Als vervolg op deze
post hierbij het verslagje van onze eerste tocht op de grevelingen.
Gerrit als jij hier ook meeleest, nogmaals duizendmaal dank voor de verleende hulp !!!
Vorig jaar heb ik een FA sport schakel gekocht, toen een korte proeftocht gemaakt om te kijken of alles werkte.
Na een winter met krabben, schuren, vervangen en opknappen werd het eindelijk tijd om de boot in zijn element te brengen.
Door onze familiale verplichtingen is het altijd moeilijk om een dagje zeilen te plannen dus lang op voorhand hadden we vorige zaterdag (9/7) geblokkeerd om te gaan zeilen.
Planning was om op de grevelingen te gaan varen.
De week ervoor de weersvoorspelling in’t oog gehouden en eigenlijk hadden we zo het gevoel dat er teveel wind zou staan.
Windfinder voorspelde 15-20 knopen wat voor een open bootje op groter water toch wel ruim veel was.
Maarja datum lag vast dus wij op zaterdag ochtend vertrokken richting grevelingen met als backup plan om op het veerse meer te gaan varen.
Tegen 10u aangekomen aan de brouwersdijk leek het allemaal nog wel mee te vallen, hogerwal en redelijk beschut door de bomen hadden we er goede hoop in en begonnen we met het optuigen van de boot.
Ook aan onze eigen voorbereiding werd aandacht besteed, wetsuit, zwemvest etc
Een uurtje later kwam het zonnetje erdoor en gleed de boot probleemloos van de trailer.
Vermits het daar te ondiep was om het roer/zwaard te laten zakken zijn we een stukje het water op geroeid en hebben we daar het voor en groot zeil gehesen.
Nadeel aan de zeilvoering van de boot is dat er geen rif in het grootzeil zit en ik enkel een grote genua als voorzeil heb dus ruim overtuigd voor de wind vlogen wij het water op.
Zoveel mogelijk twist in de zeilen en losse schoten gaven ons toch voldoende marge om de boot controleer baar te houden.
Met een gemiddelde snelheid van zeker 5-6 knopen en een maximum die in de buurt van 11 knopen kwam vlogen wij naar het zuidoosten.
Super mooi vaarwater dat grevelingen meer, alhoewel we weinig tijd hadden om ervan te genieten daar de boot al onze aandacht opeiste J
Tegen een uur of 1 aangelegd aan een steigertje om ons boterhammen op te eten en het verdere plan te bespreken.
Het was toen al duidelijk dat terug opkruisen naar onze auto een hele opdracht zou worden, dus gingen we proberen om de luwte van de eilanden te gebruiken om ons wat ademruimte te geven.
Dit ging eerst goed alleen konden we door de golven niet zo hoog als we zouden willen, een goed compromis bleek om zoveel hoogte prijs te geven dat de boot nog 5 knopen liep en zo vlotjes door/over de golven kliefde. Super fun want veel opspattend water, buiten hangen schoten lossen om de vlagen op te vangen etc.
Plotseling liep de boot vast op een ondiepte die veel sneller naderbij kwam dan verwacht, maar geen probleem zwaard en roer omhoog, even overboord springen en de boot naar het diepere stuk laten drijven om er dan weer vandoor te vliegen.
Het vertrouwen in onszelf en de boot was ondertussen groot, misschien zelfs te groot
En heel stuk verder begon het mis te lopen, ipv wat rust van de eilanden werd de wind daar eerder samen gedrukt en aangewakkerd waardoor we nog maar moeizaam hoogte maakten.
Na een tijdje ploeteren kwam er ineens een enorme onverwachte windvlaag, buiten hangen, alle schoten los en nog ging de boot om.
Ze kenterde onmiddelijk door en de mast stak loodrecht naar beneden, gelukkig was het daar diep genoeg om niet vast te zitten.
Door op de rand te klimmen en aan het zwaard te trekken kwam ze vrij vlot terug op haar zij, ff rond gezwommen om een wegdrijvende fender op te pikken en een schoot over de boot te gooien zodat mijn kameraad op het zwaard kon klimmen.
De boot draaide mooi rond en ik rolde in één beweging mee naar binnen, toen mijn kameraad nog mee in de boot getrokken en we konden rond ons kijken.
Ondertussen waren er al 2 zeiljachten die kwamen kijken of we hulp nodig hadden, alles leek ok dus wuifden we een bedankje en keken we of we verder konden varen.
Even later arriveerde er een rib van rijkswaterstaat die onze boot vastgreep en hielp om de schoten terug aan de fok te maken want die waren losgekomen.
Terug onderweg reageerde de boot helemaal niet meer zo vlotjes, want er stond minstens 15cm in de dubbele bodem, verder waren we ook de blokjes kwijt die de mast op zijn plaats in de mastvoet moesten houden en dat was voor ons het punt waarop we de handdoek in de ring wierpen en hulp zochten.
Even gewuifd naar de eerste de best jacht in de buurt en die kwam, na even op de kaart te kijken of het diep genoeg was direct hulp bieden.
Er werd ons een sleeplijn toegeworden die we aan de boeg vastmaakten terwijl we de zeilen probeerden te strijken en op adem te komen.
Onze vriendelijke redder sleepte ons mee naar zijn thuis haven waar we ons bootje aan de passanten steiger vastmaakten.
Even later kwam hij aangewandeld en stelde voor om ons met zijn auto weg te brengen naar de trailerhelling waar onze wagen/trailer stond.
Na een korte rit hebben we hem uitvoerig bedankt (plus de belofte op getrakteerd bier) en konden we opgelucht terug rijden naar brouwershaven om de boot op te pikken.
Hij wist ons ook te vertellen dat de windvoorspelling niet helemaal overeen kwam met de realiteit want ipv de voorspelde 4-5bft was het 5-6bft geworden, veel te veel voor een niet gereefde open zeilboot.
Dus we hebben geleerd om in het vervolg toch voorzichtiger te zijn zeker op groter water met golven.
Verder zou een rif in het grootzeil en een fok ipv een genua al een heel stuk geholpen hebben om de boot onder controle te houden.
Dus weeral een wijze les voor ons logboek en een sterk verhaal voor de kroeg
O ja de schade is beperkt gebleven tot het kwijtspelen van een fenderlijn en de mastvoetblokjes (zelf gemaakt uit hout) en een krom zwaard door erop te gaan staan.
EDIT : hierbij nog het gps track van onze tocht, vanaf het punt waar we pal tegen de westenwind in beginnen te varen worden we gesleept