ben ik ook benaderd door buitenlandse opkopers, maar ik vond het te schimmig om erop in te gaan. Als ze de boot ophalen en contant betalen is er niet zoveel op tegen, misschien. Ze zijn overigens wel vaak bereid biedingen te doen die je van Nederlandse aspirant-kopers niet krijgt.

Voor wat betreft de meerwaarde van apparatuur en andere specifieke extra's; daar heb ik al wat over gezegd. Tikt alleen aan bij koper die van de hoed en de rand weten. En die zijn dan vaak weer niet op zoek naar een bootje van 7 meter.