De aankoop.
Na jaren in een motorboot gevaren te hebben wou ik wel eens wat anders, iets groters, iets met meer comfort, iets waar ik in kon overnachten en veel belangrijker nog een zeilboot. Het duurde wel een tijdje voordat mijn boot verkocht was maar dat gaf me mooi de tijd om eens goed te oriënteren in wat ik nou eigenlijk zocht, en al snel kwam ik er achter dat ik de meeste zeilboten maar lelijke bakken vind, waarbij de verhouding van de hoogte, breedte en lengte totaal zoek is, dit komt overigen vaak wel ten goede van het comfort, hij moest dus in ieder geval een mooi model hebben. Ook zijn er nogal wat boten waarbij het varen een ondergeschikte van het comfort is geworden, een beetje comfort was wel wenselijk maar zeil eigenschappen stonden voorop. Qua maat zou een tussen 7 a 8 meter ideaal zijn.
Al zoekende op internet kwam ik tot een kleine selectie boten welke ik wel de moeite waard vond, zoals:
-Waarschip 725
-Mariholm IF en 26
-Ecume de Mer
-Defender-27
-Albin Vega
De Albin vega was een twijfel geval qua uiterlijk eigenlijk vond ik hem een beetje te lomp, de bouw kwaliteit is daar in tegen heel erg goed. De Mariholm heeft een erg mooi model, is goed gebouwd maar is aan de dure kant en vond ik een beetje saai. Bleven dus over de Waarschip-725 de Defender en de Ecume de Mer, het Waarschip viel af, ik vind het het geweldige boten maar ik heb niet de tijd en het geld om hem elk jaar het water uit te halen en onderhoud te plegen. Bleven de Ecume de Mer en de Defender nog over, ze hebben beiden ongeveer de zelfde afmetingen, beetje dezelfde romp vorm en ze zijn beide Frans, de Ecume de Mer wordt echter weinig aangeboden in Nederland waardoor de keuze beperkt is, de Defender zie je al wat meer maar ook niet super veel. De keuze was dus eigenlijk een beetje gemaakt het zou of een Ecume de Mer of een Defender worden, afhankelijk van waar ik voot een nette prijs tegen aan zou lopen.
In September 2006 was het zover mijn boot was verkocht, het zoeken kon beginnen, nog geen week later stond er op internet een defender27 te koop, gelijk met de eigenaar gebeld en de nodige info verzameld, volgens de eigenaar zag hij er redelijk netjes uit alleen was de inrichting wel goed maar gedateerd. Een week later heb ik toch maar een afspraak gemaakt om hem te bekijken, samen met een vriend van mij (Pieter) naar Lelystad afgereisd, daar aangekomen zijn we samen met de eigenaar de boot gaan bekijken, het model van de boot sprak me meteen aan, de staat van onderhoud was door persoonlijke omstandigheden van de eigenaar echter belabberd, hij zat onder de alg, de waterkering was op een plaats verrot, de mast lag op het dek enz.. Binnen viel nog meer tegen, het interieur was niet meer origineel en erg simpel en zeg maar niet afgewerkt, de elektra hing er aan alle kanten bij, het toilet stond midden in de voorpunt en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Was er dan niets positiefs? Jawel, de tuigage was oud maar wel erg netjes onderhouden, het model sprak me zoals gezegd erg aan en de boot had met zeker de nodige potentie. De vraagprijs was echter veel te hoog voor de hoeveelheid werk die aan de boot zat, gelukkig zag de eigenaar dit ook wel in en zijn we uiteindelijk toch tot elkaar gekomen.
Ik had dus weer een boot, nu moest hij echter nog naar Suawoude (naast Leeuwarden).
Afgesproken werd met de eigenaar dat ik hem 4 Oktober zou overvaren en dat ik er 3 Oktober heen zou om hem klaar te maken voor de overvaart. Voor 3 oktober een afspraak met de havenmeester gemaakt om de mast er op te kranen en zo was het dat ik woensdags 3 Oktober in het begin van de middag naar Lelystad ging met de auto vol gereedschap om de boot klaar te maken, eerst moest ik de motor weer aan de gang krijgen om heem naar de kraan te kunnen varen maar helaas kreeg ik de startmotor niet aan de praat, ik had al een andere accu meegenomen omdat ik er van uit was gegaan dat de accu in de boot zo dood als een pier zou zijn maar het mocht niet baten. Gelukkig was de havenmeester zo aardig om mij onder de kraan te slepen, na een tijd uitzoeken hoe de vallen en de stagen moesten kon de mast er eindelijk op, het was weer een zeilboot, ik zat echter nog steeds met die motor in mijn maag, ik kon hem niet over varen zonder motor, na alles een aantal keren nagekeken te hebben besloot ik de accu die ik mee had genomen maar eens door te meten, er kon eigenlijk niets mis mee zijn dacht maar je weet maar nooit, wat bleek, ook zo dood als een pier, uiteindelijk maar de accu uit mijn auto gehaald en daarmee kreeg ik hem aan de praat
We konden dus varen.
Donderdag 4 Oktober in alle vroegte samen met Pieter naar Lelystad om hem over te varen, eerst nog even snel schoonmaken en tanken, 10:00 voeren we de haven uit het IJsselmeer op, er zat ook eens stuurautomaat bij de boot die bleek het tot onze verbazing nog te doen ook, zo konden we mooi als varende de boot schoonmaken, de verstaging stellen en kijken wat er aan zeilen was. Na een uur hebben we de zeilen maar eens gehesen en kon de motor uit, er stond in eersten instantie zo’n 5 bft dus zeilde lekker door met zo’n 6 knt op het log was Urk snel in zicht, we kwamen aan lagerwal wat wel te merken was aan de golfslag, ik werd in kajuit haast zeeziek toen ik een poging deed om koffie te zetten maar dat was niet zo’n groot succes, er kwam weer eens grote golf aan en ik vloog met koffie en als door de kajuit, Pieter die aan het roer zat vond dit schouwspel we amusant. Gelukkig hadden we het mooiste weer van de wereld en om 14:00 lagen we in de sluis van Lemmer, nu was het aan een stuk door het Prinses Margriet Kanaal af richting Grouw het waaide inmiddels zo’n 6bft en we zeilden lekker door zonder te veel oponthoud, toen we bij Sneek waren spookte het over het sneekermeer heen en met 7.1 knt vlogen we door de sluis van Tehorne. Rond 20:00 meerden we in Grouw aan, moe maar voldaan, inmiddels kwam het met bakken uit de hemel en waren we tot op het bot doorweekt, maar de eerste reis zat er op.
