Onderwerp: Bewust opstappen

Ik heb het verhaal met ingehouden adem zitten lezen. Is het een eigen ervaring, of ben je toevallig op het verhaal gestuit?

Eigen ervaring

Wow, wat een verhaal zeg!
Het roept wel een hoop vragen bij me op, maar ik begrijp dat je weinig zin in evaluaties hebt en dat respecteer ik. Ik ben in ieder geval blij dat je deze belevenis met ons wilde delen.

Vragen wil ik beantwoorden echter ik ga geen namen noemen van de schipper en/of eigenaar van de boot.
Zolang de vragen direct gerelateerd zijn aan de gebeurtenis ter lering, juig ik dit zelfs toe.
Zeker gezien jullie topic "Opstappers database".
Het is beangstigend hoe makkelijk je een fuik inloopt (vaart) en hier op een gegeen moment machteloos tegenover staat.

Ik denk dat de naam van de schipper en/of het schip er ook niet veel toe doet. Het heeft wat mij betreft ook geen meerwaarde. Daarbij heel netjes van je om het op deze wijze te schrijven.

Je verhaal zit wel vol met leermomenten. Respect voor de manier van schrijven hoor. Dit is een goede tegenhanger van die lichtelijk opgeklopte "kijk eens wat ik allemaal kan" verhalen

Forumlid Vanguard kwam in het café met zijn ervaring als opstapper. Het korte gesprek dat hierover ontstond heb ik hierheen gekopieerd zodat er ruimte ontstaat voor een serieuzer gesprek over de gebeurtenissen.

Paar vragen dan maar? Ik zei al dat er wat vragen bij me opkwamen

Ten eerste de kwestie reddingsvesten. Wat is de reden dat je je eigen reddingsvest niet bij je had? Niet dat dat verplicht is natuurlijk, maar ik neem zelf uit voorzorg altijd mijn eigen vest mee aan boord van een vreemd schip.

Ten tweede het weer en de verwachtingen. Jullie werden zo te zien aardig overvallen door de storm en dat is niet prettig. Heeft degene die het weer in de gaten zou houden je niet op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen in de lucht?

En als laatste misschien een lastige. Ik krijg de indruk dat er al sprake was van irritaties voordat de trossen los waren. Dat lijkt me niet bevorderlijk voor de sfeer aan boord als je weet dat je nog een aantal dagen met elkaar opgescheept zit. Heb je je toen al eens afgevraagd of het wel verstandig was te vertrekken en zo ja, wat was je overweging om het toch te doen?

Ik hoop dat je mijn vragen niet als kritiek leest (het leveren van kritiek zou totaal onzinnig zijn vanuit mijn luie stoel!) maar als een poging om wat meer te weten te komen hoe het zover heeft kunnen komen. Verder niets dan lof voor je verhaal en de manier waarop je je erdoorheen geslagen hebt!

Waarom geen eigen zwemvesten? Wij hebben (nog) geen eigen vesten. De zeilervaring die ik heb is alleen nog met instructeurs, daarom huurden wij de vesten.

Het weer en de verwachting: Met de uitnodiging heb ik, toen ik uitgenodigd werd, uiteraard naar het weer gevraagd. De vooruitzichten waren goed. Echter, met een interview met de lokale krant vertelde de schipper het volgende: "De weesrverwachting die we voor vertrek kregen bleek verkeerd. Nu weet ik dat het beter is de officiele weersverwachting vn de plaatselijke overheid te krijgen. We hadden Noorwegen moeten bellen en niet alleen op de weersverwachting van het internet moeten vertrouwen."


Irritaties voor het losgooien van de trossen Geen irritaties, maar wel verbazing hoe het een en ander werd/was geregeld, wat mij nu irriteerd is dat dit bij mij toen niet een alarmfunctie had getriggerd.

hey vanguard,

heel mooi verhaal! teminste om te lezen en niet om zelf mee te maken.

wil zelf het nieuwe seizoen ook een keer gaan zee zeilen maar dit zet me toch wel effe dubbel en dwars aan het denken!

greetz dennis

Hallo dcourbois,

Wel beginnen met het zeilen, wat mijn zoon en ik meegemaakt hebben schrikt ons niet af. Het motiveert ons alleen maar om beter voorbereid te zijn.
En ik moet eerlijk toegegeven, gezien mijn totale ervaring ben ik misschien te hard van stapel gegaan. Echter, niet vergeten, ik ben gezien deze ervaring bewust altijd met gecertificeerde instructeurs in zee gegaan.
Het zeilen is en blijft super!!
Mijn advies, begin op de binnenwateren en bouw zo een routine op voordat je met eventueel met het zeezeilen begint.

Succes en bovenal heel veel plezier volgend jaar.

het zeilen heb ik goed onder de knie zeil al vanaf kleins afaan maarja de zee op is toch weer een hele grote stap!

ik laat me lekker verder informeren! bedankt!

"Mooi " verhaal,
Ik denk dat je in eigenwaarde enorm gegroeit moet zijn. In feite heb jij(jullie, incl, je zoon) de boot overgenomen.
Wat mij verbaasd is dat de schipper zich steeds terug trok in zijn hut en jullie geen morelen steun gaf.(blijf bij elkaar)
Heb je last van je ervaring gehad(angsten oid)

Ook een schipper kan onbekwaam raken door zeeziekte of angst, laten we dat nooit vergeten. Je bent altijd verantwoordelijk voor je eigen hachie. Maar inderdaad, je voorbereiding en apparatuur moet wel in orde zijn.
Petjes Af.


dcourbois : begin gewoon eens een daggie denhelder, ymuiden of ymuiden scheveningen.
Zie evt ook YSY.nl

Vanguard,

Het klinkt alsof je een paar zware dagen hebt gehad en ik ben blij dat je er uiteindelijk goed vanaf bent gekomen.
Ik zal hier verder vragen stellen, ik neem aan dat je zelf al een goede evaluatie hebt gemaakt en een volgende keer pas vertrekt als je ervoor jezelf van overtuigd bent dat alles in orde is.
Slechts een ding viel mij op in dit verhaal, dat je zelf misschien niet hebt grealiseerd. Het lijkt erop dat jullie ook binnen in de kajuit zwemvesten droegen. Hoewel dit op het eerste gezicht veilig lijkt, wordt dit over het algemeen afgeraden omdat je als het schip zinkt en er water in de kajuit komt je naar boven wordt geduwd door de waterdruk en het dus kan voorkomen dat je hierdoor de kajuitdeur niet meer kan bereiken.

8O Knap als je zo'n verhaal op deze wijze objectief kunt schrijven!

Dank je wel dat je het ons niet onthoud. Van dit soort verhalen kan je alleen maar leren...

Natuurlijk kan heel slecht weer je gewoon overkomen, ook als je de weervoorspellingen wel goed hebt gecheckt. Ik weet nog van een swirl aan de Engelse oostkust toen de wind binnen twee minuten van 20 naar 40 kts ging en tegelijkertijd 180 graden draaien. We hebben drie dagen lang 'plezier' gehad van de adrenaline van dat moment. Niet voorspeld, maar toch gekomen...

Allemaal leerzaam, maar niet leuk als je er in zit. Nogmaals kanp gedaan, alle respect ook voor je zoon! Je moet een reuze trotse papa zijn :!:

Man man man, wat een verhaal.

Dat geeft je toch wel te denken als iedereen maar iedereen aan boord vraagt om de meest uitdagende tochten te maken, en dan soms ook nog op een boot die volledig nieuw is voor de eigenaar.

Zoute droom,
Ik denk dat de schipper wegliep voor zijn verantwoordelijkheden.
Zeker gezien het feit dat hij tijdens een (naar mijn mening) uiterst belangrijke beslissing (vertaal verantwoording nemen) zijn functie uit handen wil geven.


Zowel mijn zoon als ikzelf hebben er niets van over gehouden, wij zijn alleen een hele ervaring rijker.

Hallo Marcel,
Betreffende de zwemvesten in de kajuit. Klopt wat je zegt echter waar wij mee zaten dat ik meestal geen tijd had om me volledig op te tuigen als er weer eens eens 'iets' moest gebeuren. Ik dat mijn zoon het vest zoveel mogelijk droeg daar die naar mijn mening zijn eigendom was voor dit moment. Indien een vest werkelijk nodig was hoefde hij hier niet voor te 'vechten' of dat er eerst moest worden beargumenteerd waarom hij wel en niet de schipper. Hij had het vest al aan! Lastig soms om de juiste prioriteit te stellen onder deze omstandigheden, zeker na zoveel uur zonder slaap.

Hallo Postman,
Klopt, onverwacht kan het weer je behoorlijk overvallen. Ik voel me enorm 'verraden'. Het bleek dat dit weer al voorspeld was. Voldoende om het vertrek een week uit te stellen. De schipper heeft zich gewoon niet voorbereid en hij heeft alleen via internet een weerbericht opgevraag. De bron weet ik niet. De schipper was dus niet op de hoogte. Telefonisch heeft hij ons vertelt dat het weerbericht uitstekend was. Dat wij hierin terecht zijn gekomen is alleen te wijten aan slechte voorbereiding. Zelf, ik heb mij blind gevaren op het woord van de schipper en ben niet zelf op zoek gegaan. (geen excuus, de uitnodiging kwam vrij kort voor vertrek, later bleek dat de schipper al ruim een week op de hoogte was van dit vertrek en hij was redelijk vrij om zelf de datum te bepalen).
En klopt, ik (wij) zijn behoorlijk trots, maar vooral, hij weet zijn kalmte en objectieviteit te bewaren.

Alle bedankt voor de complimenten, zo nooit bekeken, staks ga ik nog naast mijn zeillaarzen lopen.

Hallo mgbgt,
Dit is de reden dat wij dit verhaal hebben gepubliceerd.
Elke opstapper even aan het denken zetten.
De schipper was instructeur op dit soort schepen en er volledig mee vertrouwd, hij was niet de eigenaar.
Hij is tijdens deze tocht zichzelf tegen gekomen.

@Vangaurd: erg goed dat je dit verhaal publiceert. Ik denk dat zowel schippers als opstappers er iets van kunnen leren, met name: weet waaraan je begint!

Hallo Arjanvds,
inderdaad, je hebt gelijk, niet alleen voor opstappers.
Een schipper kan ook een opstapper meenemen die een iewat niet te verwachten reactie vertoont.

Een prima verhaal voor opstappers en schippers! Hopelijk leert iedereen hiervan. Voorbereiding is altijd belangrijk, haast een slechte raadgever.

"Goed" verhaal.

Zet een ander topic namelijk een bootje overvaren van Portugal naar NL in een ander daglicht. Wie gaat er mee?

GR Michel

Inderdaad een verhaal met vele leermomenten!!
Helder geschreven.

Ik had nog een vraag, welke er welliswaar niet toe doet en mogelijk heb ik er zelfs overheen gelezen, wat voor boot betrof het en is die ooit weergevonden?

De boot is een Topic: Bavaria 32

Wij weten niet hoe het de boot verder is vergaan.
Zoals eerder opgemerkt is al het contact met de schipper verbroken en dit willen wij ook zo houden. Wij zijn wel verschrikkelijk nieuwsgierig. Afgezien van alle privespulletjes die achterblijven is het wel een volledig schip wat daar aan zijn lot wordt overgelaten.

Vanguard,

Wat een massa pech. Het ene net overwonnen en de volgende ramp komt eraan.
Erg knap hoe jullie je doorheen geslagen hebt.
Je zoon... een kei. 16 jaar en zo daadkrachtig. Bovendien kan hij luisteren kombineren met initiatief nemen.
En het verhaal lezende heeft hij het van geen vreemde.

Het verhaal, zoals anderen al schreven: heel leerzaam.
Voor mij is de hoofdboodschap: zorg voor jezelf, dat je uitrusting compleet is. Tot aan een eigen kompas aan toe.

Groet,

Pierre

Wat een huivingwekkend verhaal en helder geschreven. Gelukkig dat jullie er zo goed uitgekomen zijn.

Steeds spreek je de schipper tevergeefs aan op zijn verantwoordelijkheid, hij laat het steeds aan jou over. Als vader van een 14 jarige zoon/zeilmaat kan ik me goed voorstellen dat er in crisismomenten veel emotie geweest is naar de schipper toe vanwege de dubbele verantwoordelijkheid die je had.

Lees ik een gekuiste versie of zijn er geen harde woorden / klappen gevallen? Er is geen moment gekomen dat je zelf de leiding officieel in eigen hand hebt genomen. Dat is beheerst, (of anders muiterij????)weinigen hadden dat gekund denk ik.

Bijzonder vind ik dat de schipper, ondanks diens zeezeilervaring, zo zeeziek werd. Kennelijk kan dit optreden?

Het zou mij overigens interesseren om het verhaal ook vanuit de schipper lezen.