Onderwerp: Je grootste blunder?

Hahaha dit soort dingen maken we allemaal wel mee denk ik.

JAmes schreef :
Is dat een verwijzing naar jouw forumnaam?
En neem dan een mes met vergrendeling, mijn Herdermes sloeg onlangs dicht toen ik iets loswrikte: vier hechtingen

JAmes schreef :
Hetzelfde ook een keer gehad, een maat van me wou meezeilen, hij kon zelf niet zeilen dus ik denk: mooi, een uitkijk voor onder het zeil door te kijken.
we voeren aan loef van een paar boten in een wedstrijdje, ik zeg: "als ze de andere kant op gaan of wat anders gaan doen gelijk roepen" (overstag noemen heeft geen zin, dat kennen ze toch niet).

op een gegeven moment zegt ie: ik denk dat die boot voor ons wat gaat doen. En voor dat ie uitgesproken is zie ik de concurrent midscheeps voor me op een meter of 3... ik trek aan m'n roer om af te vallen maar het resultaat is uit het roer lopen waardoor ik nog meer naar de ander toekom...

resultaat: motorsteun op de spiegel eraf gevaren, heb maar even een nieuwe voor hem geregeld

(moet wel zeggen dat ik over bakboord voer en hij over stuurboord voorlangs kwam kruisen, dus ook niet zo netjes)

Gijper schreef :
Ik ben heel blij dat de boeien op de Grevelingen van plastiek zijn, en niet van staal.

Pylk schreef :
Dan was het wel scherp.
Mvg Grover.

Ik maak vele blunders, maar deze is toch wel van bijzondere aard.

Mijn 2de hands genaker heeft allerlei kleurtjes, en de hoeken hebben dat ook.
Waar je hem aan hijst is aan de ene kant rood en aan de andere kant heeft het de kleuren van de genaker.
Dat geld ook voor de schoothoek, en de halshoek.

Ik had een poosje geleden een voorloopje gemaakt, en net voor de race een wat langer voorloopje eraan geknoopt aan wat ik dacht de halshoek van de genaker.
Dat heb ik kennelijk wat slaperig gedaan, want ik heb hem aan de schoothoek vast gemaakt!

Tijdens de race viel het mij op de dat schoothoek (wat eigenlijk dus de halshoek is) toch wel erg laag zat, "ow dat zal wel aan mijn voorloopje liggen ik stel de kar wel even bij."
Ik moest hem ook wel erg bol zetten om het aan de praat te krijgen.

Ik zit dus wat filmpjes van afgelopen dagen te bekijken, en toen viel het mij opeens op!
Echt zo'n lekker moment is dat dan, dat je realiseert dat je een beetje een pannenkoek bent geweest.
Inmiddels herstelt!

Groet van Sonador.

ik vond hem al wat aan de korte kant

Ja, de val een heel stuk losser gezet anders deed hij het niet ...

heb het ook wel eens gehad, misschien ook wel 2 x!

Zó handig zo'n furler, deze fout kan ik in ieder geval niet maken! Gelukkig blijven er nog genoeg andere zaken over...

Sonador schreef :
deze ook al twee keer gehad:

-een "spinnaker" gekocht, deze met windstil weer in de mast gehesen (wel aan de spinnakerboom) en toen lag de lijschoot in het water, te lang dus.. bleek het achteraf een gennaker te zijn.
-of je koopt een gennaker: staat er op de tack met grote zwarte letters "CLEW" en op de clew "TACK"
geen wonder dat je hem dan de eerste keer er andersom op zet.

grover schreef :
Jep, een scherp mes snijdt beter
Was een 'mooie' wond zei de huisarts. Het heelde idd snel en mooi.

Ik heb geen foto van de ondersteboven gehesen gennaker, maar reken maar dat je dan raar staat te kijken. Met de huidige in een slurf lukt dat in ieder geval niet zo snel meer...

Niet echt een blunder, maar toch.

Na 2x een goedkope spi-wartel kapot getrokken te hebben was het dan toch maar tijd voor een echte Wichard. Want die gaan nooit stuk, zegt men!
Tochtje naar Cadzand. Schitterend weer, 8 knopen wind recht van achter, tijd voor de spi. Ik leg de schoten klaar, pik de boom in, check nog een keer alle lijnen. Klaar voor de hijs, stuurvrouw? Jazeker! En daar gaat ie dan. Ik nader het einde van de hijs, hoor een klik, de val loopt als een gek naar boven ineens en op het water drijft mijn spi

In de haven vrouwlief overtuigd om even bovenin de val te gaan halen, want voor de terugweg verwachten we weer spinnakerweer. En dan blijkt dat de sluiting gewoon in orde is! Hij was blijven haken achter een stag en is daardoor opengeklapt. Dat kan dus blijkbaar ook nog.

Delphi32 schreef :
Is de blunder dat je vrouwlief naar boven stuurt?

Nee niet echt. Ik heb serieus hoogtevrees. Zelfs het kijken naar de top van de mast (op zoek naar de val, om de vrouw voor te bereiden) zorgt er al voor dat mijn maag zich omkeert.
Punt is: koop een dure sluiting omdat het daarmee altijd goed gaat, en alsnog klapt ie open. WTF!

Delphi32 schreef :
Daarom gebruik ik de gewone paalsteek voor m'n vallen. (al zit ik minstens 1x per seizoen ook in de mast voor electra/windtransducers etc.)

Afgelopen zomer had ik geregeld problemen met m’n motor. Er kwam steeds lucht in het systeem en ik begreep niet waar het vandaan kwam. De motor draaide hooguit een paar minuten, en daarna sloeg hij weer af. Nadat ik wat filters had vervangen leek het probleem te zijn opgelost. Na een half uur proefdraaien liep de motor nog steeds, dus dat was feestelijk nieuws.

Het werd eindelijk tijd voor een zeiltocht. We hadden het hele weekend ingepland en vertrokken zelfs al donderdagavond. We zouden wel zien waar we naartoe zouden gaan. Als alles goed zou gaan, zou een rondje Noord-Holland er misschien wel in zitten.

Die donderdag hadden we een fantastische zeiltocht, we vertrokken rond 18u uit Monnickendam en met niet al te veel wind was Enkhuizen net bezeild. Dit was relaxed genieten. Halverwege kwam er ineens met hoge snelheid een boot van Reddingsstation Warder op ons af. Ze hadden ons op de AIS gezien en aangezien we de enige boot op het water in die omgeving waren, waren we een mooi target voor oefeningen. Wij vonden alles best, dus onder zeil zijn ze bij ons aan boord gekomen, en ze hebben daarna eerst m’n vriendin even meegenomen voor een ritje, en daarna ben ik zelf ook meegegaan. Een unieke kans om je eigen boot onder zeil te fotograferen! Het heeft me leuke plaatjes opgeleverd.

Nadat ze waren vertrokken, nog even een tijdje rustig doorgezeild. Vanwege het inzakken van de wind werd duidelijk dat we de sluizen van Enkhuizen niet meer zouden halen. Rond middernacht leek het me een goed idee om dan de Broekerhaven op te zoeken.
Voor de haven wilde ik de motor starten en de zeilen laten zakken, maar je raadt het al: de motor sloeg niet aan.
Onder zeil maar een goed ankerplekje opgezocht en de nacht net buiten de vaargeul doorgebracht.

De volgende ochtend het hele ontluchtingsproces maar weer herhaald. De Md7a is soms een kreng om te ontluchten. Meestal gaat het goed, maar soms slaat hij gewoon niet aan, ook al spuit er diesel uit elke opening die ik opendraai. Deze ochtend was dat weer het geval. Online hulp bevestigde dat alle stappen die ik nam goed waren, dus er zat weinig anders op dan wachten en nogmaals proberen.

Uiteindelijk, na 1.5 uur of zo, geschiedde het wonder dan toch. De motor sloeg aan! Ik was zo blij dat ik direct de haven in wilde om water bij te vullen en nog wat andere dingen te regelen. Ik zette de motor in z’n werk, maar de boot gedroeg zich heel vreemd. Hij reageerde slecht/niet op het roer. Ik dacht dat ik midden in de waterplanten zat, en inderdaad, er zat wel wat fontijnkruid om me heen. Een beetje gefrustreerd riep ik naar m’n vriendin dat we vast zaten, waarop zij heel droog zegt: Heb je het anker wel gelicht?

Da's een goei manier van ankerop gaan, gewoon er overheen varen dan breekt ie mooi uit!

Dat zie ik nou helemaal voor me.

Xander,
wat bedoelje hiermee? "en ze hebben daarna eerst m’n vriendin even meegenomen voor een ritje,"

Paul

elixer schreef :
Ze mocht even bij ze opstappen, waarna ze met hun 350 PK bootje even een paar rondjes gingen scheuren. En toen m’n vriendin weer aan boord kwam, ben ik hetzelfde even gaan doen. Alleen had ik meer belangstelling voor langzaam naast m’n boot varen zodat ik wat mooie foto’s kon maken

Briljante actie

Ik mag ook weer een blunder bijschrijven. Zoals ik hier elders al eens gemeld heb kon ik een mooie Raymarine Type 1 drive voor een onderdekse stuurautomaat op de kop tikken. Zo'n sterke drive vraagt een hele stevige fundering en na een aantal middagen intensief klussen was het dan eindelijk zover, ik kon de nieuwe drive op de fundering vastzetten met kloeke bouten. Alle andere zaken had ik ook al gemonteerd, zoals de eveneens nieuwe ACU-200 stuurstroom kast voor de drive. Ik kon dan ook niet wachten om de boel aan te sluiten en te testen. De kabels van de drive doortrekken verliep voor de verandering vrij soepel en zo kon ik achtereenvolgens de draden van de roerstandgever, Seatalk NG, de voeding, de aardedraad, de elektromagnetische koppeling en de voedingsdraden van de drivemotor aansluiten. Nog even de ty-rapjes voor de trekontlasting erop en klaar. Alles zag er netjes uit, kastje dicht en testen maar.

Bovendeks op het schermpje van de P70, de bediening van de stuurautomaat, zag alles er goed uit. Eerst opnieuw de 'dock side wizzard' doorlopen. Dat ging een tijdje goed, totdat de roerbeweging getest moest worden. "Pas op, het roer gaat bewegen, OK?" meldt het scherm. Ja tuurlijk "OK". Maar het roer kwam geen millimeter van zijn plaats. Ik hoorde de koppeling klikken, wel gek dat dit wat vertraagd leek, pas na een seconde of 5. Ook hoorde ik de motor van de drive licht zoemen. Maar bewegen ho maar. Ook geen foutmelding trouwens.

Hè wat gek, op de werkbank deed hij het prima. Ergens las ik dat de stuurautomaat erg slim was, dat wanneer de boot geen vaart liep er een beveiliging in zat tegen bruuske bewegingen van de automaat. Hmmm, stukje op de motor varen, misschien dat hij dan wel werkt? Maar nee, het roer vergrendelde wel (maar telkens vreemd vertraagd), maar sturen, nee. Kud, zou de boel dan toch kapot zijn en was hij daarom zo goedkoop? Vertwijfeld en met een rotgevoel terug naar de haven. Wég euforie van de zorgeloze onzichtbare stuurman onder dek.

Terug in de haven maar besloten om de boel weer uit te bouwen en thuis op de werkbank verder te onderzoeken. Kastje open om de draden los te maken. Hé, klopt dat daar eigenlijk wel? Waren die witte aders niet van de...

Ja hoor. De aders van de koppeling aangesloten op de motorvoeding en de aders van de motor op de aansluiting van de koppeling. Even omdraaien en voilá, alles werkt zoals het moet. De stommiteit van deze fout werd gelukkig ruim goedgemaakt met het geluk van een werkende stuurautomaat. Maar helemaal vergeven kan ik het mijzelf toch niet...

Ik verwachte te lezen dat je je roer compleet vast gelamineerd had of iets dergelijks.
Is het gewoon een aansluit foutje....
Zou dit geen blunder noemen en zeker niet je grootste blunder...

Maar gefeliciteerd met de afronding van je project!