Onderwerp: Overtocht Linden naar Cuijk

Onze Eurokruiser MK III Deluxe wilden we overvaren van Linden naar Zwartsluis.
Twee dagen was de planning, met een uitgestippeld plan van aanpak.
Op dag één zouden we van Linden naar Zutphen varen, waar we zouden overnachten.
Dag twee zouden we van Zutphen door naar Zwartsluis.

Hier wat we allemaal meegemaakt hebben:

Dag één, Vrijdag 11 Maart.
Om half negen gooiden we los, en konden gelijk de mast al laten zakken voor de eerste brug.
Onze hoogte is 8,45 meter, met daar bovenop nog een windvaan.
Voor de veiligheid hebben we 9 meter aangehouden als veilige hoogte.
Eenmaal twee bruggen en een open sluis gepasseerd te hebben, waren we beland op de Maas.
De maas zelf was extreem rustig, en hier hebben we geen schepen gezien.
Daarna het MaasWaal ? kanaal op. Hier was het al wat drukker.
De eerste sluis tegengekomen onder de N271.
Het licht op groen, dus wij klaar om de sluis in te varen.
Echter toen we volledig de sluis konden doorkijken, zagen we een groot binnenvaart schip aan de andere zijde liggen, met enige boeggolf op de kop.
Even wachten dan maar.
Ik draai een rondje, en het licht springt op rood.
Net op tijd de juiste beslissing genomen dus.
Eenmaal aangekomen bij de Waal, bleek het een frustrerende lange vaart te gaan worden.
Onze Yanmar 1GM10 bleek niet goed opgewassen tegen de daar heersende stroming.
In de binnenbocht ging het nog wel, al haalden we maar 2,7 knoop.
Zaten we echter in een buitenbocht, en een passerend binnenvaart schip ons tegemoetkomend, vielen we gewoon helemaal stil.
Totaal 4 uur aan het stampen geweest, met de motor op 3200 rpm, van het maximum van 3400 rpm.
Man wat was dat frustrerend.
Halverwege op de Waal viel ineens het toerental terug, en ik keer verschrikt naar het motorpaneel. Niets te zien. Wat nu.. Bleek dat mijn schoonvader tegen de gashendel had gestoten met zijn been, en deze was gewoon weer teruggekomen richting neutraal.
Het schrikmomentje werd snel een humor momentje.

Eenmaal bij het Pannerdensch Kanaal aangekomen ging het stukken beter.
Gezien we de stroming mee hadden, en de motor op 3200 rpm hebben laten staan, haalden we een dikke 8,3 knoop. Dat schoot lekker op, en al snel draaiden we af de IJssel op.
Man wat een prachtige rivier is die IJssel toch.

Vlak voor de nieuwe brug bij Zutphen, inmiddels al van schemering in het donker terechtgekomen, viel ineens het toerental met een harde klap naar beneden.
SHIT, kon ik nog net uitbrengen, en keek paniekerig op het instrumenten paneel van de motor, en naar de gashendel. Die stond nog gewoon goed.
Langzaam kwamen de toeren weer terug, al kwam deze niet hoger dan 2500 rpm.
“Iets in de schroef ” volgens mijn schoonvader.
“Geef hem maar een harde klap achteruit, dan komt het misschien wel los” was zijn volgende advies.
Helaas verhielp deze speciale manoeuvre niet, en al sputterend de oude haven in Zutphen weten te bereiken.
Eenmaal daar aangekomen, eerst maar eens lekker gaan slapen. We waren allen zeer moe, en nu konden we toch niets doen.

Goed geslapen, als werd elk van de driekoppige bemanning wel minimaal een keer wakker van de kou.

Dag twee, Zaterdag 12 Maart.
Eerst maar eens lekker ontbeten, waarna ik het motorluik open heb gemaakt om olie te kunnen peilen.
Nog net een klein drupje helemaal onderop de peilstok. Whoops, dat moet bijgevuld worden.
Voor de overtocht was het peil nog goed. Hmmmm..
10W40 motorolie gekocht, en de motor weer afgevuld tot precies onder max van de peilstok.
Even aanzien maar, we hebben gisteren de motor natuurlijk extreem zwaar belast.
Motor gestart, en deze draaide gewoon normaal haar rondjes.
“Laten we het er maar op gokken” volgens mijn schoonvader. Even overboord om de schroef te inspecteren was geen leuk vooruitzicht met deze kou.
Eenmaal de have uit, constateerde ik dat het schip extreem aan het trillen was, en de motor niet over de 2500 rpm wilde komen in haar vooruit.
Achteruit wilde nog wel gewoon op toeren komen.
“Ik durf het niet aan” vertelde ik tegen mijn vrouw en schoonvader, waarop we bij jachthaven “de mars” al weer de IJssel verlieten.
Daar bij de wsv aangelegd, en mezelf moed in gepraat om overboord te gaan om de schroef te inspecteren.
Ik heb mezelf uitgekleed, en met op de zwemtrap tot mijn middel gekomen. Door de kouw klapje mijn longen geheel dicht, en ik begon te hyperventileren.
Trapje weer op, waarbij mijn gehele onderstel zo aan het trillen ging, dat het klimmen nog een hele opgave was.
“Dit wil niet” kon ik nog net uitbrengen.
Op het zelfde moment kwamen er een paar mensen op de stijger aanlopen naar ons.
“Wat in de schroef” zo legde ik uit. Een van deze mensen bood aan om een “klusser” te bellen welke wel een trailer had welke ons uit het water kon tillen.
Die meneer werd gelijk maar gebeld.
Om 12:00 uur zou hij tijd voor ons hebben. Dat duurde wel eens waar nog twee uur, maar het was onze enige uitweg uit deze situatie.
Om half één kwam de beste man aan, en vroeg naar enkele technische zaken omtrent de motor. “Iets in de schroef” bleven wij volhouden.
Hij gaf aan dat de trailer bezet was met een schip welke nog gelast moest worden.
Gezien we niet veel keus hadden, zijn we akkoord gegaan met de wachttijd.
Gelijk maar even gevraagd hoe veel dit ons zou gaan kosten.
Gezien we maar even op de kant moesten zijn, en niet op een bok hoefde, wilde hij ons matsen.
Normaal vroeg hij € 240,- maar we hoefde slechts het luttele bedrag van € 150,- te betalen.
Redelijk hoog, dus maar proberen er wat af te krijgen.
Helaas € 140,- was het minimum wat hij wilde hebben.
Gezien we geen contanten op zak hadden, maar naar het centrum van Zutphen gelopen om te pinnen.
We moesten immers toch anderhalf uur wachten.
Om drie uur maar eens naar de werf van de monteur gelopen, om te vragen waar hij bleef.
“Ik ben klaar, en kom er gelijk aan” vertelde hij.
Wij dus terug naar het schip, en losgemaakt om naar de helling te gaan.
Vlak voor de helling lag een oud bunkerschip, waar we maar even vastgeknoopt hebben.
Toen was het weer wachten.. een half uur lang.
Mijn vrouw wou hem inmiddels iets aandoen wat ik niemand gun, en kon haar maar met moeite bedaren. Mijn schoonvader zijn gezicht was ook al enige woede aan het uitstralen.
Eenmaal de trailer bij het water, en de boot was er zo uit.
We wisten niet hoe snel we met een ladder naar beneden moesten komen, en wat zagen wij, Een grote plastic troep in de schroef.
Een grote plastic zak bleek de boosdoener.
Met wat trekwerk, waren alle resten plastik weggehaald van de schroef en haar as.
Daarna de rest van het onderwaterschip maar geïnspecteerd.
Één grote mosselbank, waar een viswinkel nog jaloers op zou kunnen worden.
Het grootste gedeelte maar er afgekrabd met de hand, en terug het water in.
Het motortje reageerde weer zoals het moest, en spinde als een kitten die net het buikje vol had.
Gezien de tijd, het was al tegen half vijf, hebben we maar besloten in Zutphen te blijven liggen.
De havenmeester was vriendelijkheid hetzelve, dus een plekje was zo geregeld.

Volgende week Zaterdag gaan we weer verder, en hopen zonder verdere problemen Zwartsluis binnen te lopen. Laten we hopen dat Murphy dit keer niet weer van zich laat horen.

dat zijn dure geintjes, omdat een of andere mafkees zn rommel in het water pleurt. gelukkig heb je er geen schade van overgehouden.

als je nog eens onder water moet en het is te koud, dus bijna altijd in nederland, je niet uitkleden maar laagjes aan trekken, krijg je het zelfde effect als met een nat duikers pak.

Fanman,

Je verslag doet me denken aan mijn eerste tocht met m'n eigen schip. Van Roermond naar Zeeland. Je hebt dan van die onzekere gevoelens. Ik had overnacht in zo'n dood rivierarmpje waar een jachthaventje was. Prima liggen maar de volgend morgen durfde ik niet uit te varen vanwege potdichte mist.

Na een paar uurtjes wachten even gaan lopen. En wat blijkt, op de maas zelf geen mist te zien. De buurman dei even hiel om een trosje los te gooien vertelde dat dat bijna altijd zo was.

Tja, "mijn" Zutphen is ook veel te mooi en te gezellig om niet met een bezoekje te vereren, maar als 't even kan niet op deze manier...
Jammer dat je niet in de oude haven was blijven liggen, daar is een kraan (met helaas ook bijna permanent een boot eronder in deze tijd van het jaar).

Succes volgende week!

Jammer, dat dit je heeft moeten overkomen. Troost je, het komt niet zo vaak voor en je hebt geen schade.
Ik heb in mijn 35 jaar varen 1 keer een stalen spanband in mijn schroef gehad.

Op zee wordt dat een ander verhaal. Tijdens mijn trip vorig jaar naar de UK zag ik zoveel rommel onderweg, het was gewoon verbazingwekkend.

beewee schreef : Toen we binnen kwamen lopen heb ik het schip aan de kant van "de bult van Ketje" neergelegd, achten een scheepje van zo'n meter of dertig.
Stond er gelijk iemand vanaf het clubgebouw te brullen: "Hij gaat om zeven uur weg".
Ik maar even omgelopen, want over een haven heen schreeuwen vindt ik ook zo aso.
Kom ik bij de beste man en vraag "U bent de havenmeester?".
"Nee, die is er morgen weer". Gelijk daarop in norse toon: "Hij moet morgen om zeven uur weg en heeft geen boegschroef. Je kan daar niet liggen", en weg was hij.
Ach, de motorboot had plenty ruimte, zelfs zonder een boegschroef. Toch de boot maar even achter de motorboot neergelegd. Men weet immers niet hoe goed iemand varen kan.
De volgende ochtend bleek mijn beslissing de juiste.
I.p.v. even een spring te zetten om de kop wat van de kant af te krijgen, moesten de banden welke hij als stootwil gebruikte aardig wat werk doen. Het leek erop dat hij morse wou uitzenden met het schip teken de kademuur als seinknop.
Man man, ik heb samen met mijn schoonvader met veel leedvermaak staan kijken.

De oude haven ziet er mooi uit, maar voor mij niet nog eens.
Eerst afgesnauwd worden bij het aanleggen, 's nachts jongeren die liepen te kloten op de kade...
Ging het er op de Mars wat vriendelijker aantoe.

(Afgezien van het clublid in de oude haven welke speciaal voor mij het toilet even open heeft gedaan. Mocht diegene die dat was hier ook lezen, "Thx man. Dat moest ik nou even kwijt"

Het is een klein verenigingshaventje, waar buiten het seizoen niet veel mankracht voor passanten aanwezig is. Wel jammer dat je dat op zo'n lompe manier moet ervaren. De havenmeester van de oude haven heeft overigens ook een "gebruiksaanwijzing"

Ach de oude haven van zutphen is prachtig, en het beslist waard om eens een nachtje gelegen te hebben.
We hadden gewoon pech dat we die kerel zo 'ontmoetten'.
Hij schreeuwde dwars door het haventje op de speakers dat dat zeiljachtje dat net aangekomen was achter het schip moest gaan liggen waar we voor lagen want hij zou om zeven uur vertrekken en hij zou dwars over ons heen rausen en dat zouden ze (het schip voor ons) niets kunnen schelen!!
Nuja, kennelijk iemand met een duidelijk rothumeur, maar we legden er maar achter vast.
De volgende morgen bleek die boot die over ons heen zou rousen te behoren aan twee allervriendelijkste oude mannen....
Die vertrokken inderdaad niet zo soepel, ze hadden oude autobanden als fenders en ze leken te beredeneren dat ze recht vooruit de haven uit konden komen.
klopt ook wel, maar die autobanden bleven achter de groeven haken in de walkant. dus bij elke groef ging het schip weer tegen de kade aan, tot ze uiteindelijk los waren.

Ps: heeft er volgende week iemand zin in een pannetje zoetwatermosseltjes?

Deze haven?

Deze haven heeft een hele vriendelijke havenmeester...
Groet en veel succes met het vervolg van jullie reis.
Peper.

Peper schreef : Als je weet hoe je met hem om moet gaan wel ja. Het is een prima, beste man, maar de communicatie gaat niet altijd even vlotjes. Soms even tot tien tellen, even goed denken hoe hij 't wél bedoelt en 't gaat prima.

Was dat nog een foto van "fiets 'm er in"?

beewee schreef :
Haha, hier heb ik dezelfde ervaring gehad.
Een keertje rustig een eitje gebakken tijdens de reis richting Kampen, werd ook via de speaker verteld dat het allemaal niet te lang moest duren en dat als er een grote boot kwam, wij meteen weg moesten wezen.

Fijn welkom dus!

Hoewel ik de TS alle plezier met z'n boot toewens, vind ik dit toch erg weinig met zeilen te maken hebben.

Yep, die haven!
Wel fijn dat het dus niet aan ons lag haha.

Arjan, als je het echt over het hands on zeilen wilt hebben kun je het best terecht in het subforum zeiltechniek en wedstrijdzeilen

@beewee
Ook dit is (iets voor) Zutphen (als je uit het zuiden komt). Nederland heeft heus mooie plekjes. Ik liet m'n kimkielertje op de fok tegen de lager wal blazen en lag mooi vast om te kunnen koken op m'n spiritus kooktoestel. [oei, dat was een ander topic...]


Ik heb de gedachte aan de haven en de havenmeester van Zutphen verdrongen met de gedachte aan dit plekje.
Groet, Peper.

Toen wij vroeger nog een motorgrundel hadden, kwamen wij tijdens een vakantie te pas en te onpas een ordinaire motorkruiser genaamd "Bounty" tegen, met een even ordinaire bemanning. Uitgerekend in het mooie Zutphen moest dat kreng én tegen ons aanvaren bij het aanleggen én naast ons liggen.

Zutphen: prachtig wonen, maar geen haven voor zeilers (liggen er daarom 2 Bavaria's, iedere winter?)

Dan maar via deze draad ...
Beewee, heel veel sterkte met kind en vrouw.