Onderwerp: Eindelijk weer eens zelfstandig zeilen....

Eindelijk weer eens zelfstandig zeilen....

Het is ongeveer 24 jaar geleden dat ik zelfstandig heb gezeild. Dat was toen nog in een optimistje.
Sinds 6 jaar ga ik meestal 1 keer per jaar mee met iemand op een zeiljacht.
Toch is dat anders. Je hebt dan altijd een ervaren kapitein aan boord, ik mag dan de landvasten en de fenders vast en los maken. En zo nu dan sta ik aan het roer de bevelen van de schipper op te volgen.
Afgelopen zaterdag heb ik samen met een maat eindelijk weer eens zelfstandig gezeild. We waren onze eigen schipper op een gehuurde valk. Die maat van vond het wel leuk om met mij mee in een valk te zeilen. Ik dacht dat ik mooi gebruik kon maken van zijn vlet ervaring tijdens zijn scouting periode en ik hoopte goed genoeg te hebben opgelet tijdens de tochtjes op de zeiljachten en genoeg gelezen te hebben. Dus met een hoop boeken wijsheid op pad.

De dag begon, toen ik die ochtend in de auto stapte om naar Bruinisse te rijden, wind stil. Toen ik eenmaal in Bruinisse was aangekomen waaide het (gok ik) windkracht 2 a 3.
We begonnen dus vol goede moet met het optuigen van onze valk en met het hijsen van de zeilen. Ik had op windguru gezien dat het in de middag tegen windkracht 4 a 5 aan zou gaan lopen. De man die onze valk aanwees een korte uitleg gaf heeft nog netjes verteld hoe en waar je het grootzeil kon reven. De informatie heb ik opgenomen maar er iets nuttigs mee doen was iets anders....
We vertrokken met alle zeilen (fok en grootzeil) richting het westen. Het plan was om ergens in de middag te lunchen bij Port Zeelande.
We hadden intussen de betonning gevonden en ons zelf wijs gemaakt waar ze op de kaart stonden, navigeren was gelukkig vrij snel geregeld en we namen het zekere voor het onzekere, dus de ruime koers.
Eenmaal bij Stampersplaat aangekomen met koers Archipel begon het toch wel erg ruw te worden. Voor mijn gevoel hoge golven een valk die er tegenin probeerde te stampen en een hoop onverwachte windstoten die ons lieten slingeren over het water omdat we bang waren anders om te slaan. "Hier zou een reef in het grootzeil wel handig zijn......" Maar goed, dat doe je niet zo makkelijk op het waren met onze minieme ervaring. Nieuwe plan! We draaien om en varen terug naar Stampersplaat en dan onderlangs naar Brouwershaven.
Bijna bij ton G38 om daar de bocht te maken, maakt de boot ineens een rare beweging en hoor ik achter me ineens "WTF!, Anton moet je kijken, de gaffel is naar beneden gekomen." Bleek het blok waar de gaffel mee wordt gehesen ( de schuine kant ) afgebroken te zijn.
Goed, alle zeilen maar gestreken en de werkhaven van Bommeneden in gevaren. Daar even gebeld met de jachthaven en die vertelde ons dat we gewoon verder konden als we de val gebruikte die de giek omhoog houdt. Zo opgedragen zo gedaan en we konden inderdaad verder.

We varen de werkhaven weer uit en willen in volle wind de zeilen weer hijsen. (Intussen straal vergeten het grootzeil te reven) Boot met de kop in de wind en ik begin op mijn gemak het grootzeil te hijsen. Intussen drijven we af en draaien we met de kont in de wind, het grootzeil vangt volle bak wind de helmstok klapt bij mijn maat in zijn ribben, dus die ligt ff dubbel en de boot gaat schuin genoeg om mij een duikvlucht te laten maken richting de grootschoot om die lot te gooien in de hoop niet om te slaan. Weer een les rijker (al had ik die graag anders ervaren, vooral voor mijn maat) houden we de boot recht en krijgen het voor elkaar om ook de fok weer uit te rollen en rustig verder te zeilen. Het plan is nog steeds om richting Brouwershaven te zeilen om daar wat te gaan eten. We weten allebei wat laveren/opkruisen is dus we doen een aardige poging maar we schieten geen steek op. De wind komt recht uit de gat en we kunnen niet scherp genoeg aan de wind iets te betekenen richting Brouwershaven. We krijgen trek en besluiten, om straks toch op tijd weer terug te kunnen zijn, nu maar alvast om te draaien en bij de mosselbank te pauzeren. We hebben tenslotte chips, appels, wortelen , eierkoeken en water bij ons. Verhongeren zullen we niet. Terug, bijna voor de wind is het bijna saai zo rustig vergeleken met de heenweg en onze perikelen bij ton G38. Op het dooie gemakje zeilen we naar de mosselbank en leggen aan bij een van de steigers. We nemen onze gevarieerde lunch tot ons en voor de zekerheid reef ik het grootzeil om te kijken wat dat nu voor verschil maakt. Mijn maat ziet me bezig en zegt dan ineens. "Zijn we net lekker gewend aan de boot, ga jij het zeil reven," het is ook nooit goed he.....
Maar goed we laten het even zo en varen na de lunch weer verder om een beetje tot 17:00 uur heen en weer te zeilen tussen de Mosselbank en Veermansplaat. Zo'n reef maakt het verschil (voor ons) tussen ongecontroleerd heen en weer slingeren en met een lekker gangetje beetje schuin vaart maken.... Weer een les rijker.
Iets voor 16:00 uur besluiten we richting Bruinissen te varen zodat we mooi op tijd zijn om onze valk in te leveren. Terug weer bijna voor de wind haal ik het reef er uit en trek het grootzeil nog eens goed aan. Nu staan lijkt het (in mijn ogen) of de zeilen voor het eerst in die dag staan zoals het hoort. Geen geflapper van de fok of het grootzeil. Het voorlijk staat mooi strak en de boot glijd door het water. Wat een heerlijke afsluiter van een "ervaring rijker" makend dagje zeilen.
In de verte voor de jachthaven ingang zien we een andere gehuurde valk net zijn zeilen strijken. Wij varen intussen verder en eenmaal ook bij de ingang van de jachthaven aangekomen zien we het vlakje nog steeds bezig zijn.... met peddels, hun benzine was op. Die hebben we dus maar even een sleepje gegeven de jachthaven in. Het "toeval..." wil dat bij hun valk ook de gaffel naar beneden was gekomen. Bij hun was alleen het blok afgebroken dat de gaffel langs de mast ophoog hijst.
We hebben de valk aangelegd, afgespoeld met zoet water en ik ben nog ff snel een koude douche gaan nemen in het oude sanitaire gebouw van jachthaven Bruinisse.
Samen hebben we daarna prima gegeten bij de nieuwe Sailor’s Inn. Ik een bord vol met Spareribs en mijn maat kip saté.
Rond 19:00 uur was ik thuis, volledig gesloopt. Ik kan niet meer herinneren wanneer ik voor het laats zo moe en voldaan was. Om 21:15 op mijn bed ingestort en niet meer wakker geworden totdat mijn zoon me om 7:00 uur de volgende ochtend wakker kwam maken....

Op naar de volgende keer. Deze verslaving zit sinds zaterdag diep, heel diep...

Mooie story en goed verteld

Meer....meer

De ribben van mijn maat doen inmiddels geen pijn meer hij heeft er alleen een zwaar verbrand hoofd aan over gehouden. Hij was zich vergeten in te smeren.... Al doende leert men.

Heerlijk verhaal! Doet me denken aan mijn eigen begin 2 jaar geleden, op zich heel anders, maar zeker zo verslavend!
Dat gaat een tijdrovende hobby worden .

frank

Heerlijk toch, beetje improviseren.
Overwachte situaties hou je toch wel, en daar leer je weer van!
Maar die brekende blokken waren vast geen topkwaliteit of al lange tijd aan vervanging toe.

Zo draaide eergisteren bij ons de hijslijn van de rolfokhoes rond de rolfok, ik had de lijn niet goed strak aangetrokken en werd zo gegrepen door de uitrollende fok, en ik maar trekken aan de schoot...
Toen zoonlief van 5 jaar oud achter het roer gezet met opdracht ``stuur maar naar die windmolen in de verte`` in de hoop dat hij een rechte voordewindse koers zou houden

Ik hou heel veel van improviseren. Ik moet dan ook bekennen dat ik blij ben dat het gisteren gegaan is zoals het gegaan is. We hebben onze vuurdoop gehad en ik vindt het nog steeds prachtig.
Ik kijk dan ook uit naar de volgende keer. En dan ga ik kijken of ik wel tegen die golven in ga stampen, de uitdaging wordt dan wel in Port Zeelande uit te komen

Ik hoop trouwens dat ik mijn zoon tegen de tijd dat hij 5 is ook aan het zeilen krijg. Dat lijkt me echt helemaal super, samen met mijn gezin zeilen.

Nou ik heb 3 jongens waarvan de oudste bijna 8 is, en die vinden het geweldig op de boot, vooral een nachtje over, struinen op de eilandjes, lekker primitief hamburgers bakken in de kajuit.

Alleen met urenlang zeilen doe je ze (nu) nog geen plezier, liefst op de motor varen en zelf laten sturen.
Zeker de oudste die al aardig wat regeltjes kent kan nu al lekker mopperen als iemand geen voorrang geeft haha, al sta ik er natuurlijk wel naast.

En genieten van de mooie natuur, die ze dan ook zo mooi moeten houden, dus geen rommel overboord.

De truuk is om nu niet te lang te wachten met weer gaan! anders moet je al je fouten weer opnieuw maken om het weer te leren

Leuk verhaal, en mooi dat er wederom een enthousiasteling bij is op t water!

Groeten,
Globe_Trotti

Klinkt als het echte betere werk

Gr Jeroen

Overigens, zou je de volgende keer wel een grote rode vlag willen hijsen voordat je weg gaat?

Dan kunnen we je in de gaten houden en je helpen indien nodig (en ontwijken indien niet op tijd gereeft )

Groeten,
Globe_Trotti

Ik zal wel een ZF vlag bestellen en die in de top hijsen. Ik denk dat er weinig gehuurde valken rondvaren met ZF vlag

Da's nog beter natuurlijk!

Maar even zonder gekheid, geweldig om je ervaring te lezen en je improvisatietalent zo te gebruiken!

Groeten,
Globe_Trotti

En doe je maat volgende keer een zwemvest aan met een beetje stevig schuim aan de voorkant (of krijgt ie de giek de volgende keer tegen zijn voortanden?)..

Leuk verhaal, en ga snel weer zeilen om de routine er in te houden

Zo! Daad bij woord gevoegd en vlaggetje besteld.
Ik zal de volgende keer een American Football pak voor hem meenemen.

Mooi verhaal en heel herkenbaar! Gewoon blijven genieten, die valkjes zijn daar perfect voor (kapotte blokken zijn een extra service van de verhuurder, is om het avontuurlijk te houden)