Dan maar een verhaaltje:
Ik ben ontzettend dankbaar voor het seizoen wat we gehad hebben!
Toen er nog niet zoveel bekend was over wat er ons gebeuren stond, stond ik met flinke koorts en benauwdheid mijn onderwaterschip te doen. Het onderwaterschip is dan ook niet zo netjes geworden als ik voor ogen had, 6 weken ziek geweest. Momenteel heeft mijn wederhelft er op dit moment weer dagelijks mee te maken op haar werk, dat is niet leuk!
Het was het eerste volle seizoen wat we met deze boot hebben gedaan. Het voelt eigenlijk alsof we Våghals al jaren hebben. Het is dus erg goed bevallen, ook al is de 26, niet zo speels als een IF, is het goed vertoeven aan boord.
We hebben toch best wat mijltjes in dagtochtjes en weekenden gemaakt, en ik ben ook wat meer gaan solo zeilen, dankzij de stuurautomaat is dat toch wel erg fijn en veel veiliger geworden. Heel veel geleerd over zeilen, maar eigenlijk heeft het nog wel meer vragen opgewekt.
Het zeilen heeft zoveel dimensies, het is dan ook makkelijk om erin verdwaald te raken. Wat voor soort zeiler ben jij eigenlijk? Wil je, of moet je er wel een label op plakken?
Ik zie het zo: de kern waar je altijd weer op terugvalt is het enorme plezier wat je ervaart als je zeilt.
De krachten die de wind en het water uitoefenen op je zeilboot en ziel, is iets wat onbeschrijfelijk is. Of dat nu op zee is, of op een meertje, dat maakt eigenlijk niet uit.
Wij kunnen elkaars bloed wel eens drinken hier op het forum, maar dat plezier en gevoel wat zeilen ons geeft verbind ons dan ook weer.
Soms kom je jezelf ook tegen, ik kom mijzelf heel vaak tegen, maar heb toch geleerd het iets sneller los te laten en het te accepteren. Dankbaar zijn voor dat enorme voldane en plezierige gevoel wat zeilen geeft.
Wees veilig iedereen!
Groet van Sonador