We drijven weer! Wie mij drie weken geleden dat had gezegd had ik op vele manieren aangekeken. Ingegeven op de emotie van dat moment vol onbegrip ("hoe onnozel kan je zijn"), hoopvol ("vertel me hoe"), boos ("je weet niet waar je het over hebt") of ..............
Maar het is echt waar: 's avonds zwaait de Brandaris zijn licht over de Gotcha en we houden het droog (als je de nattigheid in mijn ogen niet meerekent dan).
We schrijven eind oktober 2013, als ik net twee goede vrienden heb afgezet in Naarden en solo koers zet naar Jachthaven Nieuwboer in Spakenburg. We sluiten een geweldig weekeinde met de Clangula en de Biejein af en gaan op naar het volgende avontuur. Gotcha krijgt die maandag een plekje op het droge, in de hal voor een flinke verbouwing.
Na een seizoen heb ik voldoende inspiratie opgedaan om me eens flink uit te leven.
Eenmaal binnen beginnen we met de vloer er uit halen en thuis het vreselijke plaklaminaat te verwijderen. Gewapend met thinner en plamuurmessen steek ik het lelijke plastic van de originele teak/essen vloerdelen. De vloer komt flink toegetakeld onder de lijmresten vandaan en met name de biesjes zijn er slecht aan toe. Eigenlijk zie ik er geen gat in, maar de prijs van een nieuwe.....brrrrr. Met de freesmachine verwijder ik de biesjes, plak er nieuwe in en de schuurmachine en kwast doen de rest. Yes!
Het houtwerk is in het verleden verknald met een nieuwe lakbeurt, waarbij de oude resten niet goed zijn verwijdert wat donkere vlekken heeft gegeven. We proberen alles weg te schuren, wat niet goed lukt. Hier een daar schuren we door het fineer heen en met name de zijschotten mislukken. Finaal. De schotten lakken we met een matte lak en accepteren de kale plekken, maar de zijschotten laten het leven en gaan er uit. Dat biedt hele andere perspectieven en de gelegenheid om die onhandige kleppen om te bouwen naar lades en gesloten vakken. Met beuken timmerpanelen ziet dat er heel anders uit en de nieuwe bergruimtes laten zich beter vullen en makkelijker legen.
Op MP pikken we een nieuw oventje op, voor weinig. Dat geeft een hele nieuwe uitdaging, want die past natuurlijk niet. Helemaal niet, eigenlijk. Nu komt de sloophamer er aan te pas en de twijfel duurde 100 x langer dan het eigenlijke verwijderen. Er is een halve centimeter speling voor het oventje, dat ik natuurlijk wel cardanisch wil laten bungelen. Das nie genoeg nie en dus haal ik een halve cm extra weg en geef dat weer stevigheid met een laagje glas met epoxy. Maar ja, nu is er ook geen ruimte meer voor het oorspronkelijke keukenblad en past het wasbakje ook niet echt meer. Nou ja, dat onhandige kastje onder het bakje kon je net een paar flessen in kwijt, dus het breekijzer er in.
Er komt een nieuw bakje, keukenblad en een lade kastje. Zo, dat ruimt lekker op. Er komt een koel unit in de originele bak die ik bij de plaatsing toch weet te verknallen. Helemaal snappen doe ik het niet, maar Dekker Watersport doet een beroep op (de importeur van) Waeco en ik krijg uit coulance een hele nieuwe, gratis. Echt top!
De dieselkachel blijft, maar de leiding loopt door de bakskist. Niet alleen kwetsbaar, maar ook vies. Hij wordt vervangen en weggewerkt onder de vloer. De bedrading naar de mast wordt nu netjes in mantelpijp gehuld en zo goed als het gaat weggewerkt.
Vorig jaar is er al een rvs watertankje geplaatst en nu is de dieseltank aan de beurt, net als een echte gasbun.
Ondertussen ligt al het beslag en de ramen al maanden in de schuur en kunnen de gaten lekker doorluchten. Het terug plaatsen gaat met schoonvader Peter voorspoedig en de boot is (van boven dan, van boven......) weer waterdicht.
De kuip en de spiegel krijgen een lakbeurt, maar worden weer mat geschuurd voor het aangezicht. De kuipvloer heeft twee jaar geleden al kennis gemaakt met slijptol en breekijzer, maar nooit meer een nieuw teak dekje gekregen. Het hoort wel heel erg bij het ontwerp en als ik eens informeer bij oom Henk (eigenaar van de botterwerf in Spakenburg) is dat gauw besloten. Voor een prikkie krijg ik de teak stroken, mits ik ze zelf zaag.
De motor krijgt de nodige aandacht en bij een nieuwe tank horen ook nieuwe leidingen ed. Met een andere beluchter op een ander plekkie zit ook die niet meer in de weg.
Ik besluit ook de afvoeren uit het ows te halen en naar achter te verplaatsen. Ze komen dan net boven de waterlijn, maar niet zichtbaar. Als ik de oude aansluitingen verwijder ben ik blij met dat besluit. Na 35 jaar mag er wel iets aan gedaan worden denk ik zo al zien ze er beter uit dan ik verwacht had.
Het ows is in november al kaal getrokken tot de gelcoat en in maart rol ik de coppercoat er op. De eerste paar lagen blijven ruw, dus gaat het plamuurmes er over heen. Ik meng de plamuur aan met koper en plamuur in feite met coppercoat. Om het af te maken rol ik het ows nu in zes dunne lagen glad en strak. Ik kan het niet laten en zet de schuurmachine er eens op met korrel 240. In no time glad en strak. Dat plant een klein zaadje in mijn hoofd en start een draadje alhier. "Alles onder korrel 1000 is weerstand" is het strakke antwoord van Baasklus. Tsja........dan maar effe doorzetten en met korrel 1000 en zout water wordt het ows ( net als de kiel en roer overigens) spekglad. Later zal blijken dat de concurrentie van de woe avond competitie er lucht van heeft gekregen en als ik er niet ben komen ze allemaal even voelen. Hahaha. De mast krijgt nieuwe rollen, een nieuwe bevestiging voor de spival en nog zo wat fijnigheidjes.
We naderen de Pinkstertrip, maar ik moet helaas constateren dat we dat niet gaan halen. Dan de ZF wedstrijd maar. Helaas redden we ook dat niet en zelfs de vakantiedatum komt akelig snel dichterbij.
Ik heb de afgelopen periode MP afgeschuimd en ben me te buiten gegaan aan allerlei gadgets. Van die masculiene metertjes, maar ook AIS en marifoon, inclusief antenne, kabel en splitter (en SRC). Die moet ik tot mijn verdriet links in de kast laten liggen. Prio nr 1 is te water.
Op een woensdag is het zo ver, maar na 10 minuten sta ik alweer op de kant. Lekke diepte gever. Grrrrrrr. Gelukkig heb ik een reserve gekocht via het forum, maar voor de oude er uit is en de nieuwe past is de dag om. Dan vrijdag maar.
Ik ben al om 7 uur op de haven en om negen uur ligt de Gotcha opnieuw te dobberen. Uurtje later staat de mast ook weer op zijn plek en kunnen we, voor het eerst dit seizoen onze ligplek innemen. We schrijven dan eind juni en twee weken voor we op vakantie gaan.
Terwijl ik de watertank doorspoel merk ik pas enkele minuten later dat ook het kraantje bij de wasbak boven het wc tje ook open staat. Die staat lekker naast het bakje te spuiten en het water verdwijnt onder de vloer. Zucht.......ik pak een dweil en ga aan de gang. Als dat ook weer droog is rommel ik de hele dag zo door maak al die kleine klusjes af. Ik zie dat er weer wat water staat en dweil dat weer op. "Zal wel uit de kleine hoekjes zijn komen sijpelen na het spoelen". Als dat zich nog eens herhaald op zaterdag geloof ik het niet zo meer. Ik trek de vloer open en BAM. Ik zie water binnen sijpelen via een klein haarscheurtje in de romp. Foute boel, das zeker. Gelukkig gaat het nu ook weer niet vreselijk hard en is er tijd. Ik bel de havenmeester die me vraagt of hij nog even kan eten of me direct uit het water moet trekken. Na het eten kan prima en om acht uur die avond staan we opnieuw op de kant. Ik ben behoorlijk van slag en zie er even geen gat meer in. Hoe in de wereld ga ik dit oplossen?
Een topic op het ZF helpt altijd wel, en dat zal blijken. Dat begint meteen zondag-ochtend al als Thomas me belt om te horen hoe en wat. Hij is de eerste met verstand van zaken met wie ik kan overleggen en alleen dat al steunt me. Niet veel later krijg ik een pb-tje van Jeroen die me zijn hulp aanbiedt en ook Henny heet me van harte welkom om in zijn werkplaats eens verder te praten en een PvA in elkaar te zetten.
De verzekering helpt ook goed mee en stuurt dinsdag al een expert. Prettige man die mijn claim (terecht) afwijst, maar me wel goed op weg helpt. Zaterdag ben ik bij Henny en samen met Jeroen komt er een PvA. Henny komt ook kijken bij de boot en heeft nog wat extra materiaal bij zich. Het PvA krijgt nog een kleine aanpassing en we kunnen los!
Als het NL elftal speelt lamineren mijn vriendin en ik de boot weer dicht. De hele klus is in enkele uurtjes geklaard en we zien nog net hoe Vlaar door het midden schiet en toch mist.
Donderdag is mijn eerste vakantiedag en ik plamuur het ows weer glad en als laatste kan er weer kit tussen de kiel. Vrijdag aan het eind van de dag gaan weer te water en als de mast er ook weer op staat hebben we weer een zeilboot. De volgende ochtend is het vertrek gepland, maar in alle stress en drukte vergeten we diverse dingen en moeten zelfs nog een keer terug voor de zeilpakken. Als we om 1 uur losgooien geloof ik het haast niet, maar het is echt waar. Na 8 maanden klussen drijven we weer en zijn op weg. De vakantie kan beginnen!
Henny, Thomas en Jeroen: ontzettend bedankt voor jullie support en bijdrage bij die laatste grote klus. Ook de andere leden van het ZF natuurlijk, maar jullie in het bijzonder!
Koko & Lisa
Ps: foto's lukt effe niet. Komt wel.
Mooi Koko.
effe zien hoe dat nou weer recht komt, hihi
