amper wind, 8 knopen buiten de Roompotsluis. Wat gedobberd tot de boot bij 10 kn wind 4 knopen begon te maken... Nederlandse kotsmisselijk...
TSS probleemloos overgestoken op motor wegens te weinig wind, aan de andere zijde puur nog op zeilen. Rustige nacht tot om 6:00 disndagochtend de hel losbrak 25-30-35 knopen met pieken over de 40. Ganse voormiddag windkracht 8. Wat tussen de booreilanden en productieplatformen gevaren, geen zeilboten te zien, paar verdwaalde tankers en vissers boten. Lange tijd op tweede reef met 40% fok gevaren maar de autopilot had het moeilijk met deze bijna gijpkoers. Wat moeten zoeken naar balans tussen grootzeil en (autokeer)fok. Bij aanhoudende 35+ dan maar naar reef 3gegaan en 25% fok en zo ganse voormiddag gevaren.
Dinsdag na de middag werd het "rustig" perfect gealigneerd met de gribfiles die we dagelijks via kortegolf binnenhalen vanuit Winlink stations in Oostenrijk en Zurich. Bot zat in deze ongewijzigde zeilconfiguratie constant op topsnelheid op 7 kn, regelmatig surfend op de golven aan 10+ kn.
Nederlands wicht de ganse tijd ziek. Alles wat ze at of dronk kwam eruit. Alles geprobeerd, niks werkte,ganse tijd geslapen.
Dinsdagavond dan opnieuw prijs, van de constante 30 kn (wat we dan ondertussen als "comfortabel" ondervonden, zeer stabiel kwa windrichting 180 garden en snelheid) blijven 20 graden aanhouden wat de autopilot net aankon, terug naar 35-40 kn en zo de ganse nacht en ganse woensdagochtend gezeild, waarna we opnieuw zakten naar 25-30 en zo dan terug naar reef 2 gegaan tot we aan de fjord waren. Daar alle zeilen laten zakken en op motor binnengevaren omdat ik het zaakje niet vertrouwde naar valwinden en dergelijke.
Woensdagmiddag Tzaziki gemaakt, quite challenging met een zwalpende boot, nog steeds wind op 180 met als koers 20 graden. Nederlandse is dan opeens gereincarneerd en beginnen eten en drinken, ik blij, dacht dat ze bij aankomst in Noorwegen de eerste vlieger terug zou nemen.
40 mijl voor Noorwegen AIS uitgezet om niet teveel aandacht te trekken. Wel Belgische boot uit Groene zone met quarantaine vlag gehesen maar heb geen zin in gedoe met inklaren en covid certificaat toestanden, low profile dus.
Leuk haventje hier, vriendelijke mensen, geen idioot corona gedoe. Feestje woensdagavond met 2 liter Rakija uit Belgrado eindigend met iedereen in het water bij 17 graden.
Vandaag willen gaan fietsen maar pedaal om zeep gedaan bij uitvaren in De Heen, weerspannige meerpaal. Fietsen in NO lijkt al bij al niet zo een goed idee, Satvanger misschien.
Ach ja, woensdag namiddag Dolfijnen rondom de boot gedurende een uur. Veel dieptemeter alarmen en dan toend e dolfijnen weg waren geen dieptemeter meer. Raar fenomeen. De gekende klote DST800 van Airmar... Begon weer met de temperatuur sensor die 44 graden gaf...
Daarnet ernaartoe gewommen en gereinigd, geen effect, dood. Klpte Amerikaanse rommel, net iets over de twee jaar oud. Was wel shit vlak voor binnenvaren van de fjord en de ongekende haven. NMEA netwerk omgesteld naar de forward scanner als diepte meter. Niet de beste oplossing maar een oplossing.
Vanmorgen de houder vastgelijmd van de P-79 in-hull transducer die ik als reserve bijheb. Geen glycol maar water erin zal ook wel werken zeker, zien we morgen wel. Voorruim leeggemaakt en dan gaan we straks de reserve DST-800 plaatsen met het gekende fontein-effect.
Airmar diepte meters, blijkbaar een van de weinige fabricanten ter wereld want je ziet ze onder alle merknamen opduiken. Brol dus. Ik denk dat ik zelf er eentje ga maken want ondertussen hebik er al 4 kapotte liggen, wat een zoot, echte digital rubbish van Airmar...
DR.