Onderwerp: Je grootste blunder?

Ach voor veel blunders geldt, je bent niet de enige die dit is overkomen.
Maar die valstoppers ....

Om ons nog wat verder te laten genieten, van welk merk/type waren de valstoppers?

blad van de slijptol wisselen en dan de moer om vast te zetten precies in een loosgat kiepen..

Wegneembare roostertjes in de kuipafvoeren plaatsen

ilCigno schreef :
Ik ken nog iemand die het is overkomen, maar ik noem geen namen
Misschien komt hij er zelf mee

Sunshine 36 schreef :
Rutgerson, RC750. Ik heb ze op dezelfde wijze geplaatst als mijn vorige (Rutgerson valklemmen), en nee, er zat van markplaats geen handleiding bij

klaasX schreef :

Nou ja, grootste blunder... Maar toch een blunder.
Vanmiddag toch nog even een baantje solozeilen. Windkracht 3 zegt de verkeerspost. Maar in de haven fluit het nu en dan, zeker als er een buitje over trekt. Mijn kapotte windmeter zwijgt. Ik heb hem van de winter nieuwe batterijen gegeven, hij heeft het even gedaan, maar niet lang. Het zonnepaneeltje zal wel stuk zijn.

In de voorhaven het grootzeil gezet en motorzeilend naar buiten tegen de noordenwind in. Nee, geen kegel. Dan de fok bij, over SB, maar het is al duidelijk dat er een rif in het grootzeil moet. Geen nood, eerst even overstag, want ik vaar op de geul van het Brabantsche Vaarwater af en daar varen de vrachtschepen. Wel even goed vaart maken. Ik zet de schoot goed door. Gaat best makkelijk met die oude Lewmar 40 lier, ook met wat wind. Dan overstag. Schoot wil niet los. Een slag onder een andere geklemd en omdat ik er zo lekker aan gedraaid heb zit de zaak muurvast. En de schoot zingt van de spanning in de vlagen. We hebben teveel zeil. Toch overstag. Ik zit in de vaargeul. Nu lig ik bij over BB en drijf ik weer naar de haven toe. Wat ik ook probeer met mijn kippenkracht, ik krijg het ding niet los. En ik heb de keuze tussen naar de vrachtboten zeilen of naar de wal drijven.

Ik start de motor maar weer. Die heeft juist wat startproblemen vertoond, maar hij doet het. Zo kan ik al bijliggend toch van de wal afvaren en sturen. Dan bedenk ik eindelijk hoe het moet. Een landvast die nog in de kuip ligt met een mastworp met voorslag om de schoot, over de kikker achter de lier naar de lier aan BB en draaien maar. Wil nog niet los. Nog meer draaien. Nu zit er zoveel loos in dat ik de schoot van onder naar boven van de lier kan pellen. Nu en dan een blik in de rondte. En op het echolood. We varen nergens tegenaan. Je kan trouwens een kanon afschieten op de Oosterschelde vandaag. Oké, nu netjes over BB aan de wind en dat rif. Motor mag weer uit. Lijnen opruimen. Plotseling lijkt het weer op cruising without fuss. Maar ik zit toch even uit te puffen.

Ik geniet van de wind, het zoute buiswater over dek, de wolken die zo uit een oud schilderij komen. Eindelijk weer eens echt zeilweer na al dat lichte weer. Maar ik ben het kennelijk een beetje verleerd, zeilen als het waait.

Past natuurlijk niet in deze rubriek. Lekker verhaaltje. Zin in.

Ik was toch niet tevreden met mijn gepruts daar aan de lage wal. En met hoe lang het duurde voor ik een oplossing bedacht.
Maar je hebt gelijk: wel varen is leuker dan niet varen, zelfs als je staat te klungelen.

Gisteren was het leuk in Antwerpen, autoloze zondag. Na een prachtig concert in het kader van het Bachfestival kocht ik bij een Surinaams kraampje op de Grote Markt een heerlijke bak gebakken rijst met alles d’rop en d’ran.
“Houdt u van pittig?” vroeg de kramer. Ik antwoordde dat ik dat lekker vind.
Thuisgekomen zette ik het in de magnetron, startte ondertussen ZF op.
Terwijl ik de reacties op Poon las nam ik gedachtenloos de eerste hap van die gele saus.

Tien seconden later was ik dood. Afgebrand tot de grond.
Vanuit het hiernamaals schoot mij te binnen dat de Surinamer het had over Madame Jeanet.

Jij dacht, saus voor Jeanetten, dan kan ik dat toch zeker wel aan?

De Madam Jeanette is een hele hete, aromatische peper. Daarom wordt de Madam Jeanette meestal als smaakmaker meegekookt, om later weer uit het gerecht te worden verwijderd. Deze peper wordt veel gebruikt in de Surinaamse en Antilliaanse keuken en combineert heel goed met tomaten en gerechten met tropische vruchten.

Gejat van internet. Maar wie maakt nu de Poon af?
René

P.s ik las ergens anders dat deze gele peper in de buurt komt van ‘pepperspray’. Volgende keer zonder peper bestellen?

De lekkerste pepertjes! Niet alleen maar ‘heet’ maar ook een eigen smaak. Met beleid gebruiken

Berghout-2 schreef :
Zelfs sterven beschrijf je prachtig

Mooie uitvinding, zo kun je kielbalken buigen door er wat tegenaan te hijgen

Als een draakje!

Wacht maar tot je een scheet laat. Dan sta je weer in de fik.

Windmeter bovenin de mast had ik ongeveer 30 graden naar achteren gedraaid zodat ik ,m beter kon zien vanuit de kuip (dacht ik toen)

Nu blijkt ie bij over bakboord zeilen vaak rond te tollen als een gek, want hij zit dan precies NIET in de wind.

Gelukkig gaat de mast er weer af straks, dus kan ie weer terug naar de juiste plek

Niet mijn grootste van dit jaar, daar moet ik in verband met het in stand houden van mijn zelfrespect nog even over nadenken alvorens die te publiceren.

In het kader van een projectje moest ik gisteren een kurkplaatje van 50/50 en een paar millimeter dik op een even dik en even groot kunststof plaatje plakken. Normaal zou ik dat met contactlijm/bisonkit gedaan hebben, maar omdat die op was en ik nog een half flesje van die polyurethaanlijm in zo'n knijplesje had staan besloot ik die te gebruiken, onder het motto wat doet het ertoe het heeft niets te houden. Als slaafs volger van handleidingen besloot het geheel aan te klemmen met twee plankjes. Achteraf gezien had ik over het hoofd gezien dat kurk poreus is waardoor na uitharding bleek dat ik de plankjes meegelijmd had. Hoewel er toch nooit veel lijm dwars door het kurkplaatje geperst kan zijn, ik had heel dun gesmeerd, bleken de plankjes onmogelijk te verwijderen, zelfs niet na het uitoefenen van zoveel destructieve kracht dat het geheel doormidden brak. Diepe bewondering voor de lijmkracht van die lijm.
Kortom, weer een mooi voorbeeld hoe deze hobby je hardt in het omgaan met tegenslagen.

Spill the beans Knar, kom op.

Knar schreef :
Had iedereen kunnen gebeuren. Hoe zou je het anders kunnen doen? Stuk plastic ertussen en dan pas het hout? Of van die ‘knijpers’.
René

Sunshine 36 schreef : Nou vooruit dan. Aan het begin van het afgelopen zomerseizoen, de dag voor de eerste vaartocht, besloot ik nog even de olie te verversen van de keerkoppeling van de BUKH van mijn recent aangeschafte Staverse Jol. Olie gekocht bij Bakker IJlst. Op de vraag van de verkoper of ik de (dikkere) SAE90 variant dan wel de (dunnere) SAE 30 wenste geantwoord dat ik graag de "dikke" 90 wilde, enerzijds omdat dat in mijn instructieboekje stond, maar vooral omdat de keerkoppeling nog wel eens wilde slippen bij hoge toerentallen. Het antwoord van de verkoper was dat ik dan precies verkeerd om redeneerde en na een mini college over het gedrag van oliefims tussen in elkaar grijpende conussen was ik overtuigd en kocht de "dunne" 30. De volgende dag de motor gestart en achteruit de box uitgevaren. De brede jol past hier zo nauw in dat we ons altijd even rustig via de achterpalen naar buiten trekken en dan pas de motor gebruiken. Buiten de box de motor in z'n achteruit. De schakelhandel bewoog opvallend soepel. Fijn die dunnere olie dacht ik, tot ik ontdekte dat er helemaal niets gebeurde, geen schroefwater, niets. Dan maar in z'n vooruit. Weer niets! Was ik maar wat eigenwijzer geweest dacht ik, komt natuurlijk door die te dunne olie. Met een hoop gekrakeel, ondersteund door vaarboom en pikhaak, de meer dan vijf ton zware boot terug op z'n plek in de box terug gekregen. Hoe kom ik nu zo snel aan dikkere olie? Eerst maar eens kijken of ik bij het verversen van de olie wellicht toch iets ontregeld heb. Terwijl ik de greep van het motorluik in mijn handen heb, valt mijn oog op de gecombineerde gas-/keerkoppelingshandel en zie dat die in de stand staat waarbij de keerkoppeling afgekoppeld is, een overblijfsel van het in de box warmdraaien van de vorige dag.
Ter verontschuldiging van deze onnozelheid dient men te beseffen dat bij mijn vorige boot die vrijlooppal altijd automatisch terugschoot wanneer de gashendel terug in neutraal kwam. Tot slot hulde voor de parate kennis van de Bakker medewerker: het slippen van de keerkoppeling was vanaf dat moment over.

Ik wilde wel weer eens een visje vangen. Nieuwe paravaan, makreelpaternoster, twee warteltjes en een kleurrijk visje aan elkaar geknoopt, eindjes afgebrand en een druppeltje superlijm over de knoopjes. Water was diep genoeg, Helgoland nog ver weg, en ik zou zware vissen vangen dus mijn klosje takelgaren met een M8 boutje op de accuboor gezet en langzaam begonnen met vieren. Na drie meter: alles weg. Laatste keer dat ik betakeld had, had ik uit zuinigheid het restje garen op het klosje teruggerold...

In ieder geval heb je je accuboor nog?