Voor in het dagboek:
Als ik warrig overkom in de volgende lap tekst, dat kan kloppen ik heb 3 maal hard een spinakerboom op de kop gehad. En ook meerdere keren het blok van de grootschoot hard tegen mijn snufferd.
Leuk zo'n voorloop, maar het zet bij onze zeilboot het blok op de "ideale tegen je snufferd aan stoten hoogte"!
Zie je het al voor je?
Moet je lachen?
Geeft niets, moet ik ook wel!
Er ging van alles mis vandaag, bij de bovenboei een bijna aanvaring, ik zat eigenlijk goed voor het laatste slagje.
Maar uit hoffelijkheid, voor een vriend liet ik degene voor, en maakt ik nog een extra slagje, maar er zat nog iemand rechts van ons, die hadden we totaal niet gezien. Dat was even flink schrikken! Gelukkig ging het allemaal net goed, we lagen compleet stil net voor de bovenboei.
We ronden geschrokken de bovenboei.
Daarna twijfelen, twijfelen, het zou net krap aan kunnen met de gennaker.
Gennaker gehesen, al gauw protesteerde het ding.
Van alles geprobeerd, wat wel nuttig was, maar het ging niet!
Afkruizen was geen optie, teveel verkeer.
Spinaker erop, dat ging al beter.
De tijd die we verloren hadden, hebben we wel weer een klein beetje goed kunnen maken, al vond ik de boot niet hard gaan onder de Spi. Ik heb denk ik echt een bak wind nodig voor meer snelheid onder spi.
Of juist minder wind dan er vandaag stond.
Bochtje om, gijpen toch?
Ik gijp, dat ging goed, maar er ging van alles mis, wind draaide, mijn vrouw zat achter het roer en die kon ondanks dat ze vrouw toch geen 3 dingen tegelijk doen.
De Spi zit inmiddels echt flink om de voorstag gedraaid, worstelen en martelen, ondertussen van koers af t.o.v. de medezeilers. Na wat gemopper (ik ben een mopperkont) van mij kant uit, uiteindelijk tot de conclusie gekomen, dat ik niet bij de les was, en ik dingen niet goed kan uitleggen.
Proberen weer de positiviteit erin te krijgen:
Omdat we wat van koers waren, konden we mooi een beetje oploeven, en al gauw kwamen we weer wat bij.
We ronden die boei, er ging dus van alles mis, maar er gingen ook gewoon dingen goed!
Er volgde een mooi stukje aan de wind naar de volgende boei, en we liepen hard, direct rond rompsnelheid (let op aan de wind, niet hoog aan de wind).
Daar beurden we allebei van op, we liepen uit op de anderen.
Daarna weer voor de wind, weer leg ik dingen niet goed uit, en dingen zitten niet goed, maar toch wel de spi er weer op gekregen.
Nauwelijks winst t.o.v. de anderen, maar het ging prima, ook het strijken, en de fok er weer opzetten.
Daarna kwam er een lang kruisrak, en daar geniet ik toch van, we liepen uit op de andere zeilboten.
Heel lastig inschatten wat nu de beste manier is, ik liet alles los en deed veelal op gevoel "mijn ding" ik zocht de wind op, en durfde daarvoor wel wat risico te nemen. Soms pakte het goed uit, soms wat minder. Moraal was hoog ondertussen, Våghals liep uitstekend vonden wij.
Weer bochtje om, deze keer geen spi erop, gewoon wat druk in de fok proberen te houden of afkruizen.
Wederom liep Våghals uitstekend, en we verliezen niet te veel.
Weer een stukje aan de wind, gevolgd door een kruisrak, mijn ogen glunderen, de vrouw vind het ook mooi, we hebben geen idee waar we liggen in de wedstrijd, het maakte ons niets uit, we waren aan het genieten, en het bootje liep geweldig!
Dat laatste kruisrak was supermooi, lange slagen, in vlagen wat oploeven in luwtes wat afvallen.
Ik pak een vlaag, en kan de helmstok loslaten, als op rails zoeft Våghals hoog aan de wind.
We ronden de bovenboei, en kruizen af naar de finish.
We stuiven terug naar de haven, ik wil de motor starten, niets!
Oja ik had ook het motorpaneel per ongeluk ingetrapt, even pielen met wat draadjes, en het doet het weer.
Eenmaal aangemeerd, babbel ik nog wat na met fijne, en oprechte mensen.
En zit nog wat tips uit te wisselen met een mede Marieholm zeiler.
Ik had gedacht ergens in de middenmoot geëindigd te zijn, maar na gecorrigeerde tijd waren we 2de.
En ik liet mijn vrouw de kaas ophalen, ze was dapper geweest, en dankzij haar hebben we het koppie niet laten hangen.
Morgen weer een wedstrijd, nu al zin aan!