Onderwerp: Derdes

As ik vandaag wakker word kriebelt er gelijk iets. Kat? Nee, die zit braaf naast d'r voerbak. Vriendin? Nee,die is al naar d'r werk. Oh ja, vandaag eerste wedstrijd bij de vereniging als schipper van Gotcha. Moet wat worden, dus ik begin met alle vakantietroep en klusrommel van boord te halen. Verder schroef ik nog wat klemmetjes en oogjes op hun plek ter voorbereiding van eventueel spinakeren. De voorspellingen zijn pal zuid, 3 tot 4. Niet helemaal een spinakerwind op deze baan, maar wie weet. Als Joris, Peter en Lisa ook aan boord zijn loopt de onderbuikspanning iets op. Eenmaal op het vaarwater ontstaat vanzelf een rolverdeling en kunnen we de startlijn opzoeken. In het Spakenburgse starten we volgens de Nijkerkse methode. Ieder krijgt een tijd op basis van rating. Wie om negen uur vooraan vaart heeft gewonnen. Even is er gedoe over welke klok dan, maar omdat onze voorganger twee minuten eerder mag starten zijn we er op tijd achter dat gps tijd de goeie tijd is. Exact om 19.09.00 gaan we als laatste in onze klasse reglementair over de lijn en het is Game on! Het is een ruimwinds rakje, waarbij we direct de achtervolging in kunnen zetten. Nog voor we de eerste boei mogen ronden hebben we hem al te pakken. Maar dan komt er een aan de winds rak, waarvan de inschatting is dat we het niet zullen halen. Dus schieten we iets verder door. Te ver blijkt al snel, want we worden vriendelijk glimlachend weer voorbij gestreefd. Gelukkig niet voor lang.
Als we al gijpend de volgende ton ronden is het even hommeles. Wie doet nou de genua en wie zet het grootzeil over? De genua is een enorme lap, die wel wat hand en spandiensten nodig heeft om over te gaan en bij de eerste overstag blijft ie hangen in de babystag. Dat moet beter! We richten ons op het volgende schip. Dit nntnfl maakt het ons makkelijk door te gaan rommelen met zijn zeilen net als we hem op de staart zitten. Dan komt er een kort ruimwinds rakje, gevolgd door een aan de winds rak als we ons volgende target in beeld krijgen. Hij moet een extra klapje maken en die meters extra krijgen wij als het ware kado. Dank u! Dan zie ik dat het leioog net niet helemaal goed staat. Aan lij zetten we dat gelijk recht en na de overstag vergeet ik om mijn kant ook goed te zetten. Shit........We zullen het nog een rakje uit moeten zingen dus. Als we ruim winds aan komen zetten bij de volgende boei zitten er twee schepen net voor ons elkaar in de haren. De een probeert met een wokkel de ander de wind uit de zeilen te nemen die op zijn beurt met de pikhaak bij wijze van boom zijn genua op zijn plek wil houden. Blijkbaar loopt de communicatie niet helemaal lekker aldaar, want waar de schoot juist losser moest werd die aangehaald........Iets met vechten om een been en hops......daar gaan we. Hongerig als we zijn lusten we er zo nog wel een paar. Dan ligt er een flink gat voor ons waar we even vrijuit loos kunnen gaan. De wind is wat vlagerig en af en toe gaat nu het gangboord onder. Op het Eemmeer doen we niet aan golfslag, dus het is echte helling. Lisa vind het maar zo zo, maar haar vader geniet. "Nee joh, dan hoef je die morgen niet te soppen". Ondertussen loopt ook hij hem te knijpen zien we aan het log. Het is lastig........iets ruimer, vaart lopen en een extra klappie of knijpen we hem om de boei? We kiezen voor snelheid en met een ruime bocht gaan we om de ton. Er zijn nog 5 minuten op de klok en we besluiten dat dit hem is. We hebben er nog eentje op de korrel, maar geloven er niet zo in, tot we toch nog een boei moeten ronden in de laatste minuut en we onze kont er zo in draaien dat we als binnen liggend schip de ton en de wind pakken en ons laatste wapenfeit een fijne inhaalmanoeuvre is geworden.

Eenmaal in de kantine blijken we derde te zijn geworden, met nog ruimte voor verbetering van boathandling, tactiek en teamsamenwerking (en natuurlijk de spinakers, die we deze keer toch maar in de tas hebben gelaten). Meer dan tevreden keren we huiswaarts!

Ha, Koko, wacht maar totdat ik groot ben. Dan gaan wij de strijd aan.
Maar het was een prachtige avond.
Ik houd er alleen wel wat werk aan boord van over.

Mooi Koko!

Leuk!

De voordekker met zijn of haar dikke kont het gat tussen babystag en mast laten vullen helpt trouwens met overstaggaan met een lel van een overlappende genua

Ennuh: gelijk in je eerste wedstrijd al derde en dat terwijl de Spi notabene in de zak is gebleven.. Dat belooft wat voor de komende seizoenen!

Lag vorige week een 'Gotscha' een paar boxen van mij verwijderd, aan de Laconsteiger in de Grashaven Hoorn.Zonder ZF vlaggetje, dat dan weer wel/niet.Jij?

Uiteraard voeren wij het ZF vlaggetje Dit jaar nog niet in Hoorn geweest,

Ben heel benieuwd of we dit soort resultaten blijven halen natuurlijk. Er is wel direct al discussie ontstaan of we wel ingedeeld zijn in de juiste klasse. De vereniging hanteert een A en een B klasse. Wij zouden een twijfel geval zijn en nu dus ingedeeld in de B. Er is inderdaad wel een behoorlijk verschil te merken aangezien we de eerste boot al op het eerste rak te pakken, terwijl hij anderhalve minuut eerder gestart was (en voordien de laatste startplek had =snelste schip).
Volgende week gaan we het weer beleven, hihi. Aan het fanatisme van de crew gaat het niet liggen.

OMG, alweer één die gebeten is door t wedstrijdvirus
Mooi koko.

Proficiat!

Kreeg net al een mailtje.....

Starttijd aangepast met een verzwaring van maar liefst 1 min en 8 sec. Lekker dan. Gelijk " protest" aangetekend natuurlijk.

Ben benieuwd

Jij kan tenminste nog rustig dineren.
Mijn tijd is ook aangepast en moet me nog meer haasten.

lourens schreef :
Ah, lekker dan. Ik kreeg ter geruststelling te horen dat er 3 tijden waren aangepast. Ik begrijp dat ik me tijdens in de reguliere vaartijd nog meer moet gaan haasten.........die 1 min en 8 seconden had me dit ritje dus wel een plek gescheeld. In de laatste minuut haalden we nog een schip in.

Nou ja, we gaan wel meemaken hoe dit uitpakt. Het motiveert de crew alleen maar extra. Dat zou wel eens meer kunnen opleveren dan die 1,08

Leuk zo'n wedstrijdverslag. Heb ook regelmatig in clubverband wedstrijdjes gevaren met mijn Sunbeam 22S. Was bijna altijd een van de laatsten... Echter toen ik nog windsurfwedstrijden voer (lang geleden) Olympische driehoek, was ik vaak bij de eersten. Les 1 bij mijn wedstrijden toen:
Beter langzaam in de goede richting, dan snel in de verkeerde!

Achtste

Ruim op tijd ben ik vandaag op de boot. Ik wil erg graag de performancemeter installeren, maar helaas. Tot mijn grote frustratie lukt het niet. Ik heb iets met computers wat zij niet met mij hebben. TILT gaat er dan in mijn hoofd. Gelukkig gaan we vanavond weer loos op het Eemmeer. Met een extra minute to beat is het de bedoeling de concurrentie alsnog te verslaan. De hele middag zet de wind flink door, zodat ik de genua 1 maar alvast opruim.
Als 15 minuten voor take off Peter afbelt zijn we maar met zijn tweeën.
Das mooi balen, want nu moet de G2 er wel op terwijl de wind juist aan het inkakken is en de voorspelling die dalende lijn voortzet.
Joris gaat aan het roer en ik doe de trim en tactiek. Als we de baan naderen is het even verwarrend. Het is druk en de havenuitgang eindigt midden in het startvak. Joris moet nog even schakelen en stuurt ons eerst bijna in het riet om vervolgens met de uitwijkmanoeuvre een startend schip te hinderen. Gelukkig worden de excuses aanvaard en we maken dat we achterin het startvak terecht komen. Met gehesen zeilen passen en meten we de tijd tot de startlijn, maar als we echt moeten starten zijn we het niet eens. De timer telt af en bij nul begint hij weer met optellen. Pas na een minuut gaan we over de lijn. Shit shit shit, das twee minuten extra tijd om in te lopen. Vrijwel direct begint het schip dat kort na ons start te dringen. We varen niet in dezelfde klasse, dus is er geen belang elkaar dwars te zitten en we kiezen er voor langzaam af te vallen naar de vrije wind, zodat de Rooie Ka ruim boven ons langs kan en zo snel mogelijk kan passeren. De Rooie Ka echter moet wat vallen om snelheid te behouden en zo zitten we meer in zijn vuile wind dan de bedoeling. Alweer gaan kostbare seconden verloren.
Bij de eerste overstag komt de G2 maar zo zo over en van de weeromstuit blijft het grootzeil veels te lang ongetrimd. Ook gaat het roer te beheerst om, zodat we een ruime bocht maken.
Op het zeer ruimwindse rak lukt fok te loefert net niet en pak ik de pikhaak er bij. Ik ga op het voordek zitten en duw de schoot naar buiten & naar beneden om de genua maximaal aan het werk te krijgen. Dat lukt heel aardig, maar van de inspanning merk ik niet dat halverwege de wind draait naar halve wind. "Wat is dat, we gaan nog maar 3,6 knopen" hoor ik een licht gefrustreerde stuurman. "Hoezo" draai ik mijn hoofd richting wind en zie de windvaan halve wind staan en het grootzeil er losjes bij hangen. Juist ja, de concurrentie loopt, wat zeg ik, rent lachend bij ons vandaan.
Onbesuisd smijt ik de pikhaak de kajuit in, draai, schuif en sjor wat en we maken weer vaart. "Bij de zesde windmolen draait de wind" noteren we alvast voor het volgende rondje. Dan komt Lourens ons tegemoet. Hij heeft alhier om tips gevraagd voor het kruisrak en ik zie er zo wel een paar. Met een paar schreeuwen probeer ik hem live wat tips te geven. Even later halen we hem in. Héhé, eindelijk een plekje gewonnen. Niet veel later is ook nr 2 aan de beurt en ook zij krijgen wat tips. We gaan bijna het hele rondje rond eer we ons derde slachtoffer kunnen passeren. Hij heeft de halfwinder er op gezet, maar loopt nauwelijks uit. Bij de boeironding zitten we nog vlak achter hem, maar bij volgende maakt hij een blunder. Hij schiet wat verder door, dwingt op die manier ons om onder hem langs te duiken en probeert met getimede overstag ons de wind uit de zeilen te nemen. Bijna lijkt hij te slagen in de opzet, maar wij hebben onze trim net iets eerder op orde en Gotcha schiet er vandoor. De schipper heeft het nakijken en roept ons al vragend aan: "waar haal jij die wind vandaan?" Wij lachen & zwaaien vriendelijk terug. "Wel een slimme truuk" geven we hem nog mee. Dan komt het echte target van vandaag in beeld. We timen onze achterstand. We beginnen met een minuutje, maar moeten hem laten gaan als hij zijn genakker hijst, lopen weer op hem in op de minder ruime rakken en geven weer wat weg bij een slecht lopende overstag. Bij de laatste meting zitten we nog op 40sec, maar met 5 minuten over gaan we die niet meer inhalen. F**k. En nog eens F**K. We hangen de stuurautomaat aan het roer, pakken een biertje en balen.
We hebben het gelijk al in de eerste minuut weggegeven. In de allereerste minuut, nog voor we gestart zijn hebben we het al weggegeven.
Ondertussen valt me op dat we, helemaal niet trimmend zo even drie boten voorbij lopen. "Wtf, we lopen in?". Het plaatje komt me bekend voor en dan zie ik het. Wij varen helemaal buiten de baan, ver bij alle andere schepen vandaan. Net als tijdens het allerlaatste rak van de 24uurs 2013 varen wij in de vrije wind terwijl de andere schepen knokken om dat laatste beetje vuile wind. "Joris", zeg ik "volgende week gaan we voor de vrije wind"! "En een superstrakke start" antwoord Joris.
Uitslag: Achtste van de twaalf.

Mooi verslag Koko

netjes toch Koko
en de volgende keer natuurlijk gewoon de genua 1 erop

Of even wisselen als de wind onderweg afneemt. Handigste is on dat te doen als de Spi staat, maar ook op andere rakken gaat het snel. Eerst de nieuwe helemaal aanslaan, dan oude naar beneden en leuvers losklikken en val overklikken. Zodra dat klaar is kan je al weer hijsen.

Wisselen van klein naar groot is iig een stuk prettiger dan andersom, dus bij twijfel liever klein starten.

FMJ schreef :
Heb ik wel over gedacht maar ingeschat dat het te lang zou duren en dat de winst zou verdampen door de het verlies tijdens de wissel. Zal het nog eens bekijken. Voor de spi hadden we niet genoeg bemanning of ervaring.
Wordt wel tijd dat we daar eens overheen komen.

Tweedst

Mijn schoonmoeder tracteert ons vandaag op een echte sportmaaltijd: pasta!. Onrustig kijk ik uit het raam over de museumhaven van Spakenburg. Dit schitterende plaatje, met aan de overkant de Botterwerf, belooft een rustig avondje. Mijn schoonvader kijkt mee. "Nou Koko, dat wordt stilzitten, jongen". Peter vaart vandaag weer mee en we constateren dat het water in de haven er "spierblak" bij ligt. Ik ben wat beweeglijk aan boord, maar met zo weinig wind is dat niet handig natuurlijk. Vandaag vaart Patrick mee. Hij is mijn grote zeilvriend met wie ik al heel wat avontuurtjes mee maakte aan boord van zijn schip. Hij is dol op spinakeren, en dat moeten we nu net hebben. De wind komt uit noord westelijke hoek, ruim tot pal van achter op het langste rak. Ik heb de keuze uit twee van die ballonzeilen, eentje voor meer wind en de reachrakken en eentje met wat meer meters voor het lichtere "plat voor het lappie" werk. Gezien de wind kies ik voor de laatste.
De start gaat super dit keer. 3 sec na de klok gaan we op volle snelheid over de startlijn. Het is een echt kruisrak en dus posteer ik mijzelf "met mijn dikke reet" tussen babystag en mast. Precies ja, om de Genua 1 over het dek heen te jagen. Ik raak gelijk al verstrikt in de schoot en sta ook nog aan de verkeerde kant. Bijna ga ik met Genua 1 en al overboord, maar weet het vege lijf nog net op het droge te houden.
De overstagjes volgen elkaar in rap tempo op en de leercurve houdt gelijke tred. Ondertussen houden we de Rooie Ka in de gaten. Dit schip vaart in de snellere klasse en start kort na ons. Vorige week hadden ze ons in een kwartiertje te pakken, maar vandaag moeten ze er flink aan trekken. Als we eindelijk aan het einde van dit rak zijn doen we goeie zaken. We varen zo ver mogelijk door, gaan tegen de dijk overstag en koersen zo hoog als we kunnen naar de ton. Onder ons hebben een stuk of 3 boten het nakijken. Hatsjee!
Dan gaat het de Eem in bij de volgende ton is het dringen geblazen. We zoeken even naar de voorrangsposities, maar uiteindelijk valt het mee en ronden we keurig op volgorde van aankomst de ton. We beginnen aan de voorbereidingen voor de spi. Ik heb hem vorig jaar wel 35 keer in de zak gepropt na dat wokkeltje tijdens de 24uurs. Het moet nu goed zijn, en gelukkig: Flapperdeklap en hij staat. Er is weinig wind zo kort achter de Dooie Hond, en over die boomtoppen wil dat wat draaien en shiften ook. Patrick is zeer geconcentreerd en geeft instructies. Het is echt nog wennen en waar zit nou wat? Als we eenmaal uit de vuile wind weten te raken komt er ook weer wat vaart en links en rechts schuiven we langzaam maar zeker wat plekjes op. Eenmaal bij de ton kruisen we de Rooie Ka weer en zowaar: we halen ze weer in. In het kruisrak wat dan weer volgt zie je de winst door de hoogte die we kunnen lopen.
Als ik achterom kijk zie ik de Splendida langzaam maar zeker inschuiven. Huh? Gelukkig zie ik het. Patrick heeft het onderlijk wat gevierd, goed voor de ruimere maar teveel voor de aan de windse koers die we nu varen. "Patje, onderlijk moet aan". Maar Patrick schudt nee. Tsja.......als er iemand kan zeilen dan is hij het wel...........Ik zie het nog even aan, maar als de Splendida dichterbij kruipt halen we hem toch aan. De afstand blijft eerst gelijk, maar heel steady lopen we toch weer ietsje uit.
Als we de bocht omgaan voor het laatste rak worden we alsnog gepakt door de Rooie Ka.
Omdat we over verschillende boeg op de laatste ton aankoersen is het lang onduidelijk of we nog een plekkie gaan pakken, of op het allerlaatst er juist eentje gaan weggeven. De nr 1 van vanavond vaart slim en behoud een krappe voorsprong. De Splendida dringt weer aan, maar blijkt te gretig. Wij hebben gekozen voor vrije wind, maar moeten meer meters maken. Als de Splendida aankoerst op de ton dreigen ze net, maar dan ook net voor ons langs te gaan. Maar dan vallen ze ineens stil. Ze zijn te vroeg overstag gegaan en moeten nu een opschietertje maken, in de vuile wind van Rooie Ka en de Lady's First. Dat redden ze niet en wij schieten 2 minuten voor einde wedstrijd voor ze langs naar een tweede plek!
In de kantine worden we getrakteerd op een biertje door de schipper van de Rooie Ka. "Mooi gezeild mannen en vrouw!

Koko, ik ben zelf geen wedstrijdzeiler maar lees je verslagen met veel plezier.

Goed bezig Koko!

Mooi Koko. Leest heerlijk weg en jullie plezier en voldoening straalt er af!

Domste

Omdat het zulk ongelofelijk lekker weer was vandaag krijgen jullie de zonnige versie van het wedstrijdverslag, maar mijn hemel: donder en bliksem strijden om voorrang in mijn hoofd (en dat is dan ook meteen een eerste sick joke).

Om een uurtje of een wordt ik thuis opgepikt door Joris. Ik ben vroeg klaar met werken en Joris heeft vakantie. Er is weinig wind, maar mc Gyver en mc Gyver gaan de halfwinder installeren op Gotcha. Wie ons kent weet dat er dan twee mega enthousiaste vrolijke stuiterballen volop genietend op pad gaan. Het duurt niet heel lang voor we de trossen los gooien en het Eemmeer afstruinen naar wind. Veel is het niet, maar wat er is.........
We varen de baan voor vanavond af en de wind is echt pal van achter op het startrak. We kraaien het uit: Kapitein Ballonfok (Patrick) zal tevreden zijn als hij vanavond aan boord stapt. De spi kan er op, yes!
We leggen Gotcha op een vrij stukkie en halen de halfwinder van Joris uit de tas. Joris heeft ook een Spirit 28, met een nagelnieuwe halfwinder. Die heb ik dinsdag in een durexroze slurf geschoven en we besluiten dat we dat ding gaan hijsen, wat er ook gebeurt. Hier nog een touwetje, wacht effe Buurman, daar nog een knuppie, Ho even Buur, zo nog een blokkie daar en gaan. Nou, weg met die slurf en voor we het in de gaten hebben staat de wind er vol in. Het is een mega lap stof, en dat wil wel. Als we effe niet opletten jagen we met 4,3 knts op de dijk aan. Gelukkig zitten de touwetjes, knuppies en blokkies goed en net voor we de fuik in gaan kunnen we overstag richting haven. Hayeto. Hopelijk mag ie er vanavond op. We proberen het ons voor te stellen: spidrop, val over, halfwinder in de top en BOEM gaat ons nieuwe wapen fantaseren we er op los.

We eten aan boord en als Patrick er ook is gaan we opnieuw het water op. Kapitein Ballonfok glimt nu al van oor tot oor. We draaien een eind weg van de startlijn, rommelen ons naar de startlijn en timen de hijs van de spi. Gotcha trekt direct van leer en we dreigen te vroeg te starten. Met zo weinig wind trekken we de spi strak achter het grootzeil, loefen nog een beetje, vallen weer, spi achter het grootzeil vandaan en 1 seconde na tijd gaan we over de start. Zoals twee weken geleden afgesproken gaan we ook nog voor de wind. We zetten gelijk de achtervolging in en nog voor we op twee derde zijn pakken we de eerste punten. Met deze koers is als laatste starten zo gek nog niet. We mikken op de spiegel van de Avanti en met onze 55m2 voorwielaandrijving leggen we hem haast stil.....................maar dan wel 30 mtr te laat. We proberen hem bovenwinds te passeren om dan strak voor hem langs te duiken om de ton nog net te halen. Net niet dus. Avanti, die veel last van ons heeft gehad twijfelt geen moment en smijt de deur dicht. Hij houdt koers op de ton, maar wijkt geen mm. Voor hem langs is dwars over hem heen, dus overzeilen we de ton en moeten spi droppend, genua hijsend, boom inklappend overstag, terug naar de ton en opnieuw beginnen. We lagen op koers om het halve veld te passeren. Even is het doodstil aan boord, maar ja, we moeten door. Als we de Eem indraaien begint het gedonder. Het hele veld is in elkaar gedoken, wie op de volgende ton af koerst vaart over stuurboord, wie de vrije wind zoekt komt over bakboord en loef wijkt voor lij terwijl de eerste schepen de ton alweer gerond hebben en over komen in tegengestelde richting (BB). Zoek maar uit waar je wil varen........wij kiezen voor vrije wind, duiken over BB het veld uit maar worden afgebluft. In alle hectiek vergeten we een dwarsligger aan te roepen en hij bluft zich voor ons langs zodat we overstag moeten aan zijn lijzijde of dwars door hem heen. Overstag dus. Heel langzaam glijden we boven een boot langs en ik fluister heel zachtjes dat loef wijkt voor lij: of mc Gyver het onder ons liggende schip niet wil uitdagen aub? Terwijl ik de spi in de zak prop maakt Patrick de kuip schoon. Overal spaghetti en slangensoep. Net voor het rakje terug kan ik de spi weer in de preekstoel hangen en hijsen we de spi voor een meer halfwinds dan ruim rak. Moet kunnen met deze wind en inderdaad, we pakken wat plekkies terug. Strak na de ronding beleef ik als voordekker mijn eerste gijp met de spi. Ook dat gaat soepeltjes, maar we varen zo met een boot of vijf een blakte in. Er zijn nog elf minuten op de klok & we liggen buiten de geul. Om reglementair te finishen moeten we binnen de geul liggen en ik begin 'm te knijpen. Net op tijd komt er nog wat wind en lopen we weer in op een voorganger. Als we ons moeten gaan richten op de boeironding zie ik een binnenvaartschip aan komen zetten. Gloeiende gloeiende gloeiende...............als we de ton nu ronden smijten we onszelf vlak naast deze minitanker. Effe misg(r)ijpen en.."WE VAREN EEN STUKKIE DOOR" besluit ik als schipper aan boord van de pech boot. Achter ons langs draait de Makker een kort boggie om de boei als wij ook kunnen. Met spi en al gooit Joris de boot om, nog voor we 'm konden binnen halen. Als een razende jaagt Patrick de genua de mast in om zo de spi uit de wind te halen terwijl Lisa en ik het kreng het luik in trekken. GENUA SCHOOT, GENUA SCHOOT roep ik en nog maar net bekomen van de commotie haalt Lisa de schoot binnen. Deinzend in het schroefwater van het binnenvaartschip weten we nog net wat vaart te maken, maar niet genoeg. Het is een echte draw. Ik sta voorop de punt, maar kan niet constateren of we voorbij de Makker zijn. De preekstoelen hadden op de foto gemoeten om dat te zien. Een van de vorige wedstrijden maakte ik een voorrangsfout, die de Makker keurig wegpoetste en ons voor liet gaan. Vandaag laat ik hen voorgaan en zo worden we vijfde.

Eenmaal in de kantine wordt de move van de Avanti nog nabesproken. We balen natuurlijk als een stekker, maar ja. Het leek ons reglementair wat hij deed, dus ja. Dan kan je toch niet meer dan hem complimenteren?
En dan blijkt dat de Rooie Ka de hele actie had gezien en wijst ons er op dat we bij overlap, en die hadden we dik, binnenliggend schip waren en ruimte hadden moet krijgen om de ton te ronden.
Vandaag hebben we verloren op regelkennis en het nemen van te grote risico's. We hadden zo dicht in de buurt van een keerboei natuurlijk geen risico moeten nemen en gewoon ruim onder hem door moeten prikken. En natuurlijk hadden we als bakboordschip ons niet aan de kant moeten laten drukken maar de schipper aan moeten roepen.
Auw auw auw, wat dom, wat dom!