Onderwerp: UK-Pinkstertrip met Zonsnel

Apae, volgens mij bedoeld Zonsnel alleen te zeggen dat hij zich niet kon voorstellen dat er mist was. Zij hadden een heldere lucht

Edit: en Zonsnel heeft het zelf al uitgelegd

Als je het zo had bedoeld, dan ga ik met je mee. Ik las het alleen anders, meer losstaand. En juist die verschillen waren zo vreemd: hadden we net een paar uur eerder gevaren, dan waren we waarschijnlijk uitgevaren en door de mist overvallen. En ondanks de voorspellingen dat de mist het hele kanaal bedekte, en tot zaterdagmiddag zou blijven hangen, hebben er boten grotendeels in goed zicht rondgevaren.
Wij waren niet goed voorbereid op mist, hadden daar in de planning vooraf niet over gesproken, en hadden een bemanning waarvan slechts twee mensen zee-ervaring hebben (Dekadent en Keeseend). Als we hadden gemoeten, was de kans natuurlijk groot dat het gewoon goed ging: het weer was verder niet slecht of zo.

Het was ergens op Zondagochtend, eigenlijk vlak na de ontmoeting met Albert en zijn opvarenden. Wij zaten een beetje te ouwenelen in de kuip, zonnetje, weinig wind, motortje bij, enz enz.

Plots zegt André: Krijg nou wat! en verschrikt kijken wij op. In de verte, op een paar mijl afstand, maar al wel goed zichtbaar doemt plots een donker schip op welke binnen no-time een zwarte wolk uitbraakt.



Andre duikt in de bakskist op zoek naar een kegel, vindt deze vlotjes, tijgert uit zicht van het zwarte schip naar de mast en weet daar op ingenieuze wijze de kegel een stukje omhoog te krijgen.

Dan maakt zich een RIB los van het zwarte schip en kunnen we lezen wat er op de zijkant staat vermeld: UK-Customs



Vier man in de RIB varen tot naast de Marije en vragen vriendelijk of zij met twee man mogen overstappen. Twee man blijven op 20 mtr achter de Marije en observeren onze gedragingen aan boord.

Uiteraard mag dat! wie zijn wij om te weigeren. De mannen stellen zich voor ( althans, dat zij voor Customs werken) en de eerste vraag luidt met hoeveel opvarenden wij zijn.
De werkwijze van de mannen is indrukwekkend. Eerst wordt André als schipper geinterviewd. terwijl de tweede man in de kuip blijft, over koetjes en kalfjes praat, maar wel goed bij de les blijft. Als het korte interview met André is afgelopen wisselen de mannen van plaats en begint de interviewer wederom met het stellen van dezelfde vragen maar dan aan Tjerk en mij.

Waar komen jullie vandaan? waar gaat de reis naartoe? thuishaven? vertrektijden? Hoe kennen jullie elkaar? (*) enz enz. Waar is het scheepsdagboek? hebben jullie onderweg waypoints in de kaart getekend?
Gelukkig blijken wij allen behoorlijk betrouwbaar,( Tjerk heeft zelfs een vantevoren op de PC gemaakte crew-list paraat) maar klaar zijn zij nog niet. "we would like to check your ship, if you don't mind"

Nou ja, we hebben niets te verbergen, dus wijzen wij de plaats van onze sporttassen, de toegang tot de motor, de luiken enz enz.

Ook hier vinden zij (uiteraard) niets wat deze drie Hollanders in diskrediet kan brengen. Dan besluit één van ons om te vragen of je speciaal een paspoort nodig hebt om de UK via het water binnen te komen of dat een Europese identiteitskaart ook voldoende is. Welnu zijn antwoord was dat een Europese ID geen probleem oplevert.

Vlak hierna is het enter-bezoekje ten einde. Met Engelse beleefdheid wordt er een hand geschud, de RIB duwt zijn neus tegen de spiegel en in een oogwenk zijn de mannen van boord.



(*) op de vraag hoe wij elkaar kenden heb ik geantwoord dat wij een soort van vereniging waren die gezamelijk naar de overkant gingen. Ik heb maar niet gezegd dat wij tot voor kort feitelijk drie vreemden voor elkaar waren die via internet hebben ontmoet..

Over het dagmerk is niets gezegd. Misschien is het ze niet opgevallen. Of lag hun target meer op het vinden van drugs.

De Engelse zeilbladen staan al een jaar of wat vol van het imponerende gedrag van de UK customs. Gezien de drugs die ze vinden en de daaraan verbonden jachtjes geef ik ze geen ongelijk. Evengoed imponerend.

Dat is dus vergelijkbaar met de Fransozen. Alleen komen die met veel meer mankracht aan boord.
Klinkt dat ze netjes hebben gehandeld.

Je hebt de schijn natuurlijk met zo'n bemanning ook iets meer tegen dan als echtpaar, of gezin met kinderen ofzo

Toen ze bij ons langszij kwamen vroegen ze of we nog wat verdachts gezien hadden. Welnu wij alle vier wijzen in de richting van jullie. Albert vertelde hen dat we waren beroofd van onze laatste fles wijn.

En bedankt.....
Moesten wij heel die lading overboord zetten.
15 miljoen schade!!!!!!!!!!

Toen Zonsnel en wij allebij onze bootjes plotseling 90° BB uit lieten draaien, en vervolgens een paar mijl overbrugde om bij elkaar te komen, is dat vast en zeker doormiddel van radar waargenomen. Deze uitermate verdachte handeling vereist natuurlijk nader onderzoek 'Wat is daar over gegeven? Wordt dit de vangst van de eeuw?' Wat is dan meer voor de hand liggend dan het meest ongure stelletje even met een bezoekje te vereren?
Trouwens, buiten dat ze afgingen op ons zeer vertrouwenswekkende uiterlijk, bevonden wij ons al buiten de twaalf mijls zone.

In eerste instantie hadden we afgesproken om op zaterdag om 10:00 uur in te schepen. Bij het zien van alle reacties op het forum van andere Engeland vaarders die al vetrokken waren hebben we toch maar besloten om om 9:00 al in te schepen (met excuus dat er in de middag een windstilte voorspeld was). Na het inladen van proviant (twee karretjes!), vaarklaar maken van het schip en de kaart bekijken samen met een kop koffie gooiden we uiteindelijk om 11:00 de trossen los.
Helaas zat de wind ons precies tegen richting Den Oever, maar gelukkig was deze er wel voldoende, zodat we ondanks het moeten op kruissen om 14:15 bij de Stevin sluis in Den Oever aankwamen.



Na een vijf minuten wachten konden we de sluizen invaren en onze tocht al vrij snel hervatten.
Na het passeren van de sluizen vrijwel meteen de zeilen gehesen en de andere boten ver achter ons gelaten.

Verschil in diepte.

Zaterdag 11:30 uur Pas op voor de Loggersteen! Niet gemarkeerd door boeien wel gemarkeerd in mijn duikersfantasie. Hoe ziet zo’n grote klomp steen er toch uit? Van Andijk naar Den Oever kom je hem tegen maar wij moeten laveren en varen zodoende tussen de loggersteen en Kreupel op Stavoren af. Zondag 7:20 uur, 19 uren later. Diepte meter geeft 50 meter onder de kiel aan. Wat zou er hier allemaal op de bodem liggen? Veel last zullen we hier niet van hebben. Zelfs al zou er een kerk op de bodem staan, dan nog varen we het haantje nog niet krom! Net effe lekker 2,5 uur kunnen slapen oohh, wat knapt een mens daar van op. Eerder die nacht wel enkele keertjes een hazenslaapje gedaan. Het vertrouwen in de opstappers is zo ver gegroeid dat ik mij de luxe kan permitteren van een echt stukje slapen!! De zon is op, de zee is vlak. Geen wind, de motor staat al uren aan. Voldoende warm water om eens lekker uitgebreid te douchen. Lastig scheren in zeegang, auwwww een stukje behang weg van mijn keel. Positie bijwerken op de kaart en daarna een ontbijtje. Wat is het leven toch fijn!

Rustig aan.

Op onze kennismaking oefentocht had de schipper geen geduld. Met lege magen direct met de kop in de wind en hakken maar op het IJselmeer. Allemaal een beetje katterig, koud en later honger en dorst.
Op de UK trip konden we door omstandigheden pas zaterdag inschepen. Het oorspronkelijke plan was verzonnen aan de hand van het eerst mogelijke gunstige tij. Wanneer is het hoogwater Den Oever? 5:30 uur. Willen we dat halen moeten we zaterdag nacht om 2 á 3 uur inschepen, volgas op de motor naar Den Oever om zo met het laatste restje stroom de Noordzee ingespuugd te worden. Haast, snel, geen tijd, alles voor de snelheid! In het donker met héél weinig training gehaast varen moe van een week werken en een korte nacht. Geen tijd voor koffie zetten of een fatsoenlijke lunch achter het anker of tegen de remming van de sluis. Een voedingsbodem voor fouten, spanning en zeeziekte. Met een beetje geluk komen we ’s avonds voor het donker aan: moe, gebroken maar voldaan. Daarna ga je zo snel mogelijk naar je kooi.

Wij kozen voor het alternatieve plan: Uitslapen, vertrekken met daglicht zodat we meer rust hebben, meer tijd voor inschepen, lunch, koffie, inzeilen en om 16:00 uur een goede warme hap bij de sluis van Den Oever. Wellicht nog een dutje. Uitgerust met een volle maag en de volle stroom mee de Noordzee op. klaar voor de nacht. We zouden dan beter op elkaar ingespeeld zijn. Tegen dat het licht wordt komen we aan, meer uitgerust, veiliger en hebben dan de dag voor ons.
Maar er lag een hogedrukgebied bij Engeland. Verwachting was 5bf op het IJselmeer en gaande weg steeds minder wind en vanaf 2 uur ’s nachts totaal windstil. Toch haast? Immers hoe vroeger we vertrokken, hoe langer we wind zouden houden. Opstappers gebeld, kom maar wat vroeger naar de boot. Het inschepen duurde 2 uur langer dan gepland, totaal de schuld van de kok. De kok had voor 30 man en voor de tijd van 3 maanden puur kwaliteitsvoedsel in te ruimen. Al met al een half uur eerder vertrokken dan het schema. Dankzij de hoge bootsnelheid de tijdswinst van 30 minuten gehandhaafd, ondanks dat wij moesten laveren.
Redelijk snel door de Stevinsluis. Overleg, wat doen we. Stoppen om te koken of varen we direct door. Opgejaagd door de verwachte windstilte toch maar doorgevaren. Met 4 á 5bf hoog aan de wind over het Wad richting Den Helder. Een paar uur tijdswinst op het schema. Wel liep de stroom behoorlijk tegen. Maar wat maakt dat uit als je gemiddelde snelheid boven de 7,5 knopen ligt? Door de tijdswinst en de hoge snelheid hoopten we zo ver mogelijk te komen voordat de wind weg zou vallen en de motor aan moest. De tol die je betaald voor de haast was een kok met een opspelerige maag. Overigens smaakte voor de overige bemanningsleden het eten heerlijk! Kok, bedankt voor de opoffering. Zonder zo’n kok ga je minder zeewaardig de nacht in.
Gaande weg zakte de wind in. Wanneer start je de motor? Als je snelheid onder de 5 knopen komt, of 4 knopen. Nee. Wij zeilen voort, heerlijk rustig. Het scheepje loopt mooi. Alle schema’s vergeten. Totaal onthaast. 3 knopen snelheid in een vlaag. Alle aandacht voor de zeiltrim. Genieten van de sterren, de maan. De ruimte om ons heen, de spanning van grote schepen om je heen. Aan boord van Zonsnel gaat de motor pas aan als we achteruit op een ondiepte afdrijven! Of zoals nu het grootzeil door de deining hard heen en weer slaat. Een marteling voor het tuig. Slechts 2 á 4 knopen wind, in de vlagen. En pal van voren. Genaker heeft dan ook geen zin, nog 50 mijl te motoren tot de Corton boei………

Iets voorbij het schulpengat hebben we de genaker gehesen.

Hé Braveheart,

Gaaf filmje, heb je er nog meer??

Groet,

Zonsnel.

Leuk stukje mannen.
In afwachting van het vervolg.

Hoe hoog voeren jullie hier? Heb het gevoel dat de schoot te strak stond of de tackline te los, genny lijkt nogal veel zijdelingse druk te geven in verhouding tot z'n voortstuwing. Maar misschien zie ik het wel helemaal verkeerd op het filmpje.

Klopt, We voeren halverwind, 6 knopen snelheid bij 15 knopen wind. De genaker werd gezet schoten stonden nog een beetje op "de gok" afgesteld, varend op het stuurautomaat. Na het zetten van de genaker liep de snelheid vlug op tot 8,5 knopen en kwam de wind 60 graden van voren met 18 tot 20 knopen. Immers door de toegenomen snelheid veranderd de schijnbare wind. Net iets te gek veel zeil. Ondertussen moest ik nog van het voordek naar de kuip lopen. Tjerk achter de camera, Martin aan de lieren. Het schip versneld vlug, loopt uit het roer, septers sleuren door het water. Vlug afvallen en de schoot vieren. Je ziet de slingerkoers aan het booreiland voor ons.

TESO.

Wij willen diesel tanken. Liever met een volle tank de zee op. Nagevraagd bij de Royal Norfolk & Suffolk Yacht Club: “Morgen ochtend om 8:00 uur is de havenmeester aanwezig, vaak wil hij je al een kwartiertje eerder helpen, ga maar vroeg aan het diesel ponton liggen, dan ben je de eerste.” Oei dat gaan net. Rekenend met 6 á 7 knopen snelheid moeten we met het opkomend tij zo langs de lange Jaap naar Den Oever kunnen spoelen. Volgens alle Zeilersforumers op dat moment in de UK vertegenwoordigd zou het een Genakerkoers worden met 4 bf!
Om 7:00 uur de wekker, eerst de boot naar het diesel ponton gevaren en toen pas douchen en ontbijten. Het is al snel 8:00 uur, nog geen havenmeester. Even wachten, geduld, toch maar even in ons beste engels vragen aan iemand op de kant: ”Yes sir, the harboarmaster komt om 8:00 uur, soms een half uurtje later. Dus moet je nog een uurtje wachten.” Een uurtje wachten, dan pas 8:00 uur???? Ooohhh shit, we zijn in Engeland, daar is een uur tijdverschil! Oké wij wachten tot 9:30 uur. Daar komt de haven meester. Even geduld, hij moet eerst nog even zijn kantoor open gooien, wachten, nog even wachten, toch maar vragen: Yes, mijn collega is met pensioen en nu moet ik alles alleen doen, straks komt een lid van de club ons helpen en can i help joe”. Door de beleeftheid en excuus kan je gewoon niet mopperen en wacht je nog even geduldig. Uiteindelijk om 10:00 uur (Nederlandse tijd) een volle tank.
Terug weinig wind, vaak van voren, mist, windstil, 6 uur motoren. Met de volle eb tegen bij de lange Jaap. Ploeteren aan de wind.
Machtig mooie ochtend met sterke verhalen over vroeger in Den Helder, eerste vriendinnetje, criminele schoonvader, drugssmokkel. Machtig mooi zeilen. Pas bij een boei zie je hoeveel stroom we tegen hebben. Op de marifoon horen we de Dokter Wagenmaker vertrekken van Texel. “VTS Den Helder voor zeiljacht Marije over? Marije, VTS zegt u het maar. We kunnen nu de Dokter Wagenmaker zien varen. VTS Den Helder, wij willen naar binnen naar de Koninklijke marine jachtclub, krijgen wij toestemming? De Dokter Wagenmaker wordt groter. Marije gaat u gang, geen bijzonder heden. De Dokter Wagenmaker is plots heel dichtbij en wij varen al voor zijn haventje in Den Helder. VTS Den Helder, kunnen wij nog voor de Dokter Wagenmaker? Marije, vraagt u dat zelf maar. Dokter Wagenmaker, zeiljacht Marije, over. Zeiljacht Marije voor de Dokter Wagenmaker. Dokter Wagenmaker, kunnen wij nog voorlangs de haven van Den Helder in? (ondertussen een stomme vraag, nog 2 kabellentes van hem vandaan) Marije, ga maar achterlangs, dat is veiliger, over. Hup we gingen al door de wind. De stroom zet ons snel weer een stukje van de TESO pont vandaan.

Havenmeesters.

Op de een of andere manier kom ik graag in de marine jachtclub te Den Helder, waarom weet ik niet. Is het de marine sfeer? Ooit als achttienjarige, de laatste met dienstplicht, heb ik mij laten keuren voor de marine. Helaas had mijn vader destijds een grote klus bij de Burgemeester aangenomen. Te veel werk, te weinig personeel. Vadersbedrijf kon mij niet missen. De burgemeester wilde niet wachten. Zo is het gekomen dat ik als “onmisbaar voor de burgermaatschappij, namens de minister van defensie” niet in militaire diens hoefde (mocht) Nog steeds al ik in Den Helder kom proef ik dat gemis.
Of komt het door het clubhuis? Voor een paar euro een bord nasi, drank zelf aan de bar af te halen. Heerlijk sfeertje, altijd bijzondere gasten. Of zijn het de schepen die je er ziet. Zoals afgelopen zomer, een haven vol platbodems onderweg naar New-York. Of die ene Noorse traditionele zeeroversboot. Altijd wat te zien.
Of is het de havenmeester? Nog nooit zo’n aardige, mooie, behulpzame, met complimenten strooiende havenmeester gezien.

Wij komen er ook altijd graag.
Aparte omgeving, altijd wat te zien.
Zorgzame havenmeesteres, gezellig kroegje boven en de blauwe hap natuurlijk.

Snel schutten.

Geslapen in Den Helder. Zomaar een paar uurtjes. Ondertussen is de gierende ebstroom afgenomen en al snel zal het wad weer vollopen. Fijn voor ons, wij gaan weer door naar Den Oever! Heerlijk zeilen, halve wind, ruime wind, voor de wind, bakstag wind. Stroom mee, zeehonden op de plaat. Zout water, weerberichtje op 61. Meldingen van met zoveel gasten onderweg naar Harlingen op VHF 3. We roepen de sluis op: mogen we strakies door de brug? Marije de brug gaat zo open, als je doorvaart kun je nog mee. Hup de motor aan, eerst even warm draaien. Fok ingerold. Grootzeil blijft staan. Voor de wind is dit lastig te strijken, zeker met luie jacken en gepijlde zalingen. De brug gaat inderdaad open. Toerental van de driecilinder omhoog, speed 7,8 knopen. Tijd om in de wind te draaien om het grootzeil te laten zakken is er niet, dan missen we de brug. “Brug, mogen we met gehesen zeilen door de brug?” “Van mij wel, als je zelf denkt dat je hem kan houden.” Grootschoot strak aan bedacht op draaiwinden bij de brug. Precies tussen twee rijbanen van de A7 laten we het zeil zakken op de “snelle methode” Dat houd in dat je gewoon de valstopper openklapt op het moment dat het even in de luwte van de brug komt. De luie Jacken vangen het wel op. Zo met 2500 toeren de sluis in. Nog nooit heb ik zo snel geschut bij de Stevinsluizen! Bij het uitvaren de sluismeester bedankt namens de Marije.

Op huis aan.

Met een lui bakstagwindje, zon en helder weer vanuit Den Oever naar Andijk. Saai stukje, gaat langzaam, fok valt soms net dood achter het grootzeil. We varen net te hoog om ‘t folke uit te bomen. Met 2,10 meter moeten we nog even in de geul blijven. De feestjurk erop! De speed neemt toe, de wind komt meer van voren, super zeilen! Gewoon het toetje op de mooie reis.
Bij de oude Zeug moeten we iets stuurboord uit om niet in Lelystad te komen. Te laag voor de Genaker. Voor de wind afkruisen is qua tijdswinst om het even met melkmeisje varen. We willen nu naar huis. Nog 10 mijl Hebben we nog even een avondje thuis met geliefden.
Dan doen we iets wat nog nooit aan boord gebeurd is: ondanks het heerlijke zeilweertje starten we een de motor. Nog 7 mijl. Fok eraf, en netje opvouwen, in de zak. Het KNRM dekbed komt te luchten aan dek. Nog 6 mijl. Alle bakkisten gaan open om te drogen. Binnen worden alle spullen ingepakt, wc schoongemaakt, koelkast uitgeruimd. Vloer gemopt. Vallen naar de preekstoel. Spi schoten eraf, veiligheidslijnen, fokkeschoten, genuaschoten, boegspriet, joon, reddingsboei, nog 5 mijl. barberapapa holders, alles wat los kan gaat eraf en in de bakkist. Honderden meters lijn verdwijnen onderdeks en nog steeds zeilen we. Nog 4 mijl. Wel met de motor bij, maar toch. Wat zit er veel onnodige lijn op die Zonsnel! Door de hoge snelheid op de motor varen we de wind dood. Nog 3 mijl. Zo kan ook het grootzeil naar beneden, hoes erover. Meerlijnen klaar leggen, paspoorten opzoeken, tassen ingepakt klaar, stootwillen uit. Muntje voor het karretje tussen de tanden. Lierhandels kunnen weg, kapjes op de schermpjes, douchepomp kan alvast uit zoals ook de marifoon. WC nog eens doorspoelen. Kaarten uitzoeken en netjes in de juiste map, afsluiters dicht Reeds op zijn plek. Afwas was al klaar. Gordijnen dicht, gas uit, apparatuur kan alvast uit de PBO in mijn tas. Nog 1 mijl. De walstroom ligt al klaar aan dek. Nog 0,5 mijl Logboek, telefoon, lader, fototoestel in de tas.

5 minuten na aankomst in de haven zitten we in de auto. Een mooie reis is ten einde.

@Zonsnel,

overbodige lijnen op een SunFast 37?

Ik heb hem nog niet ontdekt....

Dekadent

Vorig jaar alle lijnen gewassen. En gemeten. Totaal iets van 1200 meter lijn aan boord.
Hijs je fokje (1 val nodig) stel je schoot. (1 schoot nodig). Heb je 1150 meter lijn onnodig aan boord!
Wat is dat zeilen toch een onzin!