Onderwerp: It Paradyske ook naar de overkant

Nee, niet eventjes naar Schier, naar Engeland!
Als de Zeilersforummeute, en de Toerzeilershorde allang onderweg zijn, gaan wij ook maar eens. Is 't iets minder druk...

Vrijdag 6 juni 2014
Om een uur of drie 's middags worden we naar station Kampen-Zuid gebracht, en vandaar reizen we per trein en bus naar IJmuiden, waar It Paradyske al een weekje op ons ligt te wachten, we hebben haar in het hemelvaartweekend via Den Helder daarnaartoe gezeild. Onderweg smullen we van een pastasalade, lekker makkelijk mee te nemen, en smaakt altijd goed.
In IJmuiden maken we alvast ship shape voor morgenvroeg, eigenlijk hadden we nog lekker een rustig luierdagje willen hebben, zodat we op zondagochtend uitgerust aan de overtocht konden beginnen, maar tja, zondag geen wind en zaterdag wel, oostelijk nog wel! Niet zoveel, maar we hebben een halfwinder (groot zeil), en verleden week hebben we al met dat blauwe beest gezeild, en dat ging best goed, en waar het niet goed ging hebben we er goed van geleerd ... Lang leve de PBO (Practical Boat Owner, engels blad) waarin het hijsen en strijken ervan werd behandeld. Het trimmen van het blauwe monster ging nog niet zo goed, dat wordt volgende maand behandeld.
Dus zaterdagochtend varen we om een uur of 8 de haven uit, eerst voorzichtig op de genua omdat het nog vrij hard lijkt te waaien, maar al snel doen ook het grootzeil en de halfwinder mee.

Ons ontbijtje bestond onder andere uit zeeziektepillen, dus hopelijk hebben we daar geen last van.

Om de beurt kunnen we steeds een paar uurtjes uitrusten of slapen, als de ander stuurt en de omgeving in de gaten houdt.
Keurig volgens het boekje passeren we de shipping lanes (snelwegen voor grote boten die we netjes haaks oversteken), strijken af en toe de halfwinder omdat de wind soms teveel van voren komt, zetten hem weer als de wind weer draait. Na een mijl of veertig zijn al die verplichte passeerpunten op, en staat het bijna einddoel op de GPS: South Holm 64 mijl, nog een best eind dus. Af en toe komt er wat grote scheepvaart in de buurt, maar echt druk is het nooit en we hoeven amper uit te wijken. De boel in de gaten houden blijkt voldoende.

Er komt nog even een bui met onweer over, niet leuk, en later als de duisternis invalt zien we datzelfde onweer van grote afstand nog steeds, da's eigenlijk best wel weer mooi, zo'n grote oplichtende lampion-wolk. Om 12 uur 's nachts is de wind jammer genoeg op, en moet de motor bij. Pech voor Annemarie, want die had net haar rustmoment, ik had de hondewacht (van middernacht tot 4 uur), maar ondanks het best wel luide gebrom van de motor lukte het haar nog wel om goed te slapen.

Rond half vijf als de duisternis weer verandert naar schemer, komt er weer wat wind, mag ik even uitrusten, en Annemarie weer een stuk zeilen. Als ik om zeven uur weer boven kom is de wind echter weer op, en motoren we maar weer verder. Als we de South Holm zijn gepasseerd is het nog maar een paar mijl en kunnen we ons helemaal klaarmaken voor de aankomst in Lowestoft: Netjes via de marifoon de havenmeester oproepen om toestemming te vragen om de haven binnen te varen. Natuurlijk doen we dat een beetje te vroeg, dus liggen er in Lowestoft in de haven weer een aantal mensen op ons te wachten, tot we zijn gepasseerd, de haveningang is strikt eenrichtingsverkeer! Daarna linksaf de Royal Norfolk en Suffolk Yacht Club in, waar we heel stilletjes naast de Freedom (een Feeling 32) afmeren, want in Engeland is het nog vroeg, een uur vroeger dan onze boordtijd van half 10. De Royal Norfolk en Suffolk Yacht Club is een haven in stijl, met een prachtig clubhuis, waar nog strenge kledingvoorschriften gelden.

Verder is Lowestoft eigenlijk niet zoveel aan, gewoon snel een SIM voor de telefoon scoren en flink inkopen doen bij de Tesco, nog even de engelse stadssfeer opsnuiven (niet te lang zo fris is dat ook weer niet) en dan snel de volgende dag weer verder naar de leuke kleine engelse-oostkust-riviertjes zoals: De Blyth. Een klein riviertje dat bij Southwold in zee stroomt, aankomst een beetje goed timen, want er staat niet zo heel veel water in de ingang bij laag water, en om de stroom mee te hebben moet je dus zo ongeveer halverwege, of iets later in de vloed daar aankomen. 't Is er druk, we moeten dubbel liggen, verderop ligt een groep Nederlanders die alle andere plaatsen bezet houden (zoveel hebben ze er dan ook niet), en even later komt de Freedom ook nog eens naast ons liggen, omdat de nederlandse burengroep ook nog wel een beetje luidruchtig was.

Helaas kan je de Blyth niet verder op met staande mast, een paar honderd meter voorbij de steiger ligt een vaste fiets- en voetbrug over het riviertje, erg jammer want verderop ligt Blythburgh, een heel klein plaatsje maar met een zeer imposante kerk. Maar daar weten we wel raad mee, de volgende ochtend wordt de bijboot opgepompt en de buitenboordmotor er aangehangen, en zo gaan we op safari, een mijl of 5 de Blyth op. Het riviertje slingert zich door een moerasgebied met veel vogels en prachtig begroeide oevers naar het plaatsje Blythburgh waar de kerk hoog bovenuit torent. Bij een klein strandje stappen we uit, en de bijboot leggen we vast met een kabelslot aan een bankje.

De kerk is prachtig! Best wel groot voor zo'n dorpje, en heel sober en ingetogen, een groot verschil met de kerk van Southwold, waar we 's middags nog naartoe fietsen, die is veel rijker versierd, vooral veel overdaad uit de 18e en 19e eeuw.

Na een uurtje sight-seeing, is de stroomrichting in het riviertje ook weer gekenterd, op de heenreis hadden we de vloedstroom mee, "stroomopwaarts" en nu op de terugweg hebben we de ebstroom richting zee weer mee.
Als we weer in de haven zijn, pakken we de fietsen nog even en rijden we naar het dorp Southwold, en na het bekijken van de kerk, gaan we daar aan het plaatselijk gebrouwen gerstenat: Adnams.
Op de terugweg rijden we bij de haven langs de viswinkel en scoren nog even twee zeebaarsfilets. Heerlijk vers en op de huid gebakken een delicatesse!

Woensdag 11 juni. Vroeg op vandaag, we willen de Ore op, en ook die moet goed getimed worden, voldoende water bij de ingang en stroom mee graag, en dat is er alleen als je of heel vroeg of heel laat gaat vandaag.
Volgens de vaarwijzer moeten we na de ingang (met aardig wat dwarsstroom) vlak langs de linkerkant varen. Gelukkig hebben we een midzwaard, want de informatie is al weer een paar jaar oud, en het blijkt er erg ondiep, dus even zwaard omhoog en voorzichtig verder, op de terugweg blijkt, met recentere informatie (imray heeft een kaartje op de site met dieptegegevens) en twee locals die voor ons uitvaren, dat we juist aan de andere kant hadden moeten varen, dus altijd even controleren!
We hebben nog voldoende stroom mee om tot Orford door te zeilen. De rivier is daar nog best wel diep, dus we pakken daar een visitors mooring op, waaraan we komende nacht zullen overnachten. Ankeren is op dat diepe snel stromende water zo'n gedoe, graaft het anker wel goed in, en als de stroom kentert blijft 'ie dan goed ingegraven of ga je aan de haal...
Met de bijboot varen we nog even naar 't dorp, en ook hier natuurlijk weer een mooie kerk om te bezichtigen. Ook nog een klein winkeltje, waar ze zelfs nog wat groente hebben, dus we slaan weer even voor een paar dagen in.


De row ferry bij Southwold

mooi geschreven
en herkenbaar

Leuk verhaal en leuk geschreven ook! Spannende aanloop gehad tussen de shingle banken? Vind de Ore altijd bijzonder: ruige omgeving bij de monding en stroomopwaards steeds liefelijker!

Wist je dat je met jullie variabele diepgang helemaal tot het plaatsje Snape kunt doorvaren en daar in de modder zakken?

Aangezien wij vlak voor hoogwater vastliepen zijn we maar omgekeerd, maar volgende keer herkansing!

Snape is mi niet mooi, te commercieel gepimpt

sy helios schreef :
Dankje, de moeite waard om over te slaan dus! Vond de gegoogelde plaatjes er wel geinig uitzien namelijk

Mooie foto, met die wolken in de haven.

Over Snape zal ik in een volgende aflevering vertellen.
Maar nu al: is heel erg leuk, en moet je beslist NIET overslaan.

It Paradyske schreef :
Spannend, ben benieuwd!

leuk stukje proza. Met plezier gelezen. En het is maar goed dat die brug daar ligt bij Southwold want ook met je Feeling loop je daar onherroepelijk vast. Albert en ik liepen daar met een vorige pinkstertrip met de bijboot al bijna vast... kan ook aan ons liggen natuurlijk

Inderdaad, een leuk verslag Hans. Ook al omdat het zo herkenbaar is, zowel Lowestoft als Southwold. En ja, dat roeiveertje bij Southwold is geweldig!

Ik vond Snape wel apart. De vaargeul is zeer kronkelig, met heel aparte "betonning". Jan

Even kijken, waar waren we gebleven?
Oh ja, we lagen aan de ankerboei bij Orford!
Ja die tocht naar Orford toe viel enerzijds wel mee, gewoon strak de tonnetjes houden bij het binnenvaren, en je voelt geen kiezel, maar dat stukje verder naar binnen was dus wat spannender, daar moest je veel meer de oostkant houden.
De volgende ochtend gooien we los bij Orford, en motorzeilen we verder de Ore op, later heet het daar de Alde, vroeger waren het ook twee afzonderlijke riviertjes, maar ze zijn aan elkaar gegroeid.
De Ore/Alde is zoals het in Nederland had moeten zijn: Een prachtig kronkelende getijderivier, met in het midden een diepe geul en verder heel veel platen en modderbanken. Stel je voor dat het Reitdiep en het Dokkumerdiep nog zo zouden zijn! Dat zou watertanden zijn voor de Wadvaarders!
De Alde is stroomopwaarts inderdaad heel mooi betond, heel soms ligt er een boeitje, maar over het algemeen zijn het prikken, soms met iets roods, soms met iets groens, soms is het gokken. Het zwaard gaat half naar beneden, als extra beveiliging tegen vastlopen, en dat is wel nodig ook, want een enkele prik nemen we aan de verkeerde kant. Soms kan je nog doordrukken, omdat de modder mooi zacht is, soms moeten we even terug en aan de goede kant passeren.
Onderweg bij Iken weer een prachtig gezicht op een kerkje op een heuvel.



Aan het eind wacht de beloning: Snape Maltings, een oude mouterij die is omgebouwd tot Concertzaal! De Benjamin Britten Concert Hall. Britten komt daar uit de omgeving en heeft heel veel betekend voor jonge musici. Google maar eens op zijn naam en op Snape Maltings!
Naast de concert hall zijn er ook diverse winkeltjes met handenarbeid, keukenarbeid, en ander gefrutsel. Best wel een bezoekje waard. Aan de kade mag je gratis liggen, 't is wel droogvallend, maar als je daar naartoe gaat verwacht ik toch al niet dat je veel diepgang hebt.


Vanuit Snape Maltings kan je ook mooi wandelen en fietsen, wij zijn op de fiets naar Saxmundham gegaan, daar is namelijk ook een grote Tesco, en de voorraden moesten weer nodig worden aangevuld. In Snape is trouwens ook een goede pub. Heb er genoten van een roggevleugel (Orford Skate Wing).
Als je geluk hebt is er 's avonds een concert, en door de grote ventilatieschachten op het dak komt genoeg muziek om mee te genieten.
Rondom het hele gebeuren is ook veel aandacht voor beeldende kunst, er staan beelden van bekende namen zoals Barbara Hepworth.



Na Snape Maltings zakken we weer af naar de riviermonding, eerste stukje langs alle ondieptes tegen de stroom in bij opkomend water, en als het diep genoeg is maken we een tijstop en wachten we op de eb. We varen tot Abraham's Bosum, waar het anker erin gaat, en waar we overnachten temidden van de prachtige natuur. Op deze manier hoeven we de volgende ochtend niet zo ver tegen de stroom in naar de monding van de rivier, en kunnen we op zee, en in de volgende rivier (de Deben) toch de stroom mee hebben. Op weg naar de uitgang volgen we twee locals, die duidelijk wel de weg weten, ze volgen precies de route die het Imray kaartje ook aangeeft. Nog wel even opletten bij een doorbraak waar je een giga dwarsstroom hebt!
We zijn mooi op tijd bij de Deben (ook hier goed de tonnetjes houden), om het hele stuk tot Woodbridge de stroom mee te hebben. Wel op tijd aankomen, want er zit een drempel voor de haven (Tide mill). Maar met een verschil tussen eb en vloed van een meter of 4 is die timing nou ook weer niet al te krap.
Ook in Woodbridge kan je goed shoppen, en pubs zijn er ook genoeg, wij gaan naar de King's Head, een prachtige oude pub, lekker aan het pub food en aan de Aspall (Suffolk Cider).
Het patroon van onze reis begint duidelijk te worden: de volgende dag weer de rivier afzakken tot dicht bij de monding (Ramsholt) mooring oppikken, met bijboot naar de kant, lekker wandelen, een pint Aspall en een moot vis, dit keer met chips, kortom het leven is eenvoudig doch verrukkelijk.

Met al die boten aan moorings is het soms wat lastig de vaargeul er tussendoor te vinden, zo ontdekken we de volgende dag. De doorgang blijkt namelijk wel erg breed, maar ook erg ondiep. Blijken we precies over de Horse Sand te varen, een grote grindbank midden in de rivier, toch maar weer snel tussen de bootjes door....



De laatste rivier is de Orwell. Naar de Butt and Oyster of course! Daar kan je heel mooi droogvallen! Gewoon aan een mooring, als we aankomen is het nog een meter of drie diep, maar 's avonds liggen we lekker droog. Gelukkig hebben we onze pint dan al op, maar vanwege de planning zat eten in de B&O er niet in. De warme chocola en Aspall smaakte echter ook goed.

Als laatste tussenstop voor Nederland kiezen we de Suffolk Yacht Harbour. We moeten nog even water tanken en op de haven is ook een winkeltje waar we nog even wat brood eieren en andere noodzakelijke dingen inslaan.

Na een dagje rust beginnen we aan de lange weg terug: 130 mijl naar IJmuiden, om 7 uur gooien we los, nederlandse tijd alvast, dan is het minder vroeg. Via de North Shipwash, dan blijf je lekker uit de buurt van al die gekke TSS-en, rotondes en wind farms, zetten we koers naar IJmuiden.
Om een uur of twee gaat het echter mis, heb ik m'n zeeziektepilletje te laat geslikt? Viel dat pilletje verkeerd? Ben ik gewoon erg gevoelig? Nou ja een van die dingen, ik werd hardstikke zeeziek en ben aan het visjes voeren geslagen. Gelukkig had Annemarie geen last, afgezien van een wat katterig gevoel, dus zij kon mooi de navigatie en de beslissingen doen. Gelukkig was ik nog wel in staat om af en toe te sturen, of wacht te houden als Johan onze stuurautomaat stuurde, zodat Annemarie ook nog even wat hazenslaapjes kon doen.
En zo sukkelden we met een gestadig gangetje op IJmuiden aan, af en toe uitwijken voor een schip of boorplatform mooi door verlichte straten van ankerliggers. Tot we ineens werden opgeroepen: Sailing vessel in position.... Na een paar keer begon het bij ons te dagen dat wij dat waren. Bleek dat we recht op een wind farm in aanbouw afvoeren ongeveer 15 mijl voor IJmuiden. Of we wat noordelijker wilden gaan koersen, met 50 graden zouden we netjes bij de noordkardinaal uitkomen. Dus ja, dat doe je dan maar. Het guard vessel lag trouwens op een mijl of 5 afstand, onze radarreflector doet het dus wel.
De laatste 10 mijl viel de wind ook nog eens weg, dus toen de motor aan. 5 mijl voor IJmuiden (de kust al goed in zicht) rook ik blijkbaar weer land, want ineens was de zeeziekte weg, misschien de volgende keer een polletje gras mee?
Om 8 uur liepen we de haven van IJmuiden weer binnen, stootwillen uit, lijntjes vast, en snel onze kooi in.

It Paradyske schreef : Mooie tocht, Hans.
Inderdaad, als je eenmaal op de Ore bent moet je met een schip als het jouwe natuurlijk doorvaren naar Snape. Zeker als je (klassiek) muziekliefhebber bent. Het zal er best iets toeristischer zijn dan op veel andere plekken langs de oostkust. Er komen niet alleen jachtschippers. In de Britse muziekcultuur is het een belangrijke plek. Maar het ritje er naar toe en dan droogvallen aan zo'n kademuur, daar doe je het voor.

Bedankt voor het verhaal! Volgende keer naar de Walton Backwaters?

--
stegman

lodewijk stegman schreef :
Onder andere, nog genoeg te ontdekken. Misschien ook nog wel naar Londen

Leuk verhaal!

Hans, mooi verhaal van een mooie tocht.

Voor Londen hoef je de kiel niet op te trekken!

Gr Rob

Je weet geeneens welke route ik ga volgen .
En als grote boten te dichtbij komen, vaar ik wel even over een bankje.

@TS
bankje of een wall?
kan opbiechten bij de trip naar London ook even uitgeweken te zijn. Even buiten de boei om. Bleek het een piloon te zijn op een strekdam.Met 8kn er tegen aan en met geweld er overheen. geen schade, stalen langkieler, maar toch

sy helios schreef :
Zwaard optrekken

It Paradyske schreef : De achterdeur via Havengore!

--
stegman

heb ook wel eens met belangsteling naar het getijdengebid zuid van de thamesmonding gekeken. Bij Queenborough naar binnen, de hele Swale door. En dan ook nog het stuk richting Chatham. Daar zou ik met de clever ook nog wel eens een paar weekjes rond willen struinen. Moet met je Ovni ook prettig toeven zijn. Wat me wel opviel dat ze oude bouwwerken die met vloed onder water verdwijnen niet afbreken. Soms staat er een bordje bij, soms niet...

Gr Rob

vorig jaar oa. de Swale gedaan, incl.Faversham; is aan te bevelen!
Chatham vonden we niets aan behalve het historisch museum.

sy helios schreef : Draaien die bruggen over de Swale een beetje regelmatig en vlot? Er liggen er inmiddels twee, de één hoger dan de ander, maar voor mijn hoogte (11.70 m.) moet er tenminste één draaien, geloof ik.

Faversham staat ook op mijn lijstje.
Heen via Gravelines en Ramsgate; de Swale door, Thames oversteken naar Havengore (door de brug) en via de daarachterliggende kreken, de Roach en de Crouch verder richting Harwich, voor zover de tijd strekt. Van Harwich of iets zuidelijker oversteken naar Oosterscheldemond of Slijkgat.
Dat lijkt me leuk als een eerste Engelandreis.

--
stegman

roblisto schreef :
Of ze zetten er een lampje op..


Mooi verslag, leuk om te lezen!!
Voor volgend jaar heb ik The Ore/Alde ook op het programma staan, en de Blyth opvaren lijkt me ook wel leuk (mijn mast kan ik vrij makkelijk laten zakken, en 65cm diepgang )
Ik ben dit keer bij Lowestoft het binnenland in gegaan, The Broads. Was ook erg leuk!

Martijn

@steg
Swale; Kingsferrybridge is kwestie van op tijd oproepen. Tijdens spits kansloos.
NB Faversham wel met de dinghy gedaan
een heel mooi Engels plaatsje, echt een aanrader