Onderwerp: oude tijden

Nu dan een verhaal uit oude tijden!

In mijn jeugd tijdens vakanties veel op het eiland Nordernij doorgebracht. Via via als fokkanist,voordekker op een sloep terechtgekomen, warop iedere middag ca 15 gasten mee de zee op konden.
de taak van mij was het, om met een houten bijboot wrikkend naar de sloep te gaan die aan de murringe was afgemeerd, en deze vaarklaar te maaken. dus eerst een halv uur waterpompen,....
dan naar de wal terugwrikken, en de stuurman + kapt. ophalen.
hun waren samen de eigenaar. Hun leeftijd was al boven de 70 jaar.
Boot verleggen naar de kade en de toeristen stapten aan bord.
Mijn leeftijd was ca 12 jaar, deed dit 3 jaar achter elkaar 6 weeken in de zomervakanties.

Wij vertrokken in de middag dan met de gasten richting zee ,of het wad op, met wind en stroming als faktor rekening houdend.

menige keeren,als het weer omsloeg, op de boegspriet zittende de fok eraf,stormfok erop, en dan bij iedere golf tot de buik in het water en weer uit, en weer in....

Maar ook waren er dagen waar de wind het plotsling liet afweten.Hij viel heelemaal weg.En toen kreeg ik al ....binnenpretjes..., om dat ik al wist, wat dan gebeuren ging.!!
1961 had de sloep naturlik geen motor,ook geen bb.
en er kwam van de kaptijn de vraag.....
Zijn er ook sterke mannen aan bord?????

en naturlik waren ze aan bord.
en nu kwam het verhaal.
de familie,vrouwen,kennissen wachten naturlik op een bepald tijdstip in de hafen op de terugkost, en er werd voorgesteld, dat wij dan maar terug moesten roeien, om nog redelik op tijd terug te zijn.

wij hadden 4 roeiriemen, dus er waren de gasten zelfs, die hun tijd van terugkomst zelfs konden bepalen, zoms met veeeel zweeet, maar ook met voldoening.
en ik was blij, vanwege mijn leeftijd hoefde ik er niet aan meedoen....

en op deze manier heb ik dan ook in andere tijden met hun gezeild zonder gasten,
in voorjaar en herfst, en zo het echte ouwewetse zeilen ervaren

wie sturen kan,
zeilt bij elke wind
werner

Mooi verhaal Werner.
Dat is nog het echte zeilen, geen motor en wie haast heeft gaat maar roeien, prachtig!

Ja ja, zo heb ik het vroeger meegemaakt Albert
enkele keeren gingen wij dan ook voor anker, om niet nog meer met de stroom in de verkeerde richting te drijven, soms kwam een passant, die ons op sleep naam, naar de haven. enkele keeren kwamen wij zelfs pas naar 22.00 binnen al in het donker, en het was panik aan de kade.
geen mobiele telefon, of dergl.
ook werden enkele gasten plotseling lid van de dierenbescherming en gingen acuut de vissen voeren.

Op een tocht met pinksteren in dezelfde periode vertrokken wij met ca 8 jachten/sloepen van uit Nordernij ri Delzijl,zonder gasten. op de hoogte van Borkum viel de wind weg, en gingen wij de haven van Borkum binnen, weer ruiende met de riemen.
windstill, wij gingen de eenigste kroeg in, die er was.
eeten,....muziek,...
het was al donker, en iemand kwam (zeikenat) het cafe binnen,was hij in het water gevallen, eerste reaktie??
hij vertelde, dat het buiten stormde als een gek. niemand wilde het geloven, van uit de kroeg kon men moeilijk naar buiten kijken, en het speelde muziek.
buiten waaiden wij bijna weg.... keeken naar de boten, en er moest direkt gehandeld worden, lagen 6 dik, maar konden er niet meer opkomen, aflandige storm, getijdehaven, de landvasten stonden op knappen.
als jongste moest ik mij met handen en benen hangende aan de landvasten naar de sloep trekken. toen de boten stormvast gemaakt.

dit was een weeromslag, die wij in de avond niet hebben zien aankomen.
Wie sturen kan,
zeilt bij elke wind
werner
een totale verassing