Lekker zeilweer, 4 Bft voorspeld, dacht ik de avond ervoor, maar nog 10 minuten fietsen van de botenverhuur vandaan begon het te regenen. Gelukkig hield dat snel op, en er stond een lekkere bries: daar gaat het om! Ik trooste me ook met de gedachte dat dit het sloepenvolk wel binnenhield, zeker in de ochtend, en dat het zo lekker rustig zou blijven op het water. Toen ik bij het jachthaventje aankwam zag ik de polyvalkjes al netjes liggen dobberen. Mijn humeur en het weer klaarden allebei op! Dit keer zou ik toch beter aan lagerwal gaan aanleggen! Eind vorig jaar een hele leuke CWO1 kielboot gedaan bij de lokale zeilschool, en dit jaar gewoon verder leren door te doen.
Vorige keer voor het eerst single-handed met een valkje erop uitgeweest, en dat gaf een supergoed gevoel: vanaf het triomfantelijk wegvaren tot aan het harde werken bij het opkruisen. Dat was wel even wennen bij het overstag gaan … “klaar om te wenden…ree” dacht ik, en terwijl ik de ene fokkeschoot losliet en de grootschoot aantrok … “verrek, nu naar de andere fokkeschoot duiken”. Het duurde niet lang voordat ik een systeempje had “ontwikkeld" waarbij de fokkeschoten kruislings voor de grootschootblok lagen en ik bij het inhalen van de grootschoot met een lange haal ertussen ook de nieuwe fokkeschoot meegritste. Die klemmen waren dus maar lastig, want vanaf de doft (waar ik toch het beste zat) zou ik anders steeds naar voren moeten buigen om ze vast te zetten: dan maar in de hand houden en loslaten bij overstag gaan. Alleen het aankomen aan lagerwal ging vorige keer wat ongelukkig. Dat zou ik dit keer beter doen.
Er waren verder nog enkele valkjes op het water, en een tweemaster met veel zeil, maar veel meer ook niet. Er kwam een regenboog tegen grijze lucht voorbij, af en toe wat gaten en zon door de wolken, zo nu en dan regen. Heerlijk, en dat alles met een lekkere 4 Bft en wat vlaagjes van 5 af en toe! Toch kwam die asgrijze lucht in de verte wel snel dichterbij. Nog maar een rondje om dat eiland maken.
Terwijl ik daarmee bezig was, en ik dacht “nu opletten want zo snel gijpen” begon de wind rap verder aan te wakkeren. Misschien niet zo'n goed idee. Dan maar een stormrondje: heb ik zoiets niet voor niets geleerd vorig jaar. Ik was nog maar halverwege dat rondje toen het plotsklaps flink begon de hozen, en terwijl ik binnen luttele seconden natregende zag ik van verbazing het water om me heen wit worden: het zag eruit of de regen erop terugketste! Na de paar seconde waarin ik aan het bedenken was of het juist daarom zo wit op het water was, besefte ik pas dat ik speelbal van de wind was geworden: ik probeerde krampachtig de boot met zeil over bakboord aan de wind te houden, maar die kwam met vlagen en draaide van links naar rechts en weer terug! En toen kwam die ene vlaag, die leek recht in het grootzeil te vallen en er gebeurde van alles tegelijk: de vlaag drukte het bootje zover plat dat er emmers aan buiswater over mijn onderbenen heen sloeg, en terwijl ik in paniek probeerde balans te vinden en tegelijkertijd met de helmstok in de wind te sturen, kreeg de fok het flink te voorduren, werd de fokkeschoot uit mijn hand gerukt, en zag ik hoe die door een luidklapperende fok om de zijstag werd gezwieperd. Het was nog niet voorbij, maar de vlaag verloor weer kracht en ik was dankbaar dat de boot weer wat rechtop ging staan. Zonder fok leek het alsof sturen minder effectief was, klemde ik me goed vast, en na een tweede flinke vlaag was de bui plotsklaps over….
Dit alles zal nog geen paar minuten hebben geduurd, en toen ik na afloop eindelijk de moed had opgebracht de helmstok los te laten om naar voren te lopen en probeerde de kluwe aan fokkeschoot los te krijgen van de zijstag, dacht ik aan vorig jaar, toen een instructeur tijdens de cursus opmerkte dat hij zelden een valk om heeft zien gaan, maar dat in de gevallen waarbij hij het mis zag gaan de schoten in de klem bleven en niet snel genoeg los kwamen. Misschien maar goed dat die schoot niet in de klem stond! Het kan erg snel gaan dus. Later die dag vernam ik dat de KNRM een groep Denen uit zee had gevist bij Zandvoort. Niet te vergelijken met mijn beginnersfratsen in een valkje op gesloten water, maar dat nieuws maakt daardoor wel een grote indruk! Gelukkig iedereen veilig. Wat een dag. En oh ja, dat aankomen aan lagerwal ging trouwens perfect.