Onderwerp: Het RVS schroefje

Het RVS schroefje

Ergens hier ver vandaan staat een fabriek welke voor relatief weinig geld doosjes met RVS schroefjes maakt. Een van deze doosjes belande bij de plaatselijke doe het zelf zaak. Daar ik ergens in mijn achterhoofd heb dat alles aan boord van een boot, daar waar mogelijk, tegen nagenoeg alles bestand moet zijn komen er alleen rvs schroefjes aan boord.
Tijdens de voorbereidingen voor het inbouwen van de kachel gingen diverse doosjes met RVS schroefjes mee in de gereedschapskist. Ook het betreffende doosje met hierin het bijzondere eigenwijze schroefje vonden zo hun weg via de gereedschapskist naar de Roomboot.
Het moment was aangebroken en diverse beugeltjes dienden te worden bevestigd voor het bevestigen van kabels en slangen. Het betreffende doosje bevatte de ideale maat en menig schroefje werd de vriend van het bitje in de boortol. Voor hen was dit de eind bestemming. Vast in de Roomboot. Nuttig en dienstbaar de kabels en slangen op de juiste plek houdend. Een gevecht tegen de zwaartekracht en de uit Newtons axioma’s afgeleide Impulsen.
Schroefjes zijn net mensen. Soms werken ze mee en soms wensen ze niet het beugeltje voor de kabels van de brandstofpomp op zijn plek te houden. Een klein tikje deed mij bevestigen dat het schroefje was losgekomen van het bitje om zich te begeven richting de kern van de aarde. De romp van de Roomboot weerhield hem echter van deze langdurige reis.
Daar lag hij dan tussen het schot en de brandstoftank. Door een spleet van ten hoogste 1,5 mm keek het kruiskopje mij uitdagend aan. Terecht. Hier kon ik onmogelijk makkelijk bijkomen.
Eerst maar de missie “kachel inbouwen” voltooien en dan zien we wel verder.
Aan het einde van de dag de kachel getest en de brandstofslangen gecontroleerd. Alles functioneerde naar behoren. Het bed boven de dieseltank en het schroefje werd weer op zijn plaats aangebracht. Twee weken later waren we weer op de boot. Doel zeilen, buiskap en lazyjack erop, watertank doorspoelen en de aanval openen op het schroefje. Hij mocht deze strijd niet winnen. Ik had al een nachtmerrie achter de rug waarin het schroefje bij een oversteek een gat had geslagen in de dieseltank. Een bilge vol diesel en geen brandstof op het moment wanneer we deze het hardst nodig hebben.
Met een dun latje met dubbelzijdig tape werd de aanval geopend. Een zachte beroering met het duivelse stukje gemanipuleerd en hierdoor tevens niet magnetische staal resulteerde in een glimlach op mijn gezicht. “Plak ik heb je”. De terugreis naar de bovenkant van de tank +/- 35 cm ging in alle rust. 7 cm voor het volbrengen van deze tocht greep het schroefje de wand van zijn geliefde kloof. Het zelfde tikje als twee weken geleden werd mijn deel. Daar lag ze weer. Na poging 3 werd deze missie gestaakt.
Onze vrienden hadden inmiddels de weg naar de Roomboot gevonden. “Lukt het daar beneden?”..
Trossen los. Dan maar varen om het schroefje duidelijk te maken dat op een zeilboot vastzitten prettiger is dan het liggen op de bodem van een kloof tussen brandstoftank en tussenschot. Maar wat nu als hij door al het geweld onder de tank beland?
Niet aan denken.
Na er een week wel aan te hebben gedacht werd bij het eerst volgende bezoek van afgelopen weekend als eerste het bed gedemonteerd. Waar was de verstekeling. Met stevige lange tywraps de weg gezocht via de spleet tot onder de tank. Beetje vegen en …. Kijk daar in een geultje in de kloof glom wat op…. Hij lacht me gewoon uit. Diverse diktes harde kabel moesten van mij een van de betere chirurgen maken.
Puntjes haakjes en boogjes werden met uiterste precisie aan het einde van de harde draad gemaakt. Eigenlijk geloofde ik zelf amper meer in een andere mogelijkheid dan het verwijderen van de complete tank.
Twee felle lampen beschenen het oorlogsgebied. De verdediging straalde met zijn glimmende schilt zoveel mogelijk aanvals lumen terug. Contact .. tergend langzaam moest hij zijn geliefde positie opgeven. Na enige minuten zweten had ik hem zowaar te pakken. De verrader keek mij aan. Hij wilde maar wat graag alsnog naast zijn vriendjes worden gemonteerd…
Als iemand nog voor weinig een niet gebruikt schroefje zoekt? Op 1,8 meter diepte in een haven te Woudsend schijnt er nog ergens een te liggen.

De bevrijde bemanning van de Roomboot

NEVER GIVE UP!

Helaas herkenbaar .

groom schreef :
hahha leuk verhaal de aanhouder wint,hoe kom je erop heel leuk verhaal,

gr gos

Geert, er schuilt zowaar een niet onverdienstelijk schrijver in jou.

zo moet dat, wat denk dat schroefje wel.

Geert,

Wat een stuk proza!
Bitjes kunnen ook zo wegkruipen en gaan dan lekker liggen roesten!

Tip:

www.autogereedschap.com/a-1974...pers/grijper-magneet

De aanhouder wint. Het was een mooie strijd, maar eigenlijk had het schroefje geen kans.

Mooi verhaal!

Gebruik je ook speciale bitjes voor je RVS schroefjes? Laatst een rommelig oud bitje gebruikt en AAARRGGHH twee dagen later was het RVS boutje al aan het roesten in de gleufjes.

Smeer vaak een beetje vet aan het bitje als kleefmiddel.

voor zulke situaties is er de

"Mechanische Vinger"



groet
t

voor zulke situaties is er de

"Mechanische Vinger"



groet
t

Haha, inderdaad. Die lagen vroeger nog wel eens in de vijf gulden bak.

zelf ken ik wel de omgekeerde versie van dit mooie verhaal, dat het schroefje bij mij op de bodem van de plomp ligt, terwijl het toch ergens op de boot thuishoort, en er dan geen vervangend schroefje beschikbaar is

mooi geschreven Geert

groet, Cor

Alles sal reg kom.....

Allen dank voor jullie positieve reacties,

De opties van Arjan en Thomas heb ik wel overwogen echter de de spleet was dermate minimaal dat deze mechanische vinger geen optie bleek. Daarnaast zijn enkel martensitische, ferritische en duplex roestvaste staalsoorten magnetisch.Dit schroefje viel niet in een van deze categorieen.

De aan(deel)houder wint! Ik won ooit in een dergelijke situatie door een verloopstuk naar een slang op mijn B&D kruimeldief te monteren (plakband) en het moertje (in dit geval) op te zuigen. Het blijft langdurig werk voor niets nuttigs.
Groet, Peper.

OFF TOPIC
langdurig werk voor (bijna) niets nuttigs is zeilen sowieso

Of dat moertje dat op een gegeven moment in de machinekamer naar beneden rolt, en niet, nooit meer te vinden is?

Wat een verhaal

en ja niet te vergeten je heb ook voor de wetenschap gezorgt
over zoon 1000 jaren wordt dat schroefje gevonden en dan hebben
deze mensen ook weer het bewijs dat er leven moet zijn geweest
en ze vragen zich uiteraard af waar het voor moest dienen
vgr tonsr.

Briljant...
Chapeau...

Leuk verhaal, mooi geschreven! Heb ooit een steeksleutel laten vallen bij het aandraaien van een slangklem in het kastje van de natte cel. Die steeksleutel lag dus onder de natte cel. Niet te zien en niet bij te komen na het lichaam in allerlij bochten te hebben gedraaid. Na een jaar, ik was 'm niet vergeten, lag ie eindelijk onder in bilge.

menig bilge is de schatkamer van (reserve)onderdelen

Komt niet alleen bij boten voor.
Bij mij ligt nog een ringsleutel 16/17 in de spouwmuur.
Ad

laatst de mengkraan van de keuken vervangen,kom ik daaronder het zelfde steeksleuteltje tegen wat ik nu bijna weer in liet vallen...