Onderwerp: Eerste keer op zee.

Voor Velen zal dit geen "groot verhaal" zijn, maar voor ons was dit toch een aardige onderneming.

We kochten in oktober onze boot, die in Stellendam zijn thuishaven had. We hebben ervan geprofiteerd om deze winter ieder weekend (behalve bij regen) te gaan zeilen op het Haringvliet om de boot te leren kennen. Echter voor 1 april wilden we de boot in Kortgene hebben liggen. En binnendoor varen was (voor mij) geen optie.

De planning was dus om op vrijdag 11 maart, bij goed weer, vanuit Stellendam Marina over zee naar Vlissingen te varen op 1 dag. Uiteraard zoveel mogelijk zeilend.

Uit veiligheidsoverwegingen en door de lengte van de tocht en de periode (toch nog geen 20 graden..) had ik bij de planning voorzien dat we het Slijkgat en de invaarroute richting Vlissingen gingen motoren.

We moesten rond 8 uur uit de Goerese Sluis zijn. Op die manier konden we optimaal profiteren van de stroming richting zee. En Springtij zijnde... was er lekker veel stroming.

Het Slijkgat was gepland op motor, gezien de wildste verhalen in een vorig draadje. Het meest vreemde was echter op het einde van het slijkgat dat er een branding ontstond door de plaatselijke ondiepte. Mijn dieptemeter begon alarm te slaan met nog 60 a 70 cm onder de kiel. Mijn bemanning keek mij vragend aan, maar ik deed alsof mijn neus bloedde, maar knijpte toch maar mijn billen samen

Eens op open zee, werd het tijd om de Genaker uit te rollen, want met de gewone zeilen gingen we het met amper 5 a 6 knopen wind in de rug niet halen.
Mijn vader naar binnen om het zeil door te geven, maar die luttele minuten benedendeks waren genoeg om zeeziek te worden. Golven waren er nauwelijks, maar deining van achter uit des te meer. Lekker zwalpen dus.

Zeil opzetten alleen gaat nog niet, dus nog even verder motoren. Niet veel later had ook vrouwlief het te pakken. Vader en vrouw, elk op een bankje verslaan door de deining.

Zodoende 2 uur verder gemotord, en met gemiddeld 2 a 3 knopen stroming mee, werden recordafstanden afgelegd. Zodanig dat ik bij het nemen van een bocht richting Vlissingen het zeil al niet meer hoefde te hijsen.
Ik had immers voorzien om ook het laatste stuk richting Vlissingen te motoren, gezien de commerciele route.

Op dat stuk zag ik opnieuw een stukje branding, kilometers van de kust, en daar moest ik door. Op de plotter geen probleem, dat was 6 meter LAT. Maar het vertrouwen was dusdanig dat ik toch mijn gashendel in de hand had om vol in achteruit te leggen indien nodig.
Weer niet nodig, als je van 15 meter plots naar 6 meter diepte gaat krijg je blijkbaar ook branding. Weer iets wat we weten.

Zodoende werd er dus op die dag niets gezeild en arriveerden we aan de stadshaven van Vlissingen om 14u30. Dus de kleine 50 mijl op 6u30.

Op het moment zelf wel een beetje teleurgesteld over mijn crew en het gebrek aan initiatief van mijzelf tijdens hun "time out". Achteraf bekeken was het misschien toch niet zo slecht dat we bij gebrek aan wind de motor zijn werk lieten doen.

Ook merkten we dat zodra we keerden richting Vlissingen (en de golfslag dus anders op de boot insloeg) de zieken heel snel beter waren.
Ik durf te zeggen dat bij een 10 a 15 graden verschuiving van de wind er niemand zou zijn ziek geworden...

Het stadshaventje was echter nog gesloten wegens "winter", dus besloten we naar de binnenhaven van Vlissingen te gaan om daar de nacht door te brengen.
In het Sas van Vlissingen vroeg de sluismeester ons naar onze bestemming, waarop ik antwoorde : overnachten in de binnenhaven van Vlissingen.

Echter in die binnenhaven was er niets, geen restaurantje om te eten, geen cafeetje om iets te drinken, kortom we besloten snel om richting Veere te varen en daar de stadshaven te proberen.

Dus aan de eerste ophaalbrug kanaal 22 opgeroepen, maar geen antwoord. Opnieuw oproepen, geen antwoord. Uiteindelijk voer ik naar een beroepsschipper die voor ons kanaal 22 oproepte en die had gelijk antwoord.

Diezelfde sluiswachter hoorden we zeggen :"Die zeilboot heeft gezegd dat ze in de binnenhaven gingen overnachten...en nu willen ze door de brug..." Dus blijkbaar weinig ruimte om even van gedacht te kunnen veranderen.

Uiteindelijk begon de brug toch te draaien en konden we richting Veere.

Daar hadden we een mooi plekje aan de bezoekersstijger en hadden we om 18 uur al besteld om te eten. Blijkbaar maakt die zeelucht je toch wat vermoeid.
Moe maar voldaan hebben we een heerlijke nacht doorgebracht in Veere.

's Morgens lag er ijzel op de stijgers maar dat hield ons niet tegen om rond een uur of 9 weer te vertrekken. Nu voor een kort zeiltochtje naar Kortgene. Weer weinig wind, maar op een meer geeft dat toch net de snelheid om vooruit te komen.

Nu ligt de boot in zijn definitieve haven en zijn wij een ervaring rijker.

Onze volgende trip op zee (en nu hopelijk wel al zeilend) is al gepland. Dat wordt een tripje van Roompot naar Oostende of Blankenberge tijdens hemelvaartweekend.

trip over zee

Leuk om te lezen! Ook enigszins herkenbaar, in die zin dat ik wel een aantal keer op zee ben geweest, maar altijd als opstapper, dus ik kan me je ervaring goed voorstellen. Zal bij mij ook wel zo gaan als ik voor de eerste keer helemaal zelfstandig ga

Capeau,

Minimoke schreef :
Wees gerust, je eerste tocht op zee met een eigen boot (-je) is altijd een groot verhaal, en zeker iets om niet te vergeten!

Succes nog verder!

Marc

Grappig. Heb je de Garmin Edge 800 als tracker gebruikt?

goed man je maidentrip krijg je maar een keer. smaakt vast naar meer

MrAndyvanduinen schreef :
Dit is eigenlijk de makkelijkste manier om de track te delen op facebook of op het forum.

De route was uitgezet op de B&G Zeus.

Mooi verhaal.

Waarom was binnendoor geen optie?

das voor watjes

alegria schreef :
You read my mind

Leuk! Heel herkenbaar allemaal! Hoop dat de bemanning geen "angst" heeft overgehouden aan de zee ervaring na de zeezieke veel plezier op de volgende tocht!

Leuk dat je jullie ervaringen met ons deelt Minimoke! Jammer dat je niet wat meer wind had, maar dit tochtje nemen ze je in ieder geval al niet meer af.

Herkenbaar wat je schrijft over de ingang van het Slijkgat, daar ligt inderdaad een zandbank dwars over de vaargeul. Zeker bij laag water is de doorgang niet alleen ondiep, maar ook smal. De geul wordt regelmatig uitgebaggert, maar verzand ook even hard weer na wat onstuimig weer. Dat levert voor passerende zeiljachten vaak de 'geknepen billen' situatie op, alhoewel de passage in de meeste gevallen geen echte problemen oplevert.

Ameesing schreef :
Angst gelukkig niet. Ze staan al te springen voor de volgende tocht op zee. Hopelijk met iets meer wind uit een gunstiger ricthing

hartsikke leuk om te lezen.

Blijkbaar had je redelijk rustig weer, en wind uit t Noorden?

En ja. De zee is spannend. Dat blijft hij ook. Ook na jaren. Dat is toch echt een ander beest dan binnenwater, ook groot binnenwater.

Tip voor de zeezieken:
Taakje hebben met enige verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld sturen. En VEEL vit C. En steeds kleine beetjes blijven eten.

Naar de horizon blijven kijken helpt al, maar als je zelf stuurt doe je dat eigenlijk al natuurlijk.

Half tabletje Primatour helpt ook.

www.primatour.nl/

belgische zeeziektepillen zijn ook zeer efficiënt.

Die Belgische zeeziekte pillen werden ook tijdens de toerzeilers presentatie genoemd maar waar kan je die online bestellen?

Verstuurd vanaf mijn SM-G900F met Tapatalk

De samenstelling van de beroemde "Belgische pillen" is:
- scopolamine HBr 0,2 mg
- tripelennamine HCL 50 mg
- coffeine 100mg

Te verkrijgen bij:
Zwitserse Apotheek, Luitenant Lippenslaan 1, B-2140 Antwerpen (Borgerhout), tel. ++32 3 236 43 90 en ++32 3 270 02 67

Apotheek Rivierenhof, Collegelaan 106, B-2100 Antwerpen (Deurne), tel. ++32 3 321 56 40

De pillen zijn helemaal niet Belgisch maar origineel bedacht door een Zeeuwse apotheker. De reden dat ze nu zo genoemd worden is dat ze in Nederland niet zonder recept verkocht mogen worden en in België wel.

Wat ook helpt tegen zeeziekte zijn de scopolamine pleisters, achter het oor plakken (12 uur van te voren) en werken dan 3 dagen.
Enige nadeel is dat je er een droge mond van krijgt... Ik weet niet hoe het met die pillen zit?

De pleisters zijn ook op recept overigens.

Heb het verslag van de tocht met plezier en met interesse gelezen. Moet zelf mijn eerste tocht buitengaats nog gaan maken. Daarom leuk dat je deze ervaring deelt.

Mijn wederhelft zweert ook bij Scopolamine pleisters. Vroeger werd ze bij wijze al zeeziek bij het open gaan van de sluisdeur. Van alles geprobeerd. Pillen van de apotheek uit Zierikzee, uit Antwerpen, Primatour. Niets hielp. Totdat ze, met veel scepsis, die pleister probeerde. Tada! Een uitkomst. Nergens last meer van. Behalve inderdaad een droge mond. Veel water drinken. Maar dat doet ze toch al...

Ze heeft ze jaren gebruikt. Helaas is ze niet meer zo happig op de zee na een "akkefietje" op de Deben een paar jaar terug. . Het worden steeds meer solotochtjes voor mij... .

Ontopic: heel herkenbaar, hoor. Je eerste tochtje op zee. De spanning en het gevoel vanoverwinning als je het tot een goed einde hebt volbracht!