Onderwerp: Solo rondje Zeeland

Dit is ons derde zeilseizoen (het tweede met eigen boot). Dit jaar hebben we stapjes gezet: met de toerzeilers naar Antwerpen en met z'n tweeën drie weken Normandie in juni/juli.
Nadat ik vorig jaar al wat solo rondjes op het Hollandsch Diep gevaren had, lonkte het (laatste?) mooie weekend vant dit jaar. Vorige week mijn werk in 4 dagen gepropt, waardoor ik van vrijdag tot zondag een solo tocht rond en door Zeeland kon maken.

Het plan
Vrijdag: Willemstad - Stellendam
Zaterdag: Stellendam - Schelphoek, buitenom
Zondag: Schelphoek - Willemstad

Low budget, geen marina's, zelf potje koken. Lekker cocoonen benedendeks mocht het weer s avonds slecht zijn.
Weersverwachting vrijdag 2 bft z zo; zaterdag 4 bft z zo, met s nachts passage koufront, zondag 3 bft nw.

Zo gezegd zo gedaan.
's Ochtends met de auto naar de haven en rond 11.30 vaar ik de Time Out gecontroleerd de box uit.



Op de motor naar Stellendam, bijna geen wind en dan ook nog van achteren. Dan is m'n boot niet vooruit te branden. Ik was van plan een meerboei nabij Stellendam te pakken, maar was mooi op tijd en besloot vast door de Goereese sluis te gaan. Dit scheelt morgen veel tijd.
Sluispassage ging perfect. Eerst achter vast, beetje gas vooruit, middenbolder vast, motor uit, geen centje pijn. Daarna aan de steiger in de buitenhaven.
Plek genoeg, weinig wind dus afmeren aan de steiger gaat goed.



Effe n biertje en lekker een eenvoudig doch voedzame maaltijd fabrieken.



's Avonds bereid ik de route voor de volgende dag voor, via de roompot naar de Schelphoek alwaar ik aan een meerboei wil overnachten. Het koufront zal niet onopgemerkt passeren verwacht ik, dus ankeren in m'n eentje is teveel van het goede.
Ik pak de stroomatlas op m'n ipad en, ..slik, .... hoogwater Vlissingen is 23.00 uur, dus 4 uur erna is t 03.00 uur. Dat is wel erg vroeg en erger nog pikkedonker.
Nachtvaren staat op m'n lijstje maar heb ik nog nooit gedaan. Wat nu?plan aanpassen of zal ik ...
Ik besluit om 4.30 op te staan en dan te kijken naar t weer en de omstandigheden. Ik bereid de route door t Slijkgat en het lichtkarakter van de boeien minutieus voor.
Om 10.00 slapen. Een onrustige slaap die om 01.00 uur wreed word gestoord door de telefoon die pal naast m'n hoofd ligt. De wekker, nu al? Slaapdronken druk ik hem uit, maar dat lukt niet. Ik hoor een vrouwenstem en verstijf, is er thuis iets gebeurd? Nee hoor de alarmcentrale van het alarm op de zaak: Er is een batterij van een of andere sensor leeg.
Ik slaag erin haar hartelijk te danken voor de boodschap en probeer de slaap weer te vatten.
Om 4.30 maak ik de wekker uit voor ie afloopt en steek m'n hoofd buitendeks. Stikdonker en niemand te zien. Ik besluit nog te wachten om niet te lang in t donker te hoeven varen. Het verleis aan tij voordeel neem ik voor lief.
Uiteindelijk verlaat ik om 6.00 uur de voorhaven.
Shit wat is t donker. Ik wordt volledig verblind door het feel licht van de plotter . In m'n zenuwen weet ik niet meer hoe ik moet dimmen. Wat hoor ik voor geklots aan bakboord? Oei ik zit veel te dicht op de wal...
Gelukkig zie ik de eerste rode boei, een iso8sec en slaag ik erin de plotter te dimmen.
Ik weet dat het Slijkgat behoorlijk kronkelt en dat afsnijden niet gewenst is.
De boeien volgen elkaar op en ik kan ze prima identificeren, ook m'n nachtzicht wordt beter.
Dit is gaaf! Op zee zonder vaargul moet dit nog veel leuker zijn.
Als het daglicht zich meldt, trekt ook de wind aan.
Gauw genoeg waait het 20 knopen waar ik schuin tegenin moet. De zee wordt knobbelig en de Time Out begint behoorlijk te stuiteren.
Ik voel een lichte paniek opkomen. Wat doe ik hier alleen, ik wordt toch niet zeeziek?
Ik besluit een peperkoekje en een banaan te pakken, zet een rif in het grootzeil en langzaam begin ik te wennen. Ik voel hoe de knoop in mn maag zich ontwart en begin zowaar te genieten van de tocht.
Voor ik het weet zit ik in de Banjaard en passeer ik de Roompotsluis en vaar ik de Oosterschelde op.
Daar kom ik in twee verschillende wedstrijden terecht. Links en rechts knallen de laminaatzeilen me om de oren. Verbeten kijkende bemanningen schreeuwen zich langs me.
Echt ontspannen zeilen is er voor mij dan niet bij, maar uiteraard maak ik plaats.

Ik arriveer in de Schelphoek en leg aan een meerboei vast. Daarbij wordt ik gadegeslagen door een vijftigtal opvarenden van een rondvaartboot waarop luidkeels uitleg wordt gegeven over het ontstaan van deze kom tijdens de Ramp van '53.
Ik ben nu toch redelijk vermoeid. 's Avonds passeert het koufront met windstoten van 25 knts, slagregens en bliksemflitsen. Op zich imponerend maar binnen is het een hels lawaai en ik ben er niet gerust op.
De vermoeidheid zorgt er echter voort dat ik om 09.00 uur als een blok in slaap val en door de herrie heen slaap.



De laatste etappe brengt me via de Zeelandbrug, Mastgat en Keeten, en Volkerrak weer naar m'n thuiswater bij Willemstad.
Het eerste stuk onder zeil, maar als ik bij het Brabants vaarwater bakboord uit moet, schat ik het resterende stuk in als niet bezeild. omdat ik in tijdnood kom beluit ik de motor bij te zetten. Bijna iedereen zeilt hoog aan de wind, i twijfel een tijd maar maak dan definitief de keus door te motoren. Het is mooi geweest.

Bij de Krammersluizen moet ik de invaar manoeuvre afbreken omdat een mega motorjacht dwars in de sluis komt te liggen. De sluismeester dirigeert ons terug en opent iets late red stuurboordsluis. Ik kom in de buurt van de wachtsteiger door een windvlaag tegen de steiger en m'n fenders hangen te hoog (op sluishoogte) Mm.. een kras in de gelcoat, Damn en het ging zo goed.



Om 16.00 uur meer ik de Time Out af in Willemstad, met een perfecte bocht glij ik de box in, dat dan weer wel...

Mijn conclusie is dat solo zeilen een verrijking is van het zeilersbestaan, maar met z'n tweeën vind ik toch leuker (vind m'n vrouw toch ook wel fijn)
M'n eerste solo tocht is waarschijnlijk iets te veel van het goede geweest, maar iets teveel ambitie, de lat iets te hoog leggen is me niet vreemd.
Al met al ben ik best trots op de tocht en blij dat ik dit heb gedaan.

Tot slot een korte impressie van het stuk over de Noordzee,

Hoezo te veel ambitie? Ging toch goed? Tuurlijk, spannend, helemaal in het donker, maar ook heel leerzaam als ik het zo lees.

Mooi verhaal hoor, je neemt ons mooi mee bij de belevenissen!

Leuk hoor, maar achteraf had je hem beter andersom kunnen doen denk ik.
Verder was het super zeilweer afgelopen weekend!

Mooi verhaal jabe! Goed te lezen hoe je grenzen verlegt. Leuk hoe je beschrijft de zeeziekte dreiging te boven te komen.

Leest als een spannend jongensboek!
Ik vind het best stoer!!

Leuk verslag, dank voor het delen!

Super gedaan! Ik denk nog vaak terug aan mijn eerste solozeezeiltocht eerder dit jaar!

delaat72 schreef :
Zuidwaarts gaat altijd beter dan Noordwaarts langs de Nederlandse en Belgische kust. Dat kun je meestal over LW doen met tij mee, dan is de zee vriendelijker dan over HW.

Jutter schreef : Maar je ligt statistisch gesproken wel vaker hoog aan de wind of het is niet bezeild. Bovendien tref je als je zuidwaarts vaart met afgaand tijd dus statistisch ook vaker een wind tegen stroom situatie aan, die de zee ook knobbeliger maakt.

"Zuidwaarts gaat altijd beter dan noordwaarts" lijkt me dan ook een wat te grote greep. Er spelen veel meer factoren mee.

Dat de zee vriendelijker is bij LW geldt vooral als je tussen de banken zit.
Misschien dat het voor de Belgische kust met z'n ribbelige bankenstructuur tot ver uit de kust anders werkt, maar eenmaal buiten de Voordelta (zeg tussen de NBJ en de verkenningston van het Slijkgat) maakt het weinig meer uit, denk ik.

--
stegman

1x raden wie er vr. avond achter je kwam liggen buiten in Stellendam. En daardoor door het verliggen (dank daarvoor) je eten nog bijna aanbrandde We gingen zat morgen 5 min voor je weg maar na de Banjaard door richting Breskens.

Wij hadden onderweg en vooral bij Vlissingen volle bak tij tegen maar gelukkig genoeg ZO wind en waren er daarom pas iets na 14.00.

Heb dat verlies aan tij door later dan optimaal weg te gaan ook maar gewoon voor lief genomen. Jammer dan. Beetje normale nachtrust en s'middags ook nog fit zijn is ook wat waard.

En wat was het een heerlijk dag om te zeilen.

lodewijk stegman schreef :
Ik doelde ook meer qua wind,zaterdag was deze zuid oost en zondag noord west.

solo, maar wel 2 lappies vlees ?

nardus schreef : Zal ik eens uitleggen hoe dat werkt?
Je vaart solo, maar bijvoorbeeld de vacuum verpakte beefburgers van Unox zitten altijd met z'n tweeën in een pakje. Is het pakje eenmaal open, dan is de overblijvende burger beperkt houdbaar. Dus wat doe je, als solozeiler? Juist!

Overigens smaken die burgers van Unox allemaal vaag naar Smac. Een vleesproduct dat Unox nog steeds in blikjes verkoopt en dat ik sterk associeer met de jaren zestig, toen wij dit spul regelmatig in uitgebakken vorm op brood aten. En in die vorm vind ik het nog steeds een lekkernij. Noem het een afwijking, maar het is een feit.

Dit laatste overigens geheel en al terzijde..

--
stegman

Met al dat solo varen, verbrand je dubbel..

lodewijk stegman schreef :
Deze uitgebakken versie van smac heeft generaties overleefd.... ik kreeg dit vroeger ook zo en mijn kleine neefjes en nichtjes ook nog steeds )

lodewijk stegman schreef :
Met het risico om off-topic te blijven, Smac liefhebberij verdient een reactie. Ik leerde het spul kennen in de jaren '80. Mijn moeder sneed dat in blokjes en dat ging in de macaroni, op de Franse campings. Een lekkernij. In die jaren kwamen ook de Unox hamburgers uit een pakje op tafel. (Ik vermoed dat het meeste eten werd meegesjouwd uit Nederland).

Tegenwoordig op zomervakantie gaat er altijd wel een pakje mee... inderdaad in plakjes in de koekenpan en op brood. Ik ben een redelijk verwende foodie inmiddels maar Smac hoort er nog gewoon bij op vakantie. (Prima bootvoer natuurlijk, sowieso qua houdbaarheid). De kleine is inmiddels bijna 18 en die geniet er ook nog van. Ben benieuwd of het hij het spul over een jaar of 20 ook aan zijn kinderen meegeeft.

Youtube video is prive, niet af te spelen.
Mooi verhaal overigens, zeker ook met de eerlijke weergave van de angst gevoelens: herkenbaar!

Zoals lohues al zingt: angst is maar veur eben; spiet is veur altied

roozeboos schreef : Ja, en wie de burgers van Unox achter de kiezen heeft, die kan de wereld aan!
Had jij ze ook bij je, trouwens, op die overtocht?

--
stegman

nee, ik had lekker eten van thuis. macaronie, snert enzo. Ingevroren meegenomen, en lekker onderweg opgebakken. Houdt de koelkast ook lekker koel.
En als reserve nog wat kant en klare maaltijden van de vomar.
Snelle Jelle gaat er tussendoor lekker in. In Lowestoft nog van die grote wafels kunnen scoren, dat herinnerde ik nog van de CAM race, heerlijk.

die smac ken ik ook nog van vroeger, in de caravan. Toch mar es proberen op de volgende reis.

Smac??? Ik dacht Ravioli!! Alles in 1, erg handig!!
Kwestie van opvoeding denk ik, als klein kind mee naar de boot betekende chocmel, ravioli en erwtensoep uit blik. (Honig volgens mij) Edit: en Unox rookworst natuurlijk!
Koop ik in 2008 mijn schip, heeft de verkoper het ook over ravioli opwarmen... Toen MOEST ik mijn bootje wel kopen!

Dat klemmetje brak ook wel es, dan moest mn pa met een tang het blikje openen..

ingredienten:
Varkensvlees 48%, kipseparatorvlees 31%, water, aardappelzetmeel, varkensvet, zout, stabilisator (E451, E452), specerijen, suiker, specerijextracten, antioxidant E301, conserveermiddel E250, antiklontermiddel E535.

Zou antiklontermiddel E535 ook lekker werken bij overgeven als gevolg van zeeziekte?

pfff, volgens mij wil je smac niet uitkotsen hoor!
sorry, we gaan wel erg offtopic, misschien tijd voor een opsplitsing in een nieuw draadje smac ervaringen?

Ik lees dit draadje nu pas. Leuk verhaal