Vorige week zondagavond de boot overgenomen voor een delivery naar Mandal. Een mooie Breehorn 37 uit de 80-er jaren. Degelijk gebouwd en sfeervol van binnen. Helaas 'voorzien' van veel schroefwerking en helmstok. Derhalve manoeuvreerde ik de boot maandagochtend heel voorzichtig tussen de palen uit en vertrokken we richting Vlieland. Er stond een stevige ZW 4/5 Bft. Met 2e rif en volle genua-2 richting Kornwerderzand. Boot en bemanning hielden zich goed. Na de sluis het grootzeil maar niet gezet: teveel recht voor de wind en met genua en stroom mee liepen we toch al 7 knopen door de Boontjes.
Wat te doen bij Harlingen? Het begon al harder te waaien. Ondanks de wind weinig golven. Het derde rif was niet voorbereid (dom), het 2e rif leek wat te veel. Dus toch maar tegen mijn gewoonte op de genua verder.
Met een beetje knijpen her en der kwamen we goed door de Blauwe Slenk en vervolgens zeilden we met ruime wind aan de SB-zijde van de Vliestroom, richting VL5 . Tijd voor een korte P-pauze. Met de broek nog niet hoog werd ik geroepen: "Er ligt een zandbank voor de boeg!" De VL5 was door de roerganger gewisseld voor de VL7, dus kregen we even een mooi uitzicht op alle zeehondjes op de Richel. Snel door de wind weer teruggedraaid naar de goed koers, toch even schrikken.
Bij de Vliesloot moest de genua er af en op de motor het laatste stukje richting haven. Daar was de wind inmiddels toegenomen met uitschieters tot 40 knopen. Beetje veel dwarswind om netjes aan te leggen aan de hoge wal, maar ook dat lukte met hulp van een toegeschoten medezeiler. De havenmeester was al naar huis, dus de volgende morgen me gemeld. Het waaide nog steeds flink, WSW 6 Bft. "Wat denkt u van het Stortemelk?", vroeg ik. "Dat ligt er nog en u vandaag hier ook", was het antwoord. Dus maar gelijk 2 nachtjes geboekt.
Woensdagmorgen waaide het gelukkig wat minder en vertrokken we in alle vroegte met de uitgaande stroom mee. Toch blijft het Stortemelk altijd maar weer een uitdaging.
De bedoeling was Helgoland maar met W 4Bft ook niet echt lekker. Bovendien hadden we al een dagje verspeeld. We gingen NO en staken met weinig problemen beide verkeerscheidingsstelsels over. De wind bleef ZW 3/4 Bft, dan maar direct richting Thyboron. We mochten rekenen op redelijk weer tot vrijdag, daarna kwam er weer wat ellende aan. Maar nu was de zee super, de zon liet zich veel zien en met een bakstagwindje ging de boot als een speer.
Helaas kregen we een zeezieke, dus extra 'handjes' aan dek gebracht. De stuurautomaat deed het prima totdat we in alle vroegte een foutmelding kregen: 'no comp'
Donderdagavond liepen we na 240 mijl in anderhalve dag Thyboron aan, geen slecht gemiddelde. De eerste box die ik achteruit in wilde draaien lukte niet.Te veel wind op de boeg plus veel te veel schroefwerking die tesamen een draai naar stuurboord achteruit onmogelijk maakten. Met een lijntje was het wellicht gelukt, maar ik koos toch maar voor een wat eenvoudiger oplossing. Lekker in de luwte van het havengebouw, maar... met minimale snelheid liepen we vast tussen de box-palen, shit. De derde plek ging gelukkig soepeltjes, wel met de boeg naar de wal en in de wind.
Thyboron, meer een interessante vissershaven dan een leuke plaats. We zagen verschillende NL-kotters en NL-vrachtwagens om de vis af te halen. Leuk voor een nachtje, maar het werden er 3. Ruim 6 Bft en grote rollers het kanaal in hielden ons af van het vervolg. Wel prima (EU gesponsorde) voorzieningen voor jachten, alleen komt er wat weinig water uit de douches. De vrijdag het stadje verkend, drank en spijzen aangevuld en een bezoekje gebracht aan het Küstencenteret, een splinternieuw doe-museum, over de Deense kust. Een aanrader, zeker voor kinderen, en niet onbelangrijk: met gratis WIFI. De stuurautomaat leek niet te repareren,de andere klusjes lukten gelukkig wel. Nog even terug naar het Küstencenteret voor een updat van het weerbericht. Zaterdagavond nog even getwijfeld of we al konden vertrekken, maar toen ik vanaf de dijk een jacht zag binnenkomen, rollend en surfend ... nee toch maar niet.
Zondagsmorgen om 5 uur vertrokken we uiteindelijk met een ZW 5 Bft. De klotsbak was iets tot rust gekomen, nog maar golven van een kleine 2 meter. Met het 2e rif in het grootzeil plus de motor lukte het om hoog aan de wind het kanaal uit en door de branding te komen. De wind zou nog wat aantrekken, maar méér dan 6 Bft werd niet verwacht. Eenmaal buitengaats werd de koers iets oostelijk van Mandal uitgezet. Uiteindelijk kwamen we 4 mijl westelijker uit. De wind nam toe tot een kleine 7 Bft, dus toch maar het 3e rif er in, gevolg 2 mijl westelijker. Het zicht was slecht door de regen, maximaal een mijltje of 2.
Net buiten het verkeersscheidingsstelsel deed een tanker een beetje vervelend, gevolg nog 2 mijl westelijker.
Hoezo vervelend? Nou dat ging ongeveer als volgt.
"Motortanker voor zeiljacht", schip meldt zich en we schakelen over naar kanaal 06.
"Wij varen zuidelijk van het cruiseschip voor u en onze CPA ligt op een halve mijl, TCPA op 30 minuten. Heeft u ons gezien op uw RADAR?" Antwoord: "We gaan u even opzoeken en houden u in de gaten".
Vervolgens zie ik op de AIS het schip lichtelijk van koers veranderen en de CPA neemt toe. Het is inmiddels 4 uur en dan is er normaliter wisseling van de wacht op de zeevaart. Ik zie het schip weer van koers veranderen en de CPA neemt af tot enkele meters. Ik neem weer contact op en krijg inderdaad een andere stuurman aan de lijn. "Mag ik uw bedoelingen svp? Ik zie dat uw koers verandert en dat we nu op aanvaringskoers zijn". Antwoord: "U moet achter ons langs" was het korzelige antwoord. Verdere discussie was zinloos leek me, dus ons jacht afgestopt. Toen we hem uiteindelijk in zicht hadden, konden we onze route verder vervolgen. Zo zie je maar weer, de ene stuurman is de andere niet. Voor de goede orde: we hadden voorrang maar dat hoefde ik niet.
Toch nog volgens planning liepen we om 20.00 uur Mandal binnen, waar een motorboot wat ruimte voor ons maakte aan de gastensteiger. 90 mijl in 15 uur, ook niet slecht.
Tijd voor een schippersbiertje en daarna de boel een beetje opruimen. Om half tien stond de opdrachtgever glunderend op de kade. Nog één nachtje slapen en dan konden we met zijn auto en de ferry weer richting huis. Een mooie reis.