Onderwerp: ZF Pinkstertrip 2015 extended.

Op de Navtex verschijnt een bericht dat er een dode walvis drijft. De positie daarvan is gelukkig veel dichter bij Spanje dan waar wij geweest zijn. Trouwens, vermoedelijk was "onze walvis" een Griend en die zal kwa formaat toch geen gevaar voor de scheepvaart vormen lijkt mij. Wel voor onze trimaran en we beseffen dat we er goed vanaf zijn gekomen. In mijn droom hingen de plakken walvisvlees aan de bevestiging van de trekstang die tussen middenromp en beam zit. Want daar raakten we het dier volgens mij. Gary gaat kijken, niets te zien natuurlijk. Volgens Gary hebben we hem (of haar) met het zwaard geraakt. Het moet in ieder geval scherp geweest zijn om dat bloed te kunnen veroorzaken.

Gary heeft gisteren naar schatting zo'n 80 liter water uit de stuurboord drijver gepompt. Een euvel wat bij de meeste trimarans wel voorkomt. De enige plek waar water naar binnen kan is via het dekluik. Bij Noreen is dat een home-made luik maar ook de gerenommeerde merken als Lewmar blijven op zo'n drijver niet dicht. We wijten dat aan het "pompen" van de romp. Die wordt door de waterduk ingedrukt en zet dan weer uit. De hierdoor onstane luchtdrukverschillen zuigen het water als het ware naar binnen. De oplossing zou een ontluchting naar buiten zijn maar dat is lastig om daarmee ook niet de waterdichtheid van de drijver, ook met kiel omhoog, te compromitteren. Een oplossing zou kunnen zijn een open verbinding te maken, met bijvoorbeeld een slang, van drijver naar middenromp waarbij de slang in beide rompen juist boven de kiel eindigt.

Dan kan er meteen een draadje door voor een automatische bilgepomp.

Gisteren hadden we een heel rustige en luie zeildag met stralend weer, weinig wind en een bakstagkoersje die 4 tot 6 kn voortgang opleverde. Met als resultaat een slechtste dagafstand tot nu toe van 147 mijl. Met een overkomend front eindigde de dag in een grauwe grijze massa.

Halverwege de nacht is het gaan motregenen. De dag begint onder een grijze natte deken. De oceaandeining is verdwenen. Nog steeds varen we een vrijwel voordewindse koers met een bescheiden gangetje. Vanochtend hebben we een keer gegijpt om niet in de Ierse Zee uit te komen, maar inmiddels zeilen we weer over de vertrouwde stuurboordsboeg dat we eigenlijk al de hele reis doen.

Terwijl ik dit opschrijf knapt het buiten zienderogen op. De radar kan uit, we hebben weer zicht. Koud is het niet. De omgeving inspireert niet voor het maken van een mooie foto. Daarom maar eens bijgaande foto zojuist gemaakt door Roos. Op de foto ondergetekende, die 5 minuten daarvoor nog in dromenland verkeerde en 5 minuten daarna zich aan dit schrijven zette, en Gary aan de kaartentafel.

Met nog een kleine 200 mijl van Falmouth schuiven we het Continentaal Plat op. Alles wel aan boord.

Gary, Roos, Henny,

wat een avontuur is het ook voor jullie. Vooral met die walvis. WIj hebben er 1 op ongeveer 30 meter van de boot langs zien gaan en dat was indrukwekkend. Maar erop varen, jullie moeten flink geschrokken zijn!
Ik ben ongeveer een week eerder uit Sao Miguel weg gegaan en na 9 dagen aangekomen in Falmouth. Jullie zijn de 3e weg gegaan en het is nu de 9e, dus jullie moeten met jullie snelheid er wel bijna zijn? En wordt het Falmouth, of ergens in Bretagne?
Laat maar even weten, ik ben nog in de regio : vandaag in Plymouth, en ik moet nog een ei leggen maar ik denk dat ik morgen over ga steken naar ergens in Bretagne.

Gisterenavond tijdens de laatste shift van de dag schreef ik:

22.00 uur lokale tijd, 24.00 uur in NL. Bij mij thuis ligt nu iedereen op één oor, hier aan boord van Noreen is dat niet anders en ook hoorbaar. Morgen gaat weer een nieuwe werkweek van start, maar niet hier hè, hier glijden wij voort op deze oneindig groot lijkende watervlakte. Werk, maar ook de rest van de wereld, is ver weg. Ik heb ook helemaal geen behoefte meer om te weten wat er allemaal gebeurt. Iemand had het laatst over onthaasten, nou, dit komt toch wel erg dichtbij hoor.

Nu we weer de bewoonde wereld naderen wordt het drukker, althans op de AIS want buiten is er maar bar weinig te zien, mede door het slechte zicht. Vanmiddag zagen we een bulkcarrier op tegenkoers aankomen en op een afstand van zo'n 5 mijl verlegde hij zijn koers een paar graden naar bakboord en kwam daarmee op ramkoers met ons. Buiten was door het slechte zicht nog niets te zien maar op de AIS des te beter. Gary roept hem op en verzoekt hem om elkaar Port to Port te passeren. Hij draait daarop inderdaad weer terug en enkele minuten later zien we hem aankomen en passeert hij ons even later op een mijl afstand. Wat gaat dat hard op zo'n tegen koers, in no-time ben je bij elkaar. Achter ons zien we hem alsnog zijn koers een aantal graden naar bakboord verleggen.

Het motregent, koud is het niet, er is nauwelijks zicht en op zowel de radar als AIS is geen scheepvaart in de nabijheid te zien. Met een gangetje van zo'n 6 à 7 kn en bijna pal voor de wind koersen we in deze Zondagnacht op iets ten noorden van TSS Quessant aan. Buiten is het aardedonker, zo donker dat het lijkt alsof je nog geen nachtzicht hebt. Maar beter wordt het niet. het is rondom egaal zwart, geen wolken, geen horizon, geen golven, alleen zwart, zelfs het normaal fluoriserende kielzog is verdwenen. Alsof we in een oneindige ruimte zweven, je zou er duizelig van kunnen worden. Alleen het toplichtje geeft nog houvast in het verschil tussen boven en onder.

Maandagochtend, bij gebrek aan beter maakt Gary een foto van een drijfnatte wachtloper. Wind en regen komen van achteren en voor het eerst deze reis zitten twee van de drie zetborden in de ingang en is het schuifluik dicht. Op de marifoon een in Russischengels moeilijk te verstaan Securité bericht van een Russische schip dat "Not under command" is. Op de AIS zien we hem schuin voor ons. In mijn fantasie bedenk ik twee oorzaken, ofwel de kapitein ligt zijn roes uit te slapen ofwel een dikke Rus in vuil hemd en vette pet probeert met het zweet op zijn rug en kop daar diep onderin het schip het machien weer aan de praat te krijgen. Een uurtje of wat later zijn ze weer onderweg.

Terugkijkend op 7 dagen oceaanzeilen zijn we begonnen met een paar lastige eerste dagen, vooral door een oceaan die meer weg had van een klotsbak. De tweede helft van de week ging het wat mij betreft een stuk beter, enerzijds doordat je beter ingeslingerd raakt en anderzijds door minder wind en golven. Voor mij hoeft dit nog helemaal niet op te houden, zo zou ik nog wel een tijdje kunnen doorgaan. Jammer van het miezerige weer maar na
regen komt immers ook weer zonneschijn. De open oceaan voelt als een grote lege ruimte met als middelpunt ons voortglijdende bootje. Daar waar op de Noordzee de ons omringende scheepvaart lastig is, is het op die grote zee een leuke afwisseling en een ander schip in zicht geeft tevens het idee dat je toch niet helemaal alleen bent in die grote ruimte. We kwamen 1 of soms 2 schepen per etmaal tegen. Slapen gaat prima met dit wachtsysteem van 3 uur op en 6 uur af. Alhoewel het veelal korte slaapjes zijn ben je op een gegeven moment echt wel uitgeslapen en is moeheid geen issue meer. Ik droom wel veel meer dan thuis. Ook de meest absurde dromen. Op een gegeven moment werd ik wakker omdat ik mezelf hardop hoorde praten. Naast voldoende slaap is een ander voordeel van dit wachtsysteem dat je alle uren van het etmaal wel eens op wacht bent. Helaas is het vissen nog niet erg succesvol geweest, met uitzondering van een kleine Geep die het stuurboordnet van Noreen als landingsplaats had uitgekozen. Jammer, ik had best wel zin een tonijn biefstuk.

We hebben onze zinnen gezet op Poole en verwachten daar morgen rond de middag te zullen aankomen.

Nu heerlijk genieten van een mooie heldere nacht en 3G ter hoogte van Dartmouth.

ErikSnel schreef : Fijn te horen dat jullie ook een voorspoedige reis hebben gehad. Wel met veel meer wind dan wij. Wij zijn aan de onderkant van het laag gebleven en over het algemeen weinig wind ondervonden. Wel vrijwel alles kunnen zeilen. Over enkele uurtjes zullen we in Poole zijn.

roozeboos schreef : 04-2001 verlopen Cinnarizine 25mg

Palomine schreef : dat is vooral afhankelijk van zeegang, beschikbare canvas en gewenste comfort. 20kn kan zeker, maar op een tocht als deze beperken we dat toch wel tot 10 - 12 kn.

Zo, dit zal mijn laatste dagrapportje zijn. Momenteel, 12.00 lokale tijd, zijn we juist Durlston Head gerond, vlak langs een spectaculair stukje rotsachtige (Jurassic) kust met overal diepe inhammen en grotten. Boven op de heuvels loopt langs de rand een Public Footpath dat nu door veel wandelaars wordt gebruikt. De wind is helemaal op en we motoren al een tijdje tegen de stroom in.

Gisteren begon bar slecht met veel regen en erg natte wachten, wel met een lopend windje. Maar ik schreef het al eerder, na regen komt zonneschijn, zo ook op de maandagmiddag. Na de passage van het front werd het prachtig weer, lekker opwarmen onder de hete zon en maar snel de natte klammigheid vergeten. Mijn namiddagwacht wordt afgesloten met een biertje en een zoals altijd door Roos bereide wederom heerlijke warme maaltijd. Ik heb nog helemaal geen zin om af te taaien en geniet nog lang door tot de zon ondergaat en ik mijn kooi ga opzoeken. Aan bakboord zijn al vaag de contouren van Cornwall te zien.

3.00 Uur vanacht is het mijn beurt weer. De wereld is helemaal veranderd. Overal lichtjes om mij heen van schepen en vissers. Ook de kust laat zich duidelijk zien in deze prachtige heldere nacht. Er is zowaar af en toe 3G verbinding en snel zoek ik het Zeilersforum en mijn eigen Blog op om te zien of onze berichtjes goed zijn doorgekomen. Leuk om te zien dat het ook gelezen wordt.

Uitkijken wordt ineens veel intensiever, er zijn veel bootjes ook zonder AIS. Het moest verboden worden

Met Poole op nog 2nm te gaan en met het ronden van Old Harry en Old Harry's Wife (zie foto) besluit ik dit dagelijks verslag van onze tocht.





Hierbij nog het fotootje dat bij het verslag van 9 augustus miste.

Nog even voor de statistieken:

Afgelegde afstand over de grond van steiger tot steiger 1.336,65 mijl in 8 dagen, 4 uur en 17 min, waarvan 20 uur en 15 min op de motor over een afstand van 113,55 mijl en een gem snelheid van 5,6 kn. De gem snelheid van de hele reis 6,8 kn, hetgeen mij dan weer een beetje tegenvalt. Maar goed, behalve het eerste stukje hebben we over het algemeen weinig wind gehad, Bf4 en minder, en eerlijk is eerlijk, dit aan de hand van de dagelijkse gribfiles ook een beetje opgezocht. Ons beste etmaal was 200,85 mijl.

Wat een werk was dat om deze cijfers te kunnen produceren, elke 30 sec in het log opschrijven, en nog veel meer dan deze gegevens. Gelukkig Is Noreen uitgerust met een slim computertje die dat allemaal zonder nukken voor ons heeft gedaan en ook een mooie track heeft geproduceerd. De rode stukjes zijn de momenten dat er geen wind was en Noreen op de motor heeft gevaren.

Noballast schreef :
Gezien we kapotte boegspriet hadden en dus geen spi konden zetten op een voornamelijk ruimwindse tocht vind ik het nog heel erg meevallen.

Zie dat Noreen weer vertrokken is uit Poole, nu ten zuiden van Wight. Ik heb de bouwdraad weer opgepakt met vanochtend de laatste klusjes aan het roer. Weet nu weer waar ik het voor doe

3Noreen schreef : Mede op verzoek van Roos wilde ik dit ook wel eens meemaken. Immers, ik was ingevlogen en moest als nieuw bemanningslid ook uitgeklaard worden. In het kantoortje zitten 4 deuren met bijbehorende loketten waar de betreffende beambten zouden moeten zitten. Wat jammer nou, het is zondag, en op zondag doen ze niet aan uitklaren Nou ja, dan maar illegaal het land uit

Noreen ligt behoorlijk wat mijltjes rijker op haar vaste stek in Lelystad. De bemensing begint aan de ontweningskeur.
Er staat ook weer het nodige op de klussenlijst....