Onderwerp: Met de Bagheera naar Canada

Hedenochtend zijn wij aangekomen in Halifax, Canada. De overtocht ging prachtig mooi! De boot heeft zich geweldig gehouden en de schade bleef beperkt tot een schoot waarvan de mantel was doorgeschavield in het eindstuk van de spinnaker boom, 30cm inkorten en we konden weer verder gaan!

Samen met mijn vader ben ik op 1 juni uit Den Oever vertrokken, hebben een tankstop in Den Helder gemaakt en zijn daarna met erg weinig wind het zeegat uitgevaren richting het noorden. De oversteek naar de Orkney eilanden duurde lang, vanwege de zeer lichte winden wisten we de snelheid maar net boven de 4 knopen te houden, maar we hebben in ieder geval wel alles kunnen zeilen. Op 5 juni passeren we de orkney eilanden in een volledige windstilte op de motor. Het weerbericht geeft nog 24 uur windstilte op dus we besluiten een pitstop te maken in Kirkwall, genieten hier van een heerlijke douche en vervolgens toch gelijk ook maar even verse boodschappen halen voor de komende dagen.

26 uur na aankomst vertrekken we weer en varen west waards. Het idee was om enigszins noordelijk te varen zodat alle depressies ten zuiden van ons langs zouden gaan wat achterlijke winden oplevert. Voor de eerste depressie lukte dat goed , lekker een windje 7 van achter wat gelijk betekend dat de snelheidsmeter van de Bagheera niet meer onder de 8 knopen komt en dat meer dan 24 uur lang! Daarna word het minder, de depressie banen liggen noordelijker dan gewoonlijk en we zouden dus door groenland en IJsland heen moeten varen om de juiste winden op te pikken, er zit dus niets anders op dan doorgaan. In de twee weken die volgen krijgen we om de dag een depressie over ons heen, de een met iets meer wind dan de ander maar allemaal goed te doen. Het meest vervelende zijn de windstiltes van een uur of 5 á 6 tussen deze depressies.

Na twee weken word het kouder, we komen in de oost-Groenlandstroom terecht dus de water temperatuur daalt, windstilte, mist en kou zijn het gevolg. De laatste 700 mijl van de Grandbanks tot aan Halifax kosten daardoor meer dan een week, continue zijn we bezig met zeilwisselen, overstag (alles wat er staat, staat recht tegen natuurlijk) Maar de aanhouder wint dus vanochtend vroeg om 5 uur lokale tijd zijn we aangekomen alwaar Katya (mijn vrouw) ons op de kade stond op te wachten, zij kon vanwege verplichtingen helaas niet meevaren.
Nu bezig om wat gezeur met de autoriteiten op te lossen en dan zijn we vrij om te gaan en te staan waar we willen.

We hebben voor de douane perikelen een slecht tijdstip uitgekozen, de koningin is in de stad en er zijn vele hoogwaardigheidsbekleders in de stad, waaronder onze eigen JP Balkenende. Een algehele inspectie van de boot naar mogelijkheden voor een terroristische aanslag zijn het gevolg hiervan… Maar goed, ze hebben natuurlijk niets verdachts kunnen vinden en de blauwe ogen doen het altijd weer goed.

Gaaf zo'n oversteek! maar wat deed JP daar nou weer??

Stijn simoun schrijft:
Ik heb net de Nederlandse consul geproken (is ook een zeiler), JP is eigenlijk voor hem daar gekomen, omdat hij nogal wat problemen heeft met de afstanden in canada, als iemand in Newfoundland naar de NED ambasade moet, dan moet hij of zij 3000 km reizen voor een handtekening. de diverse consulaten willen dus meer bevoegdheden krijgen. En JP combineerd iets dergelijks waarschijnlijk gelijk met een bezoekje van de Engelse koningin aan de stad vanwege internationale betrekkingen of zo......

Ach so!

Je bent dus linea-recta gegaan i.p.v. de tocht met wandelingen in Noorwegen en op IJsland? Gebrek aan opstappers? Of een andere reden?

FMJ schrijft:
Klopt, er was wel belangstelling om op te stappen, maar niet voldoende om de charterverzekering, de belastingen en de verplichte extra uitrusting voor deze zomer te bekostigen. Ik heb dus helaas moeten besluiten om rexhtstreeks over te zeilen. Ik ga hier nu als zeilmaker tijdelijk aan het werk op een aantal grote projecten.

Volgende zomer naar het Canadees arctisch gebied (labrador, baffin, ellismere), hopelijk is daar iets meer belangstelling voor!

klinkt als een moeizame tocht. Bijna 1 maand over gedaan ! En op de Grandbanks nieteens een perfect storm gehad

JALOERS!

Klinkt allemaal alsof het voorspeodig is verlopen!
En nu maar genieten vand e prachtige vaarwateren aldaar!

Pls hou ons op de hoogte, en kijk eens of je ook eens wat mooie foto's kan plaatsen, dan kunnen we nog jaloerser worden

Groeten,
Globe_Trotti

Erik,

Very nice to hear you've arrived to Halifax without any major problems. We were thinking and wondering about you.
Cheers from NL,
Derya & Kivanc

nardus schrijft:
Het ging inderdaad niet vanzelf.. 1500 mijl stroom tegen (golfstroom +/- 0.5kn stroom), 90% aan de wind en in totaal 6x 24 uur windstil.

Gemiddeld toch nog 5,6 knoop over de grond weten te houden (6.05 door het water) Maar zulke vetraging heeft wel als voordeel dat je er extra lang van kunt genieten!

@ trotti:
Zodra ik een iets snellere internet lijn tot m'n beschikking heb plaats ik wat plaatjes (wi-fi in een stalen boot gaat niet zo heel erg snel)

Ik kan niet ontkennen dat zich enige jaloezie zich van mij meester maakt....

Veel plezier daar aan de andere kant van de plas, en hou onsop de hoogte.

Dekadent

Goed gedaan, skip! Wow.
En dat het je verder goed moge gaan.

OK, Hierbij dan een paar foto's van de overtocht:


Zo hebben we 4 dagen lang op de noordzee gezeild, weinig wind en veel zon. Vrijwel geen andere scheepvaart gezien.


Zelfde verhaal, maar dan bij nacht.


Vlak voordat we de Orkney Eilanden aanlopen valt de wind volkomen weg, foto om 5 uur in de ochtend.


De zee wordt zo glad dat je jezelf erin kunt fotograferen


Heel vroeg op een ochtend passeren we een vissersboot waarvan de eenzame schipper even naar buitenkomt om uitbundig te zwaaien.


Onze vliegende vrienden komen uiteraard ook op bezoek.


Zodra we schotland voorbij zijn hebben we gemiddeld iedere twee dagen een depressie, de meesten betekenen aan de wind varen wat een hoop water boven de deklijn oplevert.


Tussen iedere storm hebben we gelukkig wel de tijd om alles weer te drogen en een beetje te ontzilten, als dat niet kon dan zou het erg snel een natte troep zijn geworden binnen.


Halverwege krijgen we te maken met behoorlijk zwaarweer, de stormfok is eigenlijk al te veel om er nog op te kunnen hebben. Een beetje meer golven en wind en we zouden moeten gaan bijliggen danwel voor de wind weglopen.


Gereefd varen we voor de kust van Newfoundland langs, de eerste zonnige dag in meer dan een week. Helaas is de temperatuur nog wel zodanig dat de zeilpakken aan moeten blijven.


Tijdens een windstilte ontdek ik vanaf dek dat de borging van een van de bakstagen niet goed meer zit, gelijk van de kalmte gebruik gemaakt om dat te verhelpen.


Een paar uur voor aankomst krijgen we nog even een hele zware regenbui over ons heen.


De schipper tijdens een dagwacht, zojuist terug van een klus op het voordek. Staand in de centrale kuip om het zoute water een beetje van zich af laten druipen voordat hij weer naar binnen gaat.


Het uitzicht dat we nu hebben als we 's morgens wakker worden. Waarschijnlijk mogen we hier bijna een jaar blijven liggen.

He je bent er... Na een mooie reis.
fijn.

Mast in gehesen... Jij wel natuurlijk.

Damn... had nou die foto's maar niet geplaatst, nu ben ik nog jaloerser

Groeten,
Globe_Trotti

Yep, dat is de 'real deal', guys.

Erik, ik had persoonlijk graag meer 'zwaar weer' pics ertussen gezien, want dat spreekt natuurlijk het meest tot de verbeelding bij een oceaanoversteek op deze breedten. Maar ik snap ook dat je chartergasten niet op voorhand wilt afschrikken

Gefeliciteerd met deze oceaancrossing van jou en jouw zelfgebouwde topjacht.

Bagheera = de Pelagic van de North Atlantic ? ........ Heeft er alle schijn van!

Hoe hard woei het eigenlijk toen de stormfok aan de grote kant ging worden? En zou je kunnen stellen dat deze stormfok dus eigenlijk te groot is? Of niet?

De ISAF heeft standaard richtlijnen voor de maximale maat van de stormfok. Deze hangt af van de maat van je lengte over het voordek en de hoogte van je voorstag (de zogenaamde I en J maat). Nu heb ik een erg zware boot (20 ton) maar ook een behoorlijk hoge mast die ook nog eens vrij ver naar achteren staat. Dat houd in dat ik volgens de ISAF richtlijnen een fok zou mogen hebben van, ik meen 23m2. Ik heb juist door eerdere ervaringen al ondervonden dat deze toch wel vrij groot is. Het probleem is namelijk dat je te snel versneld (zelfs met zo'n zware boot) waardoor je met een te hoge snelheid recht in de volgende golf ramt. Je moet dus zoveel zeil voeren dat je een mooie steady 4 tot max. 5 knopen blijft varen.
Toen ik mijn stormfok gemaakt heb heb ik deze dus al verkleind van die 23m2 naar 16m2. Opzich kunnen we daar goed mee uit de voeten, we hebben deze fok al verschillende malen moeten gebruiken. Toch zit ik er wel aan te denken om er ook nog eentje van 8 of 9 m2 bij te maken. Alleen zit ik dan met een erg grote hoop zeilen op m'n voordek want een zeiltje opruimen is er niet echt bij onder die omstandigheden.

Over de wind: we hadden een vrij stabiele wind, slechts weinig vlagen die de windsterkte maar nauwelijks overtroffen. Deze bedroeg zo'n 50-52 knopen en schoot uit naar misschien 57-58. Zeg maar een stevige windkracht 10.

Jij zegt precies wat ik al een tijdje vermoedde maar nooit in de praktijk heb kunnen toetsen. ISAF / ORC maten zijn nogal fors. Bij boten met de mast ver voorop is bijvoorbeeld ook eender welke high-aspect (die je vanaf 12 knopen wind ad wind voert) een zwaarweerfok..

Laatst bij een vrij lichte boot van 11 meter toch maar voor 5 of 6 m2 gekozen terwijl er 9 oid op mocht volgens de richtlijnen. Voordeel is dan weer wel dat een boot van 11 meter al weer moeilijker de 5 knopen steady haalt dan een schip van jouw maat.

En vwb je tweede, kleine stormfok, heb je niet nog een babystag oid waar je die dan aan kan aanslaan? Of zou een rif in de huidige stormfok geen oplossing zijn? En over reven gesproken, reef je je kotterfok eigenlijk eerst voor je naar de stormfok gaat?

Is er eigenlijk een goede reden om een stormfok helemaal voorop te voeren, en niet een trysail achter de mast?
Lijkt me dat de meeste schepen met een trysail wat makkelijker bijliggen dan met alleen zeil helemaal op de kop?

Met de stromfok hoef je natuurlijk niet per se bij te liggen...

Groeten,
Globe_Trotti

Hmm, kunnen we Erik als 'tegenprestatie' misschien jaloers maken met onze huidige 36° C? Ik zit hier een beetje gek van jaloezie te worden, zeker na die foto's....

Apae schrijft:
Ik vaar inderdaad ook met trysail. Mijn grootzeil heeft maar twee reven om deze wat hanteerbaarder te houden. Wel zit mijn tweede rif op de plaats waar normaalgesproken het derde rif zou zitten en het eerste rif zit ongeveer halverwege de plek waar anders het 1e en 2e zou zitten. Dat bevalt me erg goed.

FMJ schrijft:
Mijn babystag staat te stijl waardoor de spanning op de stag te hoog zou worden. Kotterfok kan inderdaad doormiddel van een ouderwets bindrif gereeft worden. Ik zie mezelf dat eerlijk gezecht met meer dan 55 knopen wind niet meer doen op het voordek. Zeker omdsat we voor de stormfokjes over kleine oppervlaktes praten is het makkelijker en sneller (en dus veiliger) om een ander fokje in de plaats te zetten. En in geval van bijvoorbeeld ernstige schade aan het zeil heb je dus altijd nog een tweede. Want druk houden is wel erg essentieel onder zulke omstandigheden. Geen zeil is ronduit gevaarlijk.

beewee schrijft:
Hier is het de afgelopen twee dagen 26 graden geweest.. vanmiddag zal dat het ook weer worden. Maar daarbij een mooi steady windje 3-4 en absoluut niet benauwd. Zoals het volgens mijn moeder wel in Nederland is!

even voor de juistheid: Halifax ligt op 44graden noorderbreedte en daarbij dus zeker 600 mijl zuidelijker dan Nederland. Ongeveer op de hoogte van noord Spanje zitten we hier dus!

Erikdejong schrijft:
Jemig, dat is om gek van te worden, we worden nog steeds jaloerser... Hier zijn we al blij als de temperatuur weer ónder de 26° komt

He, waar zijn die foto's naartoe??

EDIT:
Huh? na bovenstaande post en een refresh komen ze ineens te voorschijn..