Onderwerp: Noodweer zaterdagavond 10 juli

Je zal maar op het water gezeten hebben, de KNRM had z'n handen er vol mee

Nadat ik het sleutelen aan de onwillige Penta even zat was zat ik nog even bij Jeroen in de kuip na te pilsen. (ojee, daar gaat de geloofwaardigheid van dit verhaal)

Op een mooie zomeravond zijn een paar bliksemflitsen niet ongewoon. Buienradar gaf een rode "rug" te zien die onze kant op kwam, met een iets dikkere rode vlek die precies langs zou gaan. Windmeter stond nog aan (eigenlijk vooral als zwemwatertemperatuurmeter) en opeens begon het te waaien. Er kwam ongeveer een tiental knopen per minuut bij... misschien nog wel sneller dan dat. Het is zeer de vraag of iemand op het water voldoende snel de zwaarte en snelheid van deze bui in zou kunnen schatten. Enigszins beschut diep in de haven tegen de dijk was het in de kuip nog te doen, hoewel de windmeter op de masttop al boven de 50 knopen piekte. De muur van hemelwater die er al even abrupt aan kwam waaien was wel reden om snel de kajuit op te zoeken, waarna de wind er ook nog even een schepje bovenop deed. Zo hevig had ik nog niet van dichtbij meegemaakt.

Eenmaal het hoofd naar buiten gestoken toen wind en regen wat geminderd waren (de bui was eigenlijk bijna net zo snel vertrokken als dat-ie aanwakkerde) zagen we wat flarden wapperen.

Deze Duitser had ondanks het brons op het WK toch nog een slechte avond. Hij was aan boord, maar heeft dit kennelijk niet weten te voorkomen. In een paar minuten helemaal aan flarden gewaaid, dan waait het wel een beetje. We boden hulp aan, maar hij besloot het maar zo te laten wapperen tot het daglicht, onder het motto "stuk is-ie toch al".

In een ronde over de steigers om de schade op te nemen (en hier en daar wat losgewaaid spul vast te maken voor de niet-aanwezige schippers) heb ik van de aanwezige schippers geen getallen onder de 56 gehoord. Die 56 kwam van iemand die pas op het idee gekomen was om z'n windmeter aan te zetten toen het ergste al voorbij was. Toegegeven, er waren er weinig zo gek geweest af en toe hun hoofd buiten de kajuit te steken om op de meter te kijken - je werd bekant gewaterstraald. Op een gegeven moment stak ik de GSM naar buiten voor een foto van de windmeter. Ondanks een poging 'm met de handen af te schermen werd-ie drijfnat, maar had een uitschieter van 84 vastgelegd... Met eigen ogen hebben we niet meer dan ergens in de 70 gezien. De nauwkeurigheid van een oud schoepenwieltje is anyone's guess natuurlijk. De site van knmi (daggegevens) komt voor Lelystad op 29m/s (56 knopen), 10km landinwaarts gemeten t.o.v. de haven. De waarheid zal ergens in het midden liggen, tussen de 56kn landinwaarts en de metingen in de haven.

Rechts op de foto is nog net een andere gedeeltelijk losgewaaide genua te zien die iets meer geluk had: alleen de UV-strook aan flarden voor zover we zo snel konden zien. Zwaar doek, een echte cruise-rolgenua. Niemand aan boord, dus die hebben we meteen even opgerold en opgebonden, voordat de tweede (nog niet half zo hevige) bui er overheen kwam.

We telden verder een aantal overboord gewaaide emmers in de haven, een klem onder de steiger gewaaid motorbootje en nog wat uit model gewaaide dekzeiltjes aan vele meters verrekt bungee cord (is morgen uitverkocht bij de tagrijn denk ik...)

Al met al viel het eigenlijk wel mee dus. Van anderen hoorden we over meer rolfokschades, zelf hebben we er maar twee gezien. Gezien waar de KNRM allemaal voor uitgevaren is, valt dit allemaal nog erg mee.

Kort na de bui zagen we trouwens een paar jachten de sluis in varen richting industrieterrein, we vermoeden dat die eerst in de havenkom voor anker lagen en een iets comfortabeler heenkomen zochten...

Kort maar krachtig buitje, drukt je even met de neus op de feiten dat :
- je ook bij stralend zomerweer de boot stormvast achter moet laten.
- de wind ongelooflijk snel kan toenemen als er een actief buitje overwaait. Op het water is een tijdige goeie inschatting van zo'n donderwolk dus van levensbelang...

KNRM kopt "Puinhoop op Gooi-, Eem- en IJmeer".

Dan te bedenken dat door het KNMI op Schiphol maar 16 m/s gemeten is, in de Bilt niet meer dan 21m/s. Niks aan de hand dus?
Dit een mijl of twaalf van de Bilt, waar de KNMI meters niet boven de 41 knopen kwamen, amper windje 9. Grote verhalen, of toch lokaal een pittig buitje?
Normaal kost kranen geld om je AF even te kunnen doen, maar dit is ook een manier...



Nu is niet elk binnenwaterbootje even sterk gebouwd of in even goede staat, maar gaten in rompen en een gekraakt dek vind ik toch wel erg sterk. We zitten toch niet op de oceaan...

Kennelijk was m'n inschatting dat de golfhoogte wel mee zou vallen door de zeer korte duur van het "windje" niet correct...

Maar hoe het op het meer was, geen idee... niet gekeken.

Wij lagen ook op het IJsselmeer. 's middags al geankerd in pampus vluchthaven. Half elf. Plots steekt de wind op. De boot helt fors alleen maar door de winddruk op huik over de giek. Golven vliegen de haven binnen. Moeite om je te oriënteren of het anker krabt. Gelukkig flitst het af en toe en kan je weer wat zien.

Het anker is wel los geweest, maar heeft toch weer gepakt. Wij hebben inmiddels wel zwemvesten aan en de motor standby. Als het anker weer los laat, dan komen we wel dicht bij de strekdam. Maar het anker houdt nu wel en de bui drijft over.

Vannacht om half 4 nog even gekeken. Bladstil.


Vanmiddag bij het wegvaren zijn we een half uur bezig geweest om het anker weer los te krijgen, dus de storm had ons wel vast gelegd.

Groet,

Ad
Kolibri 800
Dulcinea

Hij was heftig

Ik begin de 84 knopen toch wel aardig te geloven.
Vanmiddag ook iemand gesproken die was blijven zitten, die heeft ook tegen de 70 knopen aan gezien op de meter, die ook voor het heftigst van de bui naar binnen.

dat komt aardig overeen met wat wij hebben gezien.

---

We zaten dus nog met zijn 3 aan in de kuip waarbij de wind schommelde tussen de 15 en 20 knopen, heel af toen een grote druppel die in gezicht viel en je er aan herinnerde dat het slecht weer zou gaan worden want de wind was erg aangenaam.

Het moment van losbarsten leek in mijn beleving op een spannende film

De wind zakte even in en werd spontaan gevolgd door het fluiten van lijnen en stagen die werden bespeeld door een , duidelijk, stevigere wind.

Een volgende blik op de meter liet zien dat de wind met flinke sprongen van 30+, 40+, 50+ en hoger opklom

DAMN....dat is heftig, bliksem, knallen en een loeiharde wind, ik genoot er van.
Op een gegeven moment keek ik links over mijn schouder naar de steiger die 100 meter verderop is, dit was echt een film moment !
Het water leek wel op te krullen en werd onze kant op geblazen gevolgd door een muur van regen die je op je af zag komen.
NU werd het echt tijd om maar eens snel naar binnen te gaan (mede omdat vrouw en kinderen het toch wel eng vonden)

Bij het naar binnen stappen is er nog 70 knopen op de windmeter gezien.
Marcel kon het niet laten om toch even te proberen een plaatje te schieten van deze storm die overigens best vrij continu was en een minuut of 10 geduurd heeft.

Als marcel kans ziet om het plaatje te posten dan is daarop de waarde van 84 knopen te zien

Al met al, een avondtuur opzicht waarbij ik het gezelschap van Marcel en Willem zeer op prijs heb gesteld

Wel veel flitsen en regen, maar niet meer dan 28 knopen op de teller, viel mee bij mij zat net west van de ellende.

Eigenwaarnemingen kun je op deze manier niet vergelijken met metingen van het KNMI, de metingen van het KNMI zijn gebaseerd op 10 minuten gemiddelden, de vlagen vallen hier dus in deze metingen weg.

In Scheveningen kwam de regen recht naar beneden neer, windstil in de bui.

Dat kan best zijn, maar als ik moet bedenken waardoor een zeil kapot scheurt zal het niet zozeer die 50 knopen continu wind zijn maar wel de vlagen 85 knopen, idem voor de bomen die als lucifer houtjes op de grond lagen...stevige wind ok, maar een flink ruk er overheen en het is gebeurd.

Dat vind ik voor mijn eigen beleving waarneming genoeg

Nog even een ondersteunend plaatje, ik heb wat met het contrast en scherpte zitten spelen om het wat leesbaarder te maken
als je goed kijkt langs de schoot dan zie je dat het geen 3 is de er staat maar een 8, je ziet nog net de pootjes van de 8 die hem dicht maken

Ben vandaag toch nog even naar mijn bootje in Huizen geweest. Gelukkig alles in orde. Maar ben blij dat ik niet bij De Doode Hond zat te ankeren. Dat zat er namelijk best wel in, dit weekend.

Groet Martin

Vanmiddag de havenmeester even gesproken. Die heeft de eigenaar van de rolgenua aan de bel-lijst van schadegevalletjes toegevoegd. Het blijkt dat toen wij ons hoofd uit de 'veilige droge kajuit' staken, de havenmeesters al een halfuur bezig waren met de aftermath

Wel bedankte hij ons voor de hulp, ze hadden hun handen vol gehad aan 4 boten die in de havenkom van hun anker (en op de keien ) geslagen waren. Verder hadden ze flink wat losgewaaide rolfokken en andere 'stormschade' verholpen. Er is zelfs een stuk steiger ingestort. Dat hadden we dus allemaal nog gemist vanuit de droge kajuit...

Het heeft wel hard gewaaid.
Ik twijfel echter wel aan de nauwkeurigheid van windmeters op boten. Die 84 knopen neem ik toch maar met een korreltje zout.

Ten opzichte van eigen waarneming i.c.m. weersverwachtingen zitten windmeters bij normale omstandigheden al vaak een windkracht te hoog, ik kan me voorstellen dat naar mate de wind harder wordt de afwijking toeneemt!

Nou... de verwachtingen zitten met name op groot open water zoals het IJsselmeer vaak veel te laag. De meeste modellen houden onvoldoende rekening met dat grote open stuk daar middenin het land.

Eigen waarneming lijkt me nog veel moeilijker te ijken dan een windmeter

Verder helemaal mee eens hoor, ook hier een flinke korrel zout. Gecalibreerd is dat ding natuurlijk niet. Maar te vergelijken met andere dergelijke windmeters is-ie vast wel.

Mij zal je niet horen beweren dat de gemeten 84 exact klopt, wel dat het ergens in de buurt gezeten moet hebben gezien zowel de vrij extreme waargenomen condities als de schade in/aan de haven. Maar of het nou lokaal 70, 80 of 90 geweest is... dat zullen we nooit exact weten.

Op een volgende zomermeeting alle boten naast elkaar en vergelijken maar!

Ja lekker in Trintelhaven die van Dennis gaf 99,9 aan...
volledig de weg kwijt door de zendmast aldaar

die van onze eigen Piere Wind gaf iets van 24,5 knopies aan.
Leek mij ook nog wel wat veel. Maar de Goulashmeister dompte zijn vinger in zijner mond en zette af met zijn goed gekozen schoeisel en koos het luchtruim met zijn vinger recht boven zich uit stekend. Een tijdje later lande hij met de mededeling dat zijn wind meter exact de juiste waarde weergaf.

Op de site van het KNMI staat een stuk over het noodweer van 4 dagen later dan wat hier beschreven is, de theorie zal echter wel hetzelfde zijn.

Ben net terug van vakantie (met de camper) en schrik me een hoedje over het noodweer. Mijn bootje ligt aan het Veluwemeer, toch niet zo gek ver weg van de kern van het noodweer. Haven gebeld, maar die zijn stevig in gesprek. Dus na het terugbrengen van de camper maar een rondje om gereden (nou ja, midden in de vakantiedrukte, met veel te veel van die ***campers op de weg )om te kijken of ik misschien nog het topje van de mast kan zien, als laatste levensteken.

Aangekomen bij de haven zet ik de auto om tijd te sparen op de laden/lossen plaats (kan best, met mijn postuur heet in/uitstappen ook gewoon laden/lossen).

Zenuwachtig loop ik van de parkeerplaats naar de steiger, en besluit de kortste weg te nemen: schuin over de trailerplaats.

Natuurlijk glijd ik op de natte en groene helling bijna de plomp in, tot groot vermaak van de Duitser die zijn speedbootje net weer achter zijn bolide heeft gesjord, en dit heuglijke feit viert met een pafke.

Eigenlijk wilde ik een opmerking over voetbal maken, maar besef dat het verschil tussen een 2e en 3e plaats te gering is om zijn grote grijns te doen verdwijnen. Ik gun hem zijn pleziertje, ik ben toch bijna bij mijn bootje. En er is immers geen beter vermaak dan leedvermaak, nietwaar?

Ik stap de B-steiger op, en tuur naar het einde van de steiger. Yes, mijn zwarte huikje is in zicht! Nieuwsgierig doe ik er nog een schepje bovenop, en sta in een mum van tijd aan boord. Ja, daar heb je het gedonder al. Ik had het kunnen weten, had ik mijn bootje maar geen 3 weken onverzorgd achter moeten laten. Stom, stommer, stomst. Welk rund gaat er nou met een camper op stap (naar Normandië en Bretagne nota bene) als ie ook lekker had kunnen zeilen? Ikke dus. En nu heb je de poppen aan het dansen.

Piekerend overzie ik de puinhoop, terwijl de zweetdruppeltjes over mijn voorhoofd parelen. Oh, ja, laat ik niet vergeten te vertellen wat de puinhoop is: een enorme berg spinrag....

Verder is namelijk helemaal niets aan de hand. Geen druppeltje lekwater, geen krasje (geen nieuw krasje althans). Zelfs het ZF-vlaggetje hangt er nog parmantig bij.

Opgelucht loop ik terug naar de auto, onderweg kom ik de havenmeester tegen: er is wel veel regen en wind geweest, maar in de vlagen niet meer dan ca 8-9 Bft, volgens zijn schatting, en er waren maar een paar vlagen. Er is hier en daar wel wat schade, maar vooral op de camping die bij de haven hoort, daar gingen de tentstokken als speren door de lucht.

Maandag gaan we een dagje zeilen, en mogen de kinderen beginnen met schrobben, als tegenprestatie voor de ruim 3500 km die ik er met die logge, slome, stinkende camper op heb zitten. Niet te hard zeggen dat ik die paar weken met de camper ook heel leuk vond anders moet ik ook schrobben van die pubers....

Mijn steigergenoot lag op dode hond te schuilen, dek opengescheurd, flinke krassen aan de zijkant. De meerpalen kwamen uit de grond zetten.

Ben wel blij dat mijn auto niet door de APK kwam en ik pas op maandag weg kon.