Onderwerp: Op zoek naar zeewaardige boot

Joop66 schreef :
Oneens, maar een andere discussie.

Het oog wil ook wat en alles (nou ja, 99,9%) na 1990 vind ik lelijk. Trouwens zelf ook een nieuwe Dehler 36 JV gehad, maar puur voor de fun. Zeker niet omdat ik het ontwerp mooi vind/vond.

Ongetwijfeld heeft de jachtbouw door de tijd heen vorderingen gemaakt. Een van de belangrijkste is wel dat je met minimaal materiaal gebruik een boot kunt bouwen en daarmee de kosten omlaag krijgen. Dat de klassieke s spant het heeft afgelegd in het circuit voor tourzeilboten heeft daar heel veel mee te maken ze waren te duur want teveel materiaal Dat voor wedstrijdzeilen er andere keuzes worden gemaakt voor het onderwaterschip om de snelheid omhoog te krijgen is weer iets anders. Bij toerboten is het ontwerp altijd een compromis. Tegenwoordig is er wel veel meer binnenruimte maar meestal niet echt stahoogte en binnenruimte gaat dan ook nog tenkoste van debeloopbaarheid van het gangboord. Zo gek is die keuze voor een klassiekere rompvorm niet.

Rival 32 of 34, langkieler. Brits.
Superstevig schip, meerdere bulkheads, geen kern van balsa maar oerdik polyester, met skeg en roer.
Ooit, he,,,,ooit....
www.yachtworld.co.uk/yacht/1980-rival-34-8298966/

Swan - opknapper - windvaanstuurautomaat - passend in budget:


nl.yachtworld.com/jacht/1968-n...swan-36-s$s-8402588/

Beste Celine en Francis,

Wat een mooi levensverhaal en wat een spannende plannen.

Ik zal zeker niet gaan twisten over smaak.

De definitie van zeewaardigheid is voor ontwerpers, regelgevers en organisaties vaak een hele andere dan van de van zeilers zelf. Romantiek en nostalgie vertroebelen. Schepen die de fastnet in '67 uitgevaren hebben of op heroïsche wijze het leven van de opvarenden gespaard hebben werden ook toen al in één klap legendes op het gebied van zeewaardigheid, terwijl het stiekem best vaak gewoon geluk was en in het kader van wat we nu weten over jachtontwerp soms grensde aan een wonder.

De mythische status van sommige typen jachten echoen nog steeds na.

Een schip kan een verlenging of expressie van je identiteit zijn en dan zijn associaties nu eenmaal belangrijk.

Bedenk dat als je alle zaken die de meeste schippers onzeewaardig achten op een 60 voets romp schroeft, je met een IMOCA overblijft.

Er is ook zoiets als een "aquired taste". Toen ik mijn boot nagenoeg blind kocht vond ik haar ronduit lelijk. Toen ik meer leerde over wat het is en hoe het in de geschiedenis past en wie haar ontworpen heeft kan ik erg van haar esthetiek genieten. Ik vaar niet in een smoezelige oude Franse productieboot, maar in een Ron Holland halftonner, zijn meest succesvolle pintailontwerp in zijn hevige strijd met Bruce Farr en zijn brede achterschepen. Het is het schip waar de befaamde "Tour de France á la voile" mee verzeild is en de rompvorm is de winnaar van de IOR kampioenschap van '78. Nog steeds de zelfde rammelbak van een boot, maar mijn perceptie heeft mijn blik op haar vormen veranderd.

Of een boot mooi, lelijk of geschikt is hangt hier vooral af van schrijversvaardigheden en de omstandigheden waaronder de zf'er die leest.

Die OE32 vind ik ook erg mooi.
Je kunt ook kijken naar de Lord en Lady Helmsman en de LM Mermaid 315.

Die laatste is mijn favoriet voor jullie:
past ruim binnen het budget, er staan er meerdere te koop, bovendien een double-ender èn (semi-) langkieler en ook nog eens erg degelijk gebouwd.

Succes met de zoektocht!

Is dit iets? Wel geen polyester.
www.2dehands.be/v/watersport-e...ler-met-nieuwe-motor

holtere schreef :
Een wereldzeiler geniet alleen van de lijnen van de boot wanneer je in een haven ligt of wanneer je zelf in het water ligt. In dat laatste geval ben je meestal wel met iets anders bezig.

Er zijn wereldzeilers die met een schommelende langkieler op de oceaan door zeeziekte al hun ingewanden hebben uitgekotst met als enige zekerheid dat deze hel nog weken ging duren. Bij keuze voor een dieper stekende vinkiel zou dat probleem niet - of minder - zijn opgetreden. Niet dat alle langkielers in alle omstandigheden schommelen, maar wel een van de vele voorbeelden voor een op succes gerichte reisvoorbereiding.

Het doel is de reis en niet de boot. Voor een wereldreis moet de boot zo praktisch mogelijk zijn afgestemd op het doel. Doe je dat niet, dan vergroot je de kans op mislukking van de reis.

Gewoon een verhaaltje, je hoeft er niks mee;

Toen ik 11 jaar gelden mijn schuitje in de DEKO marina legde, lag er schuin tegenover mij het meest wanstaltige gedrocht wat ooit voer. Een grote franse vergeelde productieboot met een wel héél "Eighties futuristic vibe". (Ik zal het type hier niet noemen om niemand te schofferen of over mijn smaak te moeten twisten.)

Ik kluste veel aan mijn boot en was regelmatig op de haven, zo ook het paar wat het schip gekocht had. Ze waren in voorbereiding om permament weg te gaan. Gaandeweg in wat praatjes gaven ze de redenen waarom ze het schip gekocht hadden;

-Goede zeiler met relatief ondiepe kiel. Op merkelijk snel en heel redelijke aandewindse eigenschappen door een goed ontwerpen kiel, sportief maar degelijk tuig. Brede kont dus relatief comfortabel zeilgedrag met ruimwind op hoge deining.
-Grote doorlopende ramen in het dek gaven veel licht binnen
-Licht interieur. Ze moesten er niet aan denken zichzelf op te moeten sluiten in een donkere "teakgrot"
-Best goedkoop; gewoon de meeste ruimte die hun budget toeliet. Ze realiseerden zich dat je een schip toch geheel klaar moet maken voor vertrek en je alles aanpakt. Het had voor hen weinig zin om een relatief duur goed uitgerust jacht aan te schaffen, gezien je waarschijnlijk toch veel vervangt/aanpast. Dan betere een kale bak kopen en niet betalen voor wat je uiteindelijk toch niet gebruikt.
-Goede bouwkwaliteit. Ze hadden zich goed verdiept in de wisselende bouwkwaliteit van productieschepen en dit type was relatief goed gebouwd
-Brede spiegel met plateau; weggaan betekent veel gebruik van de bijboot en een gemakklijke instap met vaak veel spullen leek ze iets wat ze zouden gaan waarderen.
-Hutten over. Eén werd gebruikt voor installaties en één werd omgebouwd tot berging.

Hoe meer ik de keuzes ging begrijpen ging ik -gek genoeg- ook de boot steeds meer waarderen voor wat het was en begon ik zlefs haar lijnen en aparte vormgeving waarderen als functionele schoonheid.

Verder na de volgende reclameboodschap:

Herman Hartman schreef :
Grappig.. wij maken juist veel, echt veel meer kosten om zo minimaal mogelijk qua materiaal te bouwen. En daarmee ook een zo licht mogelijke boot te hebben. Zouden we gewoon "als een ieder" bouwen en niet zo letten op materiaalgewicht.. dan kan de boot een 30% goedkoper ongeveer. Uiteindelijk komt onze 57ft'er performance cruiser op 11 ton waarvan 52% in de keel zit. En die is niet goedkoop.

En verder na de ster!

boarderbas schreef :
Ooh kom áááán, eerst heel de goegemeente nieuwsgierig maken en dan niet over de brug komen? Spill the beans. Hoe groot is de kans dat iemand hier nét dat type vaart én het toevallig leest én zich geschoffeerd voelt? Slim to none.

Ok, ok...


Eerlijkheidshalve twijfel ik een beetje. Ik dacht dat het een Feeling 446 was, maar dan met zo'n "mooi" gestileerde pilothouse er op. En dan ook nog de "early version" met donkere ramen en meegestickerde romp zodat het raam net een grote "stevie wonder" zonnebril leek. Als ik zoek vind ik wel 416-en met zo'n pilothouse maar geen 446, dus wat het precies was weet ik niet meer.

Wel herinner ik me nu dat de boot geen korte kiel had, maar een klapkiel en naar verluid daar een knappe zeiler mee was. Maar goed genoeg over mijn gedachtenspinselen en terug naar de vraag van TS.

Sneaker schreef :
Vergeet niet dat een belangrijk deel van de kosten zitten in dat wat je erop en eraan schroeft.

Boot met nieuwe motor die geschikt is. Jan Haring 960 (staal) lekker bed voorin. Warm mahonie interieur. Denk dat ie met 1,50 m diepgang wat rolt op de cocosnotenroute mijn Grinde steekt 1,70 en is bijna net zo breed die zal ietsje rustiger liggen denk ik .Wel oersterk. Verder niet onaardig. Lees “Kapitein van mijn geluk” verhaal van een stel die hiermee naar het Carieb zijn gezeild. Keuring uiteraard verstandig. https://www.yachtfocus.com/gebruikte-boten-te-koop/roompot-yacht-brokers/196330/jan-haring-9-60.html

Freek

Wat een mooi plan van jullie tweeën! Ik lees veel idealisme, maar ook realisme, jullie weten immers al hoe het is om een boot varend te houden. Dan kan het haast niet fout gaan. Ik weet niet of ik veel kan toevoegen aan de discussie, want heb weinig verstand van blue water cruisers. Toch nog een paar suggesties:

Met jullie budget zou ik nog eens kijken naar een Contest 34cs, zoals deze:

www.botentekoop.nl/boot/1978-contest-34-8459047/

of een oude moody 36:

nl.boats.com/zeilboten/1979-moody-36-7997487/

(net boven budget, maar met afdingen wellicht haalbaar)

De Rival 34 ken ik goed, zeer stevig, maar mijn god, wat een matige zeiler... zal weinig plezier opleveren. Dan is een Moody een stuk beter.

Verder eens met het feit dat een boot kan "naar je toe kan groeien" naarmate je hem een tijd hebt. Ik heb mijn boot ook niet op de looks gekocht. Ik vind hem nog steeds niet echt mooi, maar wat past ie goed bij ons! Dat gevoel bedoel ik....

Ook ben ik benieuwd wat Erik bedoelde met de nadelen van een spitsgat / lange kiel op noordelijke breedtes?

Veel succes, ik blijf de discussie volgen.

Nou was ook beetje mijn gedachte maar werd ook naar iets met karakter gezocht, daarom kwam ik met die Jan Haring met nieuwe motor uit, dat lijkt ook aardig bom proef mits je diktemetingen uit laat voeren. Jan Haring moet je wel van houden dubbele voorzeilen wat meer werken. Sowieso bij die bedragen een aankoopkeuring uit laten voeren.

Indien per se een double ender:Wat denk ik ook goed kan is een Baba 30, mooi karaktervol maar wel een zware zeebak, polyester met veel hout in de jaren zeventig hebben veel stellen de wereld omzeild met zon scheepje schijnt, maar is een oudere boot moet je een goede vinden

Freek

AndreAzuree schreef : Op hele noordelijke breedtes is het prima, op de gematigde breedtes zijn die boten in mijn optiek (en ervaring) een ramp en zou ik hetzelf niet willen. De gematigde breedten hebben de zogenaamde depressie treinen waar het ene laag naar het andere overkomt. Dat zorgt voor chaotische zeeen en korte stijle golven in vergelijking met de breedtes waar de passaat winden. De paar spitsgatters en langkielers die ik voor deliveries heb over gevaren waren ronduit benagstigend zo slecht gedragen ze zich in golven. Ik heb het dan over boten zoals bijvoorbeeld de Hans Christian 34 en andere 'Colin Archer' achtige boten. Enorme rotklappen op de golven, veel water over dek, rollen als een bezetene, niet vooruit te branden, super zwaar sturen en ga zo maar door. Om nachtmerries van te krijgen. Voeg daar aan toe dat er op de hogere breedtes ook vaak kalmtes zijn en als je dan een boot hebt die lekker wilt rollen, dan valt er bij 10 knopen wind al niet meer te zeilen. Heb je een rustig bewegende boot dan kun je met 5 knopen wind meestal nog wel wat druk houden. De langkielers hebben dan ook nog eens een hoop natoppervlak waardoor de lichtweer zeileigenschappen alleen maar beroerder worden en ook het brandstof verbruik op de motor behoorlijk kan toenemen.

Als je dat soort ellende graag voor lief neemt als het om de 'looks' van de boot gaat dan is het natuurlijk allemaal geen probleem, je komt evengoed wel aan de overkant.

Interessante ervaringen Erik. Ik ben wel benieuwd hoe je dan moderne ontwerpen, zoals mijn Azuree (of bijv. een Elan S5) zou beoordelen in deze gematigd breedten met depressies. Ik doel dan op boten met veel tuig, een ondiep, plat onderwaterschip, breed van achter, diepe smalle kiel met bulb, dubbele roeren en loodrechte steven.

Nu ga ik mijn boot alleen maar gebruiken voor wedstrijden, kustzeilen en korte oversteken, dus voor mij is dit niet cruciaal. Toch zie je wel dat de moderne AWB's ook al een beetje die kant op gaan (zij het wat minder extreem). Kijk maar eens naar de laatste Beneteau Oceanis. Zelfs de nieuwe Hallbergs gaan over op dit soort design. Dit zijn wel boten die wellicht ook gebruik gaan worden voor wereldomzeilingen. Zijn ze daar wel geschikt voor? of niet? Kan me voorstellen dat het op passaatroutes wel goed komt, met veel downwindse rakken.

Mooi geschreven.
boarderbas schreef :

Misschien toch wat minder veralgemeenseerd alle langkielers in het zelfde hokje stoppen. Van sommige zaken die Erik schetst kan ik mij wel wat voorstellen bij een aantal zwaar gebouwde schepen. En ja de meeste langkielers varen wat natter. Maar mijn langkieler is juist bij lichtweer al in staat snelheid te maken. De relatief beperkte waterlijn is dan wel weer een begrenzer Afgelopen zomer bij mijn toch van Stellendam naar Breskens een groot deel vrijwel voor de wind gevaren 3 beaufort met stroom mee dus niet veel winddruk en een inkomende swell vrijwel dwars erop van de dagen ervoor. Ja je moet de giek vastzetten en het slingert een beetje. Maar tegerlijk opvarende rondspant zeilschepen slingerden harder en lieten na verloop van tijd de zeilen zakken wat in ieder geval hun grootzeil gespaard zal hebben.
Er zijn heel wat generaties langkielers en de in houtgebouwde versies zijn vaak slank aan kop en kont en wat smaller terwijl de stalen schepen wat voller zijn. Decolin archers types zijn een klasse op zich met weer andere vormen in hout of staal.
Polyester schepen zijn soms nog gebaseerd op eerder houten ontwerpen, maar soms ook nieuw ontworpen zoals mijn Vindö 45 die met een breedte van 330 op een lengte van10.30 al wat modernere verhoudingen laat zien. En ook een relatief groot balast aandeel heeft. Er is tussen langkielers onderling nogal wat verschil in zeildragend vermogen en zeiluitrusting Ook dat levert een bijdrage aan het gedrag in de golven.

er lopen 2 zaken door elkaar
-langkieler
-geknepen kontje

al dan niet in combi

en nog wel meer zaken denk ik:

-s-spant versus rondspant
-gewicht
-waterlijnlengte

Kan er nog wel een paar bij bedenken. Feit is dat als een schip dat als langkieler te boek staat Je niet een op een de vaareigenschappen kunt afleiden.