Onderwerp: Hemelvaart 1983

Wie weet het nog, de windhoos van hemelvaart 1983?

Ik zat met een open zeilbootje met een vriend op de Loosdrechtse Plassen. Het waaide best lekker, maar niet te. Vrij plotseling werden we overvallen door hevige windvlagen, en de boot ging om. Omdat de mast doorsloeg in de bodem, kregen we de boot niet meer overeind. Er zat niets anders op dan in de luwte van de romp te blijven wachten op hulp... en het werd zo onderhand best een beetje koud....

Gelukkig kwam er een motorsloepje aan. Wij in de sloep. Toen hebben we nog geprobeerd de boot vanuit de sloep te richten. Dat lukte wel, maar het waaide zo hard dat de boot (met de zeilen los!) onmiddelijk weer omsloeg. Toen kwam de enige keer dat ik mijn boot in de steek moest laten...
De mensen die ons hadden gered brachten ons naar de kant. In hun huis konden we wat op temperatuur komen met een hete douche en warme chocolademelk.

Later hoorde ik dat er op het IJsselmeer -ik meen- 19 zeilers in de problemen waren gekomen door een onverwacht overkomende windhoos, en 3 man omgekomen....

Overigens is mijn bootje later door een houseboat naar de kant gesleept, met mast en wel in de blubber. Resultaat: mast kapot! Maar wij gelukkig gered...

Was aan het windsurfen op de twiske, beschut water dat wel maar het spookte toch behoorlijk, hele plas was wit van het schuim, toch lekker gevaren , duurde volgens mij niet langer dan 15 a 20 minuten.

Ron

Kan het nog wel herinneren, maar zat zelf gelukkig toen niet op het water.

Voorjaar 1983 een zelfbouw IJsselmeerkruiser gekocht, bouwjaar 1932. Op Hemelvaartsdag gepland op te halen, de dag begon al slecht nadat ik, aangekomen in Bruinisse, ontdekte dat de meegenomen accu omgevallen was in de kofferbak van mijn nieuwe Citroen CX zodat alle bekleding door het accuzuur aangetast was. Vervolgens afgevaren richting Wijk bij Duurstede. Op het Hellegat overviel ons deze storm (windkracht 11?) en ik weet nu waarom het hier Hellegat heet. Het tij was afgaand, mijn zeilmaat stond op de kajuit om over de golven naar de betonning uit te kijken. Op een gegeven ogenblik overviel ons zo'n grote golf dat hij tot zijn knieën in het water stond. Je kon het verschil tussen water en lucht niet meer zien, net een kolkende wasmachine. Toen hield de langstaart Tohatsu ermee op. Op de fok vluchthaven gekozen met gevaar voor aan de grond. Eten en zoet water uit de bakskist gewaaid, ik heb de gele jerrycan niet eens voorbij zien komen. Binnen alles nat, vond wel een fles Bols van de vorige eigenaar. Toch maar in de natte slaapzakken gekropen en daags erop om 5 uur de tocht vervolgd.

Ja dat kan ik me nog goe d herinneren.
Wij zaten toen met een houten open Friese schouw van de Elfregi zeeverkennersgroep op de Nieuwe Meer in Amsterdam.
Zeilen ging best lekker, totdat de strom kwam en we dat "kreng" niet overstag kregen. Dus wilde we het zeil laten zakken maar dat zat vast.
Er zat maar een ding op, gijpen. En dat was bij die wind niet echt veilig. Direct na de gijp gingen we dus heel schuin, het water kwam gewoon naar binnen gestroomd en toen kon ons jongste maatje (het was zijn eerste dag bij de zeeverkenners) zichzelf niet meer vasthouden en gleed achteruit dwars door de boot naar de lage kant. Daar stoote hij tegen de kuiprand en kukeelde zo overboord. Vervolgens is de bootsman er in zijn ondrbroek achteraan gegaan en zat ik als kwartiermeester (13 jaar!) met een onbestuurbare boot vol jonge zeeverkennertjes. Zeilen naar beneden en dan wachten op de motorboot. De lagerwal kwam wel snel dichterbij weet ik nog. 20 Minuten later scheen de zon weer.

Mij is altijd geleerd dat het niet verstandig is om achter een drenkeling aan te springen, tenzij de persoon in kwestie niet kan zwemmen of zo. Hadden jullie geen zwemvesten aan?
De reden om er niet achteraan te springen is precies zoals je aangeeft: dan heb je twee mensen in het water en een man minder om de boot te bemannen. Is de Bootsman ook de schipper?

In die tijd waren ze bij de zeeverkenners nog niet zo van de zwemvesten :?

Inderdaad, de bootsman was altijd de hoogste in rang in de zeilboten. De schipper, de leiding van de zeeverkenners, voer altijd rond op de "Zwarte Zee". Een hele grote naam voor het sleepvletje.

Die twee die overboord waren gegaan zijn samen naar de kant gezwommen voor zover ik mij kan herinneren.

Een beroemde sleper. Mijn vader vertelde me vol trots dat hij nog aan deze sleper (IV) heeft meegebouwd.

ik heb hem ook ooit gebouwd, maar dan als bouwpakket.

Marfamke,

Dat is een prachtige foto van de echte Zwarte Zee.
De sleepvlet bij de verkenners was uiteraard vernoemd naar dit zeer bijzondere beroemde schip.

Hemelvaart 83..

lagen we met een gehuurde lemsteraak achter het anker voor stavoren. Windstil, beetje zwemmen en een biertje met een groep van 10 vrienden. Door een politieboot werden we gewaarschuwd dat we ankerop moesten en naar binnen. Pas toen zagen we de zwarte rolwolk die er aan kwam.

Vóór we vastlagen barstte de bui los. De aangewezen schipper wilde in de oude haven het gedeelte voor de jachten invaren. Dat leek met al die nauwelijks beheersbare tonnen staal van de lemsteraak niet zo'n heel goed idee. Dus maar in de spoorhaven aan een charterschip vast.
Met de hele club naar het leugenbankje op het havenhoofd en kijken wat er binnenkwam. Dat was niet gering; gescheurde zeilen, gebroken gieken, boten op sleeptouw. Een dertigvoeter met een finaal in flarden gewaaid grootzeil. De giek doormidden en één uiteinde van de giek zwiepte hangend aan de kraanlijn steeds over de boot. Steeds nét de man aan het roer missend. We stonden ademloos te kijken wanneer het fout zou gaan. De man voer ook de spoorhaven in, schampte onze lemsteraak, voer door tot achterin en draaide daar.

Terug op onze aak was één van de 4 cm landvasten straal doormidden gewaaid..

Mij is vooral de zichtbare ontreddering bijgebleven op de gezichten van de mensen die de haven binnenvoeren.

Groeten,Rob

Ik denk dat je 2 dagen doorelkaar haalt. Hemelvaart 83 was geen mooie, windloze dag maar bewolkt en er stond al een stevig windje. Een uur voor de storm liep de victoire 933 van mijn ouders 10 knopen voor oude zeug. De boot naast ons probeerde te zeggen dat er windkracht 10 aankwam en mijn vader stak zijn duim omhoog (dacht dat ie zei dat we 10 knopen gingen, en daar was hij behoorlijk trots op!). Vlak daarna snel oude zeug in en vlak voor de storm lagen we vast.

Hallo FF zeiler,

ja, het had die dag ook nog wel lekker gewaaid. We waren met die lemsteraak naar Medemblik en weer terug gevaren. Moet je toch wel wind hebben. Maar ca een uurtje voor de storm zakte de wind helemaal weg en omdat we bijna in stavoren waren zijn we toen gaan zwemmen.

het is toch de beruchte zwarte donderdag waar we het over hebben? Daar heeft later nog en artikel van een aantal pagina's van in de zeilen gestaan.

Groeten,Rob

Vroeger huurde mijn opa wel eens een BM op het Veersemeer. Mijn ouders huurden elke Hemelvaart bij de zoon van die verhuurder een BM. Later heb ik ook wel eens een BM gehuurd bij daar weer een zoon van. Leuk, 3 generaties huren en zeilen.
Zo wilden wij ook op die bewuste Hemelvaart een BM huren. Vanaf dat hij op was bestudeerde hij de lucht nauwlettend. Aangekomen in Arnemuiden vertrouwde mijn vader het weer niet helemaal. Hij besloot niet te gaan varen. Oooh wat was ik boos, als jochie van dertien begreep ik niet dat het weer een probleem was. Die dag zijn er slachtoffers gevallen op het Veersemeer.
Het weer en de lucht goed in de gaten houden heb ik toen geleerd.

Ik denk van wel, hemelvaart valt idd altijd op donderdag, ook toevallig 8O

Kan me die dag ( 12 mei 1983 ) nog redelijk goed herinneren, ik woonde in die tijd in Anna-Jacobapolder in "het Veerhuus" waar tot 1987 het pontje het Zijpe overstak met een ongelooflijk mooi uitzicht richting de Oosterschelde en omdat Neeltje Jans toen nog lang niet klaar was kon het er flink tekeer gaan, ook die morgen zagen we de halve pleziervaartvloot vanuit Bruinisse richting Oosterschelde gaan.
Ongeveer 2 tot 3 uur later toen de wind al flink aan het toenemen was kwam de conducteur van de pont waarschuwen dat ze gingen stoppen en dat ze nu hun laatste overtocht gingen maken, in de verte, in het zuid-westen was de lucht pikzwart geworden en binnen een uur werd hij zelfs groen.........
Wat er daarna gebeurde was ongelooflijk tijdens de zeer zware wind die opstak zagen we vele jachten vluchten richting Bruinisse al of niet met hun zeilen aan flarden en gebroken masten, ook was er spontaan een caravan die op de (opgeheven) pont stond te wachten door de wind meegenomen en 50 meter verder terechtgekomen.

Hier nog en plaatje van het KNMI, zegt voldoende denk ik....

We zaten op Hindeloopen die dag en wat zeer opvallend was dat veel boten
ondanks de dreigende luchten gewoon onder vol zeil bleven

Gr. Dennis