Onderwerp: Je grootste blunder?

2e dag wezen zeilen, 2 kleine 'blunders'

Mijn nieuwe genua heeft sets aan tell tales, maar mij net wat te ver naar achteren. Ik heb er graag ook een paar helemaal in de top en ook vlak langs de voorstag. Nu zitten ze dus zo'n 10 cm achter de voorstag en 3 sets achter elkaar. Helemaal blij, zeil weer omhoog en zeilen maar. Potverdikkie ........ helemaal bovenin zitten de rode en groen omgekeerd, dis de rode aan SB en de groen aan BB.

Opeens een alarm. Nooit eerder gehoord. Een hele hoge pieptoon zonder pauze, om gek van te worden. Kon niets vinden. Stroom eraf gehaald. Als het in een apparaat zit moet die dan uit gaan toch? Nada, gewoon die pieptoon ergen in een kast. Ik dacht nog, in die kast kan het niet zitten want daar liggen alleen losse spullen, geen speaker of wat dan ook. Die kast moet als een soort van klankast dienen en het geluid moest ergens anders vandaan komen. Pieieieieieieiep, GEK werd ik ervan. Toch maar de kast leeg ......... 3 keer raden, geel, klein rechthoekig kastje. Mensen met kids die wedstrijdzeilen weten direct wat ik bedoel. Een startklok waarvan ik denk dat de batterij bijna leeg is. Dat snap ik, die is zeker 5 jaar niet gebruikt. Pieieieieieiep, wil dat ding niet uit. En die schroefjes om het batterij klepje open te krijgen zijn zo klein dat ik er geen passend materiaal voor heb. Snel ergens onderin in de voorpunt verstopt dik onder wat kussens en dekens. Laat hem daar maar een weekje piepen, volgende week neem ik hem wel mee naar huis als die uit is.

Gr Michel

@ Redshift: Hij is dwars over vrijwel alle banen in tweeen gegaan op 1/4 van de top. Hij hing nog aan een lijk. De zeilmaker geeft aan dat als je de scheur gaat naaien er een hele stugge strook in het zeil ontstaat en vorm volledig weg is. Grote reparaties in de langsrichting van een strook zijn vaak nog wel te doen, maar dwars op het zeil is kennelijk zoveel werk dat het voor de pro's geen fatsoenlijk resultaat oplevert voor veel werk.

Heb inmiddels een nieuwe besteld. De verzekering dekt tot mijn verassing bijna 2/3 van de schade, dus alles bij elkaar viel het nog mee, al had ik er ook, en was ik er liever, een paar keer uit eten van gegaan....

Niet mijn grootste blunder, maar wel mijn meest recente: ik ben gisteren onder Schiermonnikoog vol op de GS 2 gevaren! Die had blijkbaar de hele tijd in mijn dode hoek gezeten en opeens was 'ie daar. Dat is geen excuus natuurlijk, maar zo ging het wel. Ik denk dat we op dat moment een kleine 4 knopen SOG voeren. Met stroom flink tegen, dus de snelheid door het water was behoorlijk. Het aan de reling uitstaande zonnepaneel werd aan één kant losgerukt en de min-kabel raakte los. Gelukkig ging het spul niet overboord en kon ik het in de haven al voor 80% repareren. Alleen nog een nieuw beugeltje nodig om het paneel weer goed aan de relingdraad te bevestigen. Verder gelukkig geen schade.

Eclips schreef :
Ja, dat kun je wel zeggen, maar die haal aan die plastic ton dan? Daar kan RWS zeker weer voor opdraaien?

Join the club!

Eclips schreef : Dat is bij een aanvaring met een boei niet zo relevant, toch? Beter dan stroom flink mee, zou ik zeggen!

Vlieter1 schreef :
Ik moet toegeven dat ik ook al twee keer met een ton in aanraking ben geweest. Beide keren toen ik al een tamelijk ruime ervaring had. Met het toenemen daarvan neemt het risico op nonchalance en dit soort aanvaringen toe..

De eerste keer was bij het uitvaren van de sluizen van het Naviduct in de dijk Enkhuizen - Lelystad, tijdens het ophalen van Wadloper. Ik voer alleen, stond met een telefoon te goochelen en lette daardoor niet op. De ton was trouwens nog een stalen ton, wat zich vertaalde in de nodige butsen en krassen op de boeg.

De tweede keer, lekker ontspannen met een melkmeisje zeilend op het Veerse meer, bleef ik met met mijn boom even hangen aan het topteken (of de radarreflector) van een (licht-) ton. Dat duurde een paar seconden, maar ik wist mezelf gelukkig snel te bevrijden.. Vriendin boos, dat wel..

Ach Lodewijk heb een keer skûtsjesilen gekeken op de Wijde EE geloof ik. Extreem licht weer en nummer 1 komt voor de wind voorbij een spitse ton en haakt de grootschoot aan het topteken. Dus nr 1 ligt stil voor de wind met de ton achter hem....
Duurde even voor de schoot was uitgeschoren...

Afgelopen Hemelvaart weekend,

Tochtje van Workum naar Enkhuizen,
s'avonds laat, ( het begon al te schemeren en de kids sliepen al lang ) op ongeveer 2 mijl voor de Compagniehaven besloot ik het grootzeil op te doeken en daarna de motor te starten.
Alhans, dat was de bedoeling, de startmotor draaide vrolijk rond, maar de motor sloeg niet aan, ook niet na meerdere pogingen en verschillende standjes van de gashendel.
Vreemd, want die middag in Workum liep het torretje nog perfect.

Een korte inspectie van de motorruimte liet ook geen vreemde zaken zien, geen losse slangen of lekkage, geen diesel of olielucht... niks ...

tja, en dan ...
Gelukkig was het rustig op het water ( maar druk in de haven ) en het weer zat ook mee, dus besloten om op een puntje genua rustig de haven in te varen, en onder zeil af te meren.

De volgende ochtend verder gekeken naar een mogelijke oorzaak, wederom kon ik niets vinden, toch startte het motortje niet, niet eens 1 plofje.
Ik besloot dat ik het niet zag zitten om de rest van de bloedmooie dag de gaan sleutelen, terwijl er 25 meter verderop een groot bord met "yachtservice" hing.

De monteur hoorde het verhaal aan en gaf te kennen dat hij over een kwartiertje even langs zou komen.
15 minuten later zat de beste man het standaard riedeltje af te werken, ontluchten, opvoerpompje checken, filtertjes ... hmmzzz ... raar, alles leek goed.

Toen klonk het ineens "ga eens naar buiten, en probeer nog eens te starten ?!"
Ik klom de kuip in, en tot mijn verbazing sloeg de motor direct aan en liep super.

Met een grote grijns verscheen het gezicht van de beste man boven de trap uit, "Ik denk dat ik het gevonden heb".
Vol verbazing vroeg ik wat de oorzaak was, waarop de monteur vroeg "dat kleine ventje, die met dat oranje vestje aan daar, is die van jou ?"
Uh ja ?, "die mag zeker graag met z'n vingertjes overal aanzitten ? " , uh ja ?, "dan moet je voortaan de stophendel ook even controleren als je de motor wilt starten"..

Hoe stom kun je je voelen ...

Ter mijn verdediging, de stophendel gaat ca 1,5 cm vertikaal omhoog, en ik ben de enige aan boord die de motor start en uitzet, dus daar komt normaal niemand aan

Ik hoefde overigens niks te betalen, geloof dat mijn gezicht "priceless" was, dus hulde voor de vrolijke monteur van Yachtservice Enkhuizen.

Mooi verhaal !

Vlieter1 schreef :
Zeker, maar het was om aan te geven dat de boot een behoorlijke vaart had. Met stroom mee was de klap inderdaad nog een stuk harder geweest...

lodewijk stegman schreef :
Dan hadden ze hem daar maar niet neer moeten leggen.
Nee, zonder gekheid: ik heb geen idee met welk trauma ik die ton achtergelaten heb. Het ging allemaal zó snel. Maar die dingen kunnen wel wat hebben, toch?

Eclips schreef :
Geintje, meneer Sonneberg..

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Ook een blunder: veel haast, beetje opscheppen naar de buurman, alle touwen losgooien en achteruit wegvaren met mijn Flytour, en het slot niet loshalen, resultaat: Harde knal en slotkabel geknapt, lange kabel, dus de eerste meter niets aan de hand, lekker de snelheid erin.. Boegbeslag geeft geen krimp en het slot ook niet.

Dit zat er gewoon een keer aan te komen met die donkergekleurde on-opvallende kabel helemaal vooraan.

Ging niet heel hard, maar toch.

Haastige spoed is zelden goed, ook was het een zwarte slotkabel die niet opvalt en hangt hij helemaal vooraan in een boogje onder water. Hier kon je op wachten dat het na al die jaren een keer fout zou gaan.

Ik ga hem nu maar midscheeps maken, dan valt het vanaf de stuurplaats gelijk op: het slot zit nog vast, ook houd ik hem korter, dan kan de boot geen aanloop nemen als hij toch vergeten wordt, de oude kabel was erg lang.

JPD schreef :
Nou die beste man verdient een warme douche !

Fly-Tour schreef :
Ik kan me de blik van de de buurman goed voorstellen...

De grinnikte alleen. Ik heb bij hem ook weleens iets zien gebeuren hoor. Dat opscheppen had betrekking op het stationair een beetje gas geven met onze buitenboormotoren. Door dat alles vergat ik mede die kabel denk ik.

Dit kan de allerbeste overkomen. Juist door routine, ervaring en vaak dingen doen krijgt eenieder een vorm van gemakzucht waardoor je op een keer iets vergeet. Dit zal een beginner juist niet gauw overkomen. Ik vaar al meer dan 10 jaar en zoiets is mij dus nog nooit eerder gebeurd.

Maarja, ik wil toch mijn boot wel op slot blijven leggen. Alleen dan wat opvallender, nu ik toch een nieuwe kabel moet kopen, ga ik gelijk maar voor een gele en dan aan de middenbolder vast in plaats van als het 5e wiel van de wagen helemaal voorop.

Nou, laat ik dan ook maar eens van wal steken met een grote blunder......

Paar weken geleden heb ik samen met m'n vriendin de mast laten zakken omdat ik de verstaging en de windvaan wilde vervangen. Nadat de mast plat lag, stak hij naar achteren nog een paar meter uit. Zo kon ik natuurlijk niet de windvaan vervangen, dus ik bedacht me dat dat beter zou gaan als ik de boot even andersom in de box zou leggen. Dan zou ik er vanaf de steiger mooi bij kunnen.

Dus, ik start de motor, gooi de landvasten los en vaar achteruit de box uit. Ik wil de boot omdraaien, en op de een of andere manier word ik tegengehouden. Ik zit ergens aan vast of zo. Snel kijk ik naar de achterstag, die half in het water ligt en ik krijg visioenen van een stag die in m'n schroef komt. Snel trek ik die stag naar binnen, in de veronderstelling dat die aan een tak of een meerpaal vast zit. Maar nee, niets van dat alles. De stag heeft niets geraakt.
Ik geef weer wat gas. Direct word de boot weer een kant op getrokken en ik zie een zwarte kabel uit het water komen. Terwijl ik me daar nog over aan het verwonderen ben, roept m'n vriendin vol verbazing: he, je zit nog vast aan de walstroomkabel!

Blij dat het goed is afgelopen....

Bijna hetzelfde dus.

Vooruit, ik heb er ook nog eentje.
Afgelopen hemelvaart weekend een paar mooie dagen op het Wad gehad.
Op zaterdag stuurt mijn zoon van 13 en laat zich door de ebstroom buiten de geul zetten waar Robbengat en Zuid-oost Lauwers samen komen. We lopen op een voordewindse koers vast en voordat we het tuig naar beneden hebben is het water al genoeg gevallen om te begrijpen dat we hier een tij gaan blijven. Prachtig weer, mooie plaat dus helemaal geen straf. Wel plaag ik natuurlijk mijn stuurman met dit blundertje.





's Avonds varen we iets verder om een wat rustiger plekje voor de nacht te vinden; het stroomt flink op de plek waar we vastliepen.

De volgende ochtend ankerop en richting Lauwersoog, en nu is het mijn beurt om vast te lopen. In mijn nonchalance loop ik op een bult, en omdat we dichtbij HW zitten en er inderdaad niet veel water meer bijkomt, gebruik ik meer motorgeweld dan ik eigenlijk passend vind om los te komen.

Na de nodige pogingen voor en achteruit lukt het uiteindelijk om al hobbelend de geul te bereiken. En dan realiseer ik me pas hoe laat het is: een half uurtje voor hoogwater, springtij. Met wat minder geluk had ons verblijf hier twee weken langer geduurd.

Je begrijpt wie er met een grote grijns op zijn gezicht het roer van me over nam; inderdaad - mijn zoon.

Oei, daar ben je nog goed weggekomen...

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Geen idee of ie al langs is geweest, maar dit is ook een fraaie.

Situatie: we varen op de IJssel, prachtige rivier, stroomt lekker. In de verte doemt de brug van Zutphen op. Zeilen weg, motor gestart en wachten op het groene licht. Simpel, toch.
Niet als je motortje achteruit niet zo heel best presteert! De brug komt razendsnel op ons af, en dat verdraaide licht blijft maar rood. Met het remmingswerk op luttele meters en nog steeds een rode lamp, besluit ik om een rondje te maken. Niet handig met stroom mee, je bocht wordt veel te groot, dus boem! Remmingswerk geraakt, de onderdelen van de rolfok vliegen om mn oren. We drijven nu dwars op het vaarwater, gelukkig gaat het licht op groen maar ruimte om te manoeuvreren is er niet. We spoelen dus onder de brug door dankzij de stroming.
Eenmaal de brug voorbij besluit ik dat het tijd wordt om weer vooruit gas te geven, teneinde op een normale wijze onze weg te vervolgen. Helaas is de roodgroene ton niet geneigd om te wijken hoewel wij voorrang hadden. Ik dacht nog, die bocht haal ik wel, maar niet dus. De boei gaat aan bakboord van de boot onder water, maakt een hoop protestgeluiden en komt aan stuurboord weer boven. Geen schade aan het schip op wat krassen na, voor de boei lijkt hetzelfde te gelden.

Dat was mijn eerste les in varen op snel stromend water. Ik kan het aloude spreekwoord 'door schade en schande etc' volmondig beamen!

Het lijkt wel een epidemie.
Vorige week, beetje gehaast, alles ( dacht ik ) losgemaakt behalve de middenbolderverbinding.
E-kabel weg, motor aan, achteruit weg.
En toen plots tegengehouden. Kijk nog eens goed, zat mijn voorspring nog vast.
Voorzichtig en met rode kaken terug de box in, en de 2de keer wel succesvol vertrokken.

Ooit eens lekker aan het zeilen op de Fluessen. Wij, al 1 week onderweg via het IJsselmeer naar de binnenwateren 'gevlucht' vanwege het toch wel wat slechtere weer en harde wind. Hadden we niets te zoeken met ons toenmalig 22 voetertje op die korte steile golven.

Op de fluessen zeilden we lekker, reisdoel van die dag was Heeg en we schoten lekker op. Op een gegeven moment wilde ik de fok voor de genua wisselen, dus hop het dek op, fok naar beneden. Terwijl ik de genua aansloeg en met een andere schoot in m'n handen eens rustig over het water keek, merkte ik op hoe mooi dit water eigenlijk was. Wuivend riet aan de kanten, de oude botters en tjalken die sierlijk over het water zwierden tussen de spitse betonning. Betonning?! Snel keek ik voor me en zag op nog geen 1,5 meter zo'n spits, hoog onding recht op de boeg afkomen. In een reflex wierp ik de schoot die ik tot dat moment in m'n handen had opzij(lees: overboord), slaakte een gil alsof het ding al rectaal ingebracht werd en en probeerde nog iets af te houden(maar natuurlijk veel te laat).

Schade viel mee, 1 licht gedeukt alu stipje van de stootlijst, de romp verder niets. En ons beider ego natuurlijk, maar dat werd s'avonds in de kuip verzacht met wat alcoholische elixers van plaatselijke makelij.

1x geprobeerd het stopcontact van een box van ijmuiden marina mee te nemen naar Scheveningen.
Niet gelukt.

Dat noemen ze ook wel "Belgisch" landvast.